Ρετρό gaming ξενέρωματα

[Other_Reality]

Καλα, το Indy III το ειχα ερωτευτει ηδη απο το φανταστικο πακετο (με το ημερολογιο) που το ειχα δει σε ενα φιλο μου.

Πραγματικά φανταστικό πακέτο. Ειδικά το ημερολόγιο ήταν εκπληκτικό, με λεπτομέρειες όπως τα σημάδια απο τον καφέ του πατέρα του Indy, Henry Jones ! Aκόμη και το κόκκινο γυαλάκι της Lucasfilm games για το copy protection είχε φάση, ήταν η πρώτη φορά που το έβλεπα. Μετά απο τόσα και τόσα παιχνίδια που έχω αγοράσει για ένα κάρο συστήματα, αυτό το κουτάκι είναι σίγουρα απο τα καλύτερα. Φυσικά, βοηθάει που είμαι και λάτρης των ταινιών !

 

[Rakeesh]

Πραγματικά φανταστικό πακέτο. Ειδικά το ημερολόγιο ήταν εκπληκτικό, με λεπτομέρειες όπως τα σημάδια απο τον καφέ του πατέρα του Indy, Henry Jones ! Aκόμη και το κόκκινο γυαλάκι της Lucasfilm games για το copy protection είχε φάση, ήταν η πρώτη φορά που το έβλεπα. Μετά απο τόσα και τόσα παιχνίδια που έχω αγοράσει για ένα κάρο συστήματα, αυτό το κουτάκι είναι σίγουρα απο τα καλύτερα. Φυσικά, βοηθάει που είμαι και λάτρης των ταινιών !

[offtopic]

Ναι το γυαλακι με ειχε κουφανει και μενα. Προφανως ηταν το πρωτο παιχνιδι που χρησιμοποιουσε αυτo το συστημα. BTW οι "κωδικοι" ήταν είτε Ελληνικά είτε Κοπτικά γράμματα.

Εδω υπαρχουν πληροφοριες για το φανταστικο βιβλιαρακι, το οποιο οπως ανακαλυψα μεγαλωνοντας, περιεχει πληθος απο φανταστικες και ιστορικες αναφορες (δες τις λιστες με τα ονοματα προς τα κατω).

[/offtopic]

 

[Other_Reality]

[offtopic]Εδω υπαρχουν πληροφοριες για το φανταστικο βιβλιαρακι, το οποιο οπως ανακαλυψα μεγαλωνοντας, περιεχει πληθος απο φανταστικες και ιστορικες αναφορες (δες τις λιστες με τα ονοματα προς τα κατω).

[/offtopic]

Εξαιρετικό link, θα το διαβάσω με την ησυχία μου !

 

[mike]

Για ξενερωματα σε παιχνιδια μπορω να γραψω πολλα, οπως για παραδειγμα το chaos engine 2, αλλα σαν ιστοριες μια εχει πλακα.

Ειμαι πολυ-πολυ μικρος, δημοτικο πηγαινω και μου εχουν παρει οι γονεις μου τον 'σοβαρο' υπολογιστη MSX μαζι με κασετοφωνο. Εχω καποια παιχνιδια μαζι.

Καποια μερα κατεβαινουμε στο κεντρο στην Αθηνα με τον πατερα μου, και περναμε και απο την Στουρναρα. Κανενα μαγαζι δεν ειχε τιποτα στην βιτρινα για MSX.

Σε μια φαση βλεπω ενα γωνιακο μαγαζι, δεν θυμαμαι ποιο και που, οπου ειχε στη βιτρινα το παιχνιδι "north sea helicopter" για MSX. Μεσα στην τρελη χαρα εγω, μπαινουμε μεσα και το αγοραζουμε στην καλη τιμη των 4.000 δρχ, αυθεντικο φυσικα. Παω σπιτι, ανοιγω το κουτι και τι να δω.... τι ειναι αυτο το πλαστικο πραγματακι, disk το ονομαζε, 'δισκετα' ειναι... που ειναι ρε ..... η κασετα για το κασετοφωνο μου ? ..... κτλ

μετα απο χρονια πηρα την amiga 500... ειχα καπου καταχωνιασμενη αυτη την δισκετα, ηταν απο τις πρωτες που εσβησα για να γραψω αμιγκα παιχνιδι.

 

[theoritikos]

Παίζω sonic the hedgehog στο master system

Έχω πάρει όλα τα chaos emeralds και είμαι στον τελευταίο κόσμο (sky base zone), αλλά μου έχει απομείνει μια ζωή και δεν έχω κανένα continue. Έχω αγχωθεί γιατί η πρώτη πίστα σε αυτό το zone είναι σχετικά ζόρικη, και πως δεν θα τη βγάλω μέχρι το τέλος.

Όσοι έχετε παίξει αυτή την έκδοση του παιχνιδιού, θα ξέρετε πως σε αυτή την πίστα γίνονται εκκενώσεις ηλεκτρισμού που αν τις ακουμπήσεις πεθαίνεις.

Καθώς παίζω αγχωμένος, σηκώνομαι από το κρεββάτι που ήμουν καθιστός και εκείνη τη στιγμή με χτυπάει το ρεύμα και game over. Απογοητευμένος από το αποτέλεσμα, πέφτω με όλη μου την δύναμη στο κρεββάτι και το σπάω. Φυσικά ακολούθησε η κλασσική κατσάδα της μητέρας μου. Αφού πέρασε μια εβδομάδα, κατάφερα και τελείωσα το παιχνίδι χωρίς παρατράγουδα.

