Ρετρό ξενομανία και Αμερικανοφιλία

Παιδια, ξερω πως το kudos ειναι κατα βαση ελληνικο. Αρχικα δεν ηξερα τι ηταν οταν το ακουγα κι εψαξα να βρω τι επιτελους σημαινει. Ετσι εμαθα για την ελληνικη του ριζα. Αυτο ομως, δεν αλλαζει τα πραγματα γιατι το kudos δεν το λεμε για να τιμησουμε την αρχαιοελληνικη λεξη, αλλα για να παραστησουμε τους μοντερνους που ζουνε στο πνευμα της νεας εποχης και δεν τους ξεφευγει τιποτα. Ασε που οι περισσοτεροι νομιζω, δεν ξερουν καν πως η λεξη ειναι ελληνικη.

Κι αν θελουμε ντε και καλα να την πουμε, ας την πουμε, οπως ειναι: Κυδος. Ο Ελεφαντας εγραψε μια ωραια εξηγηση και συμφωνω με ολο του σχολιο του, γενικοτερα.

Alucard, σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια. Καταλαβαινω πως προκειται για διπλη αρνηση οταν επι παραδειγματι λεμε "δεν εχει τιποτα". Αυτο ειναι το επιχειρημα που εχουν ολοι οσοι εχουν ακουσει τις σχετικες αντιρρησεις μου. Το θεμα ειναι οτι δεν χρησιμοποιουμε τη φραση "δεν εχει κατι" για να εξαλειψουμε τη διπλη αρνηση, αλλα γιατι ετσι μιλανε Αγγλοι - Αμερικανοι. Και αν υποθεσουμε οτι το κανουμε καλη τη πιστει, τοτε δεν μπορω να εξηγησω γιατι το συνεχιζουμε και στις ερωτηματικες προτασεις. Ακουω συνεχως "συμβαινει κατι; σε ξερω απο καπου; μιλησε καποιος;

Ολα αυτα με ξενιζουν αφανταστα και δεν τα υιοθετησα ποτε, παρ' ολο που τα υιοθετησε η συντριπτικη πλειονοτητα των Ελληνων. Μου φαινεται τοσο παραξενο και αλλοπροσαλλο να μιλαω ετσι. Δεν ακουγα τους γονεις μου να μου μιλανε ετσι οταν με μεγαλωναν, ουτε κανεναν αλλον.

Το κακο ξεκινησε εν ετει 1995 απο την τηλεοραση και μαλιστα σε μορφη επιδημιας. Εβλεπα θυμαμαι τη σειρα Ντολτσε Βιτα και καποια στιγμη ακουσα την Αννα Παναγιωτοπουλου να λεει "Θελεις κατι;" Ωπα! Τι νεωτερισμος ηταν αυτος; Εξεπλαγην αφανταστα και απο εκεινη τη στιγμη ειχα τον νου μου για να δω αν θα το ακουγα κι αλλη φορα. Δεν πρεπει να περασε πανω απο ενας - εναμισης μηνας οταν ακουσα κατι παρομοιο σε αλλη τηλεοπτικη σειρα αυτη τη φορα.

Απο τοτε οι σειρες με αυτου του τυπου τις ελληνικουρες πληθυναν και αυτες που κατειχαν τα πρωτεια ηταν ολες οι σειρες του Αλεξανδρου Ρηγα.

Ειμαι πολυ υποψιασμενη οταν οτιδηποτε καινουργιο ξεκινα απο την τηλεοραση γιατι η χειραγωγηση των μαζων γινεται πολυ ευκολοτερα απο εκει.

Απο το 1995 και υστερα, οι Ελληνες μιλουν σχεδον αποκλειστικα ετσι. Ειναι απιστευτο για ποτε αρπαξαν τον καινουργιο τροπο ομιλιας και για ποτε αυτος περασε ακομα και στο τελευταιο χωριο της Ελλαδος.

