Metalcandyman
Billy Mitchell εκ Σερρών
- Joined
- 23 Απρ 2011
- Μηνύματα
- 9.351
- Αντιδράσεις
- 6.062
Λογο καποιου βυσματος που με εφαγε την θεση αντι να παω σε μοναδα της πολης μου που ηταν δεδομενο και καλα οτι θα πηγαινα λογο μοριων απο την υποληπη θητεια μου η τελευταια μοναδα που πηγα πριν απολυθω ηταν η 34 ΕΜΑ στο καρατασου στη θεσσαλονικη.Για τον λογο λοιπον που ανεφερα παραπανω και αφου η ειδικοτητα μου ηταν αρχηγος πληρωματος μεσου αρματος Μ60Α3 και επρεπε να παω σε αντιστοιχη μοναδα αντιθετα με πηγαn στην 34 ΕΜΑ που δεν ειχε Μ60 αλλα leopard 1V και 1A5 Οποτε χρεωθηκα και ασχολιομουνα περισσοτερο με αρματα της σειρας Μ και συγκεκριμενα με ενα γεφυροφορο Μ60ΑVLB και ενα M88 αλλα αφου εβγαινα σε ασκησεις και με τα leopard εκπαιδευτηκα και σαυτα.
Απολυθηκα 2 δεκεμβιου και 2 μηνες πριν τον οκτωβριο δηλαδη ηξερα οτι θα παρω μερος στην μεγαλη στρατιωτικη παρελαση της θεσσαλονικης και φυσικα τα ειχα με την τυχη μου που απολυομουνα δεκεμβριο λογο φυλακων γιατι οποιος εχει παρει μερος με οχηματα ξερει πολυ καλα τι παλουκι ειναι αυτο.Εβδομαδες πριν ειχαμε πεθανει στης προβες και το κακο δεν ηταν οτι καποιος καραβανας μας επητηρουσε μας ελεγε τι επρεπε να γιννει κλπ αλλα οτι αυτος που ηταν το γενικο κουμαντο ηταν ο μοναδικος υποστρατηγος απ'οσο ξερω που δεν γουσταρε να φοραει το πυληκιο και φορουσε το μαυρο μπερε ακομα και επισημα και δεν καταλαβενε χριστο.Δυστηχως δεν θυμαμαι το ονομα του αλλα ηταν τοσο πορωμενος που μας εβγαλε την ψυχη.Μιλαμε για προβες ολη μερα γιατι τα αρματα η καλητερα τα πυροβολα τους επρεπε να ειναι ακριβως διπλα διπλα με αποσταση εκατοστου και να μην προεξεχει απολυτως τιποτα οπως πρεπει να γεινεται και σε ολα τα οχηματα γενικα σε στρατιωτικες παρελασεις.Ωσο περνουσαν οι μερες ειχαμε τρελαθει στης προβες και καθως πλησιαζαμε για την παρελαση αρχισε η συντηρηση των αρματων και το καθαρισμα τους που πραγματικα με αυτον πανω απο το κεφαλι μας τα ειχαμε κανει σαν να ειχαν βγει εκεινη την στιγμη απο το εργοστασιο.
Τελικα εφτασε η μεγαλη μερα φορεσαμε της στολες και κατεβηκαμε στο χωρο της παρελασης και βαλαμε τα αρματα στης θεσεις τους.Το αγχος πραγματικα τεραστιο απο ολους γενικοτερα απο τον καθε φανταρο μεχρι τον πιο υψηλοβαθμο.Οταν ξεκινησαμε τελικα η δεικη μου θεση ηταν πανω στον πυργο σαν αρχηγος πληρωματος και πραγματικα δεν περιγραφονται ολα αυτα τα συναισθηματα εκεινης της στιγμης να περνας με τα αρματα μεσα στην πολη και με χιλιαδες κοσμο γυρω γυρω να χειροκροτα να βγαζει φωτογραφιες κλπ και συ πανω στον πυργο να στεκεσαι κλαρινο και να μην κουνιουνται ουτε τα ματια.Οταν τελειωσε η παρελαση ενα ''επιτελους τελος'' ακουστηκε απο ολους και το αγχος εφυγε σε δευτερολεπτα κρατωντας μονο τα συναισθηματα της παρελασης.