 

[Rakeesh]

Ενα ακομα ξενερωμα που σκεφτηκα, χαζο αυτη τη φορα

Απλα αντι να παρω το (αυθεντικο) παιχνιδι της Αμιγκα, κατα λαθος μου εδωσαν κουτακι της εκδοσης για PC. Κι εγω τοτε δεν ειχα PC

Οκ την επομενη μερα το αλλαξαμε, αλλα για 24 ωρες ημουν στα καρφια

 

[Getta Robo]

Πολυ ωραιο θεμα! Δυστηχως ομως, εχω αρκετες εμπειριες επι του ζητηματος σε ολα αυτα τα χρονια που παιζω. Θα πω ομως τις μεγαλυτερες και αυτες που μου ερχοντε στο μυαλο.

Πρωτη λοιπον, και πανιγυρικα μεγαλυτερη. Η απαγορευση των μεγαλων ηλεκτρονικων στην Ελλαδα.

Εβλεπα μικρος φιλους και συμμαθητες να συζητανε το πολυ πολυ θα ηθελαν να ειναι 18/ενηλικες για να κανουνε δυο χιλιαδες πραγματα. Απο το να βρουνε κοπελα ( ;;; ) μεχρι να βγαλουνε διπλωμα για αμαξι, να μεινουνε μονοι και αλλα πολλα.

Ειλικρινα δεν ειχα ποτε την σκεψη να ημουν μεγαλος, περνουσα καλα ετσι και δεν ειχα παραπονο. Ειχα μολις μονο μια εξαιρεση.

Να μπορω να μπω στα ηλεκτρονικα!

Ηδη απο τις αρχες του 90 ειχε απαγορευτει η εισοδος σε ανηλικους και με την συνοδεια ενηλικου... Οποτε μονος τροπος να παιξω ηταν στα πλοια το καλοκαιρι οταν πηγαιναμε καπου διακοπες, η σε ξεχασμενα παμπαλαια ηλεκτρονικα σε διασπαρτα σημεια, παρακαλωντας να με αφησουνε να παιξω οι ιδιοκτητες. Φυσικα το δευτερο ηταν παρα πολυ σπανιο.

Οποτε ειχα ολα αυτα τα ονειρα, πως οταν θα ειμαι 18 θα παρω σβαρνα ολα τα ηλεκτρονικα που εβλεπα και ακουγα γιαυτα, αλλα δεν μπορουσα να τα κατακτησω ποτε. Καποια φαση στα δεκαεφταμιση μου περιπου, ηθελα λιγους μηνες ακομα για να μπορω να μπαινω σε αυτες τις επιχειρησεις και φυσικα να δαμασω το X-Men οπου το ειχα τεραστιο αχτι απο πιτσιρικας..

Φυσικα ομως, ολα επρεπε να πανε στραβα. Περασε ο περηφημος νομος για τα φρουτακια, και πηρανε τα σκαγια και τα ηλεκτρονικα.. αποτελεσμα να κλεισουν σχεδον ολα μαζι με τα φρουτακια, και ενας Γκεττα Ρομπο ενηλικος διχως να μπορει να παιξει παιχνιδια στα μεγαλα ηλεκτρονικα. Ο κοσμος καπου εκει ανοιξε κατω απο τα ποδια μου.

Ευτυχως που υπηρξε παραλληλα και το mame, διοτι θα το ειχα ριξει στο ουισκι και στα λοιπα πνευματα απο παντα.

Επικη ξενερα με το πρωτο μου Ps1. Μιας και στην Ευρωπη μας ειχανε ανεκαθεν φτυσμενους απο παντου, ειχα βαλει τσιπακι στο 5502 ps1 μου για να παιζω αμερικανικα και Ιαπωνικα παιχνιδια. Ο αχρηστος ο τσιπαδορος/πειρατης που το ειχα παει ομως, αντι να βαλει ο μπουγελοφατσας ο ερασιτεχνης καποιου ειδους μονωση γυρω απο το τσιπακι, απλα το εβαλε να καθεται πανω σε ενα κομματι χαρτι............................ Με τις μετακινησεις του μηχανηματος το χαρτι εφυγε, το τσιπακι ακουμπησε εν ωρα λειτουργιας το μηχανημα, και ειχα επισημως ενα ωραιο βραχυκυκλωμενο ps1. Ελπιζω να ειναι μουτσος σε καποιο πειρατικο καραβι ο πιθηκος που μου χαλασε το ps1 και να μην βλεπει ποτε το φως της μερας.

Επισης τεραστια ξενερα με τον universal adapter. Μου ειχε φερει θειος μου απο της ηπα το street fighter alpha 2 για το SNES, αμερικανικη εκδοση διχως να εχω αμερικανικο μηχανημα. Πηγα λοιπον να παρω εναν adapter. Δοκιμαζουμε να δουμε ποιος παιζει, και βρισκω εναν που το ετρεχε. Αφου βλεπω πως τρεχει την εισαγωγη, παω σπιτι να παιξω.

ΑΚΥΡΟ!

Ο adapter ετρεχε την εισαγωγη και δεν επαιζε το παιχνιδι, αφου κολουσε σε μια μαυρη οθονη!!!

Μιλαμε διαχρονικο ξενερωμα, και το παιχνιδι δεν επαιζε με τιποτα, και επρεπε να περιμενω δυο μερες μεχρι να τον επιστρεψω για να παρω κατι αλλο.