Τελικα, ναι. Η τηλεοραση κανει τη δουλεια της εκπληκτικα γρηγορα, αλλα το θεμα ειναι εαν εμεις θα συνεχισουμε να της το επιτρεπουμε.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Bambinella (ή μήπως Μπαμπινέλα; :) ) ειλικρινά έχω μπερδευτεί με το ποστ που περιγράφεις ότι είναι λάθος το να πούμε "Θέλεις κάτι;" ή "Μίλησε κάποιος;". Ποιο είναι το σωστό δηλαδή; Θεωρώ ότι είναι τόσο απλές εκφράσεις που δεν καταλαβαίνω που είναι το λάθος. Μήπως κάπου χάνω επεισόδια; Ωπ :shtup:
 
Εξαρταται απο την ηλικια σου, johnny.

Αν γεννηθηκες μεσα στη δεκαετια του '70 οπως εγω, τοτε θα θυμασαι ακομα πως μιλαγαμε τοτε και ποιο ειναι το σωστο η εστω το πολιτογραφημενα σωστο.

Αν γεννηθηκες γυρω στο 1980 η αργοτερα και η εφηβεια σου συνεπεσε με την αλλαγη που προανεφερα, τοτε με το δικιο σου απορεις με αυτα που γραφω.

Κι εγω θα απορουσα, αν ημουν καμια δεκαρια χρονια μικροτερη, ποσο μαλλον τα σημερινα 17χρονα που θα διαβαζουν τα σχολια μου και θα τα περνανε για κινεζικα.

Για να μη σε κουραζω περισσοτερο, βαλε να δεις μια παλια ελληνικη ταινια, μια τηλεοπτικη σειρα του 1990 ας πουμε, η μια βιντεοταινια και αν ακουσεις πουθενα τις φρασεις που αναφερεις στο σχολιο σου, πεστο μου κι εμενα.
 
Πάντως το κακό με την ελληνική γλώσσα έχω την εντύπωση ότι δεν οφείλεται αποκλειστικά σε τάσεις ξενομανίας. Και δεν ξεκίνησε τη δεκαετία του '90 αλλά οι βάσεις, θεωρώ, μπήκαν τη δεκαετία του '80.

Αυτό είναι εύκολο να το καταλάβει κανείς, δε νομίζω ότι χρειάζεται ανάλυση. Αλλά αυτή είναι μεγάλη κουβέντα.

Πάντως, όντως η χρήση ξένων γλωσσών είναι πολύ παλιά υπόθεση στην Ελλάδα.

Η παρακάτω φωτογραφία, είναι από την Αθήνα των αρχών του 20ου αιώνα (οδός Φιλελλήνων). Aν παρατηρήσει κανείς, δε θα δει ίχνος ελληνικών στις επιγραφές. Τότε ήταν πολύ συχνό το φαινόμενο της χρήσης των γαλλικών (έχει αναφερθεί και πιο πάνω)...

Athens Filellinon Street.jpg

Αυτό ήταν πολύ διαδεδομένο και στα ξενοδοχεία, όπου χρησιμοποιούσαν πολύ τον τίτλο "Grand Hotel" (Mέγα Ξενοδοχείο). Βέβαια τις τελευταίες δεκαετίες η χρήση ξένων γλωσσών (βασικά Αγγλικών) γίνεται κατά κόρον και υπό τελείως διαφορετική φιλοσοφία.
 
Δεν βλέπω γιατί το ότι η απομίμηση των ξένων προτύπων γίνεται ασυνείδητα λόγω του καταιγισμού μυνημάτων από όλα τα μέσα ενημέρωσης την κάνει καλύτερη ή περισσότερο αποδεκτή. Αντίθετα μου φαίνεται ότι είναι χειρότερη ακριβώς γι' αυτό το λόγο. Άλλωστε αυτό ακριβώς είναι ο πιθηκισμός, η ασυνείδητη μίμηση. Αυτοί που ακολουθούν τις μόδες ΝΟΜΙΖΟΥΝ ότι το κάνουν αποφασίζοντας ελεύθερα.

