Συνεντεύξεις παλαίμαχων μπασκετμπολιστών

[Nemo]

Mpasket-ικος ο Maddog ???? (

και σε νομιζα για μπ-ασκετο)

 

[alkis21]

Χαίρομαι που κι οι δύο πήραμε αυτό που ζητήσαμε. Βρε μπας και ο Κούβαρης διαβάζει το GRM;

Άλλη μια πολύ καλή συνέντευξη, εννοείται πως θυμάμαι το απίστευτο κόψιμο στον Γκάλη στο τέλος ενός αγώνα μετά από τον οποίο αν δεν κάνω λάθος ο Χρήστος Χριστοδούλου είχε χειροδικήσει εναντίον του Νίκου Παπαδογιάννη. Μου άρεσε και το σχόλιο για τον Μίσσα τον οποίο πάντα θεωρούσα από τους πιο υποτιμημένους Έλληνες προπονητές.

 

[Olorin]

Shane Heal, και πλέον έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι σοβαρά αν υπάρχει ξένος αθλητής που να αγωνίστηκε στη χώρα μας και να πληρώθηκε το σύνολο των δεδουλευμένων.
Κρίμα που ο δημοσιογράφος δεν ήξερε ή δεν θυμήθηκε να τον ρωτήσει για την μαγική εμφάνιση (28 πόντοι) εναντίον των ΗΠΑ στην Ολυμπιάδα της Ατλάντα και τον τσαμπουκά με τον Μπάρκλεϊ που τον κοίταζε σαν περίεργο έντομο. :animlaugh: Όταν τον ρώτησαν μετά γιατί δεν αντέδρασε, είχε απαντήσει "δεν δέρνω πρωί, μόνο βράδυ" .

Τον Heal τον είχα γνωρίσει το 2004 στην Ολυμπιάδα όταν ήμουν εθελοντής στο Ολυμπιακό Χωριό (αν και τον είχα δει και στο γήπεδο κάποιες φορές βέβαια, αφού αγωνίστηκε αρκετά χρόνια σε ελληνικές ομάδες). Πρέπει να ήταν από τους κορυφαίους σουτέρ τριπόντων που πέρασαν ποτέ από την Ελλάδα, να μην πω από την Ευρώπη. Βέβαια αυτό είναι γενικότερα το στυλ του αυστραλιανού μπάσκετ (κάπως έτσι έπαιζε άλλωστε κι ο έτερος μεγάλος Αυστραλός που ήρθε Ελλάδα, ο Andrew Gaze), που θυμίζει λιγάκι... videogame (γρήγορο, ανοργάνωτο μπάσκετ και πολλά, πάρα πολλά τρίποντα), όπως μου επιβεβαίωσε κι ένας πρώην συμπαίκτης μου που πήρε μεταγραφή σε μια ομάδα εκεί... Επίσης επιβεβαιώνω από προσωπική εμπειρία αυτό που λέει για τα στενάκια της Καισαριανής. Επειδή ήταν δίπλα η σχολή μου στο Παν/μιο Αθηνών τύχαινε πολλές φορές να χρειάζεται να πηγαίνω από εκεί και πράγματι αν κάποιος είχε παρκάρει λίγο περίεργα, ήταν πολύ πιθνόν να κολλήσεις και να μην μπορείς να βγεις...

Olorin είναι τα γενέθλιά σου σήμερα; Όπως και να χει, έχεις δώρο . Μόλις σήμερα ανέβηκε η συνέντευξη του Henry Terner .
Respect

Εντάξει, δεν μπορώ να πάρω το credit, αφού σχεδόν τα μισά σχόλια κάτω από τις προηγούμενες συνεντεύξεις ζητούσαν Turner...

Μόλις το είπες, βρέθηκε!
Henry Turner λοιπόν:

Κοίτα, η αλήθεια είναι πως έπεσε στην περίπτωση κι αυτός με τις δυο ομάδες που επέλεξε/τον επέλεξαν...

