Ρετρό ταξίδια με τρένο....
- Έναρξη μίζας Uskoke
- Ημερομηνία έναρξης
perlastar
RetroJunkie™
- Joined
- 30 Αύγ 2013
- Μηνύματα
- 2.077
- Αντιδράσεις
- 1.142
Λατρεύω τα ταξίδια με τρένο, είναι ο αγαπημένος μου τρόπος ταξιδιού. Τα μόνα μεγάλα ταξίδια που έχω κάνει βέβαια είναι το δρομολόγιο Αθήνα-Θεσσαλονίκη, αυτό το έκανα πάρα πολλές φορές, και με τον καρβουνιάρη που ήταν ταλαιπωρία κάπως, και με κλινάμαξα κτλ. Στην κλινάμαξα δεν θα ξεχάσω το περιστατικό με έναν Κινέζο που έτυχε να κοιμάται στο πιο πάνω κρεβάτι, και μάλλον νόμιζε ότι βρίσκεται σε ταινία πολεμικών τεχνών, γιατί αντί να κατέβει από τη σκάλα, αποφάσισε να εκσφενδονιστεί με ένα πήδημα από το κρεβάτι μέχρι το πάτωμα, αλλά δεν τα υπολόγισε σωστά και προσγειώθηκε στην πλάτη μου που εκείνη τη στιγμή ήμουν σκυμμένη για να πάρω τη βαλίτσα :rant: Τέλος πάντων, εκτός από κάτι τέτοια απρόοπτα, ωραία ήταν η διαδρομή, και μάλιστα είχα μάθει που ακριβώς βρίσκεται ένα πολύ όμορφο τοπίο, εκεί που το τρένο περνάει από τούνελ και βουνά, και ακόμα και να κοιμόμουν πάντα ξυπνούσα για να το δω. Το είχα υπολογίσει: Τέσσερις ώρες ήθελε να φτάσουμε εκεί όταν ξεκινούσαμε από Αθήνα, και δύο ώρες όταν ξεκινούσαμε από Θεσσαλονίκη. Α, και μία φορά έκανα Αθήνα-Αλεξανδρούπολη με σκοπό να μεταβώ μετά στη Σαμοθράκη, και αυτό ήταν μεγάλη ταλαιπωρία επειδή το τρένο έκανε κάτι αιώνες να φτάσει. Κατά τα άλλα, μικρές μετακινήσεις έχω κάνει άπειρες με το τρένο από τον Πειραιά, κι από εξωτερικό στη Γερμανία, αλλά και εδώ που βρίσκομαι τώρα. Θα ήθελα πάντως να έχω κάνει περισσότερα ταξίδια, γιατί όπως είπα μου αρέσουν πραγματικά τα τρένα.
Εν τω μεταξύ έχω εδώ έναν γνωστό, τρελο-Βρετανός που έχει σπουδάσει μηχανικός, και τρελαίνεται για τα ελληνικά τρένα. Τα ντόπια δεν του αρέσουν, επειδή ήταν λέει πάντα πιο καινούργιας τεχνολογίας. Εκείνος λατρεύει τον ελληνικό καρβουνιάρη αλλά και άλλα, και θέλει να έρθει Ελλάδα κυρίως για να φωτογραφίσει τρένα και σταθμούς.
Εν τω μεταξύ έχω εδώ έναν γνωστό, τρελο-Βρετανός που έχει σπουδάσει μηχανικός, και τρελαίνεται για τα ελληνικά τρένα. Τα ντόπια δεν του αρέσουν, επειδή ήταν λέει πάντα πιο καινούργιας τεχνολογίας. Εκείνος λατρεύει τον ελληνικό καρβουνιάρη αλλά και άλλα, και θέλει να έρθει Ελλάδα κυρίως για να φωτογραφίσει τρένα και σταθμούς.
PT8
RetroMaNiaC
- Joined
- 6 Αύγ 2008
- Μηνύματα
- 1.056
- Αντιδράσεις
- 1.370
Πες του να ασχοληθεί με την γραμμή της Πελοποννήσου. Από το Ναύπλιο ως την Τρίπολη και από την Μεσσηνία ως την Ηλεία, πλήθος ερημωμένων σταθμών με την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική τους, παρατημένες αυτοκινητάμαξες και τροχιοδρομικό υλικό, εικόνες εγκατάλειψης παντού.perlastar είπε:Εν τω μεταξύ έχω εδώ έναν γνωστό, τρελο-Βρετανός που έχει σπουδάσει μηχανικός, και τρελαίνεται για τα ελληνικά τρένα. Τα ντόπια δεν του αρέσουν, επειδή ήταν λέει πάντα πιο καινούργιας τεχνολογίας. Εκείνος λατρεύει τον ελληνικό καρβουνιάρη αλλά και άλλα, και θέλει να έρθει Ελλάδα κυρίως για να φωτογραφίσει τρένα και σταθμούς.