Φυσικά συμφωνώ με τον maddog για τους λόγους της ταχύτερης εξάπλωσης των ξενόφερτων συνηθειών. Δεν είναι οι σύγχρονοι έλληνες χειρότεροι από τους παλιούς ή με μειωμένο "εθνικό φρόνημα". Η άμυνα είναι η ίδια, η επίθεση είναι που έχει γίνει πιο δυνατή. Αλλά επειδή κάτι είναι λογικό ή ακόμη και αναπόφευκτο δεν θα πει ότι δεν πρέπει να το στηλιτεύουμε, αν βεβαίως νομίζουμε ότι είναι κακό.

Η χρήση ελληνικών λέξεων ή ελληνόμορφων νεολογισμών από τις επιστήμες είναι άλλη ιστορία, και νομίζω ότι έχει περισσότερο να κάνει με τη χρήση μιας ερμητικής διαλέκτου από το εκάστοτε ιερατείο ώστε να γίνονται κατανοητοί μόνο από άλλα μέλη της κάστας και να ξεχωρίζουν από τους άλλους, παρά με το θαυμασμό για την (αρχαία) Ελλάδα, παρόλο που κάποιοι επιστήμονες μπορεί όντως να είχαν έναν τέτοιο θαυμασμό.
 
Θυμαμε (και μου έχουν πει) στα 80s που είχε ξευτιληστη η δραχμή απο το πλειθορισμο, υπήρχε ξενομανία με το ξένο συνάλλαγμα που ήταν τρόπος διατήρησης πλούτου. Παλιότερα τον ίδιο ρόλο έπαιζε το χρυςαφι (χρυσές λίρες).

Το αμερικανικό $ ήταν πανοδυναμο και επιθυμητο.

στην δεύτερη κατηγορία ήταν η βρετανική λίρα, γερμανικο Μάρκο και ελβετικό φράγκο.

στην τριτη ήταν το αυστραλεζικο $, καναδεζικο $ και άλλα νόμισματα ανεπτυγμένων κρατών.

Πριν την εισόδου ελλαδας στο εύρο, σε όσους είχα μιλήσει σχεδόν όλοι ήταν κατα της δραχμής και υπέρ του εύρο. Αυτη ήταν η γενική άποψη;
 
Προσωπικα παροτι δεν ημουν ουτε "κατα της δραχμης" ουτε "υπερ του Ευρω", εκεινη την εποχη μου αρεσε η ιδεα του Ευρω ως κατι καινουργιο και ανυπομονουσα να το δω. Εκεινη την εποχη μαλιστα (που ειχε και λεφτα ο κοσμος) ειχαμε παει και ενα ταξιδακι στην Ευρωπη και το Ευρω μας φανηκε φοβερη ευκολια. Αλλα που να φανταστει κανεις...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Rakeesh είπε:
Προσωπικα παροτι δεν ημουν ουτε "κατα της δραχμης" ουτε "υπερ του Ευρω", εκεινη την εποχη μου αρεσε η ιδεα του Ευρω ως κατι καινουργιο και ανυπομονουσα να το δω. Εκεινη την εποχη μαλιστα (που ειχε και λεφτα ο κοσμος) ειχαμε παει και ενα ταξιδακι στην Ευρωπη και το Ευρω μας φανηκε φοβερη ευκολια. Αλλα που να φανταστει κανεις...
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
ευχαριστο το για την απάντηση rakeesh. Έτσι μάλλον εννιοθε ο κόσμος. Το avatar σου μου θυμίζει τα ρετρό τουτανκαμουν και αιγυπτιες σκηνές πάπυρου που αγόραζα απο αλλοδαπούς στο μετρό Πειραιά.
 
