Εμείς μόλις έκλειναν τα σχολεία μετά απο κάνα 20ημερο βγάζαμε εισιτήρια για διακοπές στο νησί με επιστροφή αρχές Σεπτεμβρίου οποτε όλο αυτό με τον καύσωνα με βρήκε στις διακοπές μου στο νησί.
Θυμάμαι όμως ότι η ζέστη στο νησί ήταν λίγο πάραπανω απο το κανονικο για εκείνη την εποχή και ότι πηγαίναμε απο το πρωί μέχρι αργά το απόγευμα στη παραλία! Ατελείωτες ώρες στην παραλία.. (η χαρά του παιδιού
) βουτιές και θαλασσινή δροσιά και αργότερα ξεκούραση στη σκιά.. και ξανά βουτιά και παιχνίδια με τα φιλαράκια μου στη θάλασσα έως αργά το απόγευμα που άρχιζε ο ήλιος και δεν ήταν τόσο ζεστός και κάπως έπιανε μια δροσιά.
Έτσι λοιπόν το καθημερινό πρόγραμμα ήταν παραλία, επιδόρπιο κάποιο φρούτο ή παγωτακι αργότερα είχε καλό μεσημεριανό φαγητό και πάντα με συνοδεία ελληνική σαλάτα, ξανά επιδόρπιο λίγο καρπούζι ή πεπόνι ή ροδάκινα.
Το βράδυ πια βγαίναμε βόλτα στην πλατεία και στη προκυμαία που είχε ένα δροσερό νησιωτικό αεράκι. Ξανά παιχνίδι, βόλτες με τα ποδήλατα και τέλος σε κώμα στο κρεβάτι.. κατέβαιναν τα ρολά και... ZzZzZzZ !! Ούτε καύσωνα νιώθαμε ούτε τίποτα απο την κούραση!!!
Η αλήθεια είναι ότι δεν κατάλαβα και πολλά απο εκείνο τον καύσωνα όμως θυμάμαι σαν εικόνα να άκουγα τους μεγαλύτερους να συζητάνε τις καταστροφικές συνέπειες του καύσωνα στην Αθήνα.
ΥΓ. Μπορεί τα σπίτια να μην είχαν εκείνη την εποχή κλιματιστικό αλλά αυτό
εδώ θυμάμαι ότι είχε κάνει τρελές πωλήσεις.. και ηταν το must have gadgetακι του καλοκαιριού που είχαμε όλοι μαζί μας.