Aφου μιλαμε για μεσα μαζικης μεταφορας, θα σας παω σε τραινο και μαληστα της εποχης του ατμου και του καρβουνου. Γραμμη Αγιοι Αναργυροι - Λαυριο. Αρχικη κατασκευη το 1885.
Απο παιδι περνουσα απο τους σταθμους Μαρκοπουλου, Κορωπιου και Παιανιας και σφιγγονταν η καρδια μου βλεποντας τους ερειπωμενους, σπασμενες πορτες παραθυρα, πεσμενες σπεπες, βρωμικοι τοιχοι κτλ.
Ευτυχως καποια στιγμη, με ενεργειες της εταιρειας μουσειακων σιδηροδρομων Αττικης, καποιων δημαρχων και δημοτων/δωρητων κατι διεσωθηκε. Οι φωτογραφιες ειναι μιας εβδομαδας πριν.
Στο Κορωπι εχτισαν πορτες/παραθυρα, επισκευασαν την στεγη και καποιος καλλιτεχνης της περιοχης εκανε ενα γκραφιτυ στους τοιχους. Παλι καλα. Οι Κορωπιωτες ειμαστε οι πλεον, οπισθοδρομικοι και στενομυαλοι κατοικοι των Μεσσογειων. Ξερω τι λεω, παιδια, καθοτι μιγας. Κορωπιωτης απο μπαμπα και Συριανος απο μαμα.
Στην Παιανια, επισκευασαν κανονικα τον σταθμο. Στεγαζουν καποια υπηρεσια αρχειων νομιζω εκει. Στην μια πλευρα εφτιαξαν παιδικη χαρα και στην αλλη γηπεδα μπασκετ και τενις. Μπραβο τους, αν και θα μπορουσαν να αφησουν ξεσκεπαστες ενα τμημα των σιδηροτροχιων. Απεναντι απο τον σταθμο, υπαρχει ενα σπιτι της εποχης που χρισημοποιειται μεχρι σημερα. Μπραβο στους ιδιοκτητες του! Το σπιτι και ο Σταθμος ειναι κειμηλια για την περιοχη. Στα 100μ απο τον σταθμο διεσωσαν και εστεισαν ενα ατμοκινητο με καρβουνο, οδοστρωτηρα. Χειροκροτω την προσπαθεια και χαιρομαι αυτα που βλεπω. Η καλυτερη για μενα προσπαθεια ειναι αυτη του Μαρκοπουλου και δεκα μπραβο σε οσους συνεβαλαν. Και ο σταθμος συντηριμενος, αλλα και μια ατμομηχανη καρβουνιαρη (beliz νομιζω) με τρια βαγονια πανω στις γραμμες. Παρκακι, παιδικη χαρα και πρασινο. Σαν να περιμενεις στο σταθμο το τραινο που ερχεται για να επιβιβαστεις. Αν σας κανει ο δρομος και εχετε χρονο, αφιερωστε λιγο για να το δειτε απο κοντα. Εχει και μια καφετερια απεναντι αν θελετε καφεδακι. Αξιζει τον κοπο!