Ρετρό καύσωνας

[αριαδνη]

Προβολή συνημμένου 282398

Οι μεγαλύτερες θερμοκρασίες σημειώθηκαν το77', 48 βαθμοι, τον Ιούλιο του 77'

 

[Steppenwolf]

Never gets old

Ήδη από τότε διαβάζαμε λάθος «Κασόγκι». Το επώνυμο βγαίνει από το τουρκικό kaşıkçı (κουταλάς, χουλιαράς) και προφέρεται περίπου Χασούγκτζι.

 

[Steppenwolf]

Εμενα παλι, η σχεση μου με τα αιρ κοντισιον ειναι σχεση αγαπης. Τα θεωρω τη μεγαλυτερη εφευρεση μετα τον τροχο.

Ιδέα για πόστερ στον τοίχο:

 

[Steppenwolf]

Πλατεία Κολωνακίου μέχρι πριν από λίγο, με κομμένη την ανάσα. Τα πτώματα που υπάρχουν διάσπαρτα αναδύουν την αφόρητη δυσοσμία του θανάτου. Τα σκυλιά τρέφονται με τις σαπισμένες τους σάρκες. Οι μισοπεθαμένοι που σηκώνουν με πολύ δυσκολία ένα χέρι ζητώντας βοήθεια, αφήνονται να πεθάνουν, αφού κανένας δεν το ρισκάρει να εμφανιστεί στις θανατηφόρες ακτίνες του ηλίου. Κοράκια κόβουν κυκλικές βόλτες πετώντας επάνω από την την πλατεία. Μωρά κλαίνε γοερά και μετά σιγή, αφού έχουν αφήσει την τελευταία τους πνοή. Κανείς δεν δίνει σημασία στον γέρο μάντη που φωνάζει να κάψουν τα πτώματα πριν έρθει η νύχτα και έρθει η απόλυτη καταστροφή, αφού οι νεκροί θα αναστηθούν και θα αναζητήσουν ζωντανό κρέας.

Μάλλον έπρεπε να είχα γίνει δημοσιογράφος έτσι;

Πλάκα-πλάκα τρομερή ιδέα για arcade. Ο ήρωας προσπαθεί να δώσει νερό στους μισοπεθαμένους και ταυτόχρονα να κάψει όσα περισσότερα πτώματα γίνεται πριν τα μεσάνυχτα που θ' αναστηθούν ως ζόμπι.

 

[Steppenwolf]

Ενώ το καλοκαίρι του 1987 ήμουν στην Αθήνα, για τον καύσωνα μάθαινα από τις ειδήσεις της τηλεόρασης και τις εφημερίδες. Θυμάμαι εκσκαφείς μέσα σε νεκροταφείο ν' ανοίγουν όχι ατομικούς τάφους, αλλά αυλάκια που χωρούσαν πολλά φέρετρα στη σειρά.

Κι όμως, εκείνο το καλοκαίρι πρέπει να υπήρξα τακτικός θαμώνας των «Αστεριών». Λέγαμε ψέματα ότι δεν είχαμε κλείσει τα 12 για να μπαίνουμε με 50 δρχ. εισιτήριο, αντί για 200. Κολύμπι, ποδόσφαιρο στην άμμο, χοτ ντογκ με γλυκόξινη σάλτσα από την καντίνα, μαύρισμα χωρίς ηλιοθεραπεία και αντηλιακό. Ξενοιασιά.

Πολλά χρόνια αργότερα συνειδητοποίησα ότι ο καύσωνας δεν είχε συμβεί στο «αλλού» απ' όπου οι δημοσιογράφοι έκαναν τα ρεπορτάζ τους, μα ακριβώς εκεί όπου έμενα!

Δυστυχώς εκείνον τον καιρό ούτε τα νοσοκομεία ούτε τα γηροκομεία είχαν κλιματισμό, με αποτέλεσμα τον ομαδικό θάνατο των πιο άτυχων.

 

[Steppenwolf]

Ολόκληρο το υπέροχο βιβλίο του Νίκου Δήμου «Το Ημερολόγιο του Καύσωνα».