O μονος λογος που ξεπερασε το ps1 το N64 ηταν καθαρα και μονο το CD και το τσιπαρισμα που δεχοταν και πουλουσε σαν ζεστο ψωμι.Οταν ο αλλος εφευγε με ενα τσουβαλι παιχνιδια που λεει ο λογος ενω καποιος αλλος με το Ν64 αγοραζε κανα δυο παιχνιδια το χρονο ειναι λογικο να προτιμησει το ps1.Eτσι λοιπον και οι third party developers λογικο ειναι να προτιμουσαν το ps1 για τα παιχνιδια τους γιατι μπορει να ηξεραν πως θα ειχαν χασουρα απο το τσιπαρισμα και της αντιγραφες ομως απο την αλλη με τοσο μεγαλη βαση χρηστων που ειχαν ps1 σιγουρα θα εβγαζαν και λεφτα γιατι δεν υπηρχαν μονο αυτοι που αγοραζαν αντιγραφες αλλα υπηρχαν και αλλοι τοσοι που προτιμουσαν τα αυθεντικα.
Να σημειώσω μόνο ότι αυτοί που έπαιρναν αυθεντικά παιχνίδια για το PS1 -ειδικά όσο παιρνούσε ο καιρός και η πειρατεία εξαπλωνόταν- ήταν ελάχιστοι σε σχέση με αυτούς που έπαιρναν αντιγραφές, ίσως το 5% των χρηστών και αν... Εγώ για αρκετό διάστημα ήμουν μέσα σε αυτούς τους ελάχιστους καθώς είχα το PS μην στάξει και μην βρέξει και δεν μου άρεσε η ιδέα να το πειράξω. Επίσης, αν το πείραζες αυτόματα έχανες την εγγύηση και τότε κυκλοφορούσε η φήμη (κυρίως από αυτούς που ζημιώνονταν από την πειρατεία) ότι δήθεν το «τσιπάκι» χάλαγε το μηχάνημα. Όταν μίλαγα με άλλα παιδιά για Playstation και τύχαινε να αναφέρω ότι έπαιρνα αυθεντικά παιχνίδια τους φαινότανε πολύ παράξενο! Βέβαια καθώς αργότερα έβλεπα ότι είχα ελάχιστα παιχνίδια σε σχέση με τους άλλους και ότι τελικά κανένα μηχάνημα γνωστού μου δεν χάλασε, τσίπαρα κι εγώ το δικό μου.