Ρετρό σκονάκια

[theoritikos]

Στο Γυμνάσιο (αν θυμάμαι καλά), είχαμε κάνει ένα πολύ φοβερό σκονάκι στον Θουκυδίδη, την περίοδο των απολυτήριων εξετάσεων.

Κάποιος από την τάξη μας είχε την θεία επιφοίτηση πως στις εξετάσεις θα έβαζαν ένα συγκεκριμένο κομμάτι από την εισαγωγή του βιβλίου, και το γράφει στον πίνακα!

Ο συγκεκριμένος πίνακας την περίοδο τον εξετάσεων, δεν καθαριζόταν ποτέ, και ήταν γεμάτος με μουτζούρες και άσχετες σημειώσεις.

Για (πολύ) καλή μας τύχη αυτό το κομμάτι έπεσε στις εξετάσεις!

Κάποια στιγμή ο επιτηρητής, κάνει μια βόλτα πάνω κάτω στην αίθουσα για να ξεμουδιάσει τα πόδια του, και πριν κάτσει πάλι στην έδρα, πιάνει το σφουγγάρι και σβήνει τον πίνακα, εκτός από κάτι μουτζούρες και το κομμάτι της εισαγωγής! Εκεί παραλίγο να μείνουμε από καρδία όλη η τάξη, νομίζοντας πως θα μηδενιστεί η κόλλα μας και θα πρέπει να διαβάζουμε το καλοκαίρι! Ευτυχώς ο καθηγητής δεν το είδε και γύρισε πίσω στην έδρα του...

 

[alkis21]

Καλά παιδιά εσείς είστε επιστήμονες! Τι ακούω Θεέ μου...

Ντρέπομαι που το λέω αλλά στο σχολείο δεν είχα κάνει ποτέ σκονάκι. :animeek:

Στο Πολυτεχνείο του έδωσα και κατάλαβε, αλλά και πάλι ποτέ δεν έκανα κάτι τόσο ευφάνταστο όσο αυτά που διαβάζω εδώ μέσα! Το πιο κλασσικό ήταν στα μαθήματα που μας επέτρεπαν να έχουμε μία κόλλα Α4 ως τυπολόγιο, πηγαίναμε σε φωτοτυπάδικα όπου κάναμε απίστευτο όγκο ύλης σε σμίκρυνση.

 

[krios]

rygar για του λόγου το αληθές....

 

[Wally]

Απιστευτον!

 

[ASiC]

rygar για του λόγου το αληθές....

Πολύ ωραίος!!

 

[GinaP]

Το τοπ σκόνακι, δικής μου πατέντας είναι το εξής: Με τη μύτη από στυλό που δε γράφει,χάραζα πάνω σε ιλουστρασιόν χαρτί, συνήθως εξώφυλλο από ξενόγλωσσο βιβλίο, τα sos! Ζητούσα από΄τον καθηγητή να με αφήσει να το έχω πάνω στο θρανίο με τη δικαιολογία οτι το θέλω για υπόστρωμα για να κάνω καλά γράμματα! Φυσικά, του έδειχνα πρώτα οτι δεν έχω γράψει πάνω κάτι για να εξασφαλίσω τα νώτα μου.Αυτό στο φως της ημέρας φαίνεται καμπάνα μόνο σε κοντινή απόσταση. Ο επιτηρητής δεν μπορεί να δει τίποτα!

 

[alkis21]

Αυτό είναι το τελευταίο σκονάκι που έκανα στη ζωή μου, στο τελευταίο μάθημα της σχολής. Το έχω στο πορτοφόλι μου για γούρι! Είναι ένα χαρτάκι μεγέθους Post-It, γραμμένο με μολύβι μπρος-πίσω για να μην φαίνεται από μακριά γι' αυτό δεν είναι πολύ ευκρινές:

 

[DINO]

rygar για του λόγου το αληθές....

Εγώ έχω φίλο, ο οποίος χάραζε με καρφίτσα τις πλευρές του στυλού!!!!!

Πάντα τον θαύμαζα για την υπομονή του!

 

[ntsmrtz]

πρέπει να είχα κάνει σκονάκι μία φορά στην α΄λυκείου αλλά δεν θυμάμαι τελικά να χρειάστηκε...΄

μετέπειτα (9 χρόνια σπουδών & 2 σχολές) δεν είχα σκεφτεί καν να κάνω σκονάκι. μου ήταν αδιάφορο, ενώ όσο χρόνο θα σπαταλούσα για να φτιάξω το σκονάκι έφτανε για να καταλάβω αυτό που ήθελα να μάθω.

