Ρετρό σκονάκια

[Metalcandyman]

Τα σκονακια ηταν το Α και το Ω για μενα και ετρωγα της δεκαπλασιες ωρες για να τα κανω απο οτι ετρωγα στο διαβασμα.Εχω κανει εκατονταδες σκονακια και καποια απο αυτα ειναι τα εξης.

Στην πισω πλευρα της ζωνης του παντελονιου ειναι αρκετα καλο σκονακι και με βολεψε πολλες φορες.

Στο γυσο του καπελου της ΠΑΟΚΑΡΑΣ που παντα σε ολρες της ταξης εμπαινα με αυτο μεσα στην αιθουσα στης εξετασης και ποτε κανενας δεν με απαγορεψε να το εχω μαζι.

Στο πουκαμισο κατω αριστερα και δεξια κολημενο με διπλησ οψεος ταινια.Φανταστικο μερος για μεγαλο σε μεγεθος σκονακι και πολυ βολικο.

Πισω απο την μεγαλη γλωσσα σε συγκεκριμενα Nike παπουτσια οπως παλι σε συγκεκριμενα παπουτσια που ειχαν καμπυλωτη σολα και οχι επιπεδη κολημενο κατω απο την καμπυλη.

Κατω απο συγκεκριμενο ρολοι casio τηλεκοντρολ που ειχα και που ειχε μεγαλη βαση.

Εχω βαλει ενα σωρο σκονακια σε ζωνη που φορανε ατομα οταν εχουν προβλημα με την μεση και την φορουσα και καλα γιατι τραυματιστηκα σε αγωνα μπασκετ.

Κατω απο περικαρπιο αλλα για να μην ιδρωνει το χερι και χαλασει το σκονακι ειχα δυο περικαρπια με ενα λεπτοτερο απο πανω και το σκονακι σαντουιτς στο ενδιαμεσο.

Και ενα σωρο αλλα που βαριεμαι να τα γραφω.

 

[DREDD]

Εγω ανοιγα ολοκληρο το βιβλιο απλα..

 

[johnny19818]

Στις αντιγραφές και στα σκονάκια ήμουνα μανούλα! Το θρανίο μας είχε πλέγμα και φυσικά έβλεπες αν υπήρχε κάτι από κάτω. Το κόλπο απλό. Έβαζα το πανωφόρι της φόρμας ή το μπουφάν κάτω στη θήκη του θρανίου και μέσα το βιβλίο. Σε κάθε επίμαχη στιγμή τραβούσα το βιβλίο με τρόπο και έγραφα ότι χρειαζόταν. Πολύ πρακτικό σε μαθήματα παπαγαλίες όπως θρησκευτικά και ιστορία. Επίσης μια φορά είχα κολλήσει σκονάκια στο εσωτερικό του πανωφοριού της φόρμας μου. Με κλειστό το φερμουάρ ίσα ίσα να φαίνεται το σκονάκι και κανείς δεν έπαιρνε πρέφα τίποτα. Σε πανελλήνιες όμως ποτέ δεν τόλμησα να κάνω τίποτε.

BTW το καλύτερο που έχω κάνει είναι στη σχολή όταν σε μάθημα μαθηματικών η καθηγήτρια μας επέτρεπε μια κόλλα χαρτί να γράψουμε ότι θέλουμε από τύπους κτλ. Εγώ λοιπόν έκατσα κι έγραψα σε αυτή την κόλλα μπρος πίσω όλη την ύλη. Περιττό να πω ότι όλοι μου τη ζητούσαν μετά αλλά :nono: . Δεν θα έτρωγα εγώ όλο μου το απόγευμα για να βρουν οι άλλοι μασημένη τροφή! Το αποτέλεσμα; Εκείνη την εξεταστική ήμουν ο μόνος που πέρασε το μάθημα.