Αρχες 90 ειμαι στο console club της Καλλιθεας, και για υπερπολλοστη φορα παιζω Jurassic Park. Βρισκω επιτελους την λυση για το τι πρεπει να κανω για να τερματησω με τον Dr Grand το παιχνιδι, και την στιγμη οπου πρακτικα εχω τελειωσει και το τελευταιο επιπεδο, ερχεται εκεινο το ..... εριστικο ατομο που θελει ολες τις κλωτσιες που εχουνε φαει ολες οι μπαλες του ποδοσφαιρου στην ιστορια ολου του πλανητη, και μου κλεινει το Mega Drive πριν δω τον τερματισμο!!!!!!!!!!!

Τον κοιταω για ενα δευτερολεπτο και μου λεει τι κοιτας τι θα μου κανεις; Αφου σηκωνομαι αποφασισμενος να δω πως ειναι να παω φυλακη επειτα απο εγκλημα, πιανει τον ..... ο ιδιοκτητης και τον πεταει εξω απο το console club και του κανει μην ξαναρθεις για ενα μηνα! Τουλαχιστον μου εδωσε να παιξω κατι δωρεαν και δεν ειχα δει τον ποντικοφατσα του ..... για καιρο μετα!

Αποκαρδιωτικη ξενερα τωρα με τις μνημες του PS1. Την πρωτη φορα, εριξα κατα λαθος το μηχανημα ,οπου προσγειωθηκε πανω στη καρτα μνημης που ηταν μεσα στο μηχανημα διχως το χειρηστηριο! Αντιο καρτα μνημης, αντιο αποθηκευμενα παιχνιδια. Τουλαχιστον βεβαια δεν επαθε τιποτα το μηχανημα.

Δευτερη ξενερα με μνημη. Ειχα μια υπερφοβερη πρασινη καρτα μνημης με ενα κουλ αυτοκολητο πανω της με παιχνιδια τωρα οπως Resident Evil 1-2-3, Dino Crisis 1-2, Silent Hill, Medievil 1-2, Countdown Vampires και κατι αλλα ψιλα! Φυσικα ολα τα παιχνιδια πληρως κατατροποιημενα και δαμασμενα. Παω λοιπον σε καποια φαση να βαλω την καρτα μνημης, δεν την εβλεπε το μηχανημα. Τι εγινε ρε παιδια; την βαζω και σε καποια αλλα.. Τιποτα. Νεκρη για παντα. Αντιο παιδικοεφηβικα χρονια με ολα τα παιχνιδια που ειχα μεσα!

Τελευταιο τωρα, δινω στον κολητο τοτε το Snes μαζι με το Donkey Kong Country, λιγο καιρο μετα που το ειχα παρει. Υποψην, δεν πηρα ποτε στη ζωη μου διπλωμα αγγλικων, και ας ξερω αρκετα καλα αγγλικα απο μικρος. Ο κολητος ο Χρηστος, ειχε παρει lower μικρος, κατι που το ελεγε με περηφανια συχνα πυκνα.

Παιζει λοιπον, το χαιρεται και μου το φερνει πισω με αλλα saves.

Τι εγινε ρε Χρησταρα το save μου; εδω βλεπω τρια δικα σου!

Α να ξερεις, δεν ηξερα τι κανει το ERASE και το πατησα καταλαθος..

Το lower σου μεσα ρε Χρησταρα που δεν ηξερες τι κανει το ERASE! Παει και το save στον τελευταιο κοσμο λιγο πριν τελειωσω το παιχνιδι!

 

[Imgema]

Τελευταιο τωρα, δινω στον κολητο τοτε το Snes μαζι με το Donkey Kong Country, λιγο καιρο μετα που το ειχα παρει. Υποψην, δεν πηρα ποτε στη ζωη μου διπλωμα αγγλικων, και ας ξερω αρκετα καλα αγγλικα απο μικρος. Ο κολητος ο Χρηστος, ειχε παρει lower μικρος, κατι που το ελεγε με περηφανια συχνα πυκνα.Παιζει λοιπον, το χαιρεται και μου το φερνει πισω με αλλα saves.

Τι εγινε ρε Χρησταρα το save μου; εδω βλεπω τρια δικα σου!

Α να ξερεις, δεν ηξερα τι κανει το ERASE και το πατησα καταλαθος..

Το lower σου μεσα ρε Χρησταρα που δεν ηξερες τι κανει το ERASE! Παει και το save στον τελευταιο κοσμο λιγο πριν τελειωσω το παιχνιδι!

Aυτο το τελευταίο μου θύμισε και μία άλλη ξενέρα που δεν ανέφερα γιατί απλα έγραψα μόνο μία.

Επαιζα λοιπόν, ολόκληρο το καλοκαίρι του 99, το F-Zero X για να νικήσω όσα περισσότερα Staff Ghosts μπορούσα. Σε σημείο να παίζω 2-3 μέρες για πολλές ώρες μόνο μία πίστα. Είχα καταφέρει να νικήσω τα περισσότερα και αν θυμάμαι καλά μου είχαν μείνει μόνο 4 ή 5. Είχα κάνει και 1-2 χρόνους ρεκόρ, που ήταν καλύτεροι από αυτούς που έβλεπα στο Ν64 magazine. Αλλά κάπου εκεί μου ζήτησαν τα ξαδερφάκια μου να τους το δανείσω να παίξουν. Μάντεψε τι έγινε.

