Σκηνές από ταινίες που όταν τις είδαμε με τους γονείς μας κοκκινίσαμε από ντροπή.

[johnny19818]

Ναι, είμασταν συνεσταλμένα παιδάκια μια εποχή και όταν βλέπαμε ταινίες ή σειρές με τους γονείς μας και κάποιες σκηνές είτε είχαν κακές λεξούλες είτε τολμηρές σκηνές εμείς κοκκινίζαμε από ντροπή.

Στην ταινία Θηλυκό Θηριοτροφείο όταν ο Ντούζος έχει έρθει στο τσακίρ κέφι και ο πρώην την πέφτει στην "Σόφη" αυτός σηκώνεται και του λέει "Συγγνώμη ρε φίλε, με το συμπάθειο κιόλας αλλά μας τα πρ...." εννοώντας μας ζάλισες.

Στο επεισόδιο των Απαράδεκτων με τον Ευρυπιώτη στο ρόλο του ψυχασθενή όπου ο Σπύρος έχει ένα ψυχικό τραύμα και την (πασίγνωστη) λέξη με τα 3 α και όταν πάει να το ξεπεράσει το τραύμα του φωνάζει "Δεν είμαι μ...ς". Εκείνη τη στιγμή πραγματικά ένιωσα πολύ άβολα #)

 

[BETTY BOOP]

μια σκηνή που θυμάμαι ήταν στην ξένη κωμωδία ''Ο θείος Μπακ'' (με το John Candy)

Ήταν μια κοπέλα με το αγόρι της σε μια κρεβατοκάμαρα και ετοιμάζονταν να έρθουν πιο ''κοντά'' (...), είχα νιώσει άβολα βλέποντας τη σκηνή...

 

[elephadas]

Αυτά είναι πταίσματα. Εγώ μετά που είχα δει το "Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης"του Αλμοδοβάρ (και μου είχε αρέσει) είχα πάρει σε βιντεοκασέτα το παλιότερό του "Ματαδόρ", διότι και σ' αυτό έπαιζε η Κάρμεν Μάουρα που πολύ μου άρεσε. Και στρωθήκαμε να το δούμε οικογενειακώς συν μητρί και πατρί. Πού να φανταστώ ο δύστυχος ότι το Ματαδόρ δεν είχε καμία σχέση με το σεμνό "Γυναίκες...." και είχε μπόλικο γυμνό και άφθονο προχωρημένο σεξ?

Κι έχω πάθει και χειρότερα. Διότι στο κάτω κάτω οι γονείς δικοί μου ήταν, ό,τι ήθελα τους έκανα. Αλλά μια φορά έμουνα φιλοξενούμενος στο σπίτι ενός φίλου από το Πανεπιστήμιο (στην Αμερική) ο οποίος ήθελε να του μάθω Ευρωπαϊκο κινηματογράφο και βρήκαμε στο βιντεάδικο το "Σατιρικόν" του Φελλίνι. Εϊχαν περάσει πολλά χρόνια από τότε που το είχα δει, θυμόμουνα ότι μου άρεσε αλλά όχι λεπτομέρειες, κι έτσι το νοικιάσαμε. Αλλά κάθησαν να το δουν μαζί μας κι οι γονείς του, πουριτανοί όσο μόνο Αμερικανοί μπορεί να είναι. Και το έργο αρχίζει με έναν νεαρό Ρωμαίο να είναι έξαλλος με έναν φίλο του γιατί του έκλεψε τον ερωμένο του που ήταν ακόμη έφηβος. Πετάχτηκαν τα μάτια έξω του Λεν και της Έλεν. Και παιδεραστία και ομοφυλοφυλία, τι ήταν αυτό που βλέπανε τα ματάκια τους? Εγώ καταλαβαίνετε, να μην ξέρω πού να κρυφτώ.

