Σκηνές που σας έχουν μείνει αξέχαστες

[Juanita]

....Επίσης είναι ο μόνος για τον οποίο το λέει το Σ'αγαπώ!!!

Ξεχνάς Hachiko μου ξεχνάς!!!!

Το Σ' αγαπώ το είχε πρωτοπεί για τον Άντονυ όταν έκαναν βόλτα

με το άλογο. "Αντονυ, ακούς την καρδιά μου πως χτυπάει;;;;

Σ' αγαπάει βρε κουτό σ΄αγαπάει..."

(Μη με σφάξετε.. δε θυμάμαι τα ακριβή λόγια...)

 

[domniki]

Ξεχνά Hachiko μου ξεχνάς!!!!Το Σ' αγαπώ το είχε πρωτοπεί για τον Άντονυ όταν έκαναν βόλτα

με το άλογο. "Αντονυ, ακούς την καρδιά μου πως χτυπάει;;;;

Σ' αγαπάει βρε κουτό σ΄αγαπάει..."

(Μη με σφάξετε.. δε θυμάμαι τα ακριβή λόγια...)

Ακομα δεν εχεις αναφερει την σκηνη απο το anime που σου εχει μεινει αξεχαστη Aυτος ειναι το τιτλος του thread !!!

 

[Turrican]

When a woman says no, she means no!!!!

 

[Juanita]

Ακομα δεν εχεις αναφερει την σκηνη απο το anime που σου εχει μεινει αξεχαστη Aυτος ειναι το τιτλος του thread !!!

Εχεις δίκιο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

1)Είναι η (οι) σκηνή (ές) που φέρνουν την Κάντυ στο σπίτι και

την αναλαμβάνει ο Άλμπερτ.

Ειδικά το σημείο που πιάνει τα χέρια της και της σκουπίζει τα δάκρυα...

(Βασικά... έχω ψιλομπερδέψει μάνγκα με ανιμε)

Δεν μπορώ να τα ποστάρω- δεν ξέρω πώς.

http://www.youtube.com/watch?v=Oq9gWtC5fKY&feature=related

2)Επίσης συγκλονιστικό για μένα είναι το κομμάτι που προσπαθεί

να πείσει τον Άλμπερτ να γυρίσει στο Νοσοκομείο.

http://www.youtube.com/watch?v=98MpJTpIm3s

3)Οι σκηνές που κάνει βόλτα με τον Αντονυ πάνω στο άλογο.

 

[Arwyn-t]

Εγω πάλι.... σταθερά 20 χρόνια τωρα, με το που σκεφτομαι Καντυ-Καντυ ΜΙΑ σκηνη καρφωνεται στο μυαλο μου: Ο Αλμπερτ στο νοσοκομειο, ορθιος μπροστα στην μπαλκονοπορτα, να γυρναει και με εκεινα τα διαπεραστικα γαλανα ματια να ρωταει "Ποια εισαι εσυ;". (emoticon που να ανατριχιαζει...) Και καπακι να τον ξαπλωνει η Καντυ στο κρεβατι και να ξαναρωταει αυτος "ποιος ειναι ο Αλμπερτ, γιατι με φωναζεις με αυτο το ονομα;".

Αυτα τα ματια, παιδια. Αυτα τα γαλανα ματια, με το χαμενο, φοβισμενο βλεμμα.... Αααααααχχχ..... Παλικαρι μου καημενο....

:flower:

 

[nina421]

Αξέχαστη... αλλά με αρνητικό τρόπο...

ο θάνατος του Άντονυ... το πόδι του αλόγου να πιάνεται στην παγίδα... το χλιμίντρισμα... ο Άντονυ να τινάζεται... το καπέλο του να φεύγει από το κεφάλι του... και.... και...

 

[Juanita]

"Πάλι έμεινες μόνη σου, Κάντυ..."


Ο Άλμπερτ μόλις έχει φύγει από το σπίτι... Ο κόσμος της όλος έχει χαθεί...


