fani_grgr
Retro Member
- Joined
- 22 Αύγ 2012
- Μηνύματα
- 178
- Αντιδράσεις
- 142
Τα καλοκαίρια στις αρχές της δεκαετίας του ΄80 τα περνούσαμε στο καμπιγκ του ΕΟΤ στο Ποσείδι Χαλκιδικής. Η μητέρα μου δεν εργάζονταν, οπότε μέναμε συνεχόμενα για 3 σχεδόν μήνες. Ώς μοναχοπαίδι, ήταν για μένα εκπληκτικό το γεγονός ότι συναναστρεφόμουν με τόσα παιδιά!
Η θάλασσα, οι σκηνές, τα τροχόσπιτα, τα ποδήλατα, τα παιδιά , οι φωνές , τα γέλια, ο ήχος των κυμάτων, οι μυρωδιές των μαγειρείων, όλα είναι ακόμα τόσο νωπά στη μνήμη μου!
Την ημέρα χαιρόμασταν τον ήλιο και την θάλασσα! Η θάλασσα ήταν υπέροχη! Η παραλία ήταν βελούδινη και πανέμορφοι λευκοί κρίνοι φύτρωναν στα ψηλά σημεία της αμμουδιάς. Μπροστά στην παραλία , σε μία άκρη είχε θυμάμαι κούνιες! Ώρες παιχνιδιού! Όλα τα παιδιά είμασταν μία παρέα, μία παρέα στην οποία κάποια πρόσωπα εναλλάσονταν , όταν τελείωναν οι διακοπές τους και έρχονταν νέα παιδιά!
Το μεσημέρι , όπως και το βράδυ μετά τις 12 ήταν ώρες κοινής ησυχίας. Οι κανονισμού ήταν αυστηροί και ο Κωνσταντάρας, ο φύλακας , πάντα φρόντιζε να συμμορφώνει τους ανυπάκοους. Φυσικά τα παίδιά τον έτρεμαν.
Τα απογεύματα , μετά το απαραίτητο απογευματινό γεύμα, άρχιζε η ώρα του παιχνιδιού! Ώρες πάνω στο ποδήλατο!
Τα βράδια οι μεγάλοι μαζεύονταν σε παρέες , έψηναν και έπαιζαν χαρτιά κάτω από το φώς της γκαζόλαμπας.
Οι μικροί ξεχύνονταν στις "γειτονιές" του κάμπιγκ και έπαιζαν κρυφτό ή το παιχνίδι του χαμένου θυσαυρού!
Η θάλασσα, οι σκηνές, τα τροχόσπιτα, τα ποδήλατα, τα παιδιά , οι φωνές , τα γέλια, ο ήχος των κυμάτων, οι μυρωδιές των μαγειρείων, όλα είναι ακόμα τόσο νωπά στη μνήμη μου!
Την ημέρα χαιρόμασταν τον ήλιο και την θάλασσα! Η θάλασσα ήταν υπέροχη! Η παραλία ήταν βελούδινη και πανέμορφοι λευκοί κρίνοι φύτρωναν στα ψηλά σημεία της αμμουδιάς. Μπροστά στην παραλία , σε μία άκρη είχε θυμάμαι κούνιες! Ώρες παιχνιδιού! Όλα τα παιδιά είμασταν μία παρέα, μία παρέα στην οποία κάποια πρόσωπα εναλλάσονταν , όταν τελείωναν οι διακοπές τους και έρχονταν νέα παιδιά!
Το μεσημέρι , όπως και το βράδυ μετά τις 12 ήταν ώρες κοινής ησυχίας. Οι κανονισμού ήταν αυστηροί και ο Κωνσταντάρας, ο φύλακας , πάντα φρόντιζε να συμμορφώνει τους ανυπάκοους. Φυσικά τα παίδιά τον έτρεμαν.
Τα απογεύματα , μετά το απαραίτητο απογευματινό γεύμα, άρχιζε η ώρα του παιχνιδιού! Ώρες πάνω στο ποδήλατο!
Τα βράδια οι μεγάλοι μαζεύονταν σε παρέες , έψηναν και έπαιζαν χαρτιά κάτω από το φώς της γκαζόλαμπας.
Οι μικροί ξεχύνονταν στις "γειτονιές" του κάμπιγκ και έπαιζαν κρυφτό ή το παιχνίδι του χαμένου θυσαυρού!
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