 

[perlastar]

Εμένα πολύ απλά οι δικοί μου, σαν καλοί θρήσκοι φανατικοί που ήταν, μου απαγόρευαν να δω οτιδήποτε θεωρούσαν ακατάλληλο, και έπρεπε να γυρνάω το κεφάλι από την άλλη όταν υπήρχαν τέτοιες σκηνές, μέχρι και ένα απλό φιλί. Κι εγώ τους έδειχνα πίσω από την πλάτη τους, όπου έβλεπα κρυφά ό,τι ήθελα, και μάλιστα ταινίες τρόμου, που αν τις έπαιρναν χαμπάρι θα πάθαιναν συγκοπή

Άρα δεν υπήρχε για μένα θέμα του να νιώσω άβολα μαζί τους. Μία μόνο φορά θυμάμαι ότι έβλεπα το "The Cassandra Crossing", ταινία που την ήξεραν κι αυτοί και τους άρεσε κιόλας. Ήμουν όλη την ώρα μόνη μου, μέχρι που κατά διαβολεμένη σύμπτωση, έτυχε να μπει η μητέρα μου ακριβώς τη στιγμή που έδειχνε μία από τις ελάχιστες πιο "ακατάλληλες" σκηνές, με δύο νεαρούς στο κρεβάτι. Εκεί ένιωσα πολύ άβολα, και η μητέρα μου άρχισε να με μαλώνει για το τι βλέπω. Μου πήρε λίγη ώρα να καταφέρω να εξηγήσω το ποιά ταινία είναι και να ηρεμήσει.

 

[elephadas]

Χι χι θυμήθηκα μια άλλη περίπτωση, εν έτει 1972, αλλά εκεί δεν αισθάνθηκα εγώ αμήχανα αλλά ο μπαμπάς ελέφαντας. Μέναμε σε μια μικρή επαρχιακή πόλη τότε, και η μάδερ μετά της αδελφής έλειπαν Αθήνα όλο το καλοκαίρι για να κάνει η αδελφή μου φροντιστήριο για τις εισαγωγικές στο Παν/μιο. Οπότε κάποια βράδια αφού πηγαίναμε σε κάποιο εστιατόριο για φαγητό (τα άρρενα μέλη της οικογένειας ήμασταν ανίκανοι ακόμη και να βράσουμε νερό) μετά μπορεί να περνάγαμε από το μοναδικό θερινό σινεμά της πόλης κι αν το έργο ήταν κατάλληλο μπαίναμε και μέσα.

Μια φορά λοιπόν είχε ένα western οπότε ο πατήρ Ελέφας θαώρησε ότι ήταν ακίνδυνο, πιστολιές και σκοτωμούς θα έβλεπα μόνο, και μπήκαμε. Έλα όμως που σε κάποια στιγμή του μεσονυκτίου ο καουμπόυ βρέθηκε στο κρεββάτι μιας κυρίας και όχι για να κοιμηθεί.... και σε μια στιγμή, και για πολλή ώρα, το σεντόνι αποκάλυψε τουλάχιστον ένα στήθος γυναικείο, πλήρες μετά θηλής, και από αρκετά κοντά. Και έγχρωμον σινεμασκόπ! Και ήταν το πρώτο μου στήθος! Δύσκολο να το φανταστεί κανείς τώρα για σύγχρονο 15άρη, αλλά μιλάμε για τότε και εκεί. Φυσικά προσπάθησα να το παίξω κουλ και ψύχραιμος, αλλά όπως καταλαβαίνετε είχα γουρλώσει τα μάτια μου. Αλλά αμηχανία δεν αισθάνθηκα. Ο πατέρας μου με είχε φέρει στο σινεμά, δεν ήταν δική μου επιλογή. Ο οποίος πατέρας μου όμως ήταν πολύ ηθικών αρχών οπότε είχε φρίξει μ' αυτό το πράγμα που έφερε τον γιο του, αλλά τι να έκανε? Να μου σκέπαζε τα μάτια? Οπότε ξεροκατάπιε και δεν είπε τίποτε. Ελπίζω τουλάχιστον να ευχαριστήθηκε κι αυτός το θέαμα

