Ρετρό τραγουδάκια επιλογής ποιου θα τα φυλάει...

ΑΝΕΒΑΙΝΩ ΣΤΗ ΣΥΚΙΑ

 


<<Ανεβαίνω στη συκιά



και πατώ στην καρυδιά( ή στη ρεβιθιά!)



πίνω το γλυκό κρασί



απʼ την κούπα τη χρυσή



και φωνάζω κούι-κούι



και κανένας δε με ακούει.>>
 
Τέλειο θέμα και νομίζω ότι τα είπατε όλα :) .
 
Είναι πολύ ενδιαφέρον το πόσες παραλλαγές υπήρχαν γι'αυτά τα τραγουδάκια. Για παράδειγμα, είδα τι γράφουν κάποιοι γι'αυτό με την Αμερική και τη μουσική, άλλοι λέγατε ότι ο Ερμής παίζει μουσική, άλλοι ο Ταρζάν, ενώ εμείς λέγαμε ο ελέφαντας! Επίσης, στον Καρακατσάνη, δεν λέγαμε φάε καρπαζιά, άλλα μήλα και κεράσια! Πάντως έχω ακούσει ότι το γνωστό σε όλους α μπε μπα μπλομ, προέρχεται από τα Αρχαία Ελληνικά, από τα παιδάκια που παίζανε στις γειτονιές της Αθήνας με σπαθιά και έλεγαν στο διπλανό τους "Απεμπολών, του κείθε εμβολών", δηλαδή σε σπρώχνω και σε μετακινώ πέρα. Με τα χρόνια άλλαξε και απέμεινε αυτό που λέμε σήμερα. Δεν ξέρω βέβαια αν στέκει αυτή η θεωρία, πάντως το βρίσκω αρκετά ενδιαφέρον. Να κι ένα άλλο τραγουδάκι που θυμάμαι:

Μία μοδιστρούλα πήγαινε για πρόβα

ήταν ωραία και πολύ κομψή.

Μα ένας άντρας για να την πειράξει:

"Τα φιγουρίνια θα σας πέσουν δεσποινίς"

Φύγε βρε παλιοαλανιάρη!

Φύγε βρε παλιομασκαρά!

Μία μοδιστρούλα πήγες να πειράξεις,

μία μοδιστρούλα με όλα τα καλά.
 
perlastar είπε:
eνώ εμείς λέγαμε ο ελέφαντας!
Δεν ξέρω τι λέγατε, αλλά σίγουρα δεν βλέπατε εμένα να παίζω μουσική. Αν με βλέπατε, και ακόμη χειρότερα αν με ακούγατε, θα το βάζατε στα πόδια πριν τελειώσει το τραγουδάκι.

Όσο για την καταγωγή του Α μπε μπα μπλομ, την έχω διαβάσει κάπου κι εγώ, αλλά χωρίς το παραμικρό στοιχείο ή παραπομπή σε αρχαίο συγγραφέα που να έχει καταγράψει τέτοιο τραγουδάκι που να λέγανε τα παιδιά στην Αθήνα, οπότε υποψιάζομαι - και μέχρι να δω παραπομπή πιστεύω - ότι είναι γέννημα της φαντασίας κάποιου αρχαιόπληκτου μοντέρνου πλαστογράφου για να αποδείξει την ιστορική συνέχεια της φυλής :) Και ούτε καταλαβαίνω από πού βγαίνει η ερμηνεία "του κειθε" (είχαν τη λέξη "κείθε" κάποιοι αρχαίοι? περίεργη μου φαίνεται) ως "πέρα"
 
elephadas είπε:
Δεν ξέρω τι λέγατε, αλλά σίγουρα δεν βλέπατε εμένα να παίζω μουσική. Αν με βλέπατε, και ακόμη χειρότερα αν με ακούγατε, θα το βάζατε στα πόδια πριν τελειώσει το τραγουδάκι.
Σε σκέφτηκα κι εγώ όταν το έγραφα, ελέφαντας και Αμερική, ωραία σύμπτωση :D

Κι εγώ είμαι πολύ καχύποπτη για το εάν είναι αληθινό αυτό με το α μπε μπα μπλομ, ή απλά φαντασία.
 
Αλίμονο εάν μπορώ να βρω καλύτερο τίτλο ! ...

Εγώ θυμάμαι το εξής :
α-μπέμπα-μπλομ
του-κείθε-μπλομ (κείθε ; κίθε ; τρέχα γύρευε ! )
α-μπέμπα-μπλομ
του-κείθε-μπλομ
μπλιμ-μπλομ

καθώς και αυτό :
άκατα-μάκατα-σούκουτου-μπε
άμπε-φάμπε-ντόμι-νε
άκατα-μάκατα-σούκουτου-μπε
άμπε-φάμπε-ΒΓΕ

Ξέρω και ένα άλλο , αλλά δεν το θυμάμαι ολόκληρο :
Είσαι Κινεζάκι ;
Τρως όλο το ρυζάκι ;
 
Αλίμονο εάν μπορώ να βρω καλύτερο τίτλο ! ...


Λεγονται και "λαχνίσματα" :)

του-κείθε-μπλομ (κείθε ; κίθε ; τρέχα γύρευε ! )
Μα οχι, θελει να πει οτι το συγκεκριμενο βγαλσιμο/λαχνισμα ειναι του (κάποιου) Κιθεμπλόμ που πιθανως αυτος το εφηυρε. Πονηρος ο τυπος, εβαλε το ονομα του μεσα στο στιχο για να μεινει στην αιωνιοτητα ;)
 
α-μπέμπα-μπλομ
του-κείθε-μπλομ (κείθε ; κίθε ; τρέχα γύρευε ! )
α-μπέμπα-μπλομ
του-κείθε-μπλομ
μπλιμ-μπλομ

Εμείς είχαμε και συνέχεια που τη χρησιμοποιούσαμε όταν η παρέα ήταν μεγάλη

"Και σαν θα πάμ' εκεί
στη Βορει' Αμερική
θα δούμε τον Ερμή να παίζει μου-σι-κή
μ' έ-να -πρά-σι-νο -σκου-φί - τζουμ"

Φυσικά το κλασικότερο ήταν η "κορμπανιά" αλλά αυτό δεν είχε σχετικό τραγουδάκι εκτός από το τελικό "Με του βοηθού το χέρι χάνεις" που ήταν κυριολεκτικό
 
Εμείς αυτή τη συνέχεια τη λεγαμε αλλιώς, πιο... πικάντικη:
Σαν θας πας εκεί
Στη Βόρεια Αμερική
Θα δεις τον ελέφαντα (δε σου κάνω πλάκα ελέφαντα, 3τσι λέγαμε όντως)
Να παίζει μουσική
Ήμουνα και γω εκεί
Με ένα κόκκινο βρα-κίιι.


Άλλο λάχνισμα από τα μοντέρνα:
Οι άγγελοι του Τσάρλι ήταν τρεις
Η Κέλυ, η Σαμπρίνα και η Κρις ααχ παρακάτω δε θυμάμαι...
 
Μαπινουμε ολοι σε κυκλο και βαζουμε το ενα ποδι μπροστα, και καποιος μετραει

Το παπουτσι σου βρωμααει, α-λλα-ξε-το

Αυτος που τον πετυχε, βαζει το αλλο ποδι μπροστα. Αυτος που τον πετυχε δυο φορες (δηλ βρωμανε και δυο παπουτσια του και δεν εχει αλλο να αλλαξει) βγαινει
 
Μπουφ! Του μπερλεκα του μπεκρή ταπί ταπί ρούπι, του μπερλεκα του μπεκρή ταπί ταπί μπρι! (στο μπρι έβγαινε κάποιος) :)
 
Εναράκι δυαράκι τριαράκι τεσσαράκι πενταράκι εξαράκι εφταράκι οχταράκι εννιαράκι δεκαράκι Βασιλάκη! Βγήκες!

Με του βοηθού το χέρι χάνεις

Με του βοηθού το χέρι και του δράκου το μαχαίρι κερ-δί-ζεις!
 
Ανέβηκα σε ένα βουνό και ειδα ένα γουρούνι, το κοίταξα καλά καλά και σου μοιαζε στην μούρη, γω γω γω, συ συ συ, το γουρούνι είσαι συ!

:biglaugh:
 
Κου-μπα-γιάς!
Κοζανιστί: Κουλουτούμπασλιάτς!
 
Το ελληνικό wikipedia εχει μια καλη συλλογή.

Στην καριέρα μου σαν παιδάκι, είχα συναντήσει τα εξης: Α μπε μπα μπλομ, Μαριάμ, Ο Καρακατσάνης, Έχω ένα αυτοκίνητο, Η πιπεριά και το Κινεζάκι.

Ειδικά το τελευταίο εγώ το θυμάμαι σε μια παραλλαγή ερωταποκρίσεων:

- Είσαι κινεζάκι;
- Ναι
- Τρως το ριζάκι;
- Ναι
- Πόσες κουταλίτσες;
- (π.χ.) 5
 

Καλά θυμόμουν ότι το έχω πιάσει αυτό το θέμα κάποτε :D
 
Πίσω
Μπλουζα