Αφενός ο Πανιώνιος, έκανε συνήθως προσεγμένες κινήσεις αγοράζοντας/ανακαλύπτοντας φθηνούς και σχετικά άγνωστούς ξένους τους οποίους πλαισίωνε με πιτσιρικάδες που είχαν βγει από τα Παιδικοεφηβικά ή έστω παίκτες που τους είχε αγοράσει από ομάδες χαμηλών κατηγοριών σε ηλικία 17-18 ετών για ένα κομμάτι ψωμί και εξελίχθηκαν σε γνωστές φυσιογνωμίες της Α'1 (βλ. Φάνης ή ακόμα και Μποσγανάς). Άρα, σχεδόν όλο το μπάτζετ ήταν λίγο πολύ προαποφασισμένο και σε σχέση με άλλες ομάδες που έκαναν τρελά ανοίγματα και μετά από 1-2 χρόνια διαλυόντουσαν, ήμασταν κάπως πιο... νοικοκυρεμένοι.

Αντίστοιχα, το Μαρούσι εκείνη την εποχή είχε από πίσω τον Βωβό που τότε έχτιζε όλη την Κηφισίας από το Ψυχικό και πάνω, με αποτέλεσμα το όνομά του να είναι το συνώνυμο της φερεγγυότητας και τα επόμενα χρόνια να πρωταγωνιστήσει στην Ελλάδα, αλλά και να φτάσει ακόμα και σε ευρωπαϊκό τίτλο. Αυτός ακριβώς ο εφησυχασμός τους όμως και η εξάρτηση από τον Βωβό ήταν που τους οδήγησαν και σχεδόν στη διάλυση και την αφάνεια σήμερα...

Χαίρομαι που κι οι δύο πήραμε αυτό που ζητήσαμε. Βρε μπας και ο Κούβαρης διαβάζει το GRM;
Άλλη μια πολύ καλή συνέντευξη, εννοείται πως θυμάμαι το απίστευτο κόψιμο στον Γκάλη στο τέλος ενός αγώνα μετά από τον οποίο αν δεν κάνω λάθος ο Χρήστος Χριστοδούλου είχε χειροδικήσει εναντίον του Νίκου Παπαδογιάννη. Μου άρεσε και το σχόλιο για τον Μίσσα τον οποίο πάντα θεωρούσα από τους πιο υποτιμημένους Έλληνες προπονητές.

Να σου πω την αλήθεια, το περιστατικό με τον Χρου-Χρου, το θυμάμαι πολύ αμυδρά, περισσότερο να το μαθαίνω μετά... Αυτό που σίγουρα θυμάμαι όμως (πέρα από την ιστορική τάπα, προφανώς), είναι πως πριν από εκείνο το παιχνίδι είχαμε παίξει φιλικό με το αντίστοιχο τμήμα των Μίνι του ΠΑΟ και δεδομένου πως προς το τέλος ο κόσμος είχε αρχίσει να καταφθάνει για να δει τον αγώνα, άρχισαν να πανηγυρίζουν τα καλάθια μας και στην τρυφερή ηλικία των 12 ετών, ένιωσα λιγάκι κι εγώ "μεγάλος"...

Όπως είχα πει και για τον Harvey πιο πάνω, δεν θα ξεχάσω με τίποτα τα απίστευτα καρφώματά του. Πραγματικά απογειωνόταν, παρόλο που είχε ένα περίεργο πάτημα με τα δυο πόδια όπου νόμιζες ότι έβαζε τόση δύναμη στο πάτημα που δεν θα μπορούσε να σηκωθεί μετά (κάπως όπως κι ο John Hudson). Μέχρι και 360 είχε κάνει σε έναν αγώνα με τον ΠΑΟΚ, ενώ δεν θα ξεχάσω και τον Σκουντή να ουρλιάζει (δεν θυμάμαι από ποιον αγώνα) "Τέεερνεεερρρ... Ο άνθρωπος είναι ελικόφτερο!!!" (ναι, με "φ"...). Όπως επίσης και ότι την επόμενη χρονιά καθόμουν ευλαβικά κάθε βδομάδα και διάβαζα τα στατιστικά κάθε αγώνα των Sacramento Kings για να δω αν έπαιξε και χαιρόμουν κάθε φορά που σκόραρε πάνω από... 2π. λες και ήταν... προσωπικός μου φίλος.

