Λοιπόν .... ήρθε και η δική μου η σειρά
Ήταν η τρίτη συνάντηση στην οποία ήμουν παρούσα και έχω να πω ότι όντως περάσαμε πολύ όμορφα. Κόσμος πολύς και καλός. Άτομα τα οποία γνώρισα για πρώτη φορά, άτομα τα οποία έχω ξαναδεί, όλοι τους με έναν εμφανή κοινό παρονομαστή: το χαμόγελο ... και στην πορεία τα τρελά γέλια βέβαια.
Highlight No 1: Τη μισή σαβούρδα που έφαγα στη διαδρομή από τον Εξωστρεφή στο Βυζαντινό πηγαίνοντας μες στην καλή χαρά με τη Juanita δίπλα μου η οποία μόλις αντιλαμβάνεται ότι θα πέσω βάζει το χέρι της να με πιάσει και παράλληλα μου σκάει και μια τσαντιά στο κεφάλι (τι είχε μέσα σε αυτή την τσάντα αναρωτιέμαι ακόμη)
. Την ευχαριστώ όμως διότι χωρίς την έγκαιρη παρέμβασή της θα ήμουν στο δάπεδο φαρδιά πλατιά (άσε που μπορεί να χτυπούσε και η Μαρία Κώνστα)
Highlight No 2: Τις γλαφυρές περιγραφές του Dominion την ώρα που τρώγαμε (η ανατομία ενός εγκλήματος, πιστέψτε με)
Highlight No 3: Αυτή τη γκαστρωμένη πατάτα που δεν κατάλαβα γιατί ονομαζόταν έτσι αλλά να ναι καλά ο Saulot που είχε την έμπνευση να την παραγγείλουμε και που μας οργάνωσε ευρύτερα στο θέμα του φαγητού (credit στη γλυκόπιοτη ρακή)
Highlight No 4: Τις 6 μερίδες από το μωσαϊκό ψυγείου που προπαραγγείλαμε και ο σερβιτόρος θεώρησε ότι έπρεπε να τις φέρει μαζί με το φαγητό (προφανώς δεν ήμουν σαφής)
Οι συναντήσεις αυτές λίγο με αγχώνουν διότι πάντα μα πάντα μπλέκω τα ονόματα με τα nicknames ή δεν θυμάμαι σωστά τα ονόματα (σόρι Κώστα που σε έλεγα με σιγουριά Γιώργο ή πάλι έκανα λάθος; ).
Προσβλέποντας σε επόμενη συνάντηση για να καταφέρουν να είναι παρόντα και τα παιδιά που δεν μπόρεσαν.
Υ.Γ.
Θες έναν Σάκη;