Αν έρθει καλοκαίρι, οπωσδήποτε να πάει Καλαμάτα και να θαυμάσει το σιδηροδρομικό πάρκο αφού πρωτίστως κλάψει για την εικόνα στην οποία έχει περιέλθει από τα ευφάνταστα γκράφιτις που κοσμούν αυτά τα μνημεία.
Για το τέλος άφησα το κορυφαίο, μια μοναδική εμπειρία http://www.odontotos.com/
johnny19818
Retromaniax Thread Excavator!
- Joined
- 18 Απρ 2010
- Μηνύματα
- 7.732
- Αντιδράσεις
- 2.207
Και μην ξεχνάμε και το τρενάκι του Πηλίου στις Μηλιές.
ΦΖΠ1
RetroJunkie™
- Joined
- 23 Μάρ 2013
- Μηνύματα
- 2.266
- Αντιδράσεις
- 918
To τρενάκι του Πηλίου (έργο του De Cirico, μηχανικού-πατέρα του ζωγράφου) λειτουργεί, σε λίγο μικρότερο μήκος, για τουριστικούς λόγους Απρίλιο με Οκτώβριο. Νομίζω Αγριά-Μηλιές κάνει.
Επίσης λειτουργεί και ο οδοντωτός στα Καλάβρυτα, υπό αντίστοιχες συνθήκες.
Επίσης λειτουργεί και ο οδοντωτός στα Καλάβρυτα, υπό αντίστοιχες συνθήκες.
Uskoke
RetroAdept
- Joined
- 9 Φεβ 2011
- Μηνύματα
- 3.661
- Αντιδράσεις
- 6.858
Κι εγώ έκανα Κόρινθος-Πειραιάς λόγω στρατού, μετάθεση από κέντρο μονάδα, γύρω στις 8 ώρες!Ενώ το λεωφορείο έκανε 2 ώρες, αλλά η μαμά πατρίδα μας ήθελε στο τρένο. Στην Γερμανία με το ICE (InterCityExpress) που έπιανε το '94 200 χλμ/ώρα, καθώς και με το απλό Ε(Eilzug) 130 χλμ/ώρα. Θυμάμαι τι τρομάρα είχα πάρει σε ένα σταθμό, που περνούσε το ICE με φουλ ταχύτητα και έπρεπε να σταθείς πίσω από μια άσπρη γραμμή, σαν να περνούσε τυφώνας.Μόναχο-Αμβούργο 5 ώρες (800 χλμ). Επίσης, στον σταθμό του Μονάχου (που σε είδα αχού) όταν φθάνανε τα τρένα ανοίγουνε ένα διακόπτη που ήτα πάνω στην μηχανή όπως έμαθα μετά, και έκανε ένα τρομακτικό μπαμ σαν κανονιά. Και με το απλό τρένο, είχε τρομακτική επιτάχυνση και έπιανε τα 130 σε ελάχιστη ώρα και αν δεν κρατιόσουνα σε πετούσε κάτω.
Με το Οδοντωτό έχω ταξιδέψει πολλές φορές, αλλά και σχετικά πρόσφατα, οπότε δεν είναι ρετρό εμπειρία. Είναι όντως ωραιότατη διαδρομή κι αξίζει τον κόπο να την κάνετε ειδικά Μάιο που τα πάντα είναι ανθισμένα και πράσινα και ο Βουραϊκός έχει αρκετό νερό. Έχουν όμως μειωθεί τα δρομολόγια τα τελευταία χρόνια και δεν είναι πάντα εύκολο να βρεις θέση.
