Ρετρό 80's Άρης-Πάοκ Μπάσκετ!

demis

RetroActive
Joined
26 Απρ 2009
Μηνύματα
466
Αντιδράσεις
59

Γιατί στα 80's ENA ήταν το ντέρμπυ!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Έχω εντονότατες αναμνήσεις από αυτά τα ντέρμπι. Περιττό να πω το τι γινόταν στο σχολείο την επόμενη μέρα.
 
TallMan είπε:
Έχω εντονότατες αναμνήσεις από αυτά τα ντέρμπι. Περιττό να πω το τι γινόταν στο σχολείο την επόμενη μέρα.
Χαμός... :bash: :rant: :banghead:
 
TallMan είπε:
Έ Περιττό να πω το τι γινόταν στο σχολείο την επόμενη μέρα.
Την μεθεπομενη οταν επαιζαν Σαββατο....

------------------------------------------------------------------------

Ο περιφημος τελικος των "ξυρισμενων κεφαλιων", επι Φαιδωνα Ματθαιου στον Παοκ.

Η προετοιμασια περιελαμβανε και την παραλουθηση απο τους παικτες αναλογης ταινιας για δημιουργια κλιματος ....

Οπως ειχαν δηλωσει για τα ξυρισμενα κεφαλια οι ιδιοι οι παικτες του Παοκ.

"Ετσι κι αλλιως αν χαναμε δεν θα μπορουσαμε να κυκλοφορησουμε την αλλη μερα ,αν κερδιζαμε ποιος θα εδινε σημασια ...."

Αν θυμαμαι καλα ,αποτελεσε την τελευταια μεγαλη ηττα του Αρη απο τον συμπολιτη Παοκ, για πολλα πολλα χρονια .

"
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ω Μπάνε Μπάνε!



[edit] δεν επιτρέποντα οπαδικά συνθήματα [edit]
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
[edit] Έγινε edit στο παραπάνω ποστ [edit]

Αναρρωτησου τι θα ειχε σημερα στην μπασκετικη τροπαιοθηκη του ο Παοκ αν δεν υπηρχε ο Αρης ,και τον οποιο κυνηγουσε λυσσαλεα επι μια 5ετια για να τον φτασει ...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Nemo είπε:
Θα σε παρακαλουσα συνθεσσαλονικιε demi να κανεις edit στο post σου.
Αναρρωτησου τι θα ειχε σημερα στην μπασκετικη τροπαιοθηκη του ο Παοκ αν δεν υπηρχε ο Αρης ,και τον οποιο κυνηγουσε λυσσαλεα επι μια 5ετια για να τον φτασει ...
Γιατί να κάνω edit; Η αξία του Γκάλη δεν κρίνεται από το δικό μου post. Κανείς δεν την παραγνωρίζει, αλλά δεν έχω σκοπό να αυτολογοκριθώ. Τα συνθήματα είναι συνθήματα, και το συγκεκριμένο, πολύ διαδεδομένο την εποχή εκείνη. Όσο για τα τρόπαια του μπασκετικού ΠΑΟΚ, ας το αφήσουμε καλύτερα... Είναι πολύ λίγα σε σχέση με αυτά που του άξιζαν... αλλά... (δεν μπορώ να πω περισσότερα στο συγκεκριμένο thread).
 
Nemo είπε:
Η προετοιμασια περιελαμβανε και την παραλουθηση απο τους παικτες αναλογης ταινιας για δημιουργια κλιματος ....

Προφανώς καμία πολεμική;

Δεν φαντάζομαι να τους έδειξε τον εξορκιστή?
 
Όπως ανέφερα σε αυτό το topic, έχω πλουσιότατο αρχείο από εκείνη την εποχή, και βέβαια πάρα πολλούς αγώνες μεταξύ των δύο...
 
Νομίζω, οτι η ταινία που έβαλε ο Ματθαίου στους παίκτες, πριν τον τελικό του 1984, ήταν το "αποστολή στην Νικαράγουα" με το Νικ Νόλτε. Έτσι είχαν γράψει τουλάχιστον, οι εφημερίδες της εποχής. Ωραία τα παιχνίδια ΠΑΟΚ-Αρη του τότε. πολύ καλοί παίκτες, θέαμα και ωραία ατμόσφαιρα. Το μόνο πρόβλημα ήταν σε περίπτωση ήττας, πως θα πήγαινες την άλλη μέρα σχολείο :D ...
 