(offtopic) Σε αλλους θυμιζει τα σουπερ γραφικα του παλιου υπολογιστη Amiga, οπως φαινοταν στις διαφημισεις της εποχης Deluxe Paint ;)
 
Εγω παλι το ευρω το σιχαθηκα απο τη στιγμη που το πρωτοαντικρυσα ισως γιατι ημουν προκατειλημμενη αφου απεχθανομουν την ιδεα να αλλαξουμε νομισμα.

Δυσκολευτηκα να το μαθω και να το συνηθισω και συνεχιζω να το αντιπαθω θανασιμα. Ιδιως οταν μου δινουν ρεστα σε μονολεπτα και διλεπτα, τρελαινομαι.
 
Όπως είπε και ο φίλτατος Rakeesh το νέο νόμισμα ήταν τότε φρέσκο και έδινε τον αέρα του Ευρωπαίου. Εμ δεν κάνουν τα ράσα τον παπά όμως! Πως είναι δυνατόν να εξισωθεί το Γερμανικό μάρκο με τη δραχμούλα ή ακόμη χειρότερα με τη λιρέτα Ιταλίας? Το δολάριο πάντα ήταν το ισχυρό νόμισμα που και στο άκουσμα του και μόνο τότε προσκυνούσε ο κόσμος.
 
Bambinella, ξαναδιαβαζοντας το πηγαιο σου ολο αγανακτηση μηνυμα, σκεφτηκα ενα καινουργιο φρουτο που πλεον ακουμε καθημερινα στην τηλεοραση, και προσωπικα μου σηκωνει την τριχα στο σβερκο :D Ολοι οι δημοσιογραφοι, πολιτικοι, παρουσιαστες, τραγουδιστες κλπ πλεον γουσταρουν να λενε "να το επικοινωνήσουμε" γιατί τάχα μου ακούγεται λόγιο.

Είναι καραμπινάτη αγγλικούρα γιατί έτσι χρησιμοποιείται το ρήμα "communicate". Στα ελληνικα ομως, εδώ και χιλιετίες λέμε "επικοινωνώ με κάποιον", όχι "επικοινωνώ κάτι σε κάποιον". Για τη συγκεκριμενη έκφραση έχουμε άλλα ρηματα ("κοινοποιώ", "μεταδίδω" κλπ)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Τι; Καινουργιο κακο μας βρηκε; Αυτο που λες, Rakeesh, μοιαζει με το ρημα διαρρεω που το χρησιμοποιουν λαθος.

Λενε, επι παραδειγματι: Να διαρρευσουν την πληροφορια. Μεγαλο λαθος γιατι το ρημα ειναι αμεταβατο και αρα σωστη θα ηταν η φραση Να διαρρευσει η πληροφορια.

Τωρα πια ομως, δεν εκπλησσομαι ευκολα. Εχω δει τι ειναι ικανοι να κανουν στην ελληνικη γλωσσα αυτοι που πρωτοι υποτιθεται θα πρεπει να την προστατευσουν. Οι ιδιοι οι Ελληνες.
 
Movo ρετρό δεν είναι η ξενομανία. Συνεχώς ακούς γύρω σου γι' αυτόν που είναι καλύτερος από 'σενα γιατί σπούδασε στο εξωτερικο. Ενώ εσύ που σπούδασες σ' ελληνικό Πανεπιστήμιο είσαι ένα τίποτα μπροστά του. Μια ματιά στην κατάταξη των ελληνικών Πανεπιστημίων τους διαψεύδει, αλλά για κάποιον που δεν θα κάτσει να το ψάξει είναι μικροί Θεοί. Είμαι σίγουροι ότι πολλοί γνωρίζετε τέτοια άτομα, ή είχατε τους γονείς να σας λένε να σπουδάσετε έξω γιατί εκεί είναι καλύτερη η ποιότητα γνώσης. Ακόμα και οι γονείς μου που υποστηρίζουν τα ελληνικά Πανεπιστήμια έχουν σαν όνειρο-σχεδόν δεδομένο-ότι μετά το μεταπτυχιακό θα φύγω έξω.