Ειδικά στην Πελοπόννησο, με τις στενές μονές γραμμές, το ταξίδι με το τραίνο ήταν ο καλύτερος τρόπος για να δει κανείς την ύπαιθρο αλλά και τις πόλεις. Οι ράγιες ήταν πολύ διακριτικές, σχεδόν έσμιγαν με το περιβάλλον ακόμη κι όταν ήταν σε πλαγιές βουνών, σε αντίθεση με τις εθνικές οδούς (ακόμη και την παλιά) που όντας πολύ φαρδύτερες έκαναν πολύ χειρότερη ζημιά στο τοπίο. Με το τραίνο σε πολλά σημεία μπορούσες σχεδόν ν' αγγίξεις τα φύλλα των δέντρων, χώρια που έμπαινε σε πόλεις και χωριά, πρακτικά περνώντας από τις πίσω αυλές πολλών σπιτιών Και η αρχιτεκτονική πολλών παλιών πέτρινων σταθμών ήταν εκπληκτική. Ακόμη και των αποθηκών ή των πύργων νερού. Κτήρια γεροφτιαγμένα και πανέμορφα στην απλότητά τους.
Δυστυχώς από αυτή την άποψη οι καινούργιες γραμμές που φτιάχνουν τώρα στο κομμάτι του σιδηροδρόμου Πελοποννήσου που θα παραμείνει είναι φτιαγμένες τελείως διαφορετικά. Με διπλή φαρδιά γραμμή φτιαγμένη για μεγαλύτερες ταχύτητες, λιγότερες στάσεις και αποφεύγοντας κατοικημένες περιοχές μπορεί να επιτρέπει πιο άνετα και συντομότερα ταξίδια, αλλά πραγματικά καταστρέφει το τοπίο σε πολλά σημεία, σαν αυτοκινητόδρομος. Στο Διακοφτό ας πούμε που τυχαίνει να το ξέρω, έχει φτιαχτεί ένας τερατώδης τσιμεντένιος τοίχος, μερικά μέτρα ψηλός στην είσοδο και στην έξοδο του χωριού (στο κέντρο θα είναι υπόγειος ο σταθμός, απ' ό,τι καταλαβαίνω), πάνω στον οποίο θα κινείται το τραίνο. Το χωριό έχει χωριστεί στα δύο, και σε πολλά σπίτια που καθόσουν και έβλεπες την υπέροχη θέα στο φαράγγι του Βουραϊκού και τα βουνά τώρα βλέπεις έναν τσιμεντένιο τοίχο. Τελείως το αντίθετο από τις παλιές γραμμές που ούτε τις πρόσεχες.
Δείτε εδώ για να καταλάβετε για τι μιλάω. (Δεν έχω γνώμη για το περιεχόμενο του άρθρου, το έβαλα μόνο για τη φωτογραφία)
Ειδικά στην Πελοπόννησο, με τις στενές μονές γραμμές, το ταξίδι με το τραίνο ήταν ο καλύτερος τρόπος για να δει κανείς την ύπαιθρο αλλά και τις πόλεις. Οι ράγιες ήταν πολύ διακριτικές, σχεδόν έσμιγαν με το περιβάλλον ακόμη κι όταν ήταν σε πλαγιές βουνών, σε αντίθεση με τις εθνικές οδούς (ακόμη και την παλιά) που όντας πολύ φαρδύτερες έκαναν πολύ χειρότερη ζημιά στο τοπίο. Με το τραίνο σε πολλά σημεία μπορούσες σχεδόν ν' αγγίξεις τα φύλλα των δέντρων, χώρια που έμπαινε σε πόλεις και χωριά, πρακτικά περνώντας από τις πίσω αυλές πολλών σπιτιών
Και η αρχιτεκτονική πολλών παλιών πέτρινων σταθμών ήταν εκπληκτική. Ακόμη και των αποθηκών ή των πύργων νερού. Κτήρια γεροφτιαγμένα και πανέμορφα στην απλότητά τους.Δυστυχώς από αυτή την άποψη οι καινούργιες γραμμές που φτιάχνουν τώρα στο κομμάτι του σιδηροδρόμου Πελοποννήσου που θα παραμείνει είναι φτιαγμένες τελείως διαφορετικά. Με διπλή φαρδιά γραμμή φτιαγμένη για μεγαλύτερες ταχύτητες, λιγότερες στάσεις και αποφεύγοντας κατοικημένες περιοχές μπορεί να επιτρέπει πιο άνετα και συντομότερα ταξίδια, αλλά πραγματικά καταστρέφει το τοπίο σε πολλά σημεία, σαν αυτοκινητόδρομος. Στο Διακοφτό ας πούμε που τυχαίνει να το ξέρω, έχει φτιαχτεί ένας τερατώδης τσιμεντένιος τοίχος, μερικά μέτρα ψηλός στην είσοδο και στην έξοδο του χωριού (στο κέντρο θα είναι υπόγειος ο σταθμός, απ' ό,τι καταλαβαίνω), πάνω στον οποίο θα κινείται το τραίνο. Το χωριό έχει χωριστεί στα δύο, και σε πολλά σπίτια που καθόσουν και έβλεπες την υπέροχη θέα στο φαράγγι του Βουραϊκού και τα βουνά τώρα βλέπεις έναν τσιμεντένιο τοίχο. Τελείως το αντίθετο από τις παλιές γραμμές που ούτε τις πρόσεχες.