 

[jasonk]

Σκονάκια κρυμμένα στην κουκούλα του μπροστινού!!! Δυστυχώς το καλοκαίρι στις εξετάσεις έπρεπε να βρούμε άλλο κόλπο λόγω καιρού

 

[perlastar]

Eντάξει, κι εγώ ήμουν λίγο φυτούκλα και δεν μου χρησίμευε ιδιαίτερα το να κάνω σκονάκια, αλλά δεν τα απέρριπτα κιόλας. Βασικά, τα σκονάκια για μένα είχαν βοηθητικό ρόλο και τα έκανα κάποιες φορές κυρίως σε τύπους Μαθηματικών ή Φυσικής που δεν μπορούσα να θυμηθώ με τίποτα, παρ'όλο που είχα διαβάσει. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ή τα έγραφα στο θρανίο ή τα έκρυβα σε χαρτάκι κάτω από τα ρούχα, ή έκανα κάτι που δεν είδα να το έχει αναφέρει κανείς μέχρι τώρα: Σκονάκι σε χαρτομάντηλο. Έγραφα στη μέσα πλευρά και το κρατούσα ακουμπισμένο στο θρανίο στην κανονική του πλευρά τυλιγμένο, και καλά για να σκουπιστώ αν χρειαζόταν. Κανένας καθηγητής δεν το υποψιάστηκε ποτέ αυτό! Επειδή όμως όπως είπα ανήκα γενικά στην κατηγορία των φυτών, πιό πολύ βοηθούσα τους άλλους παρά έκανα σκονάκια η ίδια, και το κόλπο με το χαρτομάντηλο χρησίμευε πολύ, τους τα έγραφα και έδινα το χαρτομάντηλο. Επίσης, τύχαινε καμιά φορά να έχει κολλήσει το μυαλό μου και να μη θυμάμαι κάτι σε διαγώνισμα και τότε μπορούσα με τρόπο να ανοίξω το βιβλίο κάτω από το θρανίο.

Θυμάμαι μία φορά στο φροντιστήριο Αγγλικών ήμουν πολύ τυχερή: Είχαμε διαγώνισμα και βλέπω ότι ένα μόνο θέμα από αυτά που έπεσαν είχα ξεχάσει να το διαβάσω. Ενώ αναρωτιόμουν τι θα κάνω κι άλλαζα χρώματα ξαφνικά σβήνουν τα φώτα! Διακοπή ρεύματος! Δεν το σκέφτηκα πολύ, μέχρι να καταλάβουν οι άλλοι τι έγινε και να σκεφτούν εναλλακτικούς τρόπους φωτισμού, εγώ με τη βοήθεια των θαμπών φώτων του δρόμου, στραβώθηκα και λίγο, είχα ανοίξει γρήγορα το βιβλίο, είχα μάθει αυτό που ήθελα και ήμουν έτοιμη να γράψω!

Στο Πανεπιστήμιο πάλι βοηθούσα τους άλλους και το είχαν πάρει χαμπάρι, γι'αυτό ως δια θαύματος έκανα πολλούς φίλους κάθε Φεβρουάριο, Ιούνιο και Σεπτέμβριο! Σπάνια έκανα σκονάκι, πάλι για βοηθητικούς λόγους κυρίως, αλλά ενώ ήμουν πολύ αθόρυβη και διακριτική, μία φορά μόνο είχα την κακή τύχη να έχω επιτηρήτρια ένα τελειόφοιτο τσιράκι των καθηγητών που ήξερε τα κόλπα, είχε και λίγα άτομα η αίθουσα και με έπιασε. Και μάλιστα ενώ πριν λίγο καιρό της είχα δανείσει κάποιες σημειώσεις που έψαχνε, η αχάριστη! Ευτυχώς που δεν μηδενίστηκα. Ένας άλλος συμφοιτητής μου, και μάλιστα μεγάλος σε ηλικία και ήδη δάσκαλος σε σχολείο που ήθελε να πάρει και δεύτερο πτυχίο για να γίνει διευθυντής, δεν διάβαζε ποτέ και ερχόταν με όλο το βιβλίο σε σμίκρυνση κρυμμένο στα ρούχα του. Μία φορά τον έπιασαν κι έγινε ρεζίλι, γιατί ήταν σαν μηχάνημα, έβγαζε ασταμάτητα σκονάκια από παντού!