Η καταγωγή επίσης, κάποιος που είναι είτε μισός είτε με ολόκληρη καταγωγή από "καλή" χώρα αντιμετωπίζεται σαν ανώτερος. Γράφοντας καλή χώρα εννοώ Σκανδιναβία, κεντρική Ευρώπη, κάτω χώρες Γαλλία, Ιταλία, Βρετανία, ΗΠΑ, με πολύ βαριά καρδιά και Ισπανία. Και μου έχει τύχει σε μία περίπτωση να με αντιμετωπίσουν ρατσιστικότατα Έλληνες γιατί "ανταγωνιζόμουν" μία κοπέλα από τη Γερμανία. Οι Έλληνες ξεχνούν ότι σημασία δεν έχει η καταγωγή, αλλά οι ηθικές αρετές που κουβαλά ο καθένας. Γνωρίζω άτομα που χρησιμοποιούν σαν εφόδιο την καταγωγή τους για να δείξουν ανώτεροι, και απελπίζομαι γιατί αυτό το κόλπο πιάνει. Μάλιστα όχι μόνο σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Ίσως επειδή ζηλεύουν τον τρόπο ζωής που βλέπουν απ' το διαδύκτιο, είναι οι νέοι που περισσότερο αναζητούν κάτι (κάποιον) που θα τους φέρει κοντύτερα σε μία "πολιτισμένη" χώρα όπου θα ζουν με όλες τις ελευθερίες και ανέσεις. Εδώ φυσικά προστίθεται και η παραπληροφόριση από παλιά, ότι έξω οι άνθρωποι είναι καλόκαρδοι, το κράτος γενναιόδωρο, και η ασφάλεια εγγυημένη.


Οι παλιοί οικονομικοί μετανάστες επιστρέφοντας είτε μόνιμα είτε για διακοπές, δεν έλεγαν ποτέ την αληθεια για το μερος που πήγαν. Κρατούσαν και παρουσίαζαν λουστραρισμένα μόνο τα θετικα ώστε να φανούν και να νιώσουν σημαντικοί. Εστω σημαντικότεροι από αυτούς που άφησαν πίσω. Εδώ που τα λέμε, ποιός θα είχε την ευκαιρία ν' αντιμετωπίζονταν σαν βασιλιάς και θα την απαρνιώταν; Έτσι έβλεπες έναν εργάτη εργοστασίου στη Γερμανία ν' απολαμβάνει μεγαλύτερης εκτίμισης από έναν σπουδαγμένο στην Ελλάδα γιατρό. Κρίμα που εποχή δεν έχει αλλάξει ακόμα σ' αυτόν τον τομέα.


Για να πώ την αλήθεια όμως, πιστεύω ότι άν είχα γεννηθεί σε μία χώρα σαν την Ελβετία ή τη Νορβηγία θα είχα καλύτερη ποιότητα ζωής, περισσότερες ευκαιρίες και πιό δίκαιη μεταχείρηση. Κι αυτό όχι γιατί εκεί είναι "καλές χώρες", αλλά γιατί λείπουν (ή έστω δεν υπαρχουν σε τόσο μεγάλο βαθμό) ελληνικά φαινόμενα όπως το λάδωμα, ορισμένα παράλογα στερεότυπα, η υποτίμηση των διαφορετικών ανθρώπων, και στο σημείο που έχουμε φτάσει, ο εκμηδενισμός των πτυχίων.
 