Edit: Χαίρομαι που από ό,τι φαίνεται η μνήμη μου καλά κρατεί, αφού μόλις είδα ότι όλες οι πιο πάνω φάσεις συνέβησαν στο περίπου όπως τις θυμόμουν, όπως φαίνεται στο πιο κάτω βίντεο που είχε στο YouTube:

Όσο για τον Μίσσα, συμφωνώ απολύτως και δεν είναι καθόλου τυχαίες οι πρόσφατες επιτυχίες που είχε με τις Εθνικές Ομάδες των Νέων και αυτή των Γυναικών (ειδικά με την τελευταία, για όσους γνωρίζουν από Γυναικείο μπάσκετ, οι πορείες που έκανε τα προηγούμενα χρόνια αποτελούν τεράστια υπέρβαση με βάση το επίπεδο του ελληνικού γυναικείου μπάσκετ). Πάλι θα ευλογήσω τα γένια μου πάντως, αφού η αλήθεια είναι πως μπορεί όλοι να ξέρουν για το ότι τα Τμήματα Υποδομής του Πανιωνίου είναι παραδοσιακά τα κορυφαία στην χώρα στο κομμάτι της παραγωγής παικτών, αλλά πολλοί είναι αυτοί που ξεχνούν πως και πολλοί γνωστοί προπονητές βγήκαν από εκεί προπονόντας αρχικά πιτσιρίκια μικρών ηλικιών και προχωρώντας αργότερα στις ομάδες Παίδων κι Εφήβων. Από προπονητές Εθνικών ομάδων (Δενδρινός, Ζούρος, Μίσσας κ.α.), μέχρι και πολλούς ακόμα που προπόνησαν κατά καιρούς ομάδες της Α'1 και της Α'2. Δεν έχω κάποια πρόχειρα στατιστικά, αλλά θα μου προκαλούσε μεγάλη εντύπωση αν έχουν βγει από άλλη ομάδα περισσότεροι -γνωστοί- προπονητές τις τελευταίες δεκαετίες (ίσως του Άρη, αλλά σε παλαιότερες εποχές)...

//Edit#2: Επίσης είμαι σίγουρος πως δεν ήταν Ημιτελικός Korac το παιχνίδι με την CSKA που έχεις στο αρχείο σου Άλκη (ίσως "16" ή Προημιτελικός, χωρίς να παίρνω κι όρκο). Το λέω γιατί είμαι σίγουρος πως ημιτελικό είχαμε φτάσει μόνο το 1994 και το 1999.

 

[alkis21]

Απολαυστικό όπως πάντα το post σου Νότη. Και φυσικά θυμάσαι σωστά, προημιτελικός ήταν ο αγώνας από τον οποίο δυστυχώς δεν προκριθήκατε παρά τη νίκη με μεγάλη διαφορά αφού ακολούθησε συντριβή στη Μόσχα.

 

[alkis21]

Edgar Jones

 

[Nemo]

(Προσωπικα) ο καλυτερος ποιοτικα παιχτης και μπασκετικα ποιο πληρης Αμερικανος που εχει ερθει απο την πρωτη φουρνια των ξενων (80ς).(ακομα και απο τον Κ.Μπαρλοου).

Αναφερομαι στην παρουσια του στον Παναθηναικο ,οπου εκανε την διαφορα.

Μηπως ο Αρης το 89 πηρες τον λαθος Jones ,(αντι του Μαικ επρεπε να παρει τον Edgar) ????

 

[panp]

Eίναι λίγο off-topic, αλλά μήπως μπορεί να βρεθεί η πάλαι ποτέ συνέντευξη του Σαλιαρέλη (τι να κάνει κι αυτό το παιδί...) στο Φίλιππα Συρίγο (τι να κάνει κι αυτό το παιδί..), που σε κάθε ερώτηση περί των οικονομικών του Ολυμπιακού, ο "ρουμπίνιας" απαντούσε "Δε χρωστάω, κύριε" ;

 

[alkis21]

Mirko Milicevic. Ωραίος τύπος

 

[herco]

Συμμετειχε με τον καλυτερο τροπο στη παραδοση της ομαδας μας (Ραμπιδης,Βρέινς,Μπλακμαν,Αλεξαντερ κλπ κλπ) σε καλους ξενους παιχτες. Το στυλ του ηταν μοναδικο και μας ειχε τρελλανει εκεινη τη χρονια.