Ενδιαφέρον thread.

Η ομάδα του Αρη (μπασκετ) στα 1980ς είταν αυτο που μας έκανε (σχεδόν) ολη την νεολέα να ασχοληθουμε με το αθλημα και να πέζουμε.

Είταν πολύ όμορφες εποχές ,γιατί οχι μόνο θαυμάζαμε του αθλητες της ομαδας του Αρη, αλλα προσπαθουσαμε και να τους...μιμιθούμε.

Αρης τοτε στο μπασκετ μπορεί και να ειταν το 90 % τον φιλάθλων. Σήμερα αλήθεια ποσοι έχουν απομείνει ? 'Εχει ενδιαφερον τουλάχιστον απο το forum να γίνει αυτό το galop
 
video80 είπε:
Αρης τοτε στο μπασκετ μπορεί και να ειταν το 90 % τον φιλάθλων. Σήμερα αλήθεια ποσοι έχουν απομείνει ? 'Εχει ενδιαφερον τουλάχιστον απο το forum να γίνει αυτό το galop
Ε, καλά, φίλε video80, κόψε κάτι...
 
Θυμάμαι πριν μερικά χρόνια παρακολουθούσα τον τελικό του ULEB Cup μεταξύ του Άρη "Θεσσαλονίκης" και της Δυναμό "Μόσχας". Προς τι τα εισαγωγικά; Στην Δυναμό είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο ο Λάζαρος Παπαδόπουλος και ο Αντώνης Φώτσης, ενώ βοηθός προπονητή ήταν ο Βαγγέλης Αγγέλου και προπονητής ο -σχεδόν Έλληνας πλέον- Ντούσαν Ίβκοβιτς. Στον δε Άρη, ο μόνος Έλληνας που αγωνίστηκε περισσότερο από 20 λεπτά ήταν ο Γιώργος Σιγάλας. Οπότε είχα να αντιμετωπίσει το εξής τραγελαφικό δίλημμα: Εγώ, ως Έλληνας αλλά μη οπαδός του Άρη, ποια από τις δύο ομάδες υποστήριζα;

Τελικά παρακολούθησα τον αγώνα ως ουδέτερος, νοσταλγώντας τις παλιές καλές εποχές που σοκαριζόμασταν αν βλέπαμε τρίτο ξένο στην πεντάδα μιας ομάδας... δεν είμαι καθόλου εθνικιστής, αλλά η σημερινή κατάσταση που δεν μου επιτρέπει να ταυτιστώ με μια ομάδα -πέραν βέβαια της δικής μου- δεν μου αρέσει καθόλου. Στα 80s όποια ομάδα κι αν υποστήριζες, στο τέλος της σεζόν ή ήσουν με την Άρη ή ήσουν με τον ΠΑΟΚ ή απλά δεν ασχολούσουν με μπάσκετ... σήμερα δεν μου καίγεται καρφάκι αν το πρωτάθλημα θα είναι κόκκινο ή πράσινο.
 
...ναι γιατί θα είναι πράσινο και όχι κίτρινομαυρο όπως θα ήθελες να είναι! :)

Πέραν πλάκας η μαγεία στον αθλητισμό έχει χαθεί αφού οι ομάδες λειτουργούν ...παγκοσμιοποιημένα! Τότε τόσο στο μπάσκετ όσο και στο ποδόσφαιρο υπήρχαν οι Έλληνες άσσοι που ξεχώριζαν ως πρόσωπα και ως αθλητές! Τι να πεις για τον ΤΕΡΑΣΤΙΟ Νίκο Γκάλη; Για τον Δημήτρη Σαραβάκο, τον Νίκο Αναστόπουλο, Τον Ντίνο Κούη του Άρη;

Μου έλεγαν στο γήπεδο πρόσφατα κάποιοι ηλικιωμένοι ότι στα μέσα της δεκαετίας του 80 ο Παναθηναϊκός έπαιζε με την Καλαμαριά με 60000 οπαδούς στο ΟΑΚΑ! Τα ίδια έπαθε και στο μπάσκετ το NBA. Που είναι στις μέρες μας οι Jordan, Bird, Magic, Wilkins;