 

[gremlinakos]

Καλοκαίρι τέλη δεκαετίας του 80' ήρθε στο σπίτι μας το ατάρι!! Ένας φοβερός κλώνος δηλαδή με 160 games που αγόρασε απο το παιχνιδάδικο ο @boomer για 10.000 δρχ!! (Σημειωτέον πως ήταν μεσημέρι και το πρόλαβε στο τσακ το μαγαζί πριν κλείσει). Αφου λοιπόν ανοίγουμε το κουτί με λαχτάρα και πάμε να το συνδέσουμε, τί να δούμε? Ο μετασχηματιστής της συσκευασίας είχε εκείνους τους παλιούς κοντούς πώλους για τις παλιές πρίζες! Όπως καταλάβατε, στο σπίτι όλες οι πρίζες ήταν σούκο! Ψάξαμε να βρούμε ένα ταφ αλλα μάταια! Ε λοιπόν μεχρί να ανοίξει το μαγαζί με τα ηλεκτρικά το απόγευμα, είχαμε πεθάνει 13000 φορές!!!! Σαν να πέρασε ένας αιώνας!!

 

[Metalcandyman]

Πολυ ωραιο θεμα! Δυστηχως ομως, εχω αρκετες εμπειριες επι του ζητηματος σε ολα αυτα τα χρονια που παιζω. Θα πω ομως τις μεγαλυτερες και αυτες που μου ερχοντε στο μυαλο.
Πρωτη λοιπον, και πανιγυρικα μεγαλυτερη. Η απαγορευση των μεγαλων ηλεκτρονικων στην Ελλαδα.

Εβλεπα μικρος φιλους και συμμαθητες να συζητανε το πολυ πολυ θα ηθελαν να ειναι 18/ενηλικες για να κανουνε δυο χιλιαδες πραγματα. Απο το να βρουνε κοπελα ( ;;; ) μεχρι να βγαλουνε διπλωμα για αμαξι, να μεινουνε μονοι και αλλα πολλα.

Ειλικρινα δεν ειχα ποτε την σκεψη να ημουν μεγαλος, περνουσα καλα ετσι και δεν ειχα παραπονο. Ειχα μολις μονο μια εξαιρεση.

Να μπορω να μπω στα ηλεκτρονικα!

Ηδη απο τις αρχες του 90 ειχε απαγορευτει η εισοδος σε ανηλικους και με την συνοδεια ενηλικου... Οποτε μονος τροπος να παιξω ηταν στα πλοια το καλοκαιρι οταν πηγαιναμε καπου διακοπες, η σε ξεχασμενα παμπαλαια ηλεκτρονικα σε διασπαρτα σημεια, παρακαλωντας να με αφησουνε να παιξω οι ιδιοκτητες. Φυσικα το δευτερο ηταν παρα πολυ σπανιο.

Οποτε ειχα ολα αυτα τα ονειρα, πως οταν θα ειμαι 18 θα παρω σβαρνα ολα τα ηλεκτρονικα που εβλεπα και ακουγα γιαυτα, αλλα δεν μπορουσα να τα κατακτησω ποτε. Καποια φαση στα δεκαεφταμιση μου περιπου, ηθελα λιγους μηνες ακομα για να μπορω να μπαινω σε αυτες τις επιχειρησεις και φυσικα να δαμασω το X-Men οπου το ειχα τεραστιο αχτι απο πιτσιρικας..

Φυσικα ομως, ολα επρεπε να πανε στραβα. Περασε ο περηφημος νομος για τα φρουτακια, και πηρανε τα σκαγια και τα ηλεκτρονικα.. αποτελεσμα να κλεισουν σχεδον ολα μαζι με τα φρουτακια, και ενας Γκεττα Ρομπο ενηλικος διχως να μπορει να παιξει παιχνιδια στα μεγαλα ηλεκτρονικα. Ο κοσμος καπου εκει ανοιξε κατω απο τα ποδια μου.

Ευτυχως που υπηρξε παραλληλα και το mame, διοτι θα το ειχα ριξει στο ουισκι και στα λοιπα πνευματα απο παντα.

Ρε Getta αυτο φιλαρακι δεν ειναι απλα η μεγαλητερη ξενερα αλλα ειναι ο εφιαλτης στο δρομο με της λευκες.Ευτυχως στο χωριο μου η στην διπλανη κομωπολη κλπ δεν ειχα κανενα τετοιο προβλημα και απο 12 χρονων εκει ξημεροβραδιαζομασταν.Ενταξει ειχε την κλασικη ταμπελα στον τοιχο για τα ματια του κοσμου οτι και καλα απαγορευοταν κατω των 18 αλλα φυσικα και δεν ισχυε.Που και που οταν ερχοταν οι μπασκινες να πιουνε καμια μπυρα την καναμε απο την πισω πορτα που ειχε στην τουαλετα και ολα καλα.Μιλαμε για φρικη φιλαρακι οχι απλα ξενερα.

 

[telonio]

Ρετρό φρικό-ξενέρωμα έφαγα τότε που ήταν να επιλέξω το πρώτο παιχνίδι για τον amstrad 6128, που μόλις μου είχαν αγοράσει οι γονείς μου. Το μαγαζί είχε δυο τρία γνήσια παιχνίδια αν θυμάμαι καλά, και από αυτά διαλέγω το target renegade για τις εντυπωσιακές εικόνες που είχε στο πίσω μέρος το κουτί (πρέπει να ήταν από arcade ή amiga ή atari). Όταν πήγαμε σπίτι και έτρεξα το παιχνίδι στον 6128 ξενέρωσα απίστευτα με αυτό που είδα στο πράσινο μόνιτορ. Αφού τα γραφικά δεν είχαν ούτε στο ελάχιστο σχέση με τα γραφικά στις εικόνες στο πίσω μέρος του κουτιού. Που να γνώριζα τότε μια σταλιά ήμουν; Απογοητευμένος λοιπόν, έπεισα την μάνα μου να το πάμε πίσω και να πάρω τελικά το afterburner νομίζω.