 

[Olorin]

Τεράστια μορφή ο Μίρκο (κυριολεκτικά και μεταφορικά). Απίστευτος τύπος με αντιτουριστικό φυζίκ που όπως έλεγαν μέχρι και οι αθλητικογράφοι της εποχής παρέπεμπε περισσότερο σε... ταβερνιάρη/μανάβη, παρά σε μπασκετμπολίστα, αλλά έβαζε την μπάλα όπως ήθελε, με σήμα-κατατεθέν φυσικά του σουτ από την -πλούσια- κοιλιά!

Βέβαια δυσκολεύομαι λιγάκι να πιστέψω ότι καρφώνει στα 47 του, όταν δεν κάρφωνε ούτε στα 25 του, αλλά τέλος πάντων...

//Για να πω την αμαρτία μου πάντως, αν και ήξερα ότι για χρόνια μετά έπαιξε στην Τουρκία, δεν είχα ιδέα ότι έμενε στην Ελλάδα πια, ούτε φυσικά για τη γυναίκα του...

 

[alkis21]

Βέβαια δυσκολεύομαι λιγάκι να πιστέψω ότι καρφώνει στα 47 του, όταν δεν κάρφωνε ούτε στα 25 του, αλλά τέλος πάντων...

Επίσης επειδή ήμουν στον αγώνα Απόλλων-ΑΕΚ που αναφέρει, αυτά τα 3-4 τρίποντα από τα 10 μέτρα δεν τα θυμάμαι.

Τον είχα πετύχει μια φορά, περιμέναμε τη σειρά μας σε ένα κομμωτήριο στην Πάτρα. Πραγματικά αν εξαιρέσεις το ύψος δεν θύμιζε σε τίποτα αθλητή.

 

[Nemo]

Ο ΕΝΤΙ ΤΖΟΝΣΟΝ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟ SENTRAGOAL
«Έψαχνα... μαύρες γάτες για την προπόνηση!»

>>>>> http://www.sentragoal.gr/article.asp?catid=26638&subid=2&pubid=129203907

Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης ο Σύλλογος Βετεράνων Καλαθοσφαιριστών Ελλάδος και το Επαγγελματικό Επιμελητήριο διοργανώνουν αγώνα Ελλήνων και ξένων παλαιμάχων παικτών, οι οποίοι έχουν αγωνιστεί στις ομάδες της πόλης.

(Τετάρτη 28 Νοεμβρίου)

............

 


Στο παρκέ του Παλαί ντε σπορ θα πατήσουν για άλλη μια φορά ο Ρόι Τάρπλεϊ, ο Ντέιβιντ Ίνγκραμ, ο Κένεθ Μπάρλοου, ο Ντέιβιντ Ρίβερς, ο Ρολάντο Μπλάκμαν, ο Μπίλι Βάρνερ, ο Μάικλ Τζόουνς, ο Χουάν Αντόνιο Μοράλες, ο Κλαούντιο Κολντεμπέλα, ο Μάριο Μπόνι, ο Λευτέρης Σούμποτιτς, ο Πέντραγκ Στογιάκοβιτς, ο Στηβ Μπάκναλ, ο Ντορόν Τζάμσι..........................

 

 


>>>>>>>> http://www.retromaniax.gr/vb/showthread.php?24522-O%E9-%F0%E1%EB%E1%E9-%F0%EF%F4%E5-%E4%EF%EE%E5%F2-(80%F2-90%F2)-%F4%EF%F5-%F0%E1%F1%EA%E5-%F3%E5-%E5%ED%E1-must-see-%E1%E3%F9%ED%E1-%E2%E5%F4%E5%F1%E1%ED%F9%ED&p=392848#post392848

 

 

 





Λογικα ολο και θα προκυψουν νεες ενδιαφερουσες συνεντευξεις παλαιμαχων ...