Δείτε εδώ για να καταλάβετε για τι μιλάω. (Δεν έχω γνώμη για το περιεχόμενο του άρθρου, το έβαλα μόνο για τη φωτογραφία)
Κώδικας:
http://news247.gr/eidiseis/ta-teixh-ths-ntrophs-sto-diakofto.1901183.html
jdc
RetroWannaBe
- Joined
- 14 Ιουν 2013
- Μηνύματα
- 55
- Αντιδράσεις
- 19
Έχω κάνει κάμποσα ταξίδια με τραίνο, κυρίως στην Ελλάδα με αρκετές φορές την διαδρομή Αθήνα - Λάρισα.
Πάντα την θυμάμαι ως κουραστική και ατελείωτη διαδρομή, πολλές φορές δε, δεν έβρισκες να κάτσεις.
Περίμενα όμως να περάσει από ένα χαρακτηριστικό μέρος ( δυστυχώς δεν γνωρίζω ονομασία ) που το τραίνο περνάει δίπλα από ένα γκρεμό ή πάνω σε γέφυρα ??? ( πάει καιρός από τότε ), και από κάτω το χάος... Επίσης μου άρεσε να παρατηρώ στην διαδρομή τα διάφορα φυλάκια και πυροβολεία που είχαν ξεμείνει εκεί από τους πολέμους.
Όπως αρκετοί φαντάζομαι, έτσι και εγώ το μεγαλύτερο ταξίδι το έκανα στο στρατό, όταν μας " τσουβάλιασαν " στο τραίνο για να μας μεταφέρουν στις μονάδες. Τότε ο προορισμός μου ήταν η Κομοτηνή. Θυμάμαι ότι στους προηγούμενους σταθμούς κατέβαιναν ορδές οι φαντάροι, και όταν φτάσαμε Κομοτηνή κατεβήκαμε μόνο... δύο ! Όχι ότι καλύτερο για φαντάρο...
Θυμάμαι επίσης ότι είχα μαγευτεί από το κομμάτι που περνάει δίπλα από τον Νέστο ποταμό, με αποτέλεσμα να τον βάλω ως προορισμό τα επόμενα χρόνια.
Θεωρώ ότι έχουμε ένα όμορφο σιδηροδρομικό δίκτυο, κυρίως γιατί έχει διατηρηθεί σε μεγάλο βαθμό έτσι όπως αρχικά σχεδιάστηκε, και έχουν γίνει μικρές αλλαγές στην πάροδο των χρόνων. Αν και σιγά σιγά αλλάζει αυτό.
Μάλιστα αν είσαι χομπίστας φωτογράφος πιστεύω πως μπορείς να βρεις μπόλικο υλικό για ατμοσφαιρικές φωτογραφίσεις με ρετρό νότες.
Μιας και αναφέρθηκε το πάρκο τραίνων στην Καλαμάτα και επειδή το έχω επισκεφθεί αρκετές φορές στο παρελθόν, πραγματικά για άλλη μια φορά βλέπεις την καφρίλα που μας χαρακτηρίζει ως λαό με τις φθορές και τα γκραφίτι που έχουν γεμίσει το μέρος, πραγματικά κρίμα. Το θυμάμαι το πάρκο στα μέσα της δεκαετίας του '80 και έλαμπε, και πριν μερικά χρόνια που το επισκέφτηκα ξανά, εντόπισα μεγάλες καταστροφές. Και μην μου πείτε πως φταίει η πολιτεία κι εδώ που δεν το φυλάει ή που δεν το συντηρεί, ας δούμε και την δική μας ευθύνη ως πολίτες, γιατί αυτά τα έκαναν παιδιά κάποιων γονιών.
Τέλος επειδή ζώ και εγώ στην Αγγλία, η αλήθεια είναι ότι το σιδηροδρομικό τους δίκτυο δεν θυμίζει τίποτα από την ένδοξη σιδηροδρομική τους ιστορία ( μόνο οι ατελείωτες χαρακτηριστικές γέφυρες που περνάει το τραίνο από κάτω ). Από το 1963 που ο Mr. Beecham ( ακόμη πολλοί τον βλαστημούν ) αποφάσισε να κλείσει τις περισσότερες γραμμές ανά την Αγγλία, χάθηκε και όλη αυτή η λάμψη.