Crimson Moonlight είπε:
Movo ρετρό δεν είναι η ξενομανία. Συνεχώς ακούς γύρω σου γι' αυτόν που είναι καλύτερος από 'σενα γιατί σπούδασε στο εξωτερικο.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Καλα, αυτος που πηγε στο εξωτερικο μονος του δεν ειναι "καλυτερος" απαραιτητα λογω σπουδων, αλλα και λογω της εμπειριας. Δεν εχω ζησει ποτε στο εξωτερικο και ουτε εχω τετοια βλεψη, οποτε μου φαινεται "ουαου" οτι 20αρηδες περνανε ολη αυτη την εμπειρια και προσαρμοζονται σε μια ξενη χωρα, μερικες φορες χωρις να ξερουν καλα Αγγλικα.

 


Τον ιδιο θαυμασμο δεν τον εχω μονο για αυτους που υποτιθεται οτι πηραν καλυτερες σπουδες απο μια "ανεπτυγμενη" χωρα, αλλα και σε καποιον που θα πηγαινε πχ. στη Ζαμπια.
 
Έχει δίκιο η Moonlight σ'αυτό που λέει για αντιμετώπιση με σεβασμό ατόμων που κατάγονται από "καλή χώρα". Είναι δυστυχώς στη φύση των ανθρώπων, ο κάθε λαός υπερτιμάει τους πιο οικονομικά ανεπτυγμένους από αυτόν λαούς, και υποτιμάει τους κατώτερους. Ακόμα και λαοί τους οποίους η πλειοψηφία της γης θεωρεί ως κατώτερους, έχουν κι αυτοί με τη σειρά τους άλλους λαούς που υποτιμάνε, και τα φαινόμενα αυτά είναι διαχρονικά. Εγώ γι'αυτό το λόγο κρατάω πάντα μικρό καλάθι όταν ακούω για έναν λαό ότι είναι φιλόξενος, ακριβώς επειδή όλα είναι σχετικά, και συνήθως αυτό σημαίνει φιλόξενος με αυτούς που θέλει να είναι, όχι με όλους. Και στην Ελλάδα ανέκαθεν φέρονταν καλύτερα στους ξένους των ανεπτυγμένων χωρών, μέχρι που Έλληνες τουρίστες έφταναν μερικές φορές σε σημείο να παριστάνουν τους ξένους, αν ήξεραν καλά μία γλώσσα, για να τους αντιμετωπίζουν καλύτερα στα τουριστικά μέρη. Έχω βιώσει και προσωπικά πόσες φορές, και σίγουρα και πολλοί άλλοι, το πόσο απότομα μπορεί να αλλάξει η συμπεριφορά αυτών που σε εξυπηρετούν σε τέτοια μέρη, και το χαμόγελο και η ευδιαθεσία που μόλις έδειξαν με τον μπροστινό σου ξένο, να μεταμορφωθεί αστραπιαία σε αδιαφορία και μιζέρια.

Οι "ανεπτυγμένοι λαοί" τα γνωρίζουν καλά όλα αυτά, γι'αυτό ακριβώς το λόγο χρησιμοποιούν την καταγωγή τους για να δείξουν την υποτιθέμενη ανωτερότητά τους κι έχουν πάντα έναν αέρα περηφάνειας. Μου είχε κάνει εντύπωση που μέχρι και στη Γερμανία που θεωρείται ανεπτυγμένη χώρα, χωρίς να καταλάβουν την πραγματική μου καταγωγή, άρχιζαν να με αντιμετωπίζουν με σεβασμό όταν μάθαιναν ότι ζω στο UK ή όταν έπρεπε να αλλάξω Αγγλικές λίρες σε ευρώ.

Το χρήμα κινεί τα πάντα, αυτή είναι η τραγική αλήθεια, και στο χρήμα απευθύνεται η καλύτερη συμπεριφορά που απολαμβάνουν οι τουρίστες των ανεπτυγμένων χωρών. Γιατί αν το πάρουμε ποιοτικά, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα παραπάνω ο Έλληνας από αυτούς. Ακόμα κι αν παίρναμε ένα από τα πιο τρανταχτά επιχειρήματα, το ότι π.χ εκείνοι έχουν την ευγένεια στην κουλτούρα τους ενώ οι Μεσογειακοί λαοί είναι πιο απότομοι και αγενείς, μην ξεχνάμε ότι οι ίδιοι ευγενικοί λαοί είναι εκείνοι που τις νύχτες είναι σκνίπα στο μεθύσι και μπορεί να επιδείξουν κλοουνίστικες συμπεριφορές που θα έκαναν έναν Έλληνα να φαντάζει αριστοκράτης μπροστά τους. Άρα όλα είναι σχετικά.
 
