Ρετρό καταστήματα βιντεοπαιχνιδιών: Οι αναμνήσεις και οι εμπειρίες μας από αυτά

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας Getta Robo
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
STELIOS.Z είπε:
Το θρυλικό Console club γρυπαρη 53 καλλιθεα δεν περίμενα να το συναντήσω εδω τι να πουμε για αυτό το μαγαζί για να καταλαβετε τι γινότανε εκεί τα ηλεκτρονικά τον ανηλίκων αφου δεν απαγορευοταν η είσοδός κατω απο 17 η χαρά της πιτσιρικαριας ο ιδιοκτήτης (Θοδωρής ο κύριος Ακης) για τους πολους είχε κέρδισε την εμπιστοσύνη τον κηδεμόνων και στο κατάστημά γινοταν το αδιαχώρητο οπως αναφέρει ο Geta Robo. ααα ο κυριος Ακης διατηρεί video club στην χαμοστερνας στα πετραλωνα VIDEO ACADEMY.
Teleclub Θησέως καλλιθεα οτι καινούργιο εβγαινε το βλεπαμε εκεί κονσολες και παιχνίδια που δεν είχαν τα αλλα καταστήματα εκει πρωτοειδα το playstation ψαγμενο μαγαζί μιλαμε για πολλές ώρες λιώσιμο στο μονιτορ της βιτρινας του ο ιδιοκτήτης μου διαφεύγει.

Τι να πω οποτε και αν περασεις έξω απο αυτα τα μαγαζιά κόβεις ταχύτητα γυρνάς το κεφάλι σου κοιτάς και ας ξέρεις οτι έχουν κλείσει εδώ και χρόνια.

Να θυμίσω και το Toys Academy στην Δαβάκη με κονσόλες video games και πολλα παιχνίδια αυτο υπάρχει ακόμα.
Ετσι οπως τα λες ειναι STELIOS.Z. Οντως το μεγαλο μπαμ εγινε με την καθολικη απαγορευση ανηλικων στα ουφαδικα, καπου στο 1991/1992.

Στο Teleclub θυμαμαι τον Πετρο και τον Παυλο, τελευταια φορα που τους ειδα ειχανε σχεση ακομα με τον ευρυτερο χωρο. Θυμαμαι και μια κοπελα που ητανε για αρκετα χρονια, νομιζω την λεγανε Ριτσα; Απο οτι ξερω ομως, ο ιδιοκτητης σπανιως πηγαινε εκει, τουλαχιστον απο ενα σημειο και μετα.

Εχεις δικιο για το Toys Academy, εφερνε τοτε πολυ Sega και αλλαζε τακτικα τα παιχνιδια πως επιδειξη! Να προσθεσω και ενα καταστημα ηλεκτρικων ειδων κοντα στους αγιους παντες, οπου συνεργαζοταν με την Zegetron και ειχε περιπου 30 παιχνιδια προς πωληση και πως επιδειξη! Εκει ειχα πρωτοδει και παιξει το Ghouls 'n Ghosts και το Haunting!
 
Tι να πρωτοπώ για τα κονσολάδικα (έτσι αποκαλώ τα μικρομάγαζα για console video games). Μαζί με τα arcade στέκια, τα κονσολάδικα αποτελούν από τις αγαπημένες μου παιδικές αναμνήσεις με μπόλικο gaming (είτε μόνος είτε με παρέα) όπου συναναστρεφόμουν και με άλλα άτομα που μοιραζόμασταν το πάθος για video games. Όπως και τα περισσότερα άτομα της ηλικίας μου, έτσι κι εγώ άρχισα να πηγαίνω σε κονσολάδικα στα μέσα του '90 σε καταστήματα της Ηλιούπολης. Μέχρι τις αρχές του '00 υπήρχαν τουλάχιστον 6-7 κονσολάδικα στην Ηλιούπολη, μπορεί και περισσότερα. Τώρα φυσικά δεν υπάρχει κανένα. Ο κύριος λόγος που σύχναζα τότε σε τέτοια καταστήματα ήταν επειδή δεν είχα δικιά μου μοντέρνα επιτραπέζια παιχνιδομηχανή μέχρι που πήρα στα τέλη του '90 ένα Playstation 1 και λίγο πιο μετά ένα Nintendo 64. Και φυσικά για αντιγραφές παιχνιδιών για PC και Playstation.