Αν η κούτρα μου καταφέρει να επαναφέρει κάποιο άλλο ρετρό ξενέρωμα θα επιστρέψω.

 

[DINO]

Πάντως αγαπητέ Μάριε, το Target Renegade είναι κλασικός τίτλος στον 6128, έτσι δεν είναι;

Και αφού μου δίνεις πάσα για τον 6128, να πω κι εγώ για τον κολλητό μου φίλο Γιώργο, που είχε Amstrad και θελήσαμε κάποια στιγμή να κάτσουμε μαζί να παίξουμε το "Gnome Ranger: Ingrid's Back" καθότι μας άρεσαν τα adventures, κάπου στο '88 - '89...

Δυστυχώς δεν κάναμε σχεδόν καμία πρόοδο και το αποτέλεσμα ήταν, ένα αδιάκοπο χασμουρητό και από τους δύο και λίγο έλειψε να κοιμηθούμε πάνω στο πληκτρολόγιο...

Φυσικά και το παιχνίδι δεν έφταιγε... Graphic Adventure ήταν...

Εμείς μάλλον περιμέναμε κάτι άλλο...

 

[Kambia]

- Πάω περιχαρής να πάρω κανένα παιχνιδάκι από το μαγαζί της γειτονιάς. Μου δίνει τη λίστα με τα παιχνίδια για pc και πάω στην κατηγορία adventure κατευθείαν.

"Αυτό του λέω" και δείχνω έναν τίτλο που ούτε θυμάμαι πλέον ποιος ήταν. Γυρίζω φορτσάτη στο σπίτι και τρέχω να παίξω. Φορτώνει το παιχνίδι και περιμένω να δω γραφικά. Βρε που 'ναι η εισαγωγή? Πουθενά εισαγωγή. Βγαίνει ένα κείμενο, ολόκληρο κατεβατό και μετά η κλαδική παύλα στο DOS που αναβόσβηνε. Τότε κατάλαβα. Είχα πάρει text adventure...

- Eίχα πάρει το Indiana and the last crusade. Ήταν Σάββατο πρωί όταν ξεκίνησα να παίζω. Έπαιζα ασταμάτητα χωρίς όμως να κάνω save! Kάποια στιγμή έχω φτάσει στη φάση που έπρεπε να πιλοτάρω. Έλα όμως που από κάποια βλάβη στην περιοχή κόπηκε το ρεύμα και έχασα τα πάντα

 

[telonio]

Πάντως αγαπητέ Μάριε, το Target Renegade είναι κλασικός τίτλος στον 6128, έτσι δεν είναι;

Βεβαίως και είναι κλασικός τίτλος. Απλά εγώ τότε δεν ξέρω τι με είχε πιάσει και την πάτησα με τις φωτογραφίες στο πίσω μέρος του κουτιού. Και να πεις πως δεν είχα δει τι γραφικές δυνατότητες είχε ο amstrad, αφού πιο πριν έπαιζα στον 464 και στον 6128 φίλων.

Μερικά ρετρό ξενερώματα ακόμη.

Παίζοντας το rainbow islands στο mame και συγκεκριμένα στο darius island - στο προτελευταίο νησί. Αφού χάνω όλες τις ζωές που είχα αλλά είχα διαθέσιμα 6 credit, αντικρύζω για πρώτη φορά στην οθόνη το μύνημα "You can't continue from this level" και μετά game over. Ξενέρωσα τόσο που έμεινα να κοιτάω την οθόνη σαν χαζός.

Άλλη κλασσική περίπτωση βλάβης (ξενερώματος δηλαδή). Αφού είχα φτύσει αίμα να παίζω για ώρες το turrican 2 στην amiga 500, και από ότι είδα αργότερα ήμουν κοντά στο τέλος, ξαφνικά μαυρίζει η οθόνη και εμφανίζεται το καρά ρετρό μύνημα σφάλματος Software failure, guru meditation (κόπια το παιχνίδι γαρ). Πως γλίτωσα το εγκεφαλικό εκείνη τη νύχτα πραγματικά δεν ξέρω.

 

[billy]

Κλασσικά ξενερώματα είχα βιώσει με παιχνίδια του Amstrad που ήταν αισχρά spectrum ports - ειδικά όταν άλλες εκδόσεις ήταν "αστεράτες" (π.χ. Salamander, Vendetta, Hammerfist, κ.ο.κ.)

Yπήρξαν και κάποια "ατυχή περιστατικά" παρόμοια με τα αρχικά του Metal, που είχαν να κάνουν με "ρεύμα" και "σώσιμο":

Η πρώτη (σπασμένη) έκδοση του Elite για Amstrad που είχε πέσει στα χέρια μου είχε ένα πρόβλημα στο save, και μέχρι να πάω να προμηθευτώ κάποια καλύτερη, προσπαθούσα να γίνω Elite σε ένα μόνο session !! (πράγμα αδύνατον, καθότι η mother δεν υπήρχε περίπτωση αν με αφήσει να έχω τον Amstrad ανοικτό για πολλές ώρες ).

Κάποια χρόνια αργότερα, παίζοντας Tank Platoon, μου είχε τύχει μία αποστολή όπου έπρεπε να καταλάβω μία οχυρωμένη θέση του αντιπάλου.

