Σινεμά στα σχολεία

Ο θεολόγος που είχα στο γυμνάσιο, μας είχε πάει να δούμε τον "Τιτανικό". Μας πήγε για το ηθικό δίδαγμα της ταινίας, ότι όλοι έλεγαν πως ο Τιτανικός δε μπορεί να βυθιστεί ούτε από τον Θεό και να τι παθαίνει όποιος φέρεται αλαζονικά και θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο από το Θεό...

Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις κοπέλες της τάξης που είχαν δει 5 φορές την ταινία από πριν, όλες μαζεμένες σε μια σειρά με ένα κουτί χαρτομάντηλα στη μέση, να κλαίνε πριν καν αρχίσει η ταινία...
 
Είχαμε δει το Μικρόκοσμος με έντομα και λοιπά ζωύφια και χτυπήσαμε ενέσεις.
 
Ειχαμε δει το Home Alone και ηταν και η πρωτη φορα που ειχα παει σινεμα οποτε το διασκεδασα πολυ μπορω να πω.
 
Σινεμά μας πήγαν στο γυμνάσιο και στο λύκειο.

Στο δημοτικό βλέπαμε καμιά ταινία σε βιντεοκασέτα, μαζί με διάφορα ντοκυμαντέρ κατά καιρούς.

Πρώτη φορά που μας πήγαν σινεμά στην 1η γυμνασίου είδαμε το Billy Elliot. Στον ίδιο κινηματογράφο, στο Μαρούσι, είδαμε στην 3η γυμνασίου το Σημάδι της φάλαινας... Και κάποια στιγμή 2α ή 3η λυκείου, μας είχαν πάει στον τότε καινούριο κινηματογράφο της Νέας Ιωνίας, αλλά δε θυμάμαι καν ποιά ταινία είδαμε. Μια κουλτουριάρικη πρέπει να ήταν, ψιλοαδιάφορη...

Στην 3η γυμνασίου βλέπαμε σε συνέχειες το 1492 με τον Ντεπαρτιέ. Στο λύκειο μας είχε δείξει η καθηγήτρια των αγγλικών μια ταινία-εκδοχή του Σκυλιού των Μπάσκερβιλ. Καμία από τις δύο δεν την είδαμε ολόκληρη...
 
Μπαααα...απο σινεμα τιποτα....

Μονο εκπαιδευτικες στο Λυκειο κυριως και ελαχιστες στο Γυμνασιο.

Π.χ. αυτη με το Λαζοπουλο και τα προφυλακτικα...
 
Εγώ θυμάμαι ότι μια φορά είχαν φέρει μια παλιά ελληνική ταινία με πρωταγωνιστές τους (μακαρίτες πλέον) Σταυρίδη, Ασημακοπούλου και Δαδινόπουλο και την είχαμε δει τις τελευταίες ώρες οι μεγαλύτερες τάξεις του δημοτικού στην αίθουσα τελετών (πρέπει να ήμουν μάλλον τετάρτη δημοτικού). Δεν κατάλαβα καν γιατί την έφεραν την ταινία, αφού ούτε διδακτική ήταν ούτε κάτι τέτοιο σχετικό.
 
Νιάτα Νιατα !! Κυριακη πρωι σινεακ ...11 - 1 .. Ταρζαν με Βαιμυλερ η Ζορρο .. 75 με 80 ολα αυτα ...μετα..εφηβεια..
 
Moνο στο δημοτικό μας είχαν πάει στον κινηματογράφο. Την μοναδική φορά που πήγα είχαμε δεί την Χαμένη Ατλαντίδα της Νίσνεϊ που δεν μου άρεσε καθόλου! Δεν νομίζω να υπήρχε έστω κι ένα παιδάκι που έβλεπε την ταινία, είχαν καθήσει όλοι σε παρέες και πετούσαν πατατάκια στους από κάτω, ή γιούχαραν + έπεσε και ξύλο. Έγιναν όμως και ζημιές στις θέσεις οπότε μετά ακολούθησε μία κανονικότατη κατσάδα από το προσωπικό της αίθουσας.
 
nwntas είπε:
Και κάποια στιγμή 2α ή 3η λυκείου, μας είχαν πάει στον τότε καινούριο κινηματογράφο της Νέας Ιωνίας, αλλά δε θυμάμαι καν ποιά ταινία είδαμε. Μια κουλτουριάρικη πρέπει να ήταν, ψιλοαδιάφορη...
Το πέτυχα σε μια ατζέντα που είχα στο λύκειο, και τελικά βρήκα ποια ήταν η ταινία. Τελικά πήγαμε στην πρώτη λυκείου και είδαμε την ταινία "Τα παιδιά του πετρελαίου". Τόσο αδιάφορη, που δε θυμάμαι ούτε μια σκηνή. Ούτε καν την υπόθεση. Χώρια που δε βρήκα τρέιλερ...
 
Μας πήγαιναν συχνά. Και στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο ,στους τοπικούς Κινηματογράφους Άνταμς και Ντάλια...

Δεν θα ξεχάσω εκείνη την φορά ,στην Ε' Δημοτικού το 1992...

Στο "Ένα καπέλο γεμάτο βροχή".

Πραγματικά ,δεν ξέρω ποιός είχε την ιδέα για την προβολή της συγκεκριμένης ταινίας σε παιδιά 10-11 χρονών...

Αμερικάνικο ασπρόμαυρο Δράμα της δεκαετίας του '50, βαρύ με θέμα τα ναρκωτικά και την εξάρτηση απο "ουσίες".

Θυμάμαι ότι ήταν απίστευτα βαρετά και όταν γυρίσα σπίτι, έβαλα κατευθείαν στο βίντεο scooby-doo και shazam!

Μία ωραία προβολή ήταν στην Στ' Δημοτικού ,το "Chariots of the Gods". Το γνωστό ντοκιμαντέρ απο το βιβλίο του Έριχ φον Νταίνικεν.

Και μετά στο Γυμνάσιο "Ηλίθιος και Πανηλίθιος" , "Jumanji" κ.α.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πίσω
Μπλουζα