Tα κονσολάδικα που ήξερα στην Ηλιούπολη ήταν:

- To Play Center, το πρώτο της αλυσίδας. Ήταν το πιο γνωστό κονσολάδικο της Ηλιούπολης μιας κι ήταν το πρώτο κι ήταν το πιο εξιδεικευμένο. Τα υπόλοιπα επί το πλείστον τα είχαν άσχετοι που συχνά στόχευαν στο εύκολο κέρδος των αντιγραφών. Πριν μερικά χρόνια όταν είχα ξαναπάει λειτουργούσε ως κατάστημα για service H/Y. Kι όταν τον ρώτησα αν είχε απομείνει τίποτα από τότε που λειτουργούσε ως κονσολάδικο (όπως τις πανέμορφες γιγαντοαφίσες που διακοσμούσαν το κατάστημα), η απάντησή του ήταν δυστυχώς αρνητική.

- Δύο Console Club. Ένα στα Κανάρια που ο πωλητής του ήταν αχώνευτος κι απατεώνας κι κι ένα στην Κάτω Ηλιούπολη που το είχε ένας οικογενειάρχης που παρόλο που ήταν άσχετος ήταν τουλάχιστον ευγενικότατος. Δυστυχώς το Console Club της Κάτω Ηλιούπολης το πήρε αργότερα ένας νεαρός αργόσχολος που άνοιγε το κατάστημα όποτε του κάπνιζε.

- Το Laser Club. Aν και δεν κράτησε για πολύ (άντε το πολύ 2-4 χρόνια) ήταν πολύ καλός ο ιδιωκτήτης. Επίσης ήταν ο μοναδικός που δεν έκανε αντιγραφές παιχνιδιών.

- To Star(t) Game που η ιδιωκτήτριά του ήταν φανατική με τα card games και τα παιχνίδια ρόλων, ένα πάθος που το μετέδιδε και στους πελάτες. Εξάλλου εκεί διοργάνωνε συχνά παρτίδες Magic the Gathering.

Aπό ρετρό κονσολάδικα στην Αθήνα τα μόνα που ξέρω ότι έχουν παραμείνει ανοιχτά είναι:

- To Console Club στο Ν.Ηράκλειο που είμαι σίγουρος ότι είναι γνωστό στους περισσότερους από εδώ. Πέρα από μοντέρνα video games έχει κι αρκετά retro. Μαζί με το Gamestation στην Ομόνοια είναι από τα καλύτερα καταστήματα στην Αθήνα για εισαγώμενα παιχνίδια Nintendo λόγω του κλεισίματος της Nortec και σε λογικές τιμές.

- Το Software Center στην Ομόνοια, από τα πιο ιστορικά κονσολάδικα. Σ' αντίθεση με το Console Club Ν.Ηρακλείου που έχει πάντα πελατεία, στο Software Center κάθε φορά που περνάω από εκεί το βλέπω αδειανό από πελάτες. Κι από retro υλικό έχει πολύ λίγα πράγματα σ' αντίθεση με το Console Club και το Gamestation. Aπορώ πως δεν έχει βάλει ακόμα λουκέτο. Εκτός κι αν έχει ακόμα πελατεία και δεν το 'χω πάρει χαμπάρι. Αλλά δεν έχω δει κανέναν να μιλάει για το εν λόγω κατάστημα. Κάποτε ήταν στις δόξες του.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Θυμάμαι κι εγώ τις χρυσές εποχές που ασχολιόμουν..1995-2000..κάπου εκεί.. χαμός τότε..