Αναλογίζεται τί έχει κάνει για να αξίζει τόση μοναξιά...


Τα δάκρυα αυλακώνουν το πρόσωπό της όπως η βροχή που πέφτει στο δρόμο.





Η θλίψη της κρατάει μόνο για λίγο... Τα στενοχωρημένα πρόσωπα των μικρών ασθενών της που αψήφισαν τη βροχή για να δούν αν είναι καλά φτάνουν και περισσεύουν για να ανθίσει ξανά το χαμόγελο στο πρόσωπό της...

 

 

 

 

 

[Λορένα]

η αγαπημενη μου σκηνη!

 

[akaliakoukou]

Είναι πολλές οι αγαπημένες μου, όμως... συμφωνώ με τη Juanita...

 


πάλι έμεινες μόνη σου Κάντυ... ολομόναχη!

 


Άλλη μια έντονη σκηνή είναι όταν η Κάντυ δεν μπορούσε να πάρει μαζί της τον Κλιν (στη σχολή των νοσοκόμων) ...


Κάθε φορά που το βλέπω κλαίω!!!

 


http://www.youtube.com/watch?v=JPtc31U2d9k

 

[domniki]

Άλλη μια έντονη σκηνή είναι όταν η Κάντυ δεν μπορούσε να πάρει μαζί της τον Κλιν (στη σχολή των νοσοκόμων) ...


Κάθε φορά που το βλέπω κλαίω!!!

Ναι

Εκει που φευγει με το τρενο και ο γλυκος μου ο Κλυν τρεχει πισω της...

Παρομοιως οταν πρεπει να τον "ξεφορτωθει" στους Ρανγκαν...ειναι τοσο σκληρη και θλιβερη η σκηνη...

Λατρευω τον Κλυν! Δεν συμμεριζομαι την αποψη της Μιζουκι οτι η ΤΟΕΙ της επεβαλλε το μικρο ρακουν και δεν τον ηθελε καθολου στην ιστορια.

 

[Λορένα]

Οι σκηνές που μου εμειναν αξεχαστες στο anime, με τρομαχτικό τρόπο :

1) Πρωτοειδα Καντυ, (στην πρωτη προβολη της) την στιγμη που την κυνηγουσαν οι ληστες στο δρόμο για το Μεξικο. Θυμαμαι εκλεισα τρομαγμενη την τηλεοραση.

2) Η σκηνη που διαβαζει τα ταρω, το μεντιουμ, και προβλεπει τον θανατο του Άντονυ. Καλα εδω, επαθα το απολυτο σοκ! Την εικονα δε, με τον σκελετο, που δειχνει το Ταρω, την εβλεπα ακομη και στον υπνο μου, τις επόμενες μέρες. Φανταστείτε, ακομη και σημερα, δεν δεχτηκα ποτε, να μου πει καποιος την "μοιρα" μου, έστω και στην πλάκα. Στο πισω μερος του μυαλου μου, έχω ακομη αυτη την τρομαχτική σκηνη!

3) Ο θάνατος του Άντονυ φυσικά. Αν και δεν το πήρα τόσο βαρια, οσο εκεινο με τα τραπουλόχαρτα.

4) Όταν κανουν τσακωτους καντυ-Τέρρυ στο σταύλο οι καλογριες.

5) Η σκηνη αποχωρισμου με τον Κλυν. Και εδω έριξα, Το κλαμα!

Αυτά..

Κατα περιεργο τρόπο, ο χωρισμος καντυ-Τερρυ δεν με πειραξε πολυ. Βασικα, δεν ειχα καταλαβει ότι χωρισαν. Προσφατα όμως που ξαναειδα την σκηνη, στο manga στο γραφειο μου, εν ωρα δουλειας (ειχα διαλειμμα), με πιασαν σχεδον τα κλαμματα. Ευτυχως, οι υπολοιποι πιστεψαν οτι με πειραξε στα ματια ο υπολογιστης, και γι'αυτο δακρυσα!