Έζησα στις αρχές της 10ετίας των '80ς στο εξωτερικό για μεταπτυχιακές σπουδές (που τότε δεν γινόταν στην Ελλάδα στον τομέα μου) και μπορώ να πω ότι υπήρχε μία ξενομανία τότε στην Ελλάδα, ιδίως στην επαρχιακή πόλη που ζούσα. Υπήρχαν είδη που έφερνε κανείς που δεν υπήρχαν σε αφθονία τότε ή ήταν πανάκριβα, από απλούστατα, όπως μπανάνες (ναι, μπανάνες που έφερνα κιλά με το τραίνο για τα ανήψια μου και τα παιδιά της γειτονιάς), παιχνίδια, ηλεκτρικός εξοπλισμός κλπ. έως αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού, που προκαλούσαν μία αύρα εντυπωσιασμού γία τη ζωή σε άλλη χώρα. Πράγματι, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, το επίπεδο ζωής Ελλήνων εργατών στην ξένη χώρα, όπως το γνώρισα, δεν ήταν ανάλογο με την αίγλη που απολάμβανε στην Ελλάδα. Η κατάσταση πάντως εξισώθηκε αρκετά από τα μέσα των '90ς κατά τη γνώμη μου με την ξενομανία να υποχωρεί. Δυστυχώς με την κρίση στην Ελλάδα αναβίωσε, όχι ως ξενομανία, αλλά ως ανάγκη επιβίωσης για πολλούς (μεταξύ τους και εγώ).

Η άποψή μου είναι ότι η κάθε χώρα, (οικονομικά ανώτερη ή μη) έχει τις καλές και κακές πλευρές της. Είσαι εδώ, αναπολείς τα εκεί, είσαι εκεί, αναπολείς τα εδώ.....

Όσον αφορά την εκπαίδευση, τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι πολύ καλά, το πλεονέκτημα των μεταπτυχιακών στο εξωτερικό εστιάζεται κυρίως στην εμπειρία της ξένης νοοτροπίας και οργάνωσης, στον ενδεχόμενα καλύτερο εργαστηριακό εξοπλισμό, στις επαφές, στην ξένη γλώσσα... Στοιχεία χρήσιμα για εργοδότες που δραστηριοποιούνται σε ξένες χώρες.
 
Νομιζω οτι ειχα αναφερει σε αλλο ποστ ενα φαινομενο, οτι καποιες καινοφανεις εταιρειες της δεακετιας του 80 ειχαν "διεθνη" ονοματα. Θυμαμαι οτι εβλεπα εταιρειες οπως "Ευρωεκδοτική" (εκδοτικός οίκος), "Ευρωασφαλιστική" (πρακτορειο ασφαλισεων) και παει λεγοντας.

Απο οσο ξερω πχ. η Interamerican, παρα το πιασαρικο ονομα, ειναι ελληνικη εταιρεια. Δε γνωριζω βεβαια αν ανηκει σε καποιο πολυεθνικο ομιλο με βαση την Αμερικη, αλλα μικρομεσαιες εταιρειες οπως "Ευρω-Μητσος" ειχαν μαλλον παραπλανητικό πιασαρικη επωνυμία :)
 

1@Rakeesh[/USER] τώρα που το λες θυμάμαι μια εταιρία με ανταλλακτικά Ευρωιαπωνική. Είχαμε πάθος τότε φαίνεται με την Ευρώπη και θέλαμε να το τονίζουμε διαρκώς.!!
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα