H Diorella ειναι ενα αρωμα που κυκλοφορησε το 1972. Εντονο και πολυ λεμονατο, θα μπορουσε να απευθυνεται και στα δυο φυλα.
Λίγο καθυστερημένο το σχόλιο για την Diorella αλλά μια που το είδα είπα να προσθέσω κάτι. Επειδή το λεμόνι είναι βασική νότα σε πάρα πολλά αρώματα και είναι αγαπητό και στα δύο φύλα, γιατί δίνει αυτή την αίσθηση δροσιάς, ο Dior απλώς πείραξε ελάχιστα τη συνταγή του πολύ επιτυχημένου του αντρικού αρώματος Eau Sauvage που ήδη υπήρχε από το 1966, προσθέτοντας λευκά λουλούδια (αγιόκλημα) για να το φέρει στα μέτρα των γυναικών κι έτσι δημιουργήθηκε η Diorella.
Σήμερα σε μια σύγκριση των δύο οι διαφορές στη μυρωδιά είναι ελάχιστες, αν και ως προς τη σύνθεση και τα δυο μοιάζουν πια φαντάσματα του ένδοξου παρελθόντος τους (τελείως συνθετικά, τελείως νερωμένα). Και με αυτό το τελευταίο υπερθεματίζω το σχόλιο του
gordon17sp για την ποιότητα και τη μυρωδιά των παλιών καλλυντικών.
Όσο για τα Mum, πιστεύω ότι ήταν τα πιο δημοφιλή αποσμητικά απ' όσα κυκλοφορούσαν τότε όμως τα δικά μου αγαπημένα ήταν τα Bac.
Η εταιρία απ' όσο ξέρω ήταν γερμανική, η παραγωγή του ξεκίνησε στα μέσα του προηγούμενου αιώνα και το άρωμα που πραγματικά λάτρευα ήταν το Dry στο καφέ μπουκάλι. Η μυρωδιά του Dry, για όσους ασχολούνται με αρώματα, το κατατάσσει στα chypre, λίγο δασώδες και λίγο γήινο δηλαδή. Δεν ξέρω αν στην Ελλάδα κυκλοφορούσαν σε spray, στο σπίτι σίγουρα είχαμε σε roll-on και σε στικ. Σύντομα θα ανεβάσω και φωτογραφία από ένα μισοτελειωμένο μπουκάλι που ξέμεινε στο πατρικό.