Εστιάζω στο Θεσαλλονικίωτικο μπασκετικό αιώνιο ντέρμπυ! Τότε είχε νόημα αφού ούτε τηλεοπτικές επιλογές είχαμε, ούτε τις ευκαιρίες διασκέδασης και θεαμάτων που βλέπουμε στις μέρες μας! Αποτελούσε λοιπόν θέαμα που λαχταρούσαμε να δούμε όπως άλλωστε και την παρέα του Γκάλη τότε κάθε Πέμπτη βράδυ που ξενυχτούσαμε για να τους δούμε! Ποιος δεν δάκρυσε για παράδειγμα στο λάθος του Φασούλα στον τελικό του κυπέλλου κυπελλούχων τότε που στοίχισε το τρόπαιο; Οι μάχες του τότε είχαν γοητεία διότι δεν είχαμε κορεστεί σε αθλητικά θεάματα και επιτυχίες!

Πλέον ο Παναθηναικός έχει σαρώσει τα Ευρωπαικά στο Μπάσκετ, παίρνουν κύπελλα σε Ευρώπη και άλλες ομάδες (ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός-Αρης-Μαρούσι), στο Βόλευ, στο ποδόσφαιρο Η εθνική, στο πόλο! Μάλλον χορτάσαμε οπότε δεν μας προκαλεί εντύπωση τίποτα!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
εγω ειμαι ΑΕΚ,αλλα εκεινη την εποχη ολοι υποστηριζαμε καποιον απο τους 2 μονομαχους στα αληστου μνημης ντερμπυ ΑΡΗ-ΠΑΟΚ στο μπασκετ. υποστηριζα τον Αρη κυριως λογω του Γκαλη...περιμενα αυτα τα ντερμπυ πως και πως παρ ολο που ειμαι ποδοσφαιροφιλος και εκεινη την εποχη πηγαινα συνεχως στην Φιλαδελφεια και εβλεπα την ΑΕΚ...θυμαμαι χαρακτηριστικα τους τελικους πλει οφ του 1991...μεχρι σημερα ΔΕΝ εχω ξαναδει καλυτερα παιχνιδια απο πλευρας ποιοτητας,σασπενς,συγκινησης σε ποδοσφαιρο και μπασκετ..η αγωνια για το ποιος θα παρει τοτε το πρωταθλημα ηταν πολυ μεγαλη και στο σχολειο αεκτζηδες,ολυμπιακοι,παναθηναικοι ειχαμε χωριστει σε Αρης,ΠΑΟΚ...Ο Αρης θυμαμαι ειχε 2-0 νικες απο την κανονικη περιοδο και ηθελε αλλες 2 για να παρει το πρωταθλημα...ερχεται ο ΠΑΟΚ και του ριχνει 2 νικες στο κεφαλι και ισοφαριζει 2-2..οι 2 επομενοι αγωνες θα γραφτουν στο πανθεον της αθλητικης ιστοριας στη χωρα μας..ο ΠΑΟΚ ειναι ετοιμος να πανηγυρισει και τριτη νικη οπου ξαφνικα ο Αγγελιδης κλεβει την μπαλα την δινει στον Γιαννακη και στο τελευταιο δευτερολεπτο πετυχε τριποντο-νικη...ειναι η ΠΡΩΤΗ και μοναδικη φορα που απο την χαρα μου και την αγωνια μου εκλαιγα με λυγμους στο ΤΕΛΟΣ...εχω παρακολουθησει εκατονταδες αγωνες της ομαδας μου,εχω χαρει,εχω πανηγυρισει αλλα δακρυα χαρας ΠΟΤΕ..μονο το ντερμπυ ΑΡΗ-ΠΑΟΚ στο μπασκετ εκεινα τα χρονια...για την ιστορια ο ΑΡΗΣ πηρε το τελευταιο πρωταθλημα στο τελευταιο παιχνιδι με τον ΠΑΟΚ παλι με γκραν γκινιολ φιναλε..με βολες του Σελερς στην εκπνοη..
 
Πραγματικά απίστευτα εκείνα τα δυο παιχνίδια! Δυο φορές λάθος επαναφορά της μπάλας,

από

Φασούλα την μια και Μπάρλοου την άλλη και χαθηκε σίγουρος τίτλος! Τουλάχιστον την άλλη χρονιά "πήραμε το αίμα μας πίσω", με τρίποντο απο την μέση του γηπέδου ,απο τον Πρέλεβιτς, ακριβώς στην λήξη. Εκπληκτικοί αγώνες...
 
Το 5ο παιχνιδι εκεινης της σειρας ''ανεβηκε'' πριν μερικες μερες ολοκληρο στο youtube(απο το superbasketgr). Τα τελευταια λεπτα στο 9ο και τελευταιο μερος

 
alkis21 είπε:
Θυμάμαι πριν μερικά χρόνια παρακολουθούσα τον τελικό του ULEB Cup μεταξύ του Άρη "Θεσσαλονίκης" και της Δυναμό "Μόσχας". Προς τι τα εισαγωγικά; Στην Δυναμό είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο ο Λάζαρος Παπαδόπουλος και ο Αντώνης Φώτσης, ενώ βοηθός προπονητή ήταν ο Βαγγέλης Αγγέλου και προπονητής ο -σχεδόν Έλληνας πλέον- Ντούσαν Ίβκοβιτς. Στον δε Άρη, ο μόνος Έλληνας που αγωνίστηκε περισσότερο από 20 λεπτά ήταν ο Γιώργος Σιγάλας. Οπότε είχα να αντιμετωπίσει το εξής τραγελαφικό δίλημμα: Εγώ, ως Έλληνας αλλά μη οπαδός του Άρη, ποια από τις δύο ομάδες υποστήριζα;
....η ΑΕΚΑΡΑ του 68 ειχε εναν Αμερικανο που εκανε για μια πενταδα μονος του.

Τον ΓΙΩΡΓΑΡΟ.

που χε μαθει το μπασκετ στα τσιμεντα και οχι σε αμερικανικα κολλεγια.

σε μια εποχη που τα πριμ ηταν καμμια βραδυα σε ψαροταβερνα.

Με αφηναν παγερα αδιαφορο οι μαχες αρη-παοκ..τα εβλεπα μεν ,αλλα οποιος και να κερδιζε δε μου καιγοταν καρφι..
 
Χαιλαντερ Ντον, καλα αυτα που λες αλλα...

Στα ματς του Αρη με τον ΠΑΟΚ υπηρχε σε κοινη θεα στο τεραιν ο μεγαλυτερος Ευρωπαιος αθλητης. Η αυτου μεγαλειοτης, ο αρχων της πτησης...ο μεγιστος Νικος Γκαλης.

Μολις κρεμασε ο Νικος τα παπουτσια, σταματησα να παρακολουθω μπασκετ...

EDIT:Θυμαμαι επικο τιτλο στο Εθνος.

"Ολη η Ευρωπη χορευει Χαλι Γκαλη!"
 
Παιδιά, δεν συγκρίνονται τα τότε παιχνίδια Παοκ-Αρη ,ούτε με τα παλαιότερα ούτε με τα σύγχρονα παιχνίδια Παο-Οσφπ. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς. Τις εναλλαγές στο σκορ, την ατμόσφαιρα, το οτι οι Πρέλεβιτς, Κόρφας, Γκάλης, Γιαννάκης έβλεπαν το καλάθι σαν...βαρέλι; Για τον Πρέλεβιτς τι να πώ. Απλά δεν ξαναπερνάει τέτοιος παίκτης. Να ισοφαρίζει αγώνες με τρίποντα από τα 9 και 10 μέτρα, να φοράει παπούτσι 2 νούμερα μεγαλύτερο για να αντέξει λόγω τραυματισμού, να κλαιέι σαν παιδί στο παρκέ μετά την άδικη ήττα στον τελικό της Ναντ το 1992 και να υπογράφει συμβόλαιο, λέγοντας στον τότε πρόεδρο του ΠΑΟΚ, Νίκο Βεζυρτζή να βάλει αυτός το ποσό!!! Πράγματα που δεν θα ξαναγίνουν στο σημερινό ψυχρό επαγγελματικό Μπάσκετ...
 
Πίσω
Μπλουζα