 

[pardalotzatziki]

Πολλα ειχαμε κανει....με το χερι παρα πολλα αλλα αργοτερα μαθαμε και την φωτοτυπια

Θυμαμαι ενα καθηγητη στην Β' Λυκειου(μαθημα οικονομιας) να λεει στο δικο μου το μαθημα δεν εχει αντιγραψει κανενας.

Ναι καλα!!

Χαμος γινοταν. Μαλλον για να ψαρωσουμε το ελεγε. Στις εξετασεις το ειχα βαλει κατω απο το δεξι χερι. Εγραφα και ταυτοχρονα διαβαζα.

 

[PT8]

Εγώ ξεκίνησα νωρίς την καριέρα μου από το δημοτικό κιόλας και συγκεκριμένα 3η δημοτικού στα Αγγλικά. Συνέχισα ανοδική πορεία στο γυμνάσιο και στο λύκειο, πήρα το διαδακτορικό μου στις πανελλήνιες.. και έφτασα στο πικ μου στο πανεπιστήμιο.

Τώρα, βετεράνος πια και έχοντας προχωρήσει η τεχνολογία (smartphone) έχει χρειαστεί κάποιες φορές επάνω στην δουλειά μου (σε σεμινάρια, εξετάσεις, κλπ) να κάνω χρήση, κυρίως για να κρατώ την φόρμα μου.

Έχοντας 28 χρόνια επιτυχίες στο ενεργητικό μου, μην έχοντας πιαστεί ΠΟΤΕ και μέσα από την ταπεινή και αθόρυβη πορεία μου, αισθάνομαι μετρ των σκονακίων.

Σε όλη μου την μαθητική και ακαδημαϊκή πορεία, έχω κάνει χρήση σε ποσοστό θα έλεγα 80% για να μην πω 90..

Είναι φετίχ, τρόπος ζωής, πρόκληση.

Λίγα μυστικά:

Οι γενικές προϋποθέσεις για να πετύχει ένα σκονάκι είναι:

1. ΣιμπΛίσιτι. Όχι πολύπολοκες κατασκεύες.

2. Ψυχραιμία και φυσική κίνηση. Δεν κοιτάμε στα μάτια τον επιτηρητή παρά μόνο την κόλλα μας και όταν σηκώσουμε το βλέμμα στον χώρο, αυτό πρέπει να είναι απλανές, σκεπτικό, φυσικό.

3. Να έχεις διαβάσει

 

[pardalotzatziki]

Σε όλη μου την μαθητική και ακαδημαϊκή πορεία, έχω κάνει χρήση σε ποσοστό θα έλεγα 80% για να μην πω 90..
Είναι φετίχ, τρόπος ζωής, πρόκληση.

:tease: :animlaugh:

 

[johnny19818]

Εγώ ξεκίνησα νωρίς την καριέρα μου από το δημοτικό κιόλας και συγκεκριμένα 3η δημοτικού στα Αγγλικά. Συνέχισα ανοδική πορεία στο γυμνάσιο και στο λύκειο, πήρα το διαδακτορικό μου στις πανελλήνιες.. και έφτασα στο πικ μου στο πανεπιστήμιο.
Τώρα, βετεράνος πια και έχοντας προχωρήσει η τεχνολογία (smartphone) έχει χρειαστεί κάποιες φορές επάνω στην δουλειά μου (σε σεμινάρια, εξετάσεις, κλπ) να κάνω χρήση, κυρίως για να κρατώ την φόρμα μου.

Έχοντας 28 χρόνια επιτυχίες στο ενεργητικό μου, μην έχοντας πιαστεί ΠΟΤΕ και μέσα από την ταπεινή και αθόρυβη πορεία μου, αισθάνομαι μετρ των σκονακίων.

Σε όλη μου την μαθητική και ακαδημαϊκή πορεία, έχω κάνει χρήση σε ποσοστό θα έλεγα 80% για να μην πω 90..

Είναι φετίχ, τρόπος ζωής, πρόκληση.

Λίγα μυστικά:

Οι γενικές προϋποθέσεις για να πετύχει ένα σκονάκι είναι:

1. ΣιμπΛίσιτι. Όχι πολύπολοκες κατασκεύες.

