To ΣΕΠ, οπως λειτουργησε στα Ελληνικα σχολεια,ηταν
ανεκδοτο και παντα ειχα την εντυπωση οτι απλα εφευρεθει για να βολευτει κοσμος. Ασχετοι με το αντικειμενο καθηγητες, μια ωρα την εβδομαδα παπαγαλιζαν ενα βιβλιο (που στην αρχη ηταν φωτοτυπια).
Χωρις να γνωριζω, απλα παρακολουθωντας καποια Αμερικανικα σηριαλς, παρατηρησα οτι εκει ο ΣΕΠ-ατζης ηταν εναν επιβλεπων-ολων καθηγητης που ζυγιζε μεμονωμενα συμπεριφορα-επιδοσεις-ταλεντο-ενδοσχολικα ενδιαφεροντα και εδινε διεξοδους.
Αλλα για να μην βαρυνουμε θα πω και ενα χιουμοριστικο επεισοδιο της πρωτης επαφης μου με το ΣΕΠ. Γυμνασιο, πρωτη μερα στο προαυλιο και οι φιλοι μου, μου δειχνουν μια κοντη κοπελα που ειχε γυρισμενη την πλατη και μου λενε οτι ειναι "σεπ". Μην θελοντας να δειξω την αγνοια μου θεωρησα οτι θα ειναι κατι σε "ρενις" για "φλωρους" (??). Παω λοιπον και τις τραβαω την οριζοντια τιραντα του σουτιεν να δω πως θα αντιδρασει και για να γινει ενας κλασικος ανωριμος χαβαλες.
Με το που γυρναει βλεπω μια 35αρα να μου λεει να την συνοδευσω στο γραφειο των καθηγητων διοτι πλεον η Γυμνασιαρχης θα ηθελε να μου μιλησει...