Μπορει να μην γουσταρω τους καραβαναδες και γενικα οτι εχει σχεση με στρατο γιατι δεν νομιζω να υπαρχουν πολλοι που να εχουν περασει χειροτερη θητεια απο μενα,μπορει να μην ειμαι πορωμενος καθε αλλο μαλιστα,μπορει να μην ημουνα υποδειγμα φανταρου ισα ισα το ακριβως αντιθετο γιαυτο και υπηρετησα 4 μηνες παραπανω λογο φυλακων αλλα πραγματικα αισθανομαι πολυ τυχερος που βιωσα μια απο της καλητερες εμπειριες της ζωης μου περνοντας μερος στην μεγαλη στρατιωτικη παρελαση της θεσσαλονικης.
Αμα εχει καποιος αναλογη εμπειρια ας την γραψει.
Προβολή συνημμένου 89704
Απολυθηκα 2 δεκεμβιου και 2 μηνες πριν τον οκτωβριο δηλαδη ηξερα οτι θα παρω μερος στην μεγαλη στρατιωτικη παρελαση της θεσσαλονικης και φυσικα τα ειχα με την τυχη μου που απολυομουνα δεκεμβριο λογο φυλακων γιατι οποιος εχει παρει μερος με οχηματα ξερει πολυ καλα τι παλουκι ειναι αυτο.Εβδομαδες πριν ειχαμε πεθανει στης προβες και το κακο δεν ηταν οτι καποιος καραβανας μας επητηρουσε μας ελεγε τι επρεπε να γιννει κλπ αλλα οτι αυτος που ηταν το γενικο κουμαντο ηταν ο μοναδικος υποστρατηγος απ'οσο ξερω που δεν γουσταρε να φοραει το πυληκιο και φορουσε το μαυρο μπερε ακομα και επισημα και δεν καταλαβενε χριστο.Δυστηχως δεν θυμαμαι το ονομα του αλλα ηταν τοσο πορωμενος που μας εβγαλε την ψυχη.Μιλαμε για προβες ολη μερα γιατι τα αρματα η καλητερα τα πυροβολα τους επρεπε να ειναι ακριβως διπλα διπλα με αποσταση εκατοστου και να μην προεξεχει απολυτως τιποτα οπως πρεπει να γεινεται και σε ολα τα οχηματα γενικα σε στρατιωτικες παρελασεις.Ωσο περνουσαν οι μερες ειχαμε τρελαθει στης προβες και καθως πλησιαζαμε για την παρελαση αρχισε η συντηρηση των αρματων και το καθαρισμα τους που πραγματικα με αυτον πανω απο το κεφαλι μας τα ειχαμε κανει σαν να ειχαν βγει εκεινη την στιγμη απο το εργοστασιο.
Τελικα εφτασε η μεγαλη μερα φορεσαμε της στολες και κατεβηκαμε στο χωρο της παρελασης και βαλαμε τα αρματα στης θεσεις τους.Το αγχος πραγματικα τεραστιο απο ολους γενικοτερα απο τον καθε φανταρο μεχρι τον πιο υψηλοβαθμο.Οταν ξεκινησαμε τελικα η δεικη μου θεση ηταν πανω στον πυργο σαν αρχηγος πληρωματος και πραγματικα δεν περιγραφονται ολα αυτα τα συναισθηματα εκεινης της στιγμης να περνας με τα αρματα μεσα στην πολη και με χιλιαδες κοσμο γυρω γυρω να χειροκροτα να βγαζει φωτογραφιες κλπ και συ πανω στον πυργο να στεκεσαι κλαρινο και να μην κουνιουνται ουτε τα ματια.Οταν τελειωσε η παρελαση ενα ''επιτελους τελος'' ακουστηκε απο ολους και το αγχος εφυγε σε δευτερολεπτα κρατωντας μονο τα συναισθηματα της παρελασης.
Μπορει να μην γουσταρω τους καραβαναδες και γενικα οτι εχει σχεση με στρατο γιατι δεν νομιζω να υπαρχουν πολλοι που να εχουν περασει χειροτερη θητεια απο μενα,μπορει να μην ειμαι πορωμενος καθε αλλο μαλιστα,μπορει να μην ημουνα υποδειγμα φανταρου ισα ισα το ακριβως αντιθετο γιαυτο και υπηρετησα 4 μηνες παραπανω λογο φυλακων αλλα πραγματικα αισθανομαι πολυ τυχερος που βιωσα μια απο της καλητερες εμπειριες της ζωης μου περνοντας μερος στην μεγαλη στρατιωτικη παρελαση της θεσσαλονικης.
Αμα εχει καποιος αναλογη εμπειρια ας την γραψει.
Προβολή συνημμένου 89704
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή: