Μεγάλη και διαχρονική αγάπη για τα σταυρόλεξα, τα οποία και τιμώ δεόντως ακόμη και σήμερα, ειδικά στις διακοπές.
Το περιοδικό που με μύησε στα σταυρόλεξα είναι ο Γρίφος, τον οποίο και συστηματικά έπαιρνε η μητέρα μου στις αρχές της δεκαετίας του '90. Μεγαλώνοντας, η μητέρα μου μου έδειχνε πώς γράφονται και λύνονται τα σταυρόλεξα, οπότε σιγά σιγά μάθαινα να γράφω γράμματα βλέποντας τη μητέρα μου να λύνει σταυρόλεξα. Φυσικά και από ένα σημείο και μετά έλυνα κι εγώ σταυρόλεξα στο Γρίφο, με αγαπημένο το εικονόλεξο, για το οποίο σκοτωνόμασταν με τον αδερφό μου ποιος θα προλάβει να το λύσει. Εμβόλιμα, όσο ήμουν στο δημοτικό, έπαιρνα τον μίνι Γρίφο, που ήταν ειδικός για παιδιά, το Μικρό Τεστ, τα ειδικά καλοκαιρινά τεύχη των Σαϊνιών που είχαν και σταυρόλεξα μέσα, και τα ειδικά περιοδικά Passatempo του Μίκυ Μάους. Αλλά κάθε καλοκαίρι έπαιρνα Γρίφο.
Γύρω στο 2004 πήρα τυχαία το Σάββατο, μιας και το είχα δει διαφήμιση στο Γρίφο. Παρότι συνεχίσαμε με το Γρίφο (ειδικά το χειμώνα, ανά διαστήματα πέρναγε και ένα σταυρολεξικό περιοδικό για να περνάμε την ώρα μας), τα τελευταία 3 χρόνια θυμήθηκα το Σάββατο, και πλέον κόλλησα τη μάνα μου και παίρνει τους τόμους. Εγκαταλείψαμε το Γρίφο, γιατί είχε ένα κομμάτι του τεύχους δύσκολα σταυρόλεξα, οπότε ένα εύλογο κομμάτι του περιοδικού έμενε μονίμως άλυτο. Ενώ, αντίθετα, το Σάββατο έχει όλα τα είδη σταυρολέξων που μας αρέσουν, κι εγώ ειδικά τα λύνω όλα. Από ένα σημείο και μετά, έχοντας λύσει αρκετά σταυρόλεξα, μαθαίνεις τις στάνταρ λέξεις και το πηγαίνεις τυφλοσούρτη. Το Σάββατο μου χει σταθεί και σε δύσκολες στιγμές, ειδικά σε κάτι ξενυχτιάρικα νούμερα υπηρεσιών στο στρατό, και μέχρι πριν λίγες μέρες περιποιήθηκα ένα τεύχος του, χώρια που έχω παρατημένο ένα τόμο για ώρα ανάγκης.
Οπότε Γρίφος και Σάββατο από μένα. Βατό επίπεδο σταυρολέξων. Δοκίμασα κάποτε το Τεστ και το Κουίζ, αλλά δε μου κάθισαν καλά. Έπεσαν στα χέρια μου και άγνωστα, καινούρια περιοδικά σταυρολέξων, αλλά προσπαθώντας να λύσω κάποια σταυρόλεξα, είδα ότι έβαζαν "δύσκολους" ορισμούς για βλακώδεις λέξεις, ή ακόμα και για λέξεις που φαίνονται λανθασμένες ή ανύπαρκτες (αν κατάλαβε κανείς τι εννοώ).
Συνήθως τα σταυρολεξικά τα κρατάγαμε για ένα διάστημα ενός χρόνου, περίπου, μήπως και κανένας λύσει τα κενά, και μετά γινόταν μαζική εκκαθάριση. Τα Σαϊνια και τα Passatempo φύγανε σε γενική εκκαθάριση δωματίου πριν καμιά 10άρα χρόνια.