Πήγαινα σε διάφορα μαγαζιά και για βόλτα.. δεν είχαμε βέβαια τότε χρήματα να αγοράζουμε καινούργια παιχνίδια..ήταν πανάκριβα! Νοικιάζαμε όμως!

Μετά άφησα το gaming για λίγα χρόνια..

Κάποια στιγμή που με έπιασε νοσταλγία να παίξω κάποια παιχνίδια Nintendo 64 γύρω στο 2004 (νομίζω), άρχισα να ξεφυλλίζω τα παλιά μου gamepro και να παίρνω τηλέφωνα στα καταστήματα που διαφήμιζε και να ρωτάω αν υπάρχουν παιχνίδια N64..

Τα περισσότερα είχαν κλείσει πλέον ενώ κάποια που λειτουργούσαν είχαν ξεπουλήσει.. σε ελάχιστα θυμάμαι πήγα και κατάφερα να βρω κανα ξεχασμένο παιχνιδάκι να πάρω..

Απο εκείνες τις λίγες βόλτες πριν καμιά δεκαριά χρόνια μόνο μία εικόνα μου έχει μείνει χαραγμένη που με στοιχειώνει :P

Θυμάμαι ήμουν σε ένα μαγαζί στο κέντρο που δεν υπάρχει πλέον και κοίταζα κάτι κασσετάκια Quake, Shadow Man και άλλα.. Δίπλα ήταν ένα κουτάτο Shadowgate.. Θυμάμαι που σκέφτηκα χαζοπαίχνιδο..ας κρατήσω τα λεφτά μου καλύτερα.. και δεν το πήρα..

Η κουτάτη αγγλική έκδοση τώρα στο αγγλικό ebay πιάνει συνήθως 100 λίρες..και δεν την έχω πάρει φυσικά :P
 
Ξαναπέρασα την παραμονή της Πρωτοχρονιάς από Software Center και εντύπωση μου έκανε ότι ούτε από κονσόλες τωρινής γενιάς (PSVita, PS4, Xbox One, 3DS, Wii U) είχε παιχνίδια. Πως συντηρείται δεν ξέρω...

borellus είπε:
Θυμάμαι κι εγώ τις χρυσές εποχές που ασχολιόμουν..1995-2000..κάπου εκεί.. χαμός τότε..Πήγαινα σε διάφορα μαγαζιά και για βόλτα.. δεν είχαμε βέβαια τότε χρήματα να αγοράζουμε καινούργια παιχνίδια..ήταν πανάκριβα! Νοικιάζαμε όμως!
Νοικιάζαμε ή παραγγέλναμε αντιγραφές για PC, PS1,PS2 και Dreamcast. :P

Πάντως μεγάλο σπάσιμο: τότε υπήρχαν τα καταστήματα και δεν είχαμε λεφτά. Τώρα έχουμε λεφτά αλλά δεν υπάρχουν τα καταστήματα. :(
 
Vetus είπε:
Πάντως μεγάλο σπάσιμο: τότε υπήρχαν τα καταστήματα και δεν είχαμε λεφτά. Τώρα έχουμε λεφτά αλλά δεν υπάρχουν τα καταστήματα. :(
Εφόσον έχεις χρήματα, ψωνίζεις από το ebay.
 
Eγω πάντως απο console club θυμάμαι αυτο που είναι ήταν κοντα με το 53, στην χαμοστέρνας 10, κοντα στον ηλεκτρικό του ταύρου. Εκει πήγαινα και νοίκιαζα αμερικάνικα όταν ειχα παιξει όλα τα υπόλοιπα rpg. Mας έκανε ανθρώπους εκείνο το μαγαζί, πραγματικός θησαυρός τότε στις ζόρικες εποχές και ειχε και μια πολυ συμπαθητικη υπάλληλο ή ιδιοκτήτρια.
 
Tupamaro είπε:
Eγω πάντως απο console club θυμάμαι αυτο που είναι ήταν κοντα με το 53, στην χαμοστέρνας 10, κοντα στον ηλεκτρικό του ταύρου. Εκει πήγαινα και νοίκιαζα αμερικάνικα όταν ειχα παιξει όλα τα υπόλοιπα rpg. Mας έκανε ανθρώπους εκείνο το μαγαζί, πραγματικός θησαυρός τότε στις ζόρικες εποχές και ειχε και μια πολυ συμπαθητικη υπάλληλο ή ιδιοκτήτρια.
Πραγματι, οταν ειδικα ειχε σταματησει η ενοικιαση και η χρονοχρεωση στο καταστηματα της Καλλιθεας, πολλοι μετακομισαμε στο αντιστοιχο καταστημα στα Πετραλωνα. Και η υπαλληλος τοτε ηταν η Χαρουλα, εκπληκτικη κοπελα και αξεχασα ομορφα περιστατικα με ολη την παρεα στο τοτε καταστημα.
 
PC Master, τευχος 97, Ιουλιος-Αυγουστος 1998, σελιδες 199 - 203 της στηλης Local Market "Στου Χαροκοπου και την Καλλιθεα".

Παρουσιαζονται μερικα απο τα καταστηματα της περιοχης μου, και μεταξυ αλλων καποια που εχουμε ηδη αναφερθει. Teleclub, Game Buster και Media Store. Οι τοτε βιτρινες των καταστηματων παρουσιαζονται μεσα απο φωτογραφιες.
Και ως γνωστον, μια φωτογραφια ειναι χιλιες λεξεις. Απολαυστε τις!

screenshot.24.jpgscreenshot.25.jpg

screenshot.23.jpg
 
Ευχαριστούμε για τις φωτό!!
 
Teleclub και Console Club υπήρχαν και στον Πειραιά, το πρώτο στην οδό Κουντουριώτου κοντά στην συμβολή με Σωτήρος και το δεύτερο στην οδό Πύλης απέναντι από το γηροκομείο. Όπως αναφέρθηκε για το Console Club της Καλλιθέας, έτσι και στο κατάστημα του Πειραιά είχε διάφορες κονσόλες όπου μπορούσες να παίξεις με χρονοχρέωση (νομίζω ήταν 15' ή μισή ώρα). Στην οδό Κουντουριώτου εκτός από το Teleclub υπήρχαν κι άλλα δύο μαγαζιά με βιντεοπαιχνίδια κι έτσι είχε δημιουργηθεί ένα είδος πιάτσας όπου μαζεύονταν ένα σωρό παιδιά μετά το σχόλασμα (κυρίως τις Παρασκευές).  :D
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:

1@Mercenary[/USER]

Πήγαινα δύο χρόνια σχολείο Πειραιά, και είχα γυρίσει αρκετά καταστήματα και εκεί. Το 1995-1997 στη κουντουριωτου υπήρχαν τα teleclub / console club / game buster. Εκείνο το console club μάλιστα, μου είχε κάψει το PlayStation μου, έπειτα από κακό και αποτυχημένο τσιπαρισμα που εκαναν. ?. Από το game buster είχα πάρει το πρώτο μου Dreamcast! Ωραίες στιγμές.

Στο console club εκεί στο γηροκομείο, εργαζοντουσαν δύο γνωστοί. Ο Κώστας που νομίζω ήταν και ο πρώτος υπάλληλος, και χρόνια μετά η Χαρά που είχε μεταφερθεί από το κατάστημα των Πετραλώνων. Τρελή εντύπωση πάντως μου είχε κάνει πως το 1998 περίπου, είχαν τίτλους Jaguar προς ενοικίαση και πώληση, αφού το σύστημα είχε ζήτηση και ενδιαφέρον στη περιοχή.

