Σαν σήμερα πριν 24 χρόνια (Eurobasket '87)

[Aardvark]

Πήραμε το Ευρωπαϊκό!

Που εισασταν, που το βλεπατε το παιχνιδι;

H πρωτη φορα ηταν και η καλυτερη.:greece::greece:

Φευγουν τα χρονια ρεεεεεε :icon_cry:

Προβολή συνημμένου 89062 Προβολή συνημμένου 89063

 

[pooky(1)]

Θυμάμαι ότι την έπόμενη μέρα έδινα το τελευταίο μάθημα των Πανελληνίων. Κοινωνιολογία. Ρε όντως περνάνε τα χρόνια, σαν νερό τα άτιμα.

(Είχα ιδιαίτερη χαρά όχι για το πανευρωπάϊκό μια και ότι έχει να κάνει με ποδόσφαιρο και μπάσκετ το σιχαίνομαι, αλλά γιατί θα μπορούσα να λοιώσω στο Spectrumάκι. Την ώρα που οι άλλοι έβλεπαν το ματς, εγώ ξεπακέταρα το "λαστιχάτο" ) .

 

[SONIC]

Θυμάμαι ότι την έπόμενη μέρα έδινα το τελευταίο μάθημα των Πανελληνίων. Κοινωνιολογία. Ρε όντως περνάνε τα χρόνια, σαν νερό τα άτιμα.
(Είχα ιδιαίτερη χαρά όχι για το πανευρωπάϊκό μια και ότι έχει να κάνει με ποδόσφαιρο και μπάσκετ το σιχαίνομαι, αλλά γιατί θα μπορούσα να λοιώσω στο Spectrumάκι. Την ώρα που οι άλλοι έβλεπαν το ματς, εγώ ξεπακέταρα το "λαστιχάτο" ) .

Aσχετο με το θεμα αλλα επειδη ξερω οτι εχετε τρελη επιθυμια για αυτα τα πραγματα παρτε το οποιος το θελει

Παντως το Αρτwork ειναι πολυ καλο και σχεδον τραβαει και εμενα που ψηλοαπεχθανομαι οτι ειναι προ Master system εποχη με εξαιρεση το Cult Barbarian του οποιου εχω δει οικονες και ειναι αρκετα αξιοπρεπες(Για να μην πουμε την ιστορικη αξια αφου ειναι το πρωτο fighting με σκοτωμους προ Mortal Kombat)

Οπα παραλιγο να ξεχασω το λινκ

http://cgi.ebay.co.uk/ASSASSIN-BY-TEAM-17-RARE-AMIGA-COMPLETE_W0QQitemZ160127472634QQihZ006QQcategoryZ98929QQssPageNameZWDVWQQrdZ1QQcmdZViewItem

 

[Omenforever]

Ναι… τη θυμάμαι εκείνη τη μέρα… Η γειτονιά είχε αδειάσει από νωρίς.

Βολές Καμπούρη… 103-101… 4 δευτερόλεπτα για το τέλος… Προσπάθεια για τρίποντο από κάποιον Σοβιετικό… Η μπάλα κάπου πίσω από το ταμπλό… Τέλος…

Για αρκετό καιρό μετά παίζαμε μόνο μπάσκετ(για στεφάνι είχαμε σκουριασμένη ζάντα ποδηλάτου) αφήνοντας πολέμους, μπουγέλα και ηλεκτρονικά στην άκρη…

 

[dadmin]

Ειχαμε μαζευτει οι 4 κολλητοι στο σπιτι του ενος στη Γλυφαδα - ελειπαν οι γονεις του και ειχαμε κανει το σπιτι , μην πω πως, μπουκωμενοι σουβλακια ουρλιαζαμε σε καθε καλαθι της Εθνικης.

Ο ενας απο μας - περηφανο μελος της ΚΝΕ τοτε - ελεγε διαφορα κουλα οπως "Ζητω η Σοβιετικη Ενωση" "Τσατσενκο γερα με τσαμπουκα" και οι φαπες επεφταν συννεφο. Ευτυχως ηρεμησε (μαλλον ζαλιστηκε απο τις φαπες) στο δευτερο ημιχρονο και εστρωσε το κλιμα.

Με τη ληξη - ορμησαμε τρεχοντας στο δρομο , που γινοταν κατι που δεν ειχαμε ξαναδει - ο κοσμος σε εξαλλη κατασταση αγκαλιαζοταν λες και γνωριζονταν απο χρονια - τα φιλια επεφταν βροχη (ευκαιρια βρηκαμε να φιλησουμε γνωστες και αγνωστες) και ολοι μαζι (αλλα μιλαμε ΟΛΟΙ μαζι, αδειασαν ολα τα προαστια εκεινο το βραδυ) κατηφορισαμε προς Αργυρουπολη και μετα Ομονοια μεχρι το ξημερωμα.

Τα ξαναζησαμε αυτα το 2004 με το Euro αλλα η πρωτη φορα ειναι παντα το κατι αλλο.