Ο λόγος ? η γνωστή ιστορία. Η Αγγλία είχε ένα τεράστιο σιδηροδρομικό δίκτυο όπου δίνονταν τεράστια ποσά για την συντήρησή του, χωρίς να αποφέρει κέρδη, και αυτό λόγω τής ολοένα αναπτυσσομένης αγοράς αυτοκινήτου.
Μάλιστα συν έπεσε με το γεγονός ότι την ίδια περίοδο άρχισαν μαζικά να αποσύρουν τις ατμομηχανές, και μόνο όταν διάφοροι εθελοντές άρχισαν να τις διασώζουν ευαισθητοποιήθηκαν και οι αρχές. Τώρα πιά όλο αυτό το εγκαταλελειμμένο δίκτυο έχει ξηλωθεί και δεν θυμίζει πουθενά ότι κάποτε υπήρχε εκεί σιδηροδρομική γραμμή. Παράλληλα έχει εκσυγχρονιστεί σε σημείο που νομίζεις ότι δημιουργήθηκε μόλις μερικά χρόνια πριν.
Ευτυχώς έχουν αναβιώσει κάποιες παλιές διαδρομές ανά την χώρα, για τουριστικούς σκοπούς κυρίως, με καλύτερη και νομίζω μεγαλύτερη διαδρομή την γραμμή Settle - Carlisle που διαρκεί τρείς ώρες και διασχίζει κάποια από τα ομορφότερα μέρη της βόρειας Αγγλίας, όπως τα Yorkshire Dales και Lake District.
Πάντα την θυμάμαι ως κουραστική και ατελείωτη διαδρομή, πολλές φορές δε, δεν έβρισκες να κάτσεις.
Περίμενα όμως να περάσει από ένα χαρακτηριστικό μέρος ( δυστυχώς δεν γνωρίζω ονομασία ) που το τραίνο περνάει δίπλα από ένα γκρεμό ή πάνω σε γέφυρα ??? ( πάει καιρός από τότε ), και από κάτω το χάος... Επίσης μου άρεσε να παρατηρώ στην διαδρομή τα διάφορα φυλάκια και πυροβολεία που είχαν ξεμείνει εκεί από τους πολέμους.
Όπως αρκετοί φαντάζομαι, έτσι και εγώ το μεγαλύτερο ταξίδι το έκανα στο στρατό, όταν μας " τσουβάλιασαν " στο τραίνο για να μας μεταφέρουν στις μονάδες. Τότε ο προορισμός μου ήταν η Κομοτηνή. Θυμάμαι ότι στους προηγούμενους σταθμούς κατέβαιναν ορδές οι φαντάροι, και όταν φτάσαμε Κομοτηνή κατεβήκαμε μόνο... δύο ! Όχι ότι καλύτερο για φαντάρο...
Θυμάμαι επίσης ότι είχα μαγευτεί από το κομμάτι που περνάει δίπλα από τον Νέστο ποταμό, με αποτέλεσμα να τον βάλω ως προορισμό τα επόμενα χρόνια.
Θεωρώ ότι έχουμε ένα όμορφο σιδηροδρομικό δίκτυο, κυρίως γιατί έχει διατηρηθεί σε μεγάλο βαθμό έτσι όπως αρχικά σχεδιάστηκε, και έχουν γίνει μικρές αλλαγές στην πάροδο των χρόνων. Αν και σιγά σιγά αλλάζει αυτό.
Μάλιστα αν είσαι χομπίστας φωτογράφος πιστεύω πως μπορείς να βρεις μπόλικο υλικό για ατμοσφαιρικές φωτογραφίσεις με ρετρό νότες.
Μιας και αναφέρθηκε το πάρκο τραίνων στην Καλαμάτα και επειδή το έχω επισκεφθεί αρκετές φορές στο παρελθόν, πραγματικά για άλλη μια φορά βλέπεις την καφρίλα που μας χαρακτηρίζει ως λαό με τις φθορές και τα γκραφίτι που έχουν γεμίσει το μέρος, πραγματικά κρίμα. Το θυμάμαι το πάρκο στα μέσα της δεκαετίας του '80 και έλαμπε, και πριν μερικά χρόνια που το επισκέφτηκα ξανά, εντόπισα μεγάλες καταστροφές. Και μην μου πείτε πως φταίει η πολιτεία κι εδώ που δεν το φυλάει ή που δεν το συντηρεί, ας δούμε και την δική μας ευθύνη ως πολίτες, γιατί αυτά τα έκαναν παιδιά κάποιων γονιών.