Ως πότε συχνάζεις εσύ στα καταστήματα της κουντουριωτου και πότε θυμάστε να έκλεισαν; Το τελευταίο που υπήρχε πρέπει να ήταν το game buster, μέχρι το 2006 περίπου λειτουργούσε. Έκλεισε σε ανύποπτο χρονικό διάστημα, και φαινομενικά ήταν όλα παρατημένα μέσα... Πέρασα κάποια χρόνια μετά, και το είχαν αδειάσει.

 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Console Club στην Κουντουριώτου; Μήπως εννοείς το Gamers Club που βρισκόταν στην απέναντι μεριά της Κουντουριώτου; 

Απ' ότι θυμάμαι το Game Buster είχε μετονομαστεί μερικά χρόνια πριν κλείσει και όντως πρέπει να ήταν το τελευταίο που είχε απομείνει στην περιοχή.

Έχω ακόμα την κάρτα μέλους του Console Club.  :thumb:
 
Console Club στην Κουντουριώτου; Μήπως εννοείς το Gamers Club που βρισκόταν στην απέναντι μεριά της Κουντουριώτου; 

Απ' ότι θυμάμαι το Game Buster είχε μετονομαστεί μερικά χρόνια πριν κλείσει και όντως πρέπει να ήταν το τελευταίο που είχε απομείνει στην περιοχή.

Έχω ακόμα την κάρτα μέλους του Console Club.  :thumb:
Ναι καλά τα θυμάσαι, αυτό ήταν. Παρεπιπτόντως, console club / games club / gamers club ήταν ακριβώς η ίδια αλυσίδα. Δεν γνωρίζω αν ήταν του κεντρικού ιδιοκτήτη που την ξεκίνησε, αλλά σχετιζόταν σίγουρα.

Νομίζω το πρώτο που είχε κλείσει ήταν το teleclub. Όπου παρεπιπτωντος το συγκεκριμένο είχε ειδίκευση στα παιχνίδια εξομοιωτων πτήσης κτλ με τα αντίστοιχα χειριστήρια. Φυσικά είχε και άλλα συστηματα όπως όλη η αλυσίδα. Δεύτερο έκλεισε το gamers club όπου από ένα σημείο και μετά δραστηριοποιούταν στα καρτοπαιχνιδα και τελευταίο το game buster. Όπου στο τελευταίο δεν αγόρασα το demo του Turok 2 για το Nintendo 64 και το μετανιώνω ακόμα...
 
Είχα πάρει κι εγώ N64 το '98 και μάλιστα το είχα αγοράσει από το Teleclub στην Κουντουριώτου. Στην συνέχεια είχα πάρει και το Rumble Pack που αποτελούσε μεγάλη πρωτοπορία τότε. Εκείνο το διάστημα το N64 δεχότανε τρελή προώθηση ως η «πρώτη 64μπιτη κονσόλα», «εξελιγμένα γραφικά» κτλ, στην πραγματικότητα όμως δεν ήταν και τόσο καλύτερο. Η πανάκριβη τιμή των παιχνιδιών και η μικρή σε σχέση με το Playstation ποικιλία τίτλων ήταν σημαντικά μειονεκτήματα που αργότερα με ώθησαν να το ανταλλάξω με ένα Playstation. Το Game Buster είχε μετονομαστεί σε On Line μερικά χρόνια πριν κλείσει.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Εγώ το N64 το πήρα από το Mινιόν, τον Mάρτιο του 97, την πρώτη μέρα που το φέρανε στην Ελλάδα επίσημα καθώς ήταν (από όσο είχα ψάξει) το πρώτο κατάστημα όπου το έφεραν. Σε κάποια άλλα θα το έφερναν την ίδια μέρα αλλά πολύ αργότερα το μεσημέρι ή απόγευμα. Ειχα επικοινωνήσει με σχεδόν όλα τα παιχνιδάδικα και clubs της Αθήνας και ήξερα απο πιο πριν τι παίζει. Το Μινιόν ήταν το πρώτο κατάστημα που θα παρέλαβαν το μηχάνημα από νωρίς, γι αυτό και το πήρα από εκεί. Ας ήταν και μακριά από το σπίτι μου, δεν ήμουν διατεθειμένος να περιμένω ούτε 5 δευτερόλεπτα παραπάνω εκείνη την ημέρα (τα μέτραγα από καμιά εβδομάδα πριν) ήδη το είχαν καθυστερήσει περισσότερο σε σχέση με όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες.