2. Ψυχραιμία και φυσική κίνηση. Δεν κοιτάμε στα μάτια τον επιτηρητή παρά μόνο την κόλλα μας και όταν σηκώσουμε το βλέμμα στον χώρο, αυτό πρέπει να είναι απλανές, σκεπτικό, φυσικό.

3. Να έχεις διαβάσει

Χαχα να εκδόσεις οδηγό σκονακίων! Πολύ σημαντικό το 3ο σημείο διότι τι να το κάνεις να έχεις το σκονάκι αν δεν ξέρεις πως να το χρησιμοποιήσεις και να ψάχνεις ανάμεσα σε πληθώρα χαρτιών να βρεις την απάντηση που χρειάζεσαι. Μάλλον χειρότερα θα τα κάνεις.

 

[PT8]

Έτσι ακριβώς Τζον, πρέπει να έχεις διαβάσει για να ξέρεις τι ψάχνεις.

Παρδαλέ δεν μπορώ να δω youtube (θα το δω σπίτι) αλλά υποψιάζομαι οτι θες να με ανταγωνιστείς

 

[BOY GEORGE]

Εκανα σκονακια...


Πανο στο θρανιο με μολυβι,χαρτακια κατω από το θρανιο.Γ


Γραμενα στα χερια με στυλο.


Χαρτακια περασμένα μεσα στο ΔΙΑΦΑΝΟ μπικ στυλο.

 


Προσπαθουσαμε και εξασκούμαστε,να γραφουμε με ''μικροσκοπικα'' γραμματα για να χωραει οσο τον δυνατον περισσοτερο κειμενο στα χαρτακια η στο θρανιο και για να μην φαινονται.


Εξπερ στο ειδος αυτό ,ηταν ο συμμαθητης και φιλος μου Αλεξης...

 

[ΦΖΠ1]

Με ραπιντογράφο πάνω στο μαύρο καπάκι από το κομπιουτεράκι (στη σχολή, όπου επιτρέπονταν τα κομπιουτεράκια). Μαύρο μελάνι πάνω σε μαύρο πλαστικό, φαινόταν μόνο από το γυάλισμα στο φώς της αίθουσας, δεν το έπαιρνε χαμπάρι κανείς...

 

[BOY GEORGE]

 

[circleag]

Όπως λέει και ο τίτλος του παρακάτω βίντεο...

Παιδιά δείτε το πριν το κατεβάσει το Υπουργείο!!!

Χαχα! Το καλύτερο σκονάκι είναι σε κανονικές σελίδες πάνω στο θρανίο μαζί με τα φύλλα εξέτασης.. Απλα το παίζεις άνετος και αρχίζεις το copy/paste..

 

[BETTY BOOP]

Παντως σε συζήτηση που εχει γινει στο σπιτι σχετικα με τα σκονακια σε γραπτες εξετασεις πήρα την απάντηση ''Οσο χρονο θα κανεις να φτιαξεις σκονακια, σε αυτο το χρονο μπορεις ανετα να μαθεις αυτα που πρεπει να διαβασεις''. Δηλαδη αν κανεις 1 ωρα για να φτιαξεις μερικα σκονακια στην ιδια ωρα μπορεις να εχεις μαθει 2-3 σελιδες απο το βιβλιο (με την προυποθεση βεβαια να εισαι συγκεντρωμενος και να μην εχεις αφησει κενα στη μαθηση)...

 

[Uskoke]

Το πιο καραμπινάτο σκονάκι που υπάρχει έκανα εγώ σε μια ταλαίπωρη καθηγήτρια μας που είχα ανοιχτό το βιβλίο κάτω απ το θρανίο. Το έχω σκυλομετανιώσει όμως γιατί έμαθα από την μάνα μου ότι πήγε στο ψυχιατρείο και παίρνει ψυχοφάρμακα λόγω της καζούρας που της κάνανε. Να φανταστείτε γέμιζαν το στόμα τους με σπυριά ρυζιού και με καλαμάκι κάναν πολυβόλο! Την καημένη και δεν μας κρατάει κακία! Την βλέπω που και που. Κατά τα άλλα δεν πολυέκανα σκονάκια. Ειδικά στα ΤΕΙ οπού ήταν και πολύ πιο σοβαρό να σε πιάσουν με σκονάκι.