Τέλος επειδή ζώ και εγώ στην Αγγλία, η αλήθεια είναι ότι το σιδηροδρομικό τους δίκτυο δεν θυμίζει τίποτα από την ένδοξη σιδηροδρομική τους ιστορία ( μόνο οι ατελείωτες χαρακτηριστικές γέφυρες που περνάει το τραίνο από κάτω ). Από το 1963 που ο Mr. Beecham ( ακόμη πολλοί τον βλαστημούν ) αποφάσισε να κλείσει τις περισσότερες γραμμές ανά την Αγγλία, χάθηκε και όλη αυτή η λάμψη.
Ο λόγος ? η γνωστή ιστορία. Η Αγγλία είχε ένα τεράστιο σιδηροδρομικό δίκτυο όπου δίνονταν τεράστια ποσά για την συντήρησή του, χωρίς να αποφέρει κέρδη, και αυτό λόγω τής ολοένα αναπτυσσομένης αγοράς αυτοκινήτου.
Μάλιστα συν έπεσε με το γεγονός ότι την ίδια περίοδο άρχισαν μαζικά να αποσύρουν τις ατμομηχανές, και μόνο όταν διάφοροι εθελοντές άρχισαν να τις διασώζουν ευαισθητοποιήθηκαν και οι αρχές. Τώρα πιά όλο αυτό το εγκαταλελειμμένο δίκτυο έχει ξηλωθεί και δεν θυμίζει πουθενά ότι κάποτε υπήρχε εκεί σιδηροδρομική γραμμή. Παράλληλα έχει εκσυγχρονιστεί σε σημείο που νομίζεις ότι δημιουργήθηκε μόλις μερικά χρόνια πριν.
Ευτυχώς έχουν αναβιώσει κάποιες παλιές διαδρομές ανά την χώρα, για τουριστικούς σκοπούς κυρίως, με καλύτερη και νομίζω μεγαλύτερη διαδρομή την γραμμή Settle - Carlisle που διαρκεί τρείς ώρες και διασχίζει κάποια από τα ομορφότερα μέρη της βόρειας Αγγλίας, όπως τα Yorkshire Dales και Lake District.
Uskoke
RetroAdept
- Joined
- 9 Φεβ 2011
- Μηνύματα
- 3.661
- Αντιδράσεις
- 6.858
Το συμπέρασμα τελικά είναι ότι στην Ελλάδα, οι περισσότερες γραμμές (εκτός από Θεσσαλονίκη/Αθήνα) είναι για νοσταλγία/βόλτα και όχι για να πας από ένα μέρος σε άλλο για δουλειά ή για ταξίδι. Ειδικά οι μετρικές γραμμές της Πελοποννήσου, ούτε για πλάκα. Έτσι αν ήθελες από Κοζάνη να πας Θεσσαλονίκη έπαιρνες το λεωφορείο και τελείωσε. Τώρα αν ήθελες να χαζέψεις τοπίο επί 4 μιση ώρες (στην καλύτερη περίπτωση) έπαιρνες το τρένο...και έκανες και τον σταυρό σου. Εμείς μια φορά πήραμε το τρένο για Τρίπολη και έκανε 8 ώρες!Ενώ το λεωφορείο ακόμα και με τον κωλοσούρτη έκανε 4 ώρες. Τώρα κάνει 2 ώρες. Τώρα μιλάμε για ταχύτητες των 320 χλμ/ώρα του ICE 3, shinkansen στην Ιαπωνία AGV(Autometrice de grand vitesse) στην Γαλλία και AVE στην Ισπανία και ανταγωνίζονται σοβαρά τα αεροπλάνα. Γιατί όσο και αν αγαπάει τα τρένα κάποιος, δεν θα θέλει να μπει σε ένα τρένο που θα καταχτυπάει και θα πηγαίνει με 60 και δεν θα μπορεί ούτε εφημερίδα να διαβάσει και θα γίνεται μαύρος από τον καπνό των αρχαίων ντηζελομηχανών.
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Όποιος είναι λάτρης του ρετρό ελληνικού σιδηρόδρομου υπάρχει ιστορική ενότητα στο φόρουμ http://www.amnizia.org/board/38