ανάμνηση (εν μέρει offtopic): 2ο έτος στο εμπ, εξεταστική στην αριθμητική ανάλυση. 4ο θέμα κέρατο... το λύνω πρώτο-πρώτο, το γράφω σε μία λευκή κόλλα και το δίνω στον διπλανό (αιώνιος..) που ήταν για πτυχίο και με παρακαλούσε να το λύσω.

στο τέλος και λίγο πριν δώσω την κόλλα μου, ο εξ αριστερών αιώνιος μου σπρώχνει εντέχνως ένα χαρτί σκισμένο-μουντζουρωμένο-χιλιοτσαλακομμένο λέγοντάς μου: "άντε σώθηκες και εσύ..."

ήταν η άσκηση που είχα λύσει και δώσει στον εκ δεξιών αιώνιο. έπειτα στον διάδρομο όλο το αμφιθέατρο μιλούσε για το "δώρο" που τους βρήκε.

το είχα κρατήσει το χαρτί αλλά σε ένα ξεκαθάρισμα πριν χρόνια το πέταξα.

sorry για το offtpc αλλά ήταν ό,τι πλησιέστερο σε σκονάκι είχα να θυμηθώ.

 

[patousaki]

Μετά 12 χρόνια καριέρας στο σχολείο και σθεναρούς αντίστασης στην λύση του σκονακίου -κυρίως διότι έτρεμα τον διασυρμό (καλή μαθήτρια με σκονάκι??? τς, τς, τς!) ήρθε το Πανεπιστήμιο και η φίλη, συμφοιτήτρια και συγκάτοικος Λίτσα με PhD στον συγκεκριμένο τομέα.

Εκεί είδα για πρώτη φορά σκονάκι πάπυρο, σκονάκι φυσαρμόνικα, σκονάκι -αν έχετε Θεό!- γραμμένο πάνω στην κάθετη γραμμή που υπάρχει στις σελίδες του τετραδίου δίκην περιθωρίου... και ένα σκασμό άλλα είδη.

Η κοπέλα ήταν αληθινά ταλεντάρα! Δίπλωνε χαρτάκια με μαεστρία origami και έγραφε τόμους ολόκληρους με γραμματάκια μη όρατα με γυμνό οφθαλμό (τουλάχιστον, όχι από τους δικούς μου μυωπικούς οφθαλμούς!).

Πως με πείθει να τολμήσω να πάρω μαζί μου το γνωστό "ευρετήριο" για την επικείμενη γραπτή εξέταση της βιοχημείας "για σιγουριά" ενώ η ηλίθια έχω διαβάσει!

Και η κουλή, έχω τόσο άγχος που έχω το σκονάκι που στο τρελό κρύο του Φεβρουαρίου έχω ιδρώσει από παντού!!!

Και, όπως είναι αναμενόμενο, η επιτηρήτρια σκυλίτσα βοηθός (μια πιτσιρίκα μόλις που είχε τελειώσει τη σχολή) έχει βρει τη λίστα περιεχομένων που κρατάω στο "σίγουρο μέρος" = αριστερό μανίκι.

Μου τη χαρίζει παραδόξως αν υποσχεθώ να μην επαναλάβω τη βλακεία και πλέον αποφασίζω να μαζέψω τα υπολείμματα αξιοπρέπειας και να γράψω όπως ξέρω! :baby2:

Έχει πάρει φωτιά το στυλό -καθότι διαβασμένη- και με έκπληξη με ξαναπλησιάζει η προαναφερθείσα σκυλίτσα ...

...για να μου ζητήσει τα σκονάκια(!!!) ...να τα δώσει στον άσχετο boyfriend της που κάθεται κανα-δυο θέσεις πιο πίσω!!!

Ι rest my case!

Μετά από αυτό ούτε που μου ξαναπέρασε από το μυαλό να πάρω σκονάκια μαζί μου!

 

[aggy]

σκονακι σβηστηρα σαντουιτς εχετε δει; εγω!!!σβηστηρα κλασικη η μιση κοκκινη και η μιση μπλε.και σαντουιτς διπλο.αν και δεν το χρησιμοποιησα η στριγλω κομπλεξικη φιλολογος με επιασε και μαλιστα στις εξετασεις απο πεμπτη για εκτη εξαταξιου γυμνασιου.

ακομη θυμαμαι την μαμα μου που εκλαιγε στο συμβουλιο των καθηγητων που εγινε οταν η γυμνασιαρχης προσπαθουσε να την πεισει οτι μεγαλωνει μια κορη που αφου αρχισε απο τωρα να ξεγελαει κοσμο τι θα γινει αργοτερα; σιγουρα θα καταληξει σε φυλακη.ελεος!!!!διαγωγη κοσμια.αξεχαστο στ γυμνασιο θηλεων θεσσαλονικης με τις αποβολες σου και τα ωραια σου!!