 

[akaliakoukou]

Θέλω να προσθέσω άλλες δύο σκηνές...

 


Η μία είναι στο Λονδίνο, στο ζωολογικό κήπο, όταν η Κάντυ πήγε να επισκευτεί τον Άλμπερτ και συνάντησε και τον Τέρυ εκεί. Και διαπίστωσε πως ο άνθρωπος που τον βοήθησε, αλλά κατά λάθος τον οδήγησε στο δωμάτιό της, ήταν ο Άλμπερτ!

 


Μου άρεσε πολύ το σημείο που σκεφτόταν η Κάντυ... (για άλλη μια φορά, εξαιρετική η φωνή της Ματίνας Καρρά...)

 


" Ο Τέρυ γελάει με τόσο γλυκό τρόπο και το φως του ήλιου πέφτει στο πρόσωπό του.


Χαίρομαι γι'αυτό! Ναι αλλά... υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι δεν πρόκειται να ξαναασχοληθώ με τον Τέρυ ποτέ πια!! Αλλά όμως.... όμως....."

 


(Επεισόδιο 37, 2ο μέρος,προς το τέλος του επεισοδίου)

 


[edit]Το βίντεο αυτό δεν είναι πλέον διαθέσιμο λόγω υποβολής αξίωσης πνευματικών δικαιωμάτων από το χρήστη TOEI ANIMATION CO.,LTD.. [edit]

 


Η δεύτερη σκηνή είναι πολύ αργότερα. Μόλις επέστρεψε η Κάντυ από τους σιδηροδρόμους στο Σικάγο, στον Άλμπερτ! (καλά, εκεί που την πήρε κυνήγι ο σκύλος, πολύ γέλιο!)


Ο Άλμπερτ έφτιαχνε φασολάδα και η Κάντυ προσφέρθηκε να τον βοηθήσει!... Παραλίγο όμως να πέσει η φασολάδα πάνω της!


Στεναχωρεμένη λέει του Άλμπερτ..

 


"δεν είμαι πολύ καλή στη φασολάδα ξέρεις!"

 


Ο Άλμπερτ την πειράζει και γελώντας της λέει, "μόνο στη φασολάδα?"

 


Η Κάντυ στρώνει το τραπέζι, και απογοητευμένη, λέει του Άλμπερτ:


"Πολύ φοβάμαι ότι ποτέ δε θα γίνω μια καλή σύζυγος..."

 


και τότε ο Άλμπερτ σκέφτεται.... :heartcloud:


"Μην ανησυχείς, Κάντυ, θα γίνεις η καλύτερη σύζυγος του κόσμου! Έχεις τόσο καλά αισθήματα κοριτσάκι μου, που μόνο ευτυχία μπορείς να δώσεις! Τυχερός αυτός που θα μοιραστεί τη ζωή του μαζί σου!..."





(Επεισόδιο 110, πρώτο μέρος)

 


[edit]Το βίντεο αυτό δεν είναι πλέον διαθέσιμο λόγω υποβολής αξίωσης πνευματικών δικαιωμάτων από το χρήστη TOEI ANIMATION CO.,LTD.. [edit]

 

[domniki]

και τότε ο Άλμπερτ σκέφτεται.... (Αααααχχχ!!!)


"Μην ανησυχείς, Κάντυ, θα γίνεις η καλύτερη σύζυγος του κόσμου! Έχεις τόσο καλά αισθήματα κοριτσάκι μου, που μόνο ευτυχία μπορείς να δώσεις! Τυχερός αυτός που θα μοιραστεί τη ζωή του μαζί σου!..."

Οντως, η Καντυ θα εκανε ευτυχισμενο οποιον ηταν διπλα της :hurrah:

 

[Juanita]

Η Κάντυ στρώνει το τραπέζι, και απογοητευμένη, λέει του Άλμπερτ:

"Πολύ φοβάμαι ότι ποτέ δε θα γίνω μια καλή σύζυγος..."