 

[circleag]

Είχα και εγώ δάσκαλο που τελικά κατέληξε σε ψυχιατρείο. Δεν νομίζω να φταίτε εσείς για αυτό. Έχω ακούσει αρκετές περιπτώσεις για δασκάλους ή καθηγητές που κατέληξαν σε ψυχιατρείο.. Δεν ξέρω αλλα υπάρχει ένας μύθος οτι οι περισσότεροι το παθαίνουν λόγω του ότι σαν εκπαιδευτικοί θέλουν να μαθαίνουν όλο και καινούργια πράγματα και για αυτό διαβάζουν συνέχεια για να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους. Κάποια στιγμή μαζί με τα άλλα προβλήματα της ζωής τους βαράει καμπανάκι το μυαλό τους. Θυσιάζονται για την γνώση τους αλλα και για την δίκη μας!

 

[Crimson Moonlight]

Σκονάκι δεν έκανα ποτέ, βαριόμουν απίστευτα τη διαδικασία να κάτσω και να γράψω το μάθημα. Δεν το 'χα ανάγκη, με μία ανάγνωση τα μάθαινα. Άσε που ποτέ δεν διάβαζα sos γιατί βαριόμουν να τα ξεχωρίσω. Αν δεν διάβαζα, δεν έγραφα (ή έγραφα έκθεση ιδεών), έτσι κι αλλιώς ήξερα ότι ο βαθμός του σχολείου δεν φαίνεται πουθενά και θεωρούσα ότι δεν έχει σημασία άν σ' ένα μάθημα γράφω 0 ή 20. Το θέμα ήταν να θυμόμουν μετά τις πληροφορίες, όχι να παπαγαλίζω το βιβλίο. Και βρίσκω πολύ κακή συνήθεια τα σκονάκια, και πολύ άδικο να επωφελούνται εκ του αποτελέσματος τα άτομα που τα κάνουν. Δηλαδή είναι πιό μάγκες από εκείνους που ξημεροβραδιάζονται πάνω σ' ένα βιβλίο;

 


Θυμάμαι την κορυφαία σκηνή στο γυμνάσιο. Δεν μου άρεσε το βιβλίο της ιστορίας και το είχα ξαναγράψει από μονη μου σε σελίδες που είχα σκόρπιες ανάμεσα στις σελίδες του βιβλίου. Η διπλανή μου είχε την φαεινή ιδέα να πάρει μία από αυτές τις σελίδες και να την χρησιμοποιησει ώς σκονάκι στο διαγώνισμα. Φυσικά την κατάλαβε ο καθηγητής, φώναξε τον διευθυντή, ήρθαν και μερικοί καθηγητές που δεν είχαν δουλειά εκείνη τη στιγμη, αναγνώρισαν τα γράμματά μου κι άρχισαν την επίθεση (όσοι δεν με ήξεραν, γιατί ο διευθυντής που με ήξερε καλά έδινε αγώνα να μην ξεσπάσει σε γέλια) : "Είναι απαράδεκτο αυτό που έκανες, τον εαυτό σου μειώνεις, δεν σέβεσαι τον καθηγητή σου, δεν θα μάθεις ποτέ, κτλ". Ήμουν απαθής (κοινως αναίσθητη) και μία καθηγήτρια εξαγριώθηκε και ακολούθησε ο εξής διάλογος (του παραλόγου) :

 


-Θα ξαναγράψεις στο γραφείο μόνη σου.


-Όχι.


-Πώς μιλάς έτσι; Θα μηδενιστείς, θές να κάνεις και σκονάκια.


-Τί να τα κάνω;


-(διάφορες επιπλήξεις, σιγά-σιγά οδεύαμε προς το ξεκατίνιασμα)


-(περιμένω να τελειώσει ο μονόλογος)


-(συνεχίζονται οι επιπλήξεις, τελικά οδηγηθήκαμε σε ξεκατίνιασμα)


-Εσείς να προσεχετε πώς μιλάτε γιατί δεν είστε δικη μου καθηγήτρια για ν' ανακατεύεστε.(+ αγγελικό χαμόγελο)


-(αλλάζει χρώμα)


-Και αφού σας νοιάζει τόσο πολύ το σκονάκι να πάρετε αυτή που το χρησιμοποιούσε και άν μπορείτε να την τιμωρήσετε.