Οταν πήγα στο κατάστημα, στον γνωστό όροφο, ακόμα δεν είχαν παραλάβει. Ομως εγώ δεν υπήρχε περίπτωση να φύγω, περίμενα εκεί μέχρι να παραλάβουν. Ευτηχώς δεν περίμενα πάνω από μία ώρα και ο υπάλληλος (που με είχε κόψει ότι περιμένω με ανυπομονησία) για να μην πάθω κανένα εγκεφαλικό από την αγωνία, έφερε την πρώτη κούτα από το φορτηγό και την άνοιξε μπροστά μου για να μου δώσει το πρώτο κομμάτι που είδε το φως στο κατάστημα. Μετά άνοιξε μια άλλη για να μου δώσει ένα Mario 64. Ουτε καν είχαν ξεκινήσει να βάζουν κομμάτια στα ράφια όταν έφυγα τρέχοντας. Ειμαι 99% σίγουρος ότι το δικό μου N64 είναι το πρώτο από ITOCHU που αγοράστηκε σε Ελληνικό κατάστημα επίσημα. Εκτός και αν στην Θεσσαλονίκη το παρέλαβαν πιο νωρίς αλλά αμφιβάλλω.

Σίγουρα δεν μετάνιωσα την αγορά και το μηχάνημα έγινε από τα αγαπημένα μου. Ειχα ήδη αρκετή εμπειρία από το Playstation και παρόλα αυτά στο N64 βρήκα περισσότερους τίτλους του γούστου μου. Αλλά έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν ήμουν από αυτούς που είχαν πολλά παιχνίδια, καμιά 10αριά best of να είχα πάντα δικά μου σε κάθε κονσόλα και τα υπόλοιπα απλά τα νοίκιαζα. Το μόνο κακό ήταν ότι δεν υπήρχαν αρκετοί φίλοι με N64 (μόνο ένας κολλητός) και δεν είχα άτομα να ανταλλάζουμε όπως τις εποχές 8/16 bit. Αλλά και στην ενοικίαση είχα θέμα γιατί φέρνανε λίγα παιχνίδια γενικά, αραιά και που.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:

1@Mercenary[/USER]

Πήγαινα δύο χρόνια σχολείο Πειραιά, και είχα γυρίσει αρκετά καταστήματα και εκεί. Το 1995-1997 στη κουντουριωτου υπήρχαν τα teleclub / console club / game buster. Εκείνο το console club μάλιστα, μου είχε κάψει το PlayStation μου, έπειτα από κακό και αποτυχημένο τσιπαρισμα που εκαναν. ?. Από το game buster είχα πάρει το πρώτο μου Dreamcast! Ωραίες στιγμές.

Στο console club εκεί στο γηροκομείο, εργαζοντουσαν δύο γνωστοί. Ο Κώστας που νομίζω ήταν και ο πρώτος υπάλληλος, και χρόνια μετά η Χαρά που είχε μεταφερθεί από το κατάστημα των Πετραλώνων. Τρελή εντύπωση πάντως μου είχε κάνει πως το 1998 περίπου, είχαν τίτλους Jaguar προς ενοικίαση και πώληση, αφού το σύστημα είχε ζήτηση και ενδιαφέρον στη περιοχή.