 

[MATINA79]

ο μετέπειτα κουμπάρος μου που ήταν μερικά χρόνια μεγαλύτερος και "επιστήμονας" στα σκονάκια μου έμαθε μερικά όταν ήμουν στο γυμνάσιο. Κολλούσα το σκονάκι στην εσωτερική πλευρά της ζώνης, ή στο πάτο του παπουτσιού(στο κενό μεταξύ τακουνιού και πέλματος)ή σε ένα χαρτόνι έγραφα το σκονάκι και μετά το καρφίτσωνα με πινέζα κάτω από το θρανίο οχι πολύ σφιχτά για να μπορει να στριφογυρίζει το χαρτόνι! Τα χρησιμοποίησα λίγες φορές γιατί γενικά κώλωνα! Αλλα παρʼ όλα αυτά, κουμπαρε… respect!!!!!!

 

[spirosp]

Eγω κλασικα πραγματα..Σκονακι στο θρανιο γραμμενο αναμεσα σε συνθηματα ,ζωγραφιες κλπ..Στην καρεκλα του μπροστινου..Κ το χειροτερο που εχω κανει ειναι.... Εχω χαραξει με καρφιτσα(!!!!!) σε καμποσους στυλους bic ορολογιες και τυπουσ χημειας ..Και μαλιστα ειχα τοποθετησει τα στυλο με συγκεκριμενο τροπο στο θρανιο ετσι ωστε να τα βρισκω πιο ευκολα! Θυμαμαι πως ο καθηγητης ειχε απορισει γιατι ειχα 5-6 μπλε στυλο πανω στο θρανιο και μαλιστα μου ειπε και μπραβο γιατι ημουν προετοιμασμενος γιατι ειχα φερει extra στυλο..!!!!

 

[Kissakias]

Δισκέττα 3.5, άνοιγμα και κόλλημα στο μαγνητικό δίσκο ετικέττες γραμμένες με σκονάκια! Μετά απλά άνοιγες το πορτάκι, γυρνούσες το δίσκο με το δάκτυλο και, χαμός! Αφήστε δε που ήταν και "double sided" η χωρητικότητα! Χαχαχα! Αυτό το κολπάκι τα έσπαζε ειδικά στα μαθηματικά. Καθηγητής: Τι είναι αυτή η δισκέττα; Εγω: Ξέχασα τα χαράκια στο σπίτι!! Στις τελικές εξετάσεις, είχαμε έναν επιτηρητή πληροφορικάριο που ενθουσιάστηκε τόσο απο την ιδέα (χρησιμοποίηση της δισκέττας σαν χαράκι) που γυρνούσε και μοίραζε δισκέττες σε μαθητές που δεν είχαν φέρει χαράκια απο το σπίτι!!!

θεϊκό!!! κρίμα που στην εποχή μου δεν υπήρχαν δισκέτες

 

[BETTY BOOP]

Σκονάκια δεν έκανα, δεν ήμουν του σκονακίου (ήθελε χρόνο, πού να κάθομαι να γράφω τα βασικά, ποια θα πέσουν) αλλά σε δύσκολες καταστάσεις όπως διαγώνισμα στην τάξη, είχα το βιβλίο ανοικτό στα πόδια μου ή δίπλα στην τσάντα μου κάτω στο πάτωμα, (δύσκολο να γυρίσεις σελίδα!) αφού φρόντιζα πρώτα να βεβαιωθώ ότι ο καθηγητής δεν κυκλοφορεί πολύ στην τάξη (?). Σε περίπτωση που καθόμουν προς τον τοίχο, οπότε ο καθηγητής ήταν δύσκολο να πλησιάσει προς τα κει, τα πράγματα ήταν απλά. Άλλος τρόπος ήταν σκονάκια στην παλάμη του χεριού, στο θρανίο ή χαρτάκια που έκρυβα στην κασετίνα ή στην τσέπη του παντελονιού, τα οποία έπρεπε να βγάλω αθόρυβα (?) για να μην γίνω αντιληπτή. Θυμάμαι κάποια παιδιά έκρυβαν τα σκονάκια ακόμα και στις κάλτσες τους! Αξέχαστες στιγμές!

