Πώς και δεν έχω γράψει εδώ ως τώρα? Αρχαία τραγούδια είναι η μανία μου. Κι όχι μόνο ελληνικά.
Στην Ελλάδα ο κόσμος έμαθε (εσφαλμένα) τa Carmina Burana του Carl Orff από τις Λαλιωτικές συγκεντρώσεις του ΠαΣοΚ, όπου όχι μόνο δώσαν το όνομα όλου του έργου στο πρώτο του κομμάτι (O fortuna) αλλά δεν χρησιμοποίησαν καν μια σωστή ηχογράφηση αλλά μια απαίσια διασκευή. Τέλος πάντων δεν είναι εκεί το θέμα μας. Ένα τμήμα του έργου με τον γενικό τίτλο "In Taberna" ασχολείται με αυτό που καταλαβαίνετε...
Ας πούμε από εκεί είναι το "In taberna quando sumus" ένα μέρος του οποίου βάζω σε αγγλική μετάφραση (αυτό το "bibit" που ακούγεται συνέχεια θα πεί "πίνει" λένε τα ανύπαρκτα λατινικά μου)
To the Pope as to the king
they all drink without restraint.
The mistress drinks, the master drinks,
the soldier drinks, the priest drinks,
the man drinks, the woman drinks,
the servant drinks with the maid,
the swift man drinks, the lazy man drinks,
the white man drinks, the black man drinks,
the settled man drinks, the wanderer drinks,
the stupid man drinks, the wise man drinks,
The poor man drinks, the sick man drinks,
the exile drinks, and the stranger,
the boy drinks, the old man drinks,
the bishop drinks, and the deacon,
the sister drinks, the brother drinks,
the old lady drinks, the mother drinks,
that woman drinks, that man drinks,
a hundred drink, a thousand drink.
Ακόμη και ένας τύφλα στο μεθύσι θα καταλάβαινε από τον καταιγισμό των "bibit" ότι το τραγούδι αναφέρεται σε ποτό
Βάζω εδώ μια παλιά αλλά κατά τη γνώμη μου την καλύτερη από τις άπειρες ηχογραφήσεις που έχω ακούσει, και απόλυτα μέσα στο πνεύμα του συνθέτη αφού διευθύνεται από τον Eugen Jochum
Αν και ο Orff έγραψε τα Carmina Burana κάπου γύρω στα 1930, το κείμενο ήταν αποσπάσματα από μεσαιωνικά τραγούδια από χειρόγραφο ενός Βαυαρέζικου μοναστηριου (καλοπερνάγανε οι μεσαιωνικοί καλόγεροι), σε πολλά από τα οποία είχε καταγραφεί και η μουσική και υπάρχουν αρκετές εκδόσεις των αρχικών τραγουδιών. Οι πιο πολλές είναι λίγο ακαδημαϊκές, αλλά πολύ μου αρέσει και μια πιο κεφάτη ηχογράφηση (προτιμώ να μη σκέφτομαι τιπαριστάνουν τα ηχητικά εφφέ στην αρχή και στο τέλος). Στον Orff φαντάζομαι άρεσε αρκετά η αρχική μουσική διότι η δική του έχει πολλά κοινα. Εδώ λοιπόν το "πρωτότυπο" In Taberna Quando Sumus σε μεσαιωνικά λατινικά με ανατολικοευρωπαϊκή προφορά