Ως πότε συχνάζεις εσύ στα καταστήματα της κουντουριωτου και πότε θυμάστε να έκλεισαν; Το τελευταίο που υπήρχε πρέπει να ήταν το game buster, μέχρι το 2006 περίπου λειτουργούσε. Έκλεισε σε ανύποπτο χρονικό διάστημα, και φαινομενικά ήταν όλα παρατημένα μέσα... Πέρασα κάποια χρόνια μετά, και το είχαν αδειάσει.
Τι μου θύμησες τώρα...πήγαινα σχολείο στην Ιωνίδειο και συνηθίζαμε με την παλιοπαρεα μετά το σχολιασμα να πηγαίνουμε στο Teleclub και να παίζουμε Tekken.

Επίσης από το GameBuster αγόρασα και το Playstation μου 63 χιλιάδες δραχμές (τσιπαρισμένο)!

 
Η κάρτα μέλους του Console Club:)

co.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:

Ωραιος 1@Mercenary[/USER], η καρτα ειναι απο το "τελος" ζωης της αλυσιδας, οταν ειχαν κλεισει τα περισσοτερα υποκαταστηματα, και ειχε μεταφερθει ως κεντρικο καταστημα απο την Καλλιθεα στα Πετραλωνα. Εκεινη την περιοδο ειτε ειχε κλεισει το καταστημα στη Κουντουριωτου, ειτε ειχε αλλαξει επωνυμια λογικα.

Υγ. Μηπως σε λενε Κωστα; Η ιστορια και τα στεκια σου μου θυμιζουν ενα Κωστα που ηξερα τοτε απο Πειραια.

 
Φίλε Getta Robo δεν με λένε Κώστα αλλά ναι, αυτά τα στέκια ήταν οπωσδήποτε μέρος της καθημερινότητάς καθώς τα βιντεοπαιχνίδια αποτελούσαν για εμάς ίσως το σημαντικότερο από τα ενδιαφέροντά μας.

Μία από τις δυνατότητες που είχες ως κάτοχος της κάρτα μέλους του Console Club ήταν το να μπορείς να νοικιάζεις παιχνίδια. Απ' όσο θυμάμαι ο χρόνος ενοικίασης ήταν μια βδομάδα και η τιμή κάπως τσιμπημένη, δεδομένου ότι στην περίπτωση του Playstation έκαναν θραύση τα αντιγραμμένα παιχνίδια που έτσι κι αλλιώς πωλούνταν σε πολύ χαμηλή τιμή.

Αν θυμάμαι καλά, το κατάστημα του Πειραιά πρέπει να ξεκίνησε την λειτουργία του την άνοιξη του 1997, δηλαδή την εποχή που ο χώρος των οικιακών κονσολών άρχιζε να αποκτά μεγάλη δυναμική στην Ελλάδα και να εισέρχεται στην εποχή της μεγάλης ακμής του δημιουργώντας γύρω του μια ολόκληρη αγορά.

Εγώ, όντας επηρεασμένος από έναν φίλο συμμαθητή επίσης κάτοχο Playstation ο οποίος όμως ήταν αρκετά σχολαστικός, άργησα να δώσω την δική μου συσκευή για "τσιπάρισμα" καθώς πιστεύαμε ότι αυτό μπορούσε να βλάψει την συσκευή. Αυτό θεωρητικά μπορεί να ίσχυε βέβαια, αλλά στην πράξη το τσιπάρισμα ήταν τεράστια υπόθεση καθώς μετά μπορούσες να αγοράζεις παιχνίδια στο 1/5 της κανονικής τους τιμής.

Επειδή το Console Club, το Teleclub κτλ πωλούσαν αλλά και αγόραζαν μεταχειρισμένα γνήσια παιχνίδια, συνήθως έδινα εκεί αυτά που δεν ήθελα πλέον και έπαιρνα κάποιο άλλο σε μειωμένη τιμή.
 
Πίσω
Μπλουζα