Ρετρό κασσέτες με ύμνους ομάδων

[Juanita]

O ύμνος της ομάδας που ακούγεται από τα μεγάφωνα πριν από την έναρξη του αγώνα ή στο ημίχρονο δεν είναι ρετροκατάσταση. Οι πάγκοι με τις κασσέτες, όμως, κατά μήκος της διαδρομής από το τρένο ή το λεωφορείο ως το γήπεδο, σίγουρα είναι.

Ως φίλαθλος που σεβόταν τα... κασκόλ που φορούσε :fever: δε γινόταν να μην έχω αγοράσει μερικές από αυτές. Δυστυχώς όμως στην πλειοψηφία τους δεν περιείχαν τραγούδια αφιερωμένα στην ομάδα αλλά καψουροτράγουδα αγνώστου πνευματικής (λέμε τώρα ) ιδιοκτησίας. Το πόσο αφελής είχα υπάρξει πιστεύοντας τους πωλητές :angry: για την αυθεντικότητα της κασσέτας μην το ψάχνετε... Απύθμενα... recry: Είχα ήδη αγοράσει δύο ξοδεύοντας το ελάχιστο χαρτζιλίκι που μου απόμενε κάθε φορά μετά την αγορά του εισιτηρίου του αγώνα, των εισιτηρίων μεταφοράς και του κλασσικού πατατακίου μετά κοκακόλας... #)

Η τελευταία όμως κασσέτα ήταν η καλύτερη... Δεν περιείχε μόνο το γνωστό άσμα με την αναφορά στον Πελέ και τον αγώνα που τον έχει σημαδέψει μέχρι σήμερις αλλά και άλλα τραγούδια αφιερωμένα σε μεγάλες μορφές του λιμανιού όπως ο Υβ και ο Σιδέρης. Τα καλύτερά μου ήταν ένα που ξεκινούσε κάπως έτσι "Κοπέλα μπες στ΄αμάξι μου, στο Φάληρο να πάμε..." και τον άλλον, μάλλον παλαιότερο, ύμνο που είχε γράψει ο Γιώργος Μητσάκης, ο μεγάλος... ΑΕΚτζής (πάλι καλά που δεν ήταν και Παναθηναϊκός ): Περαία μου, Περαία μου, με το Σαρωνικό σου...

Περιττό να αναφέρω πως η κασσέτα έπαιζε ολημερίς αναγκάζοντας τους -κάθε φορά διαφορετικούς- διπλανούς μας να μετοικήσουν προς άγνωστη κατεύθυνση... Και ήταν και "σκυλί" από αντοχή αφού χρειάστηκε μόνο μιά φορά να την αντικαταστήσω...

Δυστυχώς, αν και έφαγα τον τόπο να τη βρω, τις μόνες που ξέθαψα ήταν κάποιες "άγραφες" όπου είχα μαγνητοφωνήσει την -τότε- ζωντανή μετάδοση κάποιων αγώνων από το Β΄πρόγραμμα...