-(ξαναλλάζει χρώμα. Από την τάξη ακούγονται γιουχαρίσματα, τάχα καρφί (δεν θα της το χάριζα, ήταν από τις χειρότερες που κυκλοφορούσαν στο σχολείο, κι εδώ που τα λέμε δεν βρίσκω τον λόγο να τιμωρείται κάποιος που δεν έκανε τίποτα λάθος για να καλύψει κάποιον άλλο), ο διευθυντής τους απομακρύνει όλους με συνοπτικές διαδικασίες, και η καθηγήτρια ωρύεται ότι θα τα πούμε στο διάλειμμα.)

 


Στο διαγώνισμα πήρα 18. Η διπλανή μου 1. Η καθηγήτρια δεν με ξαναπλησίασε στα 5 μέτρα. Ο καθηγητής μου δεν τόλμησε να μου αντιμιλήσει όλη την υπόλοιπη χρονιά (παρ' όλο που δεν είχα διαφωνίσει μαζί του). Οι συμμαθητές μου έκοψαν την καλημέρα, αλλά έτσι κι αλλιώς οι σχέσεις μας ήταν άθλιες και δεν με ένοιαζε.

 


Κατα τ' άλλα από σκονάκια υπήρχαν τα κλασικά. Βιβλίο κατω απ' το θρανίο, πάνω στο στυλό, στο λάστιχο απ' τα all star, κάτω απ' την φράντζα και μέσα στο ξασμένο μαλλί (εποχή emo γαρ), στα μανίκια, τις παλάμες, στις καρέκλες και το θρανίο κυρίως στα ρώσικα ή στην γλώσσα που μιλούσε ο καθένας, στον τοίχο, τις κάλτσες (μπλιαχ), στις κουκούλες των μπροστινών, στις σβήστρες και στα πλαΐνά των κλειστών βιβλίων, τα (βαμμένα) νύχια, στον χάρακα, στην κασετίνα, στην θήκη των γυαλιών, στα σημεία που είχε σκίσιμο το τζίν καί πάνω σε μπάλες. Τα κορυφαία τα ειδα στη σχολή. Άτομα που δεν είχαν πατήσει σε μάθημα να είναι απίκο από τις 7 το πρωί για ν' αντιγράψουν τα πάντα πάνω στα θρανία και τις καρέκλες (και τους τοίχους και τα καλοριφέρ). Οι τυχεροί είχαν την κομματική τους παράταξη να τους δίνει απαντημένα τα θέματα να τ' αντιγράψουν χωρίς κανένας επιτηρητής να τολμά να τους κάνει παρατήρηση, την στιγμή που μηδενιζαν κόσμο άν χτυπούσε κινητό. Από την πρώτη εξεταστική έχασα πάσα ιδέα.

 

[PT8]

Χρόνια στο κουρμπέτι και εγώ, πρωτο έκανα σκονάκι στα Αγγλικά/ορθογραφία στην 3η δημοτικού, ως μία φυσική συνέχεια της ''μικροαπατεωνίστικης'' φύσης μου, κυρίως για τον ''χαβαλέ''.

Οι μεθοδολογίες της εποχής λόγω έλλειψης τεχνολογίας, ήταν συγκεκριμένες και έχουν αναφερθεί.

Έκανα παντού και πάντα, κυρίως από αλλαζονική άποψη αλλά και ψυχολογική ασφάλεια. Δεν με έπιασαν ποτέ σε μία καριέρα άνω των 13 ετών επειδή πιστεύω, δεν παραβίασα κάποιες βασικές αρχές που έπλασα από την τριβή μου με το αντικείμενο.

Βετεράνος πλέον, θα σας τις αποκαλύψω:

Δεν κοιτάς ποτέ τον επιτηρητή στα μάτια.

Η επιτυχία έγκειται στην απλότητα της όποιας λύσης (σκονακίου) επιλεχθεί

Απαραίτητη προϋπόθεση για να πετύχει ένα σκονάκι, είναι να έχεις.. διαβάσει!