Ρετρό κατάθλιψη στην τελευταία μέρα του Καλοκαιριού…

Ειμαι παιδι της συνηθειας. Ειμαι παιδι των ακρων . Ειμαι παιδι της σταθεροτητας. Με βαση αυτα με μελαγχολουσε και ακομα με μελαγχολει η μεταβατικη περιοδος καλοκαιριου χειμωνα οπως και καθημερινων με σκ η καθημερινων με ημερες εορτων/ αργιων αλλα μονο μεχρι να μπουν στο πετσι μου. Δλδ ολος ο σεππτεμβρης ηταν χαλια (ουτε ο καιρος καλα καλα δεν ηξερε τι εποχη ειναι ουτε η ημερα που μικραινε μεν αλλα οχι τελειως) επισης χαλια ηταν ο μαρτης απριλης για εμενα τουλαχιστον. Προτιμω την καρδια του καλοκαιριου ιουλιος και την καρδια του χειμωνα γεναροφλεβαρης. Αν γινοταν απευθειας.μεταβαση θα ταν τελειο.
Υγ: σοβαρα τωρα καθε εποχη εβρισκα και βρισκω και κατι θετικο.
 
@Dimitris Rendoumis Αυτό μάλιστα, είναι μια λογική προσέγγιση παιδιού! Όχι σαν εμένα που στα 6 μου νόμιζα ότι άμα έγραφα 50 φορές κάτω κάτω τη φράση "Αύγουστε καλέ μου μήνα, να 'σουν δυο φορές το χρόνο" στο τέλος θα γινόταν πραγματικότητα. :wacko:
 
Τελεφταία μέρα πριν τις εξετάσεις το μετανιώνω και δε δίνω το τελευταίο μου μάθημα. Λέω "αστο λίγο ακόμα, να το μάθω καλύτερα", και ξαναπαω στην ίδια τελευταία τάξη από Σεπτέμβρη. Ελπίζω να το περάσω μία μέρα πριν πεθάνω.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Τελεφταία μέρα πριν τις εξετάσεις το μετανιώνω και δε δίνω το τελευταίο μου μάθημα. Λέω "αστο λίγο ακόμα, να το μάθω καλύτερα", και ξαναπάνω στην τάξη από Σεπτέμβρη. Ελπίζω να το περάσω μία μέρα πριν πεθάνω.
Θα το περάσεις. Τα πρώτα 100 χρόνια είναι δύσκολα :fafoutis::fafoutis::fafoutis::fafoutis::fafoutis::fafoutis::fafoutis::fafoutis::fafoutis::fafoutis::fafoutis::fafoutis::fafoutis::fafoutis::fafoutis:
 
Ειμαι παιδι της συνηθειας. Ειμαι παιδι των ακρων . Ειμαι παιδι της σταθεροτητας. Με βαση αυτα με μελαγχολουσε και ακομα με μελαγχολει η μεταβατικη περιοδος καλοκαιριου χειμωνα οπως και καθημερινων με σκ η καθημερινων με ημερες εορτων/ αργιων αλλα μονο μεχρι να μπουν στο πετσι μου. Δλδ ολος ο σεππτεμβρης ηταν χαλια (ουτε ο καιρος καλα καλα δεν ηξερε τι εποχη ειναι ουτε η ημερα που μικραινε μεν αλλα οχι τελειως) επισης χαλια ηταν ο μαρτης απριλης για εμενα τουλαχιστον. Προτιμω την καρδια του καλοκαιριου ιουλιος και την καρδια του χειμωνα γεναροφλεβαρης. Αν γινοταν απευθειας.μεταβαση θα ταν τελειο.
Υγ: σοβαρα τωρα καθε εποχη εβρισκα και βρισκω και κατι θετικο.
Χμμ…συντηρητικό παιδί ή παιδί των άκρων; Δεν κατάλαβα πως συνδυάζονται αυτά τα δυο. Για να κανείς ακραια πράγματα πρέπει να μην είσαι συντηρητικός. Εκτός αν εννοείς ότι κανεις σταθερά ακραια πράγματα, όποτε πάω πάσο
 
Παρεξηγηθηκα απο τα λεγομενα μου. Εννοουσα τα δυο ακρα των εποχων χειμ-καλοκ και οχι ακραια πραγματα. Μαλλον συντηρητικο θα με χαρακτηριζα γενικα
 
Όσο πηγαινα σχολείο, δεν ήθελα με τίποτα να τελειωσει το καλοκαίρι! 3 μήνες διακοπές!!!!
Από τότε που ξεκίνησα να δουλεύω όλες οι εποχές είναι ίδιες, και η χειρότερη είναι το καλοκαίρι με την αφόρητη ζέστη!

21 Σεπτεμβρίου και κάθομαι με κλιματιστικό στο σπίτι!!! ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟ!
 
Το πιο μελαγχολικό συναίσθημα είναι το να βρίσκεσαι στο σπίτι και να φέρνεις εικόνες στο μυαλό για το πως είναι εκείνη την ώρα το μέρος που περνούσες τις διακοπές σου.
 
Το πιο μελαγχολικό συναίσθημα είναι το να βρίσκεσαι στο σπίτι και να φέρνεις εικόνες στο μυαλό για το πως είναι εκείνη την ώρα το μέρος που περνούσες τις διακοπές σου.
Μεγάλο το θέμα αυτό και ήταν ακόμα μεγαλύτερο όταν ήμασταν μικροί, ή τουλάχιστον όταν ήμουν μικρός που για 3 μήνες ήταν διακοπές και υπήρχαν πολλές αναμνήσεις γιατί ήταν και μεγαλύτερο το διάστημα που έκανες πράγματα. 22/9 και η ζέστη δε λέει να κοπάσει.
 
Η πιο καταθλιπτική τελευταία μέρα καλοκαιριού ήταν αυτή του 1992 για μένα, λίγες μέρες πριν ξεκινήσω το λύκειο. Εκείνη την μέρα ένοιωσα ότι τελείωσε η παιδική μου ηλικία και πραγματικά εκείνη η τελευταία μέρα του συγκεκριμένου καλοκαιριού ήταν η τελευταία φορά που παίξαμε με την παρέα μπάσκετ, ποδόσφαιρο κτλ. Φουλ μελαγχολική μέρα και χρονιά...
 
Άλλο ένα καλοκαίρι τελειώνει...

 
Πίσω
Μπλουζα