"Με τον Γκαλη τον Γιαννακη και τα αλλα παιδια"

 

[Stormwatch]

 

[lamah]

Χρονια πετρινα και ενα δωρακι.Μπραβο Ελλαδα

[video=youtube;vuQ-IrRBh4o]

[edit] Δεν υπάρχει πλέον το video [edit]

 

[Nemo]

Ενοιωσα μια τετοια πληροτητα χαρα ευφορια , που θα μπορουσα να πω ετεινε στα ορια της ευτυχιας (ηδη μετανιωσα που γραφω τετοιες παπαριες ).

Αλλωστε δεν προεκυψα τοτε , εγω ημουν ηδη <<μπασκετικος >>κι απο πριν , ειχα ξενυχτησει αρκετες φορες για να δω το μουντομπασκετ του 86 ,ειχα παρακολουθησει και αρκετους προκριματικους αγωνες για το ευρωμπασκετ (αν και ποτε δεν ειδα το 130-126 μεσα στην Γαλλια μετα απο ... τοσες παρατασεις μεσα στην Γαλλια που εκρινε και την προκριση αν και δεν νομιζω να το εδειξε η Ερτ τελικα ) .

Και εξεπλαγην λιγοτερο απο τους περισσοτερους μια και το ελληνικο μπασκετ ειχε δειξει ηδη τις δυνατοτητες του και τα δοντια του με τον αρη π.χ που ειχε ριξει μια 30αρα στην ανικητη Tracer Μιλανου του Μακαντου ,Μπαρλοου ,Ντ Αντονι etc αν και τελικα λιγο το καταγμα ,λιγο το .. τελικα δεν ...etc το κοβω εδω .-

 

[mastoras]

Για αρκετό καιρό μετά παίζαμε μόνο μπάσκετ(για στεφάνι είχαμε σκουριασμένη ζάντα ποδηλάτου)

Κι εσείς; Κι εμείς το ίδιο, σκουριασμένη ζάντα (μοτο)ποδηλάτου και μια μισο-διαλυμένη σανίδα κόντρα-πλακέ για ταμπλό, καρφωμένη στο στύλο της ΔΕΗ. Έμεινε εκεί για 2 χρόνια περίπου. Σήμερα όταν καμιά φορά περνάω από την πλατεία, βλέπω ακόμα τα σκουρασμένα καρφιά....

 

[bi-bi]

Οι μνήμες είναι αρκετά έντονες αν και ήμουν μικρή,αυτό που θυμάμαι κυρίως ειναι γύρω στα 25 τρελαμένα άτομα (κυρίως σόι) που με τη λήξη του αγώνα σαν παλαβοί μπήκαν σε 5 αυτοκίνητα και τρέξαμε απο Αργυρούπολη στο ξενοδοχείο τους σε χρόνο ρεκόρ.:laugh:Ήταν απιστεύτη εμπειρία όπως και το γλέντι που ακολούθησε.

 

[dadmin]

και τρέξαμε απο Αργυρούπολη

Γειτονισσα ?

Εμενα στην Ερμου τοτε - καθετος της Βουλιαγμενης στο υψος της Αμερικανικης Βασης :nerd:

 

[akmakas]

Εγώ είδα το ματς στο πατρικό μου..Τι αγωνία τι έκσταση τι φωνές τι κλάμα τι αγκαλιές τι φιλιά....Μια Ελλάδα αγκαλιασμένη έκλαιγε ασταμάτητα με τον θρίαμβο μια Ελλάδα που ξέχασε τα προβλήματα της και φώναζε βυθισμένη στο όνειρο..Σήμερα 20 χρόνια μετά δακρύζω όταν ακούω το Europe - The Final Countdown...και σκέφτομαι την παρέα του Πολίτη με τους Γκάλη Γιαννάκη Καμπούρη Ανδρίτσου και Φάνη Χριστοδούλου..Να γράφουν ιστορία............

Σας ευχαριστούμε.......θα είστε για πάντα οι ήρωες του 87.

 

[bi-bi]

Γειτονισσα ?
Εμενα στην Ερμου τοτε - καθετος της Βουλιαγμενης στο υψος της Αμερικανικης Βασης :nerd:

Εντόπισα που ακριβώς είσαι.Εγώ είμαι κέντρο Αργυρούπολη στην ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ.Αν και σύντομα νοικοκυρεύομαι και εγκαταλείπω τα πάτρια εδάφη.

 

[miko63]

11 χρονων τότε, με τη μητερα μου να φτιάχνει ζελέ κεράσι για γουρι (!!!), στο παλιό μας σπιτι στον πειραιά. Η πρώτη φορά στη ζωή μου που ένιωσα τη λαχταρα αυτου του τόπου να νιώσει περήφανος. Η πρώτη φορά ήταν και παντοτινή!!!

 

[dadmin]

Εντόπισα που ακριβώς είσαι

Εννοεις που ακριβως ημουν τοτε

Τωρα ειμαι Ν.Σμυρνη - btw καλο νοικοκυρεμα αλλα μεταξυ μας δεν υπαρχουν πολλες περιοχες σαν το Silvertown (2o Λυκειο Rulez !!)

 

[Hera]

Θυμάμαι τη θεία μου την Κούλα που έψαχνε απεγνωσμένα να βρει τη γαλανόλευκη για να βγει στους δρόμους και δεν την έβρισκε πουθενά. Μέσα στη τρέλα της και τη χαρά της, σκέφτηκε κάτι μοναδικό. Ξέστρωσε τα σεντόνια του κρεβατιού που ήταν ριγέ μπλε και άσπρα, τυλίχτηκε με αυτά και ξεχύθηκε σαν τον Σούπερμαν στην Ηλιουπόλεως. Από την απελευθέρωση είχε να δει η Ελλάδα τόσο κόσμο στους δρόμους, να φωνάζει, να χαίρεται, να κλαίει και να γελάει!

«Η μπάλα στα χέρια του τίμιου Γίγαντα» η περιγραφή από το Συριγο! «Γιοβάισα, έξω»! Όπως επανέλαβε και στον ημιτελικό του Βελιγραδιού ο Σκουντης. Αξέχαστες στιγμές, ανεπανάληπτα συναισθήματα από μια παρέα παιδιών που σήκωσαν μια ολόκληρη χώρα, ένα ολόκληρο Έθνος στα χέρια τους και μας χάρισαν τη πρώτη, τη παρθενική μας μεγάλη επιτυχία. Κι ας μας ονόμασε Μαυριτανούς ο συγχωρεμένος ο Γκομελσκι. Είδαμε όμως όταν διαλύθηκε η Σοβιετική Ένωση πόσα απίδια έπιανε ο σάκος.

Θα κλαίει η ψυχούλα του που θα βλέπει δυο «Μαυριτανούς» Παπαλουκα και Παπαδόπουλο να βραβεύονται ως οι 2 καλύτεροι παίκτες του ρωσικού πρωταθλήματος.



Δεν έκρυψα ποτέ την παθιασμένη αγάπη που έχω στην Εθνική ομάδα του μπάσκετ. Ακόμα και στα πέτρινα χρόνια την λάτρευα! Το πανευρωπαϊκό του 87 με έπεισε ότι όλοι έχουν δικαίωμα στο όνειρο. Ακόμη κι όταν ο Φασούλας έκανε το 4ο φαουλ και έπεφτα σε κατάθλιψη, ακόμα κι όταν ο Γιαννάκης βγήκε με 5ο φάουλ, εγώ είχα τον οικοδόμο Γίγαντα να πηδάει ανάμεσα στα θηρία και να παίρνει το επιθετικό ριμπάουντ!

Δώδεκα οι θεοί στον Όλυμπο, Δώδεκα και στο Φάληρο.

Νίκος Γκάλης, Παναγιώτης Γιαννάκης, Φάνης Χριστοδούλου, Παναγιώτης Φασούλας, Νίκος Φιλίππου, Αργύρης Καμπούρης, Μέμος Ιωάννου, Λιβέρης Ανδρίτσος, Μιχάλης Ρωμανίδης, Νίκος Σταυρόπουλος, Νίκος Λινάρδος, Παναγιώτης Καρατζάς.

ΕΛΛΑΔΑ - ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ 103-101!

ΔΕ ΣΤΑΜΑΤΩ ΠΟΤΕ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΩ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

[billy]

...ντρέπομαι (όχι πάρα πολύ όμως !!) που το λέω, αλλά κατά την διάρκεια του αγώνα ΛΙΩΝΑΜΕ στο παιχνίδι στο σπίτι ενός φίλου μου amstrad-user !! To αστείο είναι ότι δεν θυμάμαι καν τι παιχνίδι παίζαμε !! Το όλο σκηνικό το θυμάμαι καλά, διότι κάποια στιγμή μπήκε ο πατέρας του νευριασμένος στο δωμάτιο και φώναξε: "ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΣΕΙΣ;"

Επειδή ποτέ στην ζωή μου δεν μου άρεσε να προκαλώ, σηκώθηκα ευγενικά, καληνύχτισα και έφυγα για το σπίτι μου. Στα 15 λεπτά περίπου που μου πήρε μέχρι να επιστρέψω, ποτέ δεν θα ξεχάσω την απόλυτη ερημιά που βασίλευε στους δρόμους. Μιλάμε για "πόλη-φάντασμα" ένα πράγμα !!

Φτάνοντας τελικά σπίτι, βρήκα τους δικούς μου καρφωμένους στην τηλεόραση να παρακολουθούν το παιχνίδι (είχε απομείνει ένα μισάωρο ακόμα), οπότε έκατσα και το είδα και εγώ !!

Ηταν μία εμπειρία που άξιζε πραγματικά.

 

[mastoras]

Συνομιλούμε λοιπόν με τον μοναδικό Έλληνα που δεν ήταν στρωμένος μπροστά στην τηλεόραση στο τζάμπολ εκείνου του αγώνα. Σπανιότατο είδος!

 

[lamah]

Νικος Γκαλης διαφημηση μετα απο την μεγαλη νικη

 

[Wally]

Nικος-Θεος!