 

[RIO]

Θυμάμαι που ο πατέρας μου δεν ήθελε να με αφήσει να δω τα κόκκινα φανάρια ( αναρωτιόμουν τι κακό μπορεί να έχει μια ελληνική ταινία), Βέβαια ούτε και εκείνος την είχε δει, απλά φανταζόταν ότι με αυτό το θέμα, όλο και κάποια ακατάλληλη σκηνή θα έχει. Η μητέρα μου όμως που την είχε ξαναδεί και ήξερε, με άφησε κανονικά. Μικρός πάλι ανοίγω την τηλεόραση στον Αντ1, όπου παίζει μια ελληνική ταινία ( από αυτές τις ερωτικές- αστυνομικές περιπέτειες του '70) και πέφτω πάνω σε σκηνή, όπου ένα ζευγάρι χαιδολογιέται στην παραλία. Εκείνη την ώρα μπαίνει ο πατέρας μου, το βλέπει και αρχίζει το κράξιμο " τέτοια κάθεσαι και βλέπεις; "...

 

[Nemo]

Θυμάμαι που ο πατέρας μου δεν ήθελε να με αφήσει να δω τα κόκκινα φανάρια ( αναρωτιόμουν τι κακό μπορεί να έχει μια ελληνική ταινία), Βέβαια ούτε και εκείνος την είχε δει, απλά φανταζόταν ότι με αυτό το θέμα, όλο και κάποια ακατάλληλη σκηνή θα έχει.

Θυμάμαι κάποτε μου είχαν απογορεύσει να δω το "Μαριχουάνα στοπ" στο άκουσμα και μόνο του τίτλου απλώς,όταν ακόμα δεν ήξερα τι σημαίνει καν η λέξη.

,

 

[johnny19818]

Θυμήθηκα πάλι το άκρως αντίθετο. Ένας φίλος του θείου μου που είχε τρεις γιους έβλεπε πορνό ταινίες μαζί με τα παιδιά του. Και δεν ήταν και μεγάλα τα παιδιά. Το πιο μικρό ήταν 5-6 το οποίο πείραζε τα κορίτσια και σήκωνε τις φούστες τους.

 

[cloud]

Θυμήθηκα πάλι το άκρως αντίθετο. Ένας φίλος του θείου μου που είχε τρεις γιους έβλεπε πορνό ταινίες μαζί με τα παιδιά του. Και δεν ήταν και μεγάλα τα παιδιά. Το πιο μικρό ήταν 5-6 το οποίο πείραζε τα κορίτσια και σήκωνε τις φούστες τους.

Σήμερα θα του είχαν στήσει κρεμάλα στην πλατεία!

Πέρα από την πλάκα, σίγουρα είναι τραβηγμένο το να κάνουν κάποιοι γονείς σαν υστερικοί αν τύχει και δουν τα "καμάρια τους" λίγο δέρμα παραπάνω, όμως καλό θα είναι να μην φτάσουμε και σε αυτό το σημείο... Ειδικά αν μιλάμε για ηλικίες 5-6 (Πάντως ακόμα και εδώ, το "Στήστε κρεμάλα στην πλατεία!!!!" πάλι είναι υπερβολικό.).

 

[Aardvark]

Σε πολυ μικρη ηλικια (δεν θυμαμαι κιολας) δεν ειχα ποτε θεμα να δουμε οποιαδηποτε ταινια-βιντεοκασσετα μαζι,σε καθε επιμαχη σκηνη ακουγοτανε η προτροπη "Κλεινουμε τα ματια τωρα" και Death Wish εβλεπα και ολα τα ωραια 80εργακια. :supergrin:

 

[Νοσταλγός]

"Πέφτουν οι σφαίρες σαν το χαλάζι"...

Ουδέν σχόλιο!

 

[RIO]

"Πέφτουν οι σφαίρες σαν το χαλάζι"...Ουδέν σχόλιο!

Ήσουν από τους τυχερούς δηλαδή , που έζησαν το σκηνικό με την διακοπή το 1983;

 

[Νοσταλγός]

Μιλάμε, δεν είχε ξαναγίνει τέτοιος χαμός! Την άλλη μέρα όλες οι εφημερίδες είχαν θέμα...

Φυσικά, πέσανε απολύσεις, "τσεκουρώματα"...

Και μη νομίζεις... Κανα 20λεπτο πρόλαβε να παίξει η ταινία... Μέχρι εκεί που ο πρωταγωνιστής-μωρό βύζαινε τη μάνα του κάτω από το δέντρο...

(Την υπόλοιπη την είδα πολλά χρόνια αργότερα)

 

[maxouli]

Τι να πω και εγώ που με πήγε η μάνα μου, γιατί δεν μπορούσε ο πατέρας μου, να δω τη φανέλα με το νούμερο 9. Πολύ μπινελίκι. 12 χρονών εγώ, να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Με τον πατέρα μου ήταν αλλιώς, πηγαίναμε συχνά στο γήπεδο, ήταν αλλιώς.

 

[elephadas]

Πρέπει να είμαι ο μόνος εδώ μέσα που είχα δει το "Πέφτουν οι σφαίρες σαν το χαλάζι" στον κινηματογράφο όταν είχε πρωτοκυκλοφορήσει. Ποτέ δεν κατάλαβα τον ντόρο που έγινε αργότερα στην τηλεόραση. Δεν μου είχε φανεί τίποτε το ιδιαίτερο. Σε σύγκριση με άλλες ταινίες που έβλεπα τω καιρώ εκείνω αυτή ήταν παιδική για το Σινεάκ. Μόνο η στιγμή που έδειχνε μαύρο η οθόνη και έλεγε η ταινία ότι είχε μπει μπόμπα στο σινεμά ήταν λίγο σοκαριστική για μερικούς θεατές που την πήραν στα σοβαρά, γιατί λίγες βδομάδες πιο πριν μια φασιστική οργάνωση είχε βάλει πραγματική βόμβα στον κινηματογράφο "Έλλη" οπότε μερικοί νόμισαν ότι η ανακοίνωση ήταν πραγματική κι άρχισαν να φεύγουν. Βέβαια δεν ήμουν με τους γονείς μου

 

[stakovios]

Εγώ ένιωσα άβολα στη διάρκεια εορταστικού, πρωτοχρονιάτικου προγράμματος (που βλέπαμε οικογενειακώς) και μάλιστα στην κρατική αν δεν με απατά η μνήμη. Θα ήταν δεν ήταν 1990...1989; Σε κάποια φάση ο παρουσιαστής παρουσίαζε μια κοπέλα (ίσως χορεύτρια) και λέει στους τηλεθεατέςι: "Δείτε την αλήθεια, γυμνή!" . Οπότε έκανε κάτι σαν να ξετυλίγει το σεντόνι/ λεπτό φόρεμα και έγινε η ολόγυμνη αποκάλυψη στις οθόνες, προφανώς για λόγους τηλεθέασης;;;

 

[Νοσταλγός]

Πρέπει να είμαι ο μόνος εδώ μέσα που είχα δει το "Πέφτουν οι σφαίρες σαν το χαλάζι" στον κινηματογράφο όταν είχε πρωτοκυκλοφορήσει. Ποτέ δεν κατάλαβα τον ντόρο που έγινε αργότερα στην τηλεόραση. Δεν μου είχε φανεί τίποτε το ιδιαίτερο. Σε σύγκριση με άλλες ταινίες που έβλεπα τω καιρώ εκείνω αυτή ήταν παιδική για το Σινεάκ. Μόνο η στιγμή που έδειχνε μαύρο η οθόνη και έλεγε η ταινία ότι είχε μπει μπόμπα στο σινεμά ήταν λίγο σοκαριστική για μερικούς θεατές που την πήραν στα σοβαρά, γιατί λίγες βδομάδες πιο πριν μια φασιστική οργάνωση είχε βάλει πραγματική βόμβα στον κινηματογράφο "Έλλη" οπότε μερικοί νόμισαν ότι η ανακοίνωση ήταν πραγματική κι άρχισαν να φεύγουν. Βέβαια δεν ήμουν με τους γονείς μου

Στον κινηματογράφο είχα δει τον "Αγ. Πρεβέζη", του Κολλάτου... Μαζί με τη μάνα μου - εκείνη στην πλατεία, εγώ στον εξώστη (ήμουν ανήλικος ακόμα και ο ταμίας με έβαλε μέσα "στη ζούλα" γιατί μας ήξερε...

Πάντως, θα ήθελα να το δω και στο θέατρο!...

 

[marysuz73]

1987. Τρίτη Γυμνασίου. Πρέπει να ήμουν η μόνη που δεν είχα δει το "Top Gun". Είχε αποσυρθεί από τις κεντρικές μεγάλες αίθουσες πρώτης προβολής και παιζόταν σε κάτι συνοικιακά σινεμά. Τι να κάνει κι ο πατέρας μου, αφού είχα λυσσάξει, με πήρε και με πήγε στο Παγκράτι. Την ώρα λοιπόν της ερωτικής σκηνής, είχα καταντραπεί τον καημένο τον πατερούλη μου ο οποίος φώναζε χαριτολογώντας "που είναι ρε παιδιά το τηλεκοντρόλ, έχουμε και ανήλικα εδώ πέρα!!"

 

[Bambinella]

Καλα εκαναν λοιπον τα παλια χρονια και βαζανε ενα "Ακαταλληλον" εξω απ' το σινεμα ετσι ωστε να γλιτωνουν γονεις και παιδια απο τετοια ρεζιλικια.

 

[Bajar]

"Πέφτουν οι σφαίρες σαν το χαλάζι"...

Ουδέν σχόλιο!

Μιλάμε, δεν είχε ξαναγίνει τέτοιος χαμός! Την άλλη μέρα όλες οι εφημερίδες είχαν θέμα...

Φυσικά, πέσανε απολύσεις, "τσεκουρώματα"...

Και μη νομίζεις... Κανα 20λεπτο πρόλαβε να παίξει η ταινία... Μέχρι εκεί που ο πρωταγωνιστής-μωρό βύζαινε τη μάνα του κάτω από το δέντρο...

Σήμερα που είδα το θέμα θυμήθηκα ότι σε πάρα πολύ μικρή ηλικία είχα δει γυμνές σκηνές από μια ταινία που μέχρι και τώρα είχα την απορία πώς το κρατικό κανάλι τόλμησε να την προβάλλει σε ζώνη υψηλής τηλεθέασης. Καθώς δεν έψαξα ποτέ την ταινία, μόλις τώρα συνειδητοποιώ ότι επρόκειτο για τις "σφαίρες"! Δεν είχα ιδέα για τον ντόρο που είχε γίνει ούτε ότι διακόπηκε η προβολή της στο 20λεπτο. Άλλωστε είναι ζήτημα να είδα μερικά λεπτά από την έναρξη καθώς μπήκε η μάνα μου εκείνη την ώρα στο δωμάτιο, είδε τι έπαιζε, με κοίταξε, ξανακοίταξε την οθόνη, φώναξε ένα "δεν είμαστε καθόλου καλά!", έκλεισε την τηλεόραση και με τράβηξε προς το δωμάτιό μου για να πέσω για ύπνο.

Έκτοτε δεν έχει συμβεί κάτι παρόμοιο αλλά επειδή οι γονείς μου ήταν ανέκαθεν πολύ συντηρητικοί, ακόμη και στην πιο απλή σκηνή φιλιού ένοιωθα πάντα άβολα (για λογαριασμό τους) όταν βλέπαμε οικογενειακώς τηλεόραση.

@RIO Νομίζω ότι η προβολή έγινε το 1984 κι όχι το 1983