RIO
Retro Horrormaniac
- Joined
- 12 Νοέ 2009
- Μηνύματα
- 24.132
- Αντιδράσεις
- 83.665
Πιασάρικος τίτλος ε; Πάντως δεν το πάω στο πολύ πονηρό, αλλά στο πως αντιμετώπιζαν το θέμα τα γυμνασιόπαιδα-λυκειόπαιδα στο δικό μου σχολείο ( και φαντάζομαι και σε όλα τα υπόλοιπα ). στο δημοτικό τα πράγματα ήταν αγνά και αμόλυντα.
Τα μόνα σχετικά με το θέμα ήταν 2-3 σελίδες στο μάθημα βιολογίας ( ο δάσκαλος δεν μπόρεσε να κάνει μάθημα, αφού όλοι μας χαχανίζαμε σαν βλαμμένα)) και μερικές κουβέντες των "σκληρών" της τάξης του στυλ " είδες εκείνη την ταινία χθες, που η πρωταγωνίστρια έδειχνε το στήθος της;" κλπ.
Στο γυμνάσιο-λύκειο , όμως σοβάρευαν τα πράγματα ( εδώ γελάμε), με αποτέλεσμα από την Τρίτη τάξη, όλοι λίγο-πολύ να έχουν τον αέρα του "μπασμένου" στα πράγματα. Έτσι, εμφανίζονταν και οι παρακάτω τύποι μαθητών...
Ο άνετος... Ο μαθητής που ήξερε ( και καλά) το θέμα, είχε τις εμπειρίες, αλλά όταν έκανε το κήρυγμα στα διαλείμματα, άφηνε μόνο μερικά υπονοούμενα ( γιατί το πιο πιθανό αν έμπαινε σε λεπτομέρειες, θα τις κατέβαζε από το μυαλό του και θα γινόταν ρεζίλι).
Ο κουτσομπόλης... Ο οποίος κατά έναν παράξενο τρόπο ήξερε τα του καθενός, με την παραμικρή λεπτομέρεια ( η τάδε τα έχει με φαντάρο, ο δείνα τα έχει με μια μεγαλύτερη, αυτοί και αυτοί "σκόραραν" στην πενταήμερη, αυτή τους έχει πάρει όλους κλπ κλπ...
Η βιαστική... Τύπος μαθήτριας που έπρεπε οπωσδήποτε να κάνει σχέση, αλλά αυστηρά με εξωσχολικό νεαρό ( μην πέσει και σε πρωτάρη)
Ο ντροπαλός... Η πονεμένη ιστορία κάθε τάξης. Καμιά σχέση με το άθλημα, δύσκολα θα πλησίαζε μια κοπέλα και ακόμα πιο δύσκολα θα τράβαγε την προσοχή...
Ο αποστασιοποιημένος. Ίσως η πλειοψηφία. Δεν παρίστανε τον ξερόλα, αλλά ούτε ήθελε να δείχνει και άσχετος. Απλά έλεγε πως τα έχει με "κάποια" και περιοριζόταν στις τυπικές κουβέντες περί του θέματος. Βέβαια, δεν ήθελε και πολύ για να γλιστρήσει στην δεύτερη κατηγορία...
Τώρα που το σκέφτομαι, συχνά οι διαχωρισμοί αυτοί ήταν αρκετά δυσδιάκριτοι...
Τα μόνα σχετικά με το θέμα ήταν 2-3 σελίδες στο μάθημα βιολογίας ( ο δάσκαλος δεν μπόρεσε να κάνει μάθημα, αφού όλοι μας χαχανίζαμε σαν βλαμμένα)) και μερικές κουβέντες των "σκληρών" της τάξης του στυλ " είδες εκείνη την ταινία χθες, που η πρωταγωνίστρια έδειχνε το στήθος της;" κλπ.
Στο γυμνάσιο-λύκειο , όμως σοβάρευαν τα πράγματα ( εδώ γελάμε), με αποτέλεσμα από την Τρίτη τάξη, όλοι λίγο-πολύ να έχουν τον αέρα του "μπασμένου" στα πράγματα. Έτσι, εμφανίζονταν και οι παρακάτω τύποι μαθητών...
Ο άνετος... Ο μαθητής που ήξερε ( και καλά) το θέμα, είχε τις εμπειρίες, αλλά όταν έκανε το κήρυγμα στα διαλείμματα, άφηνε μόνο μερικά υπονοούμενα ( γιατί το πιο πιθανό αν έμπαινε σε λεπτομέρειες, θα τις κατέβαζε από το μυαλό του και θα γινόταν ρεζίλι).
Ο κουτσομπόλης... Ο οποίος κατά έναν παράξενο τρόπο ήξερε τα του καθενός, με την παραμικρή λεπτομέρεια ( η τάδε τα έχει με φαντάρο, ο δείνα τα έχει με μια μεγαλύτερη, αυτοί και αυτοί "σκόραραν" στην πενταήμερη, αυτή τους έχει πάρει όλους κλπ κλπ...
Η βιαστική... Τύπος μαθήτριας που έπρεπε οπωσδήποτε να κάνει σχέση, αλλά αυστηρά με εξωσχολικό νεαρό ( μην πέσει και σε πρωτάρη)
Ο ντροπαλός... Η πονεμένη ιστορία κάθε τάξης. Καμιά σχέση με το άθλημα, δύσκολα θα πλησίαζε μια κοπέλα και ακόμα πιο δύσκολα θα τράβαγε την προσοχή...
Ο αποστασιοποιημένος. Ίσως η πλειοψηφία. Δεν παρίστανε τον ξερόλα, αλλά ούτε ήθελε να δείχνει και άσχετος. Απλά έλεγε πως τα έχει με "κάποια" και περιοριζόταν στις τυπικές κουβέντες περί του θέματος. Βέβαια, δεν ήθελε και πολύ για να γλιστρήσει στην δεύτερη κατηγορία...
Τώρα που το σκέφτομαι, συχνά οι διαχωρισμοί αυτοί ήταν αρκετά δυσδιάκριτοι...