Θα σχολιάσω τις "Κόντρες" μόνο, αίτινες υπήρξαν αγαπημένο θέαμα
(τόσο, που υποχρεωνόμουν σε μια φίλη, γιατί δεν είχα τηλεόραση εκείνο το διάστημα και κουβαλιόμουν σπίτι της, για να τις βλέπω).
Πριν από κάθε άλλο τι ξεκαθαρίζω ότι εξέπεμπαν σε αηδή βαθμό όλη την φιλοσοφία της φλωριάς του 90 με σύμβολο και σημείο αναφοράς τον μακαρίτη, που πούλαγε τρέλα σε μικροαστούς παίχτες, οι οποίοι συναγωνίζονταν σε άγνοια και καφρίλα πετώντας μνημειώδη μαργαριτάρια,
όπως τα ακόλουθα
(εννοείται ότι αναφέρομαι πάντα στις "Κόντρες" του Μπονάτσου και δη της πρώτης περιόδου, όπου κοντράρονταν μικρομεσαία σόγια μεταξύ τωνε
και όχι στην πατατιά "Κόντρα Πλακέ" με τον έτι απεχθέστερο Παπαδόπουλο).
- Πες μια χώρα, που έχει καλή μπύρα
- Στοκχόλμη!
- (και παίρνοντας το λόγο η άλλη ομάδα διά του αρχηγού της)...Στουτγκάρδη!!!
- Πες έναν ιταλό σκηνοθέτη
- Μπερλουσκόνι !
- Πες ένα κίτρινο φρούτο
- Πορτοκάλι !
(συγγνώμη, που θα παραβιάσω τους κανόνες χρήσης, αλλά όσοι νομίζετε ότι το πορτοκαλί χρώμα βγήκε από το πορτοκάλι είστε κοινοί μλκς)
- Πες μια μονάδα μέτρησης μήκους
..........................
- Μεζούρα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Εντ δε όσκαρ γκόουζ του........
- Πες μια λέξη από "ωμέγα" ("ω")
- Ο Μεγαλέξανδρος (! x 1.000.000)
ΥΓ- Κανά γιουτιούμπ τεκμήριο του Κοντρο-μεγαλείου δεν υπάρχει πουθενά;;;
ΕΔΙΤ
Ευάγγελε, τώρα είδα το ποστ σου, αφού είχα πρώτα στείλει το δικό μου.
Περί ρετρό:
με την έννοια που αντιμετωπίζουμε το θέμα εδώ, ρετρό δεν είναι μόνο ό,τι καταξιώνεται καλλιτεχνικά, αισθητικά κλπ,
αλλά και ό,τι παραπέμπει στη φιλοσοφία μιας συγκεκριμένης περασμένης εποχής.
Ο "Γαρύφαλλος" παραπέμπει στα ασφαλώς ποιοτικότερα 70'ς. Θα ήταν ρετρό, όμως, ακόμα κι αν τα 70'ς ήταν ελεεινά.
Αν δεχτώ το σκεπτικό σου, θα πρέπει να απεντάξω από το πάνθεο των ρετρό καταστάσεων το ελληνικό hardcore του '80,
επειδή(ς) ήταν κιτσάτο και αρπακολλατζίδικο, πράγμα το οποίο προφανέστατα ούτε κι εσύ θα ήθελες
και το οποίο εν πάσει περιπτώσει εγώ προσωπικά αρνούμαι κατηγορηματικά να πράξω.
Ίσα ίσα που είναι ρετρό, ακριβώς διότι παραπέμπει στα low-tech 80'ς (ερασιτεχνική παραγωγή, κάκιστα ντουμπλάζ κλπ)
και την παρωχημένη χωριατέ νοοτροπία του Έλληνα σε σχέση με το σεξ κατά το '80 (όχι ότι έχουμε κάνει και άλματα έκτοτε - μη σου πω ότι έχουμε πιο οπισθοδρομικά μυαλά...).
Για να μη γράψω τώρα ότι πολύ πιο άξιο άσμα των Πελόμα Μποκιού από τον "Γαρύφαλλο", που βρωμάει επικίνδυνα Santana,
ήταν από τον ίδιο δίσκο "Οι Μάγοι" και σφαχτούμε.... -)