Είχα ξαναπεράσει επιτυχώς τέτοιες αποστολές, όμως στην συγκεκριμένη οι εχθρικές δυνάμεις ήταν πραγματικά πολύ καλά οχυρωμένες δίπλα σε ένα λόφο. (είχα χρησιμοποιήσει όσο μπορούσα τις διάφορες δυνάμεις υποστήριξης που είχα, χωρίς ιδιαίτερο αποτέλεσμα. Τα τανκς μου έπρεπε για μία ακόμη φορά να κάνουν μόνα τους την "βαριά" δουλειά).

Ετσι, μετά απο αρκετό διάστημα παιξίματος, τοποθέτησα κάθε τανκ με τέτοιο τρόπο ώστε να περικυκλώσω τον εχθρό, πλησιάζοντας τους σιγά και προσεκτικά, απο λόφο σε λόφο. Λίγο πριν το τελικό "push", τι άλλο θα μπορούσε να συμβεί, απο το να πέσει το ρεύμα... (μάλιστα ένας φίλος που καθόταν δίπλα και παρακολουθούσε, μου είπε: "...α, ρε billy... τελικά δεν θα μάθουμε ποτέ τι κρυβόταν πέρα απο εκείνο το λόφο..." ).

Φυσικά είχα "σπαστεί" τόσο πολύ, που δεν είχα όρεξη για άλλο παιχνίδι εκείνη τη μέρα !!

Αλλα περιστατικά που πραγματικά με έριξαν ψυχολογικά (και τα έχω αναφέρει και παλιότερα - αν δεν απατώμαι), ήταν το bug με τα kills στο Wing Commander (μέσω του οποίου πέθαιναν σαν τις μύγες oι wingmen μου), το "θέμα" με τις historic missions στο X-Wing (τσάμπα τα λεφτά στους playtesters) που δεν με άφησε να ξεκινήσω το παιχνίδι όπως θα ήθελα, και βέβαια τα εκνευριστικά κολλήματα στο Moonstone (ειδικά την φορά που το είχα φτάσει πολύ κοντά στο τέλος).

Κάποια άλλα ξενερώματα είχαν να κάνουν με διαφορές απο έκδοση σε έκδοση, όπως για παράδειγμα το πρόβλημα στην cpc έκδοση του F-15 ("κληρονομιά" απο τον ακατανόμαστο), όπου δεν μπορούσε να γίνει ανεφοδιασμός χωρίς να ξεκινήσει απο το μηδέν η αποστολή. ("χοντρό" game-stopper πρόβλημα, που "βύθισε" το παιχνίδι-ναυαρχίδα της Microprose στην συνείδηση των Z80 users... ).

Παρόμοιο σοβαρό πρόβλημα είχε και η cpc έκδοση του Tai-Pan (με το crash που ακολουθούσε το ρεσάλτο των αντιπάλων).

Επίσης ήταν αρκετά μεγάλο ξενέρωμα όταν διαπίστωσα ότι η cpc version του Elite θα είχε περιορισμένο αριθμό διαστημοπλοίων, συγκριτικά με κάποιες άλλες που είχα δεί (BBC, C64). Δυστυχώς, ο Ρικάρντο Πίντο και η υπόλοιπη παρέα της Torus δεν πρόλαβαν να επεκτείνουν όσα features θα μπορούσαν στην έκδοση του Amstrad, με αποτέλεσμα (τουλάχιστον στα διαστημόπλοια) να βασιστούν στο έτοιμο υλικό του ακατανόμαστου.

Μικρό "θεματάκι¨υπήρχε και με το περίφημο F-15 II, στην Αmiga. Ευτυχώς το conversion απο την αυθεντική αμερικάνικη pc έκδοση το ανέλαβαν εγγλέζοι (που ξέρουν να προγραμματίζουν σε Amiga πολύ καλύτερα απο τους αμερικάνους) προσθέτοντας και κάποια έξτρα στοιχεία. Παρ' όλα αυτά όμως τα ντεγκραντέ χρώματα του ορίζοντα είχαν φύγει τελείως απο την κεντρική οθόνη της δράσης (στο κόκπιτ), και υπήρχαν μόνο σε ορισμένες εξωτερικές απόψεις - όπου δυστυχώς ήταν σταθερά, χωρίς κίνηση (ίσως η amiga να μην τα κατάφερνε πολύ καλά στην γρήγορη κίνηση ενός ντεγκραντέ ορίζοντα).

Κρίμα για αυτή τη μικρή λεπτομέρεια μίας (κατά τα άλλα) εξαιρετικής έκδοσης, μιά και το συγκεκριμένο feature ήταν κάτι που περίμενα πως-και-πως, έχοντας δεί τις φοβερές οθόνες δράσης της pc version. (και επειδή το F-15 ήταν το αγαπημένο μου πολεμικό αεροπλάνο, ήθελα η έκδοση που έπαιζα να είναι τέλεια σε όλα !!)

Είχα αγοράσει σφραγισμένο απο το Amiga Athens Club στην Καλλιθέα το Indiana Jones III για την Amiga. Όλα καλά, μέχρι που έφτασα στην τρίτη δισκέτα και....πάπαλα. Δεν την διάβαζε ! Απο τις ελάχιστες φορές που αγόραζα αυθεντικό παιχνίδι, και τελικά, έπρεπε να καταφύγω εκ νέου στην πειρατεία ! Δεν με πείραξε και τόσο βέβαια, απλώς ήταν...ξενέρωμα !

Κι εγώ είχα παρόμοια περιστατικά. Θυμάμαι χαρακτηριστικά το Player Manager, το είχα παραγγείλει από το Pixel γιατί φανταζόμουν ότι τι στο καλό, manager παιχνίδι είναι, θα είχε κανένα manual σαν αυτά των simulators... Τελικά είχε ένα δισέλιδο φυλλάδιάκι μια σταλιά και η δισκέτα ψόφησε σε λίγους μήνες. Όπως είπες, ξενέρωμα!

Sad but true...

Δυστυχώς περιστατικά με προβληματικές δισκέττες σε αυθεντικά παιχνίδια, όντως μπορούσαν να τύχουν (αν και σπάνια).

Σε εμένα έτυχε να έχει πρόβλημα μία δισκέττα απο το Goblins 3. Τρελλή "ξενέρα", όχι τόσο επειδή με καθυστέρησε κάποιες μέρες μέχρι να βρω λειτουργική δισκέττα ώστε να μπορέσω να κάνω install, αλλά κυρίως επειδή αφορούσε αυθεντικό παιχνίδι (το οποίο περιμένεις να δουλεύει άψογα...)

Πραγματικά φανταστικό πακέτο. Ειδικά το ημερολόγιο ήταν εκπληκτικό, με λεπτομέρειες όπως τα σημάδια απο τον καφέ του πατέρα του Indy, Henry Jones ! Aκόμη και το κόκκινο γυαλάκι της Lucasfilm games για το copy protection είχε φάση, ήταν η πρώτη φορά που το έβλεπα.

Ναι το γυαλακι με ειχε κουφανει και μενα. Προφανως ηταν το πρωτο παιχνιδι που χρησιμοποιουσε αυτo το συστημα.

Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με τους αξιότιμους Other_R & Rakeesh.

Κορυφαίο πακετάκι πράγματι, και πολύ κακώς κατά τη γνώμη μου που πλέον δεν βλέπουμε παρόμοια "χλιδάτα" περιεχόμενα σε παιχνίδια υπολογιστών (εκτός ίσως απο τις περιστασιακές "deluxe" εκδόσεις), παρά μόνο pdf ή online reference manuals και λοιπές "φτηνές" streamlined λύσεις που στερούν έξτρα πόντους στον παράγοντα "ατμόσφαιρα".

Πάντως η χρωματιστή ζελατίνα είχε τύχει αποδοχής και σε άλλα games της Lucas (όπως π.χ. το παλιότερο Maniac Mansion), καθώς και σε παιχνίδια άλλων εταιριών (π.χ. Sierra - Colonel's Bequest, Seastalker του '84 απο την Infocom, κλπ, κλπ)

Το παιχνίδι ήταν το Eastern Front, ένα strategy game, με οτι αυτό συνεπαγόταν τότε για έναν νέο που ήθελε ένα παιχνίδι με ωραία γραφικά και πιο "arcade"...

θελήσαμε κάποια στιγμή να κάτσουμε μαζί να παίξουμε το "Gnome Ranger: Ingrid's Back" καθότι μας άρεσαν τα adventures, κάπου στο '88 - '89...Δυστυχώς δεν κάναμε σχεδόν καμία πρόοδο και το αποτέλεσμα ήταν, ένα αδιάκοπο χασμουρητό και από τους δύο και λίγο έλειψε να κοιμηθούμε πάνω στο πληκτρολόγιο...

Φυσικά και το παιχνίδι δεν έφταιγε... Graphic Adventure ήταν...

Εμείς μάλλον περιμέναμε κάτι άλλο...

Dino, ελπίζω κάποια στιγμή να δώσεις μία δεύτερη ευκαιρία στα δύο πολύ καλά αυτά παιχνίδια... (αν δεν το έχεις ήδη κάνει )

 

[DINO]

Dino, ελπίζω κάποια στιγμή να δώσεις μία δεύτερη ευκαιρία στα δύο πολύ καλά αυτά παιχνίδια... (αν δεν το έχεις ήδη κάνει )

As you said...

Μου κάνει εντύπωση πάντως που γνωρίζεις το Eastern Front!

Nice!

 

[Rakeesh]

το "θέμα" με τις historic missions στο X-Wing (τσάμπα τα λεφτά στους playtesters) που δεν με άφησε να ξεκινήσω το παιχνίδι όπως θα ήθελα

Επαιζα φανατικα για χρονια αυτο το παιχνιδι και δεν ειχα παρατηρησει κατι τετοιο. Βεβαια πιο πολυ το επαιζα απο τη CD εκδοση. Μπορεις να περιγραψεις τι γινεται;

και βέβαια τα εκνευριστικά κολλήματα στο Moonstone (ειδικά την φορά που το είχα φτάσει πολύ κοντά στο τέλος).

Βεβαια!! Οταν πλεον ειχες προχωρησει αρκετα το παιχνιδι, κολλουσε σε κατι ακυρα σημεια, ειδικα νομιζω οταν επαιρνες το moonstone!!

(Παντως πραγματικα παιδια, δεν μπορω να καταλαβω/πιστεψω πως μπορειτε να παιζετε ενα arcade μονοκομματα επι δίωρα, χωρίς κανενα save. Οπως φαινεται δεν ειμαι του αθληματος τα περισοτερα παιχνιδια που επαιζα ειχαν παντα κωδικους ή save. Τα arcades τα επαιζα για πιο casual καταστασεις, χωρις να πιστευω ποτε οτι θα τα τελειωνα.)

 

[billy]

Μου κάνει εντύπωση πάντως που γνωρίζεις το Eastern Front!

Nice!