 

[Nassos83]

Μια φορά έκανα σκονάκι, διαγώνισμα Ιστορίας Β' Γυμνασίου. Πολλές φορές κρατάγαμε σημειώσεις και η καθηγήτρια ζήταγε απαντήσεις μόνο από αυτές. Εκείνη την ημέρα δεν είχα διαβάσει, για καλή μου όμως τύχη αντί "να βγάλουμε μια κόλλα χαρτί" μας μοίρασε κόλλες Α4 που ήταν κυριολεκτικά see-through! Έτσι, έχωνα κάτω από τη σελίδα του Α4 τις όποιες σημειώσεις είχαμε από τα μαθήματα και έγραφα τις απαντήσεις. Ναι μεν η καθηγήτρια έκοβε βόλτες για τα "κλασικά" σκονάκια, αλλά στη δική μου περίπτωση ούτε που το παρατήρησε.

Και πήρα ένα ωραίο 17.

 

[nwntas]

Παρότι καλός μαθητής, μερικές φορές τίμησα τα σκονάκια και την αντιγραφή, όχι όμως πολλές φορές.

Στο δημοτικό ούτε κατά διάνοια, γιατί είχαμε αυστηρή δασκάλα.

Στο γυμνάσιο καμιά φορά αντέγραφα στα κλεφτά από τη διπλανή μου, που ήταν η απουσιολόγος της τάξης, ή έστω "σιγούρευα τις απαντήσεις μου" Και πάλι, όμως, σπάνια.

Στο λύκειο, όμως, ειδικά δευτέρα και τρίτη λυκείου στα γενικής παιδείας, η αντιγραφή και το σκονάκι πήγαινε γόνατο! Ειδικά στην τρίτη λυκείου, Κοινωνιολογία, παρότι είχα διαβάσει, μ'έπιασε η καθηγήτρια με το βιβλίο ανοιχτό κάτω απ'το θρανίο. Απλώς μου το πήρε και συνέχισα να γράφω. Πού να ήξερα ότι αυτά που έγραφα τότε θα τα ξαναέγραφα ένα χρόνο μετά στη σχολή... Ακόμη, στην τρίτη λυκείου το είχαμε συνεννοηθεί με τη διπλανή μου, εγώ θα της γράφω τα αρχαία και εκείνη θα μου γράφει άλγεβρα και φυσική, ή ό,τι είχα διαβάσει εγώ με ό,τι είχε διαβάσει εκείνη. Είχαμε κάνει μοιρασιά. Οπότε στα διαγωνίσματα είχαμε πάντα μια "πρόχειρη κόλλα", ένα δίφυλλο τετραδίου, όπου οι λύσεις πήγαιναν από τον έναν στον άλλον. Όταν δεν είχαμε το δίφυλλο, αλλά σκονάκι, το κρύβαμε σε κασετίνες, κουκούλες μπουφάν και σε τσάντες ανοιχτές δίπλα από το θρανίο.

Αυτό το κόλπο με την τρύπα στο θρανίο το είχε τιμήσει δεόντως ο αδερφός μου με μεγάλη επιτυχία! Το κόλπο με το χαρτάκι μέσα στο Bic το είχε κάνει μια κοπελιά στη δευτέρα γυμνασίου, αλλά η χαζή πέταξε το στυλό στο προαύλιο, το βρήκε ο μαθηματικός (μαθηματικά δίναμε τότε), αναγνώρισε το γραφικό χαρακτήρα, αλλά δε θυμάμαι αν τη μηδένισε.

Στη σχολή τώρα σκονάκι δε διανοούμαι να κάνω. Όχι λόγω αυστηρής επιτήρησης, αλλά λόγω του ότι όσο δύσκολο κι αν είναι ένα μάθημα, έχω φύγει από τη λογική του να τα γράφω αυτολεξεί και με το κόμμα, οπότε κι ας μην ξέρω κάτι, αρκεί να υποστηρίξω τα λεγόμενά μου με επιχειρήματα και να έχω ροή στο λόγο (να μη φαίνεται δλδ ότι κάτι ξέχασα). Αλλά σε γενικές γραμμές βοηθάω τους γύρω μου λέγοντάς τους στοιχεία που χρειάζονται. Μόνο μια φορά είχαμε όλοι αντιγράψει, που πραγματικά ανοίγαμε τα βιβλία κανονικότατα, μέσα στα μούτρα των επιτηρητών και δε μας έλεγαν τπτ. Αλλά και πάλι, καλύτερα να τα πας μέτρια με όσα ξέρεις, παρά να κοπείς και να εξευτελιστείς αν σε πιάσουν.

 

[miss x]

Χμμμμ... καθότι ανήκα στη μεγάλη οικογένεια των "φυτών" ιδιαίτερη σχέση με σκονάκια δεν είχα... βοήθαγα πάντα αλλά σκονάκια δεν έκανα... Μία φορά σε όλα τα χρόνια τόλμησα να κάνω και με έπιασαν και δεν έφτανε αυτό η καθηγήτρια ενώ το σκονάκι ήταν άκυρο με τα θέματα και επίσης ήταν μόνο η αρχή μιας πρότασης εξάντλησε όλα τα αποθέματα αυστηρότητας πάνω μου (λόγω θέλησης για δολίευση των εξετάσεων είχε πει) και με μηδένισε... εκείνο το "Ιστορία 20 20 20 0 Μ.Ο 10" θα μου μείνει αξέχαστο.. οπότε μέχρι και το τέλος του σχολείου δε το επιχείρησα.. μόνο στη σχολή κάποιες φορές έκανα σμίκρυνση τις σημειώσεις μου για να νιώθω σίγουρη.. Σκονάκια βαριόμουν να γράφω.. έπρεπε να κάνεις μικρά γράμματα και βαριόμουνννν...

 

[Σώτος Σώτος]

Στη Β' & Γ' Λυκείου (στα μαθήματα κορμού) το είχα ξεφτυλίσει. Το κόλπο μου; ΣΜΙΚΡΥΝΣΗ της σελίδας στο φωτοτυπάδικο, "βιβλιοδεσία" και στην από μέσα δεξιά τσέπη του τζιν μπουφάν. Την ώρα του διαγωνίσματος όταν ο καθηγητής γύριζε από την άλλη έβγαζα τη σελιδούλα και την έβαζα ανάμεσα στα πόδια μου...

Το κόλπο έπιασε αρκετές φορές και είχε γίνει δημοφιλές στην παρέα. Μια φορά όμως... διαγώνισμα Ιστορίας και ο Vagbith ο εξυπνάκιας κάνει το γνωστό κόλπο... Έλα όμως που η καθηγήτρια κάτι ψυλλιάστηκε και ήρθε απο πάνω μου σαν μπάστακας ! Εγώ με το σκονάκι ανάμεσα στα πόδια κοκκάλωσα, ίδρωνα, ξείδρωνα, "τώρα θα μου πει: Σήκω πάνω! ... Για καλή μου τύχη μετά από κανένα δεκάλεπτο-"αιώνα" κάτι την ρωτάει μια κοπέλλα από την άλλη μεριά και πάει προς τα 'κει. Για πότε εξαφάνισα το σκονάκι πίσω στην τσέπη και ήρθε η καρδιά μου στη θέση της...:sweat:

 

[Thor]

Μιας και αφενός ήμουν και είμαι πολύ αγχώδης σαν χαρακτήρας, αφετέρου δεν υπήρξα ποτέ βαθμοθήρας δεν έχω να επιδείξω ιδιαίτερες επιδώσεις στο ευγενές άθλημα του σκονακίου. Το πολύ πολύ να γράψω πάνω στο θρανίο κανένα τύπο ή κανένα όνομα περισσότερο για ασφάλεια. Θυμάμαι όμως ένα προειδοποιημένο διαγώνισμα στην Ιστορία Γ΄Γυμνασίου. Την ίδια μέρα και με τον ίδιο καθηγητή αλλά 2 ώρες πριν από εμάς έγραφε το άλλο τμήμα οπότε εμείς κάναμε σκονάκια με τις απαντήσεις των ερωτήσεων. Σε εμάς όμως άλλαξε την σειρά των ερωτήσεων οπότε έγινε το έλα να δεις... Μετά από κάποιο σημείο το πήρα και ιδεολογικά το θέμα της μη αντιγραφής. Διαβάζοντας όμως τις προηγούμενες απαντήσεις με εντυπωσίασε το πόσος χρόνος, ενέργεια και διάβασμα σπαταλιέται καθημερινά για να αποφύγουν οι μαθητές να διαβάσουν

Έχοντας όμως και μια μικρή εμπειρία από την άλλη πλευρά της έδρας μπορώ να πω ότι ο καθηγητής αν όχι σε όλες τις περιπτώσεις, τότε στην συντριπτική τους πλειοψηφία ο καθηγητής καταλαβαίνει πότε ένας μαθητής αντιγράφει απλά κάνει τα στραβά μάτια για διαφόρους λόγους... Τα κορυφαία βέβαια είναι όταν ο ένας αντιγράφει από τον άλλο. σε αυτή την περίπτωση δεν χρειάζεται να διαβάσεις καν το κείμενο για να το καταλάβεις...