 

[alkis21]

Lawrence Funderburke

 

[Olorin]

Lawrence Funderburke

Αν και δεν ήταν κακός παίχτης, το αντίθετο, νομίζω πως οι περισσότεροι θυμόμαστε τον Funderburke για τις... κάλτσες του, τις οποίες τις φόραγε χαρακτηριστικά μέχρι το γόνατο. Μάλιστα ακόμα και για αρκετά χρόνια μετά, όποιος φόραγε ψηλές κάλτσες άκουγε πειράγματα του τύπου "Σιγά ρε Funderburke!". (υποθέτω μετά τις επανέφερε στη μόδα ο Batiste του Παναθηναϊκού)

Είχα πάει σε εκείνο το All-Star Game στο ΟΑΚΑ το '96 που αναφέρει ότι κέρδισε τον Dominique στα καρφώματα. Ήταν η πρώτη χρονιά που λειτουργούσε το Κλειστό του ΟΑΚΑ (είχε εγκαινιαστεί το καλοκαίρι με το Ευρωμπάσκετ Ανδρών και φυσικά το Μουντομπάσκετ Εφήβων) και πρέπει να ήταν η πρώτη μου φορά στο συγκεκριμένο γήπεδο. Μάλιστα επειδή βόλευε και η ημερομηνία και δεν είχαμε μάθημα (ανήμερα των Φώτων ήταν, νομίζω ή τέλος πάντων λίγες μέρες μετά την Πρωτοχρονιά, αλλά σίγουρα προτού ξανανοίξουν τα σχολεία) είχαμε μαζευτεί καμιά 10-15αριά παιδιά από το σχολείο και είχαμε πάρει το τρένο για να πάμε. Και εννοείται πως μετά είχαμε κάτσει άλλες 1-2 ώρες τριγυρίζοντας στους διαδρόμους του ΟΑΚΑ αναζητώντας τα ινδάλματά μας για να μας δώσουν αυτόγραφα. Θυμάμαι το απίστευτο δέος όταν πέρασε από δίπλα μου ο Dominique, αφού ειδικά τότε τέτοιες τεράστιες μορφές του ΝΒΑ φάνταζαν σαν υπερήρωες στα μάτια μας (οι μοναδικές άλλες φορές που ένιωσα έτσι ήταν όταν συνάντησα δυο... Ασιάτες, τον Yao Ming το 2004, ίσως και λόγω μεγέθους και τον Shigeru Miyamoto πέρσι στην Ε3), αλλά δυστυχώς στις παρακλήσεις μου για αυτόγραφο απάντησε με ένα βαριεστημένο "Later...". Το κορυφαίο βέβαια σκηνικό ήταν που ενώ έχει ολοκληρωθεί η συνέντευξη Τύπου εδώ και μισή ώρα περίπου, ξεπροβάλλει από μια γωνία ο... Σκουντής με ένα βαριεστημένο/αγουροξυπνημένο βλέμμα και μας ρωτάει "Ρε παιδιά, ξέρετε μήπως πού γίνεται η συνέντευξη Τύπου;"... Κι ένα άλλο σκηνικό που δεν θα ξεχάσω είναι πως μια άλλη παρέα γνωστών μας από το σχολείο, αλλά ένα χρόνο μεγαλύτεροι (εμείς ήμασταν Γ' Γυμνασίου, αυτοί Α' Λυκείου) είχε κάτσει σε μια άλλη γωνιά του γηπέδου και είχαν ξεδιπλώσει ένα πανό που έγραφε "ΛΑΝΣ" που ήταν τα "ανεπίσημα" αρχικά του σχολείου μας, από την εποχή που ήταν ακόμα μόνο Αρρένων (Λύκειο Αρρένων Νέας Σμύρνης). Όταν λοιπόν αργότερα παρακολούθησα μαγνητοσκοπημένο τον αγώνα στην τηλεόραση, άκουσα το εξής αμίμητο όταν κάποια στιγμή η κάμερα στράφηκε στο συγκεκριμένο κομμάτι της κερκίδας: "...Κι εδώ, βλέπουμε ορισμένους φανατικούς φίλους του... Λανς Μπέργουωλντ!!!". Ακόμα ξεκαρδίζομαι όποτε το θυμάμαι...

Σχετικά με τον διαγωνισμό καρφωμάτων τώρα, αν θυμάμαι καλά, ο Funderburke είχε έρθει κατευθείαν από άδεια στις ΗΠΑ και ήταν jetlag-αρισμένος, αλλά αυτό δεν τον πτόησε. Βέβαια, όπως αναφέρεται και από κάποιον στα σχόλια της συνέντευξης, ένας βασικός λόγος που έχασε ο Dominique (πέρα από τη μεγάλη ηλικία του) είναι ότι οι κανονισμοί ήταν τόσο πρόχειροι, που επειδή απέτυχε σε ένα από τα καρφώματά του δεν μπόρεσε να προκριθεί στον τελικό. Μάλιστα θυμάμαι πως επειδή ήταν ο Dominique και όλοι ήθελαν να τον δουν στον τελικό (άλλωστε η μονομαχία του στον αντίστοιχο διαγωνισμό του ΝΒΑ με τον Jordan θεωρείται ως η πιο θρυλική στιγμή στην ιστορία του θεσμού) ακόμα και στο χαμένο του κάρφωμα τον βαθμολόγησαν οι κριτές με μια... μέτρια βαθμολογία (αντί π.χ. να μη βαθμολογηθεί καθόλου όπως επέβαλλαν οι κανονισμοί) και στο δεύτερό του είχαν σηκώσει τα 10άρια πριν καν σηκωθεί ο ίδιος από το έδαφος, αλλά και πάλι δεν έφταναν για να προκριθεί στην τελική δυάδα...

Γενικά, δεν ξερω αν υπάρχουν πουθενά τον κόσμο πιο ανοργάνωτα All-Star Games από την Ελλάδα (ακόμα και στις εποχές που υποτίθεται πως είχαμε το κορυφαίο πρωτάθλημα στον πλανήτη μετά το ΝΒΑ, τουλάχιστον από πλευράς δυναμικότητας ομάδων, γιατί από οργάνωση... άστα να πάνε!). Οι διαγωνισμοί καρφωμάτων και τριπόντων γινόντουσαν σχεδόν στην τύχη, με συμμετέχοντες που τους μάζευαν εκείνη τη στιγμή από τους παίκτες των δυο ομάδων και κανόνες που τους άλλαζαν όπως τους βόλευε, ενώ το κορυφαίο ήταν μια χρονιά που επειδή ο αγώνας με όλα τα παρελκώμενα τράβηξε περισσότερο από όσο περίμεναν οι διοργανωτές, αποφάσισαν ξαφνικά να... μην παιχτεί η 4η περίοδος!

 

[Nemo]

[h=5] ΧΑΡΟΛΝΤ ΕΛΙΣ[/h]http://www.sentragoal.gr/article.asp?catid=26638&subid=2&pubid=129233988

 

[Nemo]

Ο ΤΟΝΤ ΜΙTΣΕΛ ΣΤΟ ΓΙΩΡΓΟ ΚΟΥΒΑΡΗ /ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΖΑΜΑΝΙΑ/SENTRAGOAL

«Μετά τα ματς πήγαινα με τον M.Τζόουνς στη Μύκονο»

 

[Nemo]

http://www.sentragoal.gr/article.asp?catid=26638&subid=2&pubid=129832188

ΑΝΤΟΝΙ ΚΟΥΚ «Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ιαχή 'Κουκ, Κουκ, Κουκ'!»

/////////////////////////////////////////////////////////

Ο ΖΕΛΙΚΟ ΠΑΒΛΙΣΕΒΙΤΣ

«Ο Γκάλης όμως είχε και ένα ακόμα μεγάλο χάρισμα. Εκτός από το να σκοράρει, ήξερε πολύ καλά και να πασάρει. Και προσπάθησα να τον πείσω να μειώσει τα σουτ που θα έπαιρνε για να μοιράσει περισσότερες ασίστ στους συμπαίκτες του. Σεβάστηκε την επιθυμία μου και πραγματικά τον ευχαριστώ. Σταμάτησε να παίρνει πολλές προσπάθειες και άρχισε να δίνει έτοιμα καλάθια. Ε, στο τέλος της σεζόν ήταν ο καλύτερος πασέρ του πρωταθλήματος με 6-7 ασίστ κατά μ.ο.»

 

[Nemo]

Ο μεγάλος σκόρερ Στιβ Μπαρτ μιλάει στο gazzetta.gr και στις «Μασονικές» Ρετρό Ιστορίες για τη σύντομη θητεία του στον Ηρακλή στο ξεκίνημα της σεζον 1992-93