Ρετρό τρόφιμα - φαγώσιμα [εκτός από γλυκά]

Ω ρε καυγάδες που έχουν να κάνουν οι αρχαιολόγοι του μέλλοντος που θα σκαλίζουν τα σκουπίδια μας. Η μία παράταξη θα υποστηρίζει ότι με την τάδε μέθοδο ανάλυσης το βάζο χρονολογείται στον πρώιμο 21ο αιώνα ενώ η άλλη θα λέει ότι η τεχνοτροπία της ετικέτας το τοποθετεί σαφώς στα μέσα του 20ου. Κάπως έτσι δεν γίνεται και με τα αρχαία αγγεία?
 
θυμάμαι στο χωριό που τη δεκαετία του '80 πολλές φορές τη βγάζαμε με τηγανητό Zwan και μακαρόνια. Σούπερ ή μίνι μάρκετ δεν υπήρχε στο χωριό, υπήρχε μόνο το μπακάλικο του Παπαδάκη, που είχε μόνο απορρυπαντικό, φιάλες υγραερίου, χύμα ρύζι και όσπρια, και καμιά κονσέρβα. Δεν είχε καν ψυγείο. Μανάβικο στο χωριό δεν υπήρχε. Στην κοντινότερη πόλη (Μοίρες) δεν μπορούσαμε να πάμε γιατί δεν είχαμε αυτοκίνητο. Ακόμη και εκεί υπήρχε μόνο ένα σούπερ μάρκετ, της Ένωσης. πρωτόγονες καταστάσεις, δεν είχαμε ηλεκτρική κουζίνα, μόνο πετρογκάζ, σταθερό δεν είχαμε καθόλου, ούτε τηλεόραση, μόνο ένα παλιοραδιόφωνο του πατέρα μου 8 track! To χωριό λέγεται Βώροι, και μικρός νόμιζα ότι λέγεται Σβώροι (!) γιατί λέγανε οι μεγάλοι πάμε στους Βώρους και δεν ξεχώριζα το τελικό ς από το Β και νόμιζα ότι ήταν μια λέξη!
 
Ένα ίδιο τεράστιο γυάλινο βάζο θυμάμαι απο μικρή γεμάτο με μαρμελάδα κυδώνι που το έβγαζε απο το ντουλάπι η μαμά όταν ήθελε να φτιάξει γλυκά ,παστα φλώρα πχ..
 
Ε μακάρι να ξαναβρισκαμε
Χωρις να ειμαι σιγουρος 100%, η μπομποτα δεν φτιαχνεται εξολοκλήρου απο καλαμποκισιο αλευρι, αλλα απο μείγμα σταρενιου και καλαμποκισιου, καθως το δεύτερο είναι και δυσπεπτο αλλα και δεν "δενει". Οπότε χρειάζεται και κανονικό.
 
Χωρις να ειμαι σιγουρος 100%, η μπομποτα δεν φτιαχνεται εξολοκλήρου απο καλαμποκισιο αλευρι, αλλα απο μείγμα σταρενιου και καλαμποκισιου, καθως το δεύτερο είναι και δυσπεπτο αλλα και δεν "δενει". Οπότε χρειάζεται και κανονικό.
Δεν φαντάζεσαι πόσο μου έχουν λείψει οι πίτες της μάνας μου και με λίγο λάδι της πετύχαινε, στο μαγείρεμα δεν ήταν καλή γενικά, στις πίτες όμως φοβερή.
 
Πίσω
Μπλουζα