Πολύ καλό παιχνίδι Dino, απο έναν ιδιαίτερα αξιόλογο δημιουργό.

Μάλιστα το είχα πάρει αυθεντικό πριν κάποια χρόνια και στον δικό μου οκτάμπιτο αταράκο. (δες εδώ και εδώ - αν και η φωτογραφία του μόνιτορ είναι θολή για τους γνωστούς λόγους...)

Επαιζα φανατικα για χρονια αυτο το παιχνιδι και δεν ειχα παρατηρησει κατι τετοιο. Βεβαια πιο πολυ το επαιζα απο τη CD εκδοση. Μπορεις να περιγραψεις τι γινεται;

Λοιπoooόν:

Το παιχνίδι το είχα πάρει αυθεντικό στην αρχική έκδοση για δισκέττες (ήταν η limited, με τα Farlander papers) στον '386 μου, που είχα αγοράσει κάποιους μήνες νωρίτερα (τέλη του '92).

Hθελα να εκμεταλλευτώ την δυνατότητα του να δημιουργείς πιλότους και να τους έχεις ως wingmen (η αυξημένη τους εμπειρία, τους έδινε καλύτερο ΑΙ. Μάλιστα μπορούσες να δημιουργήσεις αντίγραφα του ίδιου πιλότου).

Το θέμα είναι πως ήθελα να ξεκινήσω το παιχνίδι με τη σωστή σειρά: τελειώνοντας το training, περνώντας στις historical missions (που σου ανέβαζαν και την εμπειρία), και μετά ξεκινώντας το tour of duty (που επίσης ανεβάζει την εμπειρία).

Εδώ παρουσιάστηκε το εξής πρόβλημα: ένας (οποιοσδήποτε) πιλότος *σταματάει* να κερδίζει πόντους στο tour of duty (και άρα εμπειρία) απο τη στιγμή που θα παίξει έστω και μία historical αποστολή !!

Τώρα βέβαια κάποιος μπορεί να πεί "οκ, παίξε πρώτα το tour of duty, και μετά τις historical ώστε να έχεις full score". Mέσα μου όμως με έτρωγε το "σαράκι" του τι θα γίνει αν κυκλοφορήσει κάποιο expansion (όπως και έγινε !! ), αφού εκεί πλέον *δεν* θα έπαιρνα πάλι πόντους !! (μόνη λύση θα ήταν να "χακέψω" τον πιλότο, αλλά δεν ήθελα να καταφύγω σε τέτοιες μεθόδους).

Πραγματικά με ταλαιπώρησε αρκετά το συγκεκριμένο πρόβλημα, και τελικά είπα "δε βαριέσαι", αλλιώς δεν θα ξεκίναγα ποτέ σοβαρά το παιχνίδι. (τώρα που το σκέφτομαι, δεν μπορώ να θυμηθώ αν συνέβαινε κάτι παρόμοιο σε παλιότερα παιχνίδια του Χόλλαντ -π.χ. στο SWOTL- κυρίως διότι εκεί έπαιζα λίγο πιό χαλαρά χωρίς να έχω μεγάλη ψύχωση με βαθμούς και μετάλλια... )

Επίσης δεν θυμάμαι αν διορθώθηκε το πρόβλημα σε μεταγενέστερες εκδόσεις όπως η cd version, αν και την είχα πάρει και αυτή. (πάντως στα expansions που είχα αγοράσει σε μορφή δισκέττας, νομίζω το πρόβλημα συνεχιζόταν - αν και πλέον με απασχολούσε λιγότερο, διότι ήμουν αποφασισμένος να απολαύσω το παιχνίδι no matter what )

(Τα arcades τα επαιζα για πιο casual καταστασεις, χωρις να πιστευω ποτε οτι θα τα τελειωνα.)

E, μα ναί.

Την ίδια περίπου αντιμετώπιση έχω και εγώ για τα παιχνίδια καθαρά arcade/δράσης, τα οποία όπως έχω αναφέρει και παλιότερα, τα παίζω κυρίως στα "διαλείμματα" των strategy, sims, adventure, rpg, κλπ. χωρίς να έχω σκοπό να τα τελειώσω - απλά να δω μέχρι που μπορώ να τα φτάσω. (χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι δεν μου αρέσουν ή ότι τα "σνομπάρω" !! Το λέω για να μην παρεξηγηθώ. )

Kάποιες φορές πάντως τα προχωράω σε μεγάλο βαθμό ή τα τελειώνω (χωρίς cheats, αλλιώς δεν έχει νόημα ) - ειδικά αν μου αρέσουν πάρα πολύ και τα παίζω πιό συχνά (όπως π.χ. τα θαυμάσια Renegade, Exolon, Robocop, WEC Le Mans, Batman, Turrican, και αρκετά άλλα...).

Πολύ καλές περιπτώσεις αποτελούν και παιχνίδια δράσης που σώζουν ή σου δίνουν κωδικό (π.χ. Another World, Prince of Persia, First Samurai, κλπ).

 

[Wally]

Απο τις περιγραφες ο πιο ξενερωμενος ανακηρυσσεται ο Getta.

Καταστραφηκα απο τις περιγραφες του

 

[RIO]

Σε ένα μπασκετάκι ( νομίζω ότι ήταν το lakers vs celtics), πάω να κάνω προσωπικό ρεκόρ στους πόντους, αλλά λόγω συναχιού στην κρίσιμη επίθεση ρίχνω ένα γερό φτάρνισμα, πατιέται λάθος κουμπί και κλίνει το παιχνίδι... :supergrin: :supergrin: