Ρετρό λέξεις/φράσεις που δε θα ξαναπούμε [τρόφιμα-ποτά-φάρμακα]

Πάντως εγώ από τρόφιμα θυμάμαι "μουρταδέλλα", και σήμερα υπάρχει αλλά το λένε πιο κυριλλέ, επίσης "πηχτή" (μπλιαχ), από ποτά θυμάμαι Σινάλκο Κόλα μια πορτοκαλάδα αηδία σκέτη, κι από φάρμακα "αλγκόν" και "καλμόλ", που πρέπει να ήταν παυσίπονα σαν την ασπιρίνη.

Πολλοί έλεγαν "ένα καφέ γλυκύ βραστό" ενώ σήμερα λένε "έναν ελληνικό", επίσης από γλυκά "μια σοκολατίνα, μια νουγκατίνα, μια σεράνο" αλλά τώρα έχουν αλλάξει οι πάστες.

Οι άλλες εκφράσεις έιναι καινούργιες αλλά νομίζω δεν έχουν σχέση με τρόφιμα ποτά και φάρμακα (εκτος αν λέμε να περιέχουν τρόφιμα).

Μ' αυτή τη λογική θυμάμαι κι εγώ μια : "Είσαι μάγκας; Είσαι τσίφτης; Είσαι και λεμονοστίφτης" !
 
Εχω χρονια να ακουσω :Παμε για γυαλενια? (οι βολοι στα παιδικα μας χρονια)

διαφορες λεξεις σχετικα με το παιχνιδι αυτο:

Μπαζ,παραμπαζο ....(θεσεις γυαλενιων)

Παιζω τελε...,πρωτελε,κτλ.(θεσεις παικτων)

αχρωμελα,κοτσοπουλι,μακαρονελα,τσαφλιαρα,κτλ.(τυποι γυαλενιων)

Μαστορα βαλε ενα ''πρασινο''.(η μεντα παλια στα καφενεια)

Αι στο διατσο,αι στο διακο,αι στο διατανο...(βρισιες που χρησιμοποιησαμε αντι των βαριων)
 
Αει στον κόρακα, άει στο λύκο !

Και για παιχνίδια : "μισό" - 'όλο" λέγανε στο "μονό" μπασκετάκι όταν πήγαινε η μπάλα προς τη σέντρα !
 
Πόσο συχνά λέμε πλέον "γίνεται της κακομοίρας" το οποίο αντικαταστάθηκε με το γίνεται της...ξέρετε ποιας! Ή "έγινε το σώσε". Και γενικά πολύ σε βρισίδι το έχουμε ρίξει τελευταία δε νομίζετε? Επίσης το "φτου σ' Αλέκο"...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Δε νομίζω πως έχουν αναφερθεί παραπάνω τα πτι φουρ και τα μπατόν σαλέ. Πριν από 2 χρόνια πάντως με κέρασαν μπατόν σαλέ και δεν το πίστευα ότι υπάρχουν ακόμα.
 
Η λέξη λιμούρα? Τη λέγαμε στο σχολείο ή τη γειτονιά όταν κάποιος ήθελε να μοιράσει κάτι στους άλλους που δεν το ήθελε (πχ. μισό πάκετο γαριδάκια, μπισκότα ή ακόμη πιο σπάνια και κανένα πακέτο με διπλά αυτοκόλλητα/χαρτάκια που του περίσσευαν). Το πετούσε στον αέρα φωνάζοντας "λιμοοούραααα" και τρέχαμε όλοι να μαζέψουμε όποιος προλάβαινε τα περισσότερα. χαχαχαχα

Επίσης άλλη μία κλασσική ρετρό λέξη που χάθηκε ήταν οι τσίχλες των 5
 
Αυτο που ειπες "λιμούρα" εμεις το λέγαμε βουταρία ! Το κάναν συνήθως τα αγόρια που μούραζαν χαρτάκια, τα πέταγαν στον αέρα κι όποιος προλάβενε !
 
Δεν ξέρω αν συνηθιζόταν μόνο στην Κρήτη, αλλά για να τραβήξεις την προσοχή κάποιου αφηρημένου φώναζες "Εεεε χωριόοοοο" :D Α και σε περιπτώσεις αποδοκιμασίας "Όξωωωωωωωω"!
 
Ρε τον πεζοναύτη/ορειβάτη/ούφο, όταν κάποιος έκανε κατά τύχη κάτι δύσκολο πάνω στο παιχνίδι.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Σουζάκια, Algida, Τα σαϊνια, Άλμπουμ με αυτοκόλλητα "Αλεξία", Μπομέκ ξυρίζεσαι μαλακά, μπουγελόφατσες, μασελάκι δράκουλα, Σούπερ Κατερίνα, "πάμε πλατεία;", κρυφτό, βατραχάκια (που έκανε κρακ κρακ), "πάμε ηλεκτρονικά;".
 
τσιτσιμπυρα υπαρχει και στην αθηνα στο τελος αυτου του αρθρου εχει καποια μαγαζια που την πουλανε στην αθηνα https://www.lifo.gr/various/i-tsitsimpyra-toy-spyroy για αλλα σημεια πωλησης το facebook της εταιρειας ειναι αυτο https://www.facebook.com/TsitsimpyraCheimarios
στις δημοσιευσεις της σελιδας στο facebook εχει και αλλα σημεια πωλησης.
διπλα στο καλεστε τωρα εχει τις 3 τελειες εχει την επιλογη μηνυμα.
επισης το e-mail τους ειναι αυτο info@chimarios.com
το μπυραλ υπαρχει ακομα σε καποιες μεγαλες αλυσιδες σουπερμαρκετ μονο σε μικρη συσκευασια των 250ml,μονο ο θανοπουλος εχει συσκευασια 500 ml και φυσικα υπαρχει σε μαγαζια με κρητικα προϊοντα εκει πιθανον να εχει και συσκευασια 1,5 λιτρου
 
Τελευταία επεξεργασία:
Στη δεκαετία του '80 ακουγόταν πολύ οι λέξεις "βασικά, κλασσικά, κουφό" ιδίως το "βασικά" κυριαρχούσε.Επίσης: Τρέχει τίποτε?
Ταμ Ταμ (ποτό, παραλλαγή της κόκα κόλα), βερυκοκάδα, ροδακινάδα.
Σκουράντζο (η ρέγγα)
Οξεία, βαρεία, περισπωμένη, ψιλή, δασεία, υπογεγραμμένη.
Τη λιμούρα ή μουνταρία εμείς τη λέγαμε ζούμπον.
 
Δε βάζω το χέρι μου στη φψτιά γιατί δεν ξέρω τί γίνεται μ' αυτή σε Χανιά και Ρέθυμνο, αλλά Ζελίτα δε νομίζω να υπάρχει ακόμα, έχω χρόνια να τη δω.
Το "να πούμε" χρησιμοποιείται αβέρτα ρε παιδιά ακόμα. Αυτό που φαίνεται πως πάει σιγά-σιγά ν' "αντικατασταθεί" με τα χρόνια, είναι η καθημερινή, εν τη ρύμη του λόγου προσφώνηση "ρε *****α" από το "ρε φίλε"
 
Πίσω
Μπλουζα