και τότε ο Άλμπερτ σκέφτεται.... (Αααααχχχ!!!)

"Μην ανησυχείς, Κάντυ, θα γίνεις η καλύτερη σύζυγος του κόσμου! Έχεις τόσο καλά αισθήματα κοριτσάκι μου, που μόνο ευτυχία μπορείς να δώσεις! Τυχερός αυτός που θα μοιραστεί τη ζωή του μαζί σου!..."

(Επεισόδιο 110, πρώτο μέρος)

Διευκρινήστε μου κάτι, γιατί έχει τεράστια σημασία για την επιβεβαίωση του έρωτα του Άλμπερτ για την Κάντυ.

Όταν το σκέφτεται αυτό έχει ήδη ξαναβρεί τη μνήμη του;;;;

Αν όχι, σημαίνει πως κάτι τον τραινάρει από το να σκεφτεί τον ευατό του στη θέση του τυχερού... ενδεχομένως το παρελθόν του που δε θυμάται (και αν είναι παντρεμένος με παιδιά στην Αφρική;;;;; )

Αν την έχει ξαναβρεί... χμ... ΘΕΛΩ ΑΛΛΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ!!!!

Dom, να γιατί πρέπει να επέμβουμε στα συννεφάκια

 

[Λορένα]

Όχι, τότε δεν έχει βρει την μνημη του ακομη, αλλά αυτο δεν νομιζω ότι ακυρωνει το ενδιαφερον του !

Υπάρχουν όμως και άλλες σκηνες, που το σιγουρεύουν.

Μια απο τις πιο δυνατες σκηνες, ειναι οταν μετα που τον παρεσυρε αυτοκινητο, ο γιατρος Μαρτιν του λεει πως θα ξαναθυμηθει. Ο Άλμπερτ, αναρωτιεται πως θα ειναι, και ταυτοχρονα, αναρωτιεται αν θα μπορει να εξακολουθει να μενει με την καντυ. Και... αναστεναζει ταυτοχρονα λεγοντας το όνομα της.

Άλλη σκηνη ειναι όταν, θυμαται, και το μόνο που σκεφτεται ειναι παλι η καντυ. Για την ακριβεια, ειναι το πρώτο που του ήρθε στο μυαλο του. Δες λίγο την σκηνη αυτη!!!

Επομενη σκηνη, οταν την βλεπει να κλαιει για τον Τερρυ, και την παει στο κρεβατι κοιμισμενη. Εκει ειναι η φοβερη αυτη σκηνη, που την αγκαλιαζει!!! Αχ, Αχ!

Μετα η σκηνη στο δεντρο, που της λεει να μοιραστει μαζι του, τα προβληματα της. (αυτη όχι και τοσο).

Μετα έχουμε την σκηνη της αναγνωρισης με τον θειο Γουιλιαμ, και εκει φαινονται πολλα.

Και η τελικη σκηνη της αναγνωρισης του πριγκιπα.

Μεσα σε όλα αυτα, ειναι και μια ατακα της Καντυ, που δειχνει πια, πως αρχιζει να τον ερωτευεται, πολυ πριν καταλαβει πως ειναι ο πριγκιπας της. Ειναι η σκηνη που μετα την διαλυση του αρραβωνα, του ανακοινωνει πως θα γυρισει στο ορφανοτροφειο. Εκει λεει απο μεσα της κοιταζοντας τον ΆΛμπερτ "και όμως, ενα κομματι μου δεν θέλει να αφησει τον Άλμπερτ". Αυτο δεν ειναι αποδειξη???? και τρανταχτη μαλιστα??

Συνεχιζει με την σκεψη του Άλμπερτ, να λεει πως δεν υπαρχει καμια σαν αυτη στην οικογενεια Άντλευ.

Για μενα, ο ερωτας τους ειναι δεδομενος, και η φυσικη καταληξη.

 

[Juanita]

Για μενα, ο ερωτας τους ειναι δεδομενος, και η φυσικη καταληξη.

Λορένα μου, δεν έχω καμιά αντίρρηση πως ο Άλμπερτ( :fever: αδυναμία μου μεγάλη αρρώστια μου μοναδική) στο manga δείχνει κατεφανέστατα πως λατρεύει, θέλει και θα είναι με την Κάντυ... (και δε χορταίνω να το διαβάζω και να χαίρομαι που τελικά η Κάντυ έμεινε μ' αυτόν)

Επειδή όμως δεν έχω όλα τα επεισόδια στο βίντεο και από το YT φέξε μου και γλύστρισα... ήθελα να ξέρω αν αυτή η σκηνή στην ΤιΒι έγινε πριν ο Άλμπερτ ξαναβρει τη μνήμη του. Βλέπεις... στην ΤΟΕΙ ήταν μάλλον Τερρυκιές... και δεν ήθελαν να δώσουν την πρέπουσα σημασία στις σοβαρές λεπτομέρειες

 

[akaliakoukou]

Επεισόδιο 56

 


Καπετάνιος:


Το ταξίδι με το πλοίο είναι όπως η ίδια η ζωή.


Υπάρχουν άγρια κύματα και δυνατοί άνεμοι


που πρέπει κανείς να μπορεί να τους αντιμετωπίζει


με ψυχραιμία πάντα…

 

[Arwyn-t]

Η σκηνη που αποχαιρετα ο Αλμπερτ την Καντυ που εχω στο αβαταρ μου. recry:

Μπραβο στην ΤΟΕΙ για τον σχεδιασμο! Ειναι ενας Αλμπερτ στο μεταιχμιο, ο απλος Αλμπερτ που σε λιγο θα κρυφτει πισω απο τα γυαλια του μυστηριωδη Αλμπερτ, του μυστικου Γουϊλλιαμ. Τα γυαλια ειναι παροντα, αλλα αφημενα στην κορυφη του κεφαλιου του, πρεπει να τα φορεσει, αλλα οχι, οχι ακομα. Πώς το είπε ο Darth Vader πριν πεθανει? "Let me look on you with my own eyes", ασε με να σε κοιταξω με τα δικα μου ματια. Με τα δικα του γυμνα ματια αποχαιρετα ο Αλμπερτ την Καντυ, και μετα, κατω στο δρομο, φορωντας τα γυαλια πλεον, επαναλαμβανει το αντιο....

Αγορι μου γλυκο!

 

[Minerboh]

Γειά σας παιδιά, χαίρομαι που έγινα μέλος της παρέας σας! Θα ξεκινήσω τις δημοσιεύσεις μου απο εδώ!

Η αγαπημένη μου σκηνή απο την Κάντυ, ε? Χμμμμ! έχω πολλές αλλά αν πρέπει να διαλέξω μια αυτή θα είναι η σκηνή στην οποία η Κάντυ δίνει ενα φάσκελο στην αντιπαθητική Ελίζα όταν εκείνη διάβασε το γράμμα της Κάντυ χωρίς να ζητήσει την άδειά της! Συνέβη τότε που η Κάντυ και η Ελίζα ήταν εσωτερικές στο κολέγιο του Άγιου Παύλου!

Δυστυχώς ΄τετοιες σκηνές δεν υπήρχαν πολλές και η ....Ελίζα έκανε στις κατεργαρίες της χωρίς να τιμωρήται!

 

[Eva8]

Οι αγαπημένες μου σκηνές.....

φυσικά το πρώτο φιλί (στο anime, γιατί του manga δεν είναι τόσο ρομαντικό να το πω?!)

η βόλτα με το άλογο που ξεχνάει τον Αντονυ, και

η σκηνή του αποχωρισμού στη σκάλα!

Ακόμα όταν τις βλέπω με πιάνει ταχυπαλμία! μετά από 25 χρόνια! παιδικό σου λέει μετα....!