Ταινίες με διφορούμενο φινάλε

RIO

Retro Horrormaniac
Joined
12 Νοέ 2009
Μηνύματα
20.970
Αντιδράσεις
67.929
Η αλλιώς ταινίες που ακόμα αναρωτιέστε, το συνέβη στο τέλος. Πιθανόν, ούτε και ο ίδιος ο σκηνοθέτης να έχει την απάντηση...

The Cabinet of Dr. Galigari (1920) Η διήγηση ενός τρελού ή μήπως όχι;

Messiah of evil (1973) Το ίδιο

Lets scare Jessica to death (1971) Ξανά το ίδιο

Crucible of horror (1971) Το φαντάστηκαν, επέστρεψε από τον άλλο κόσμο ή απλά επιβίωσε;

The Βeyond (1981) Ήταν νεκροί από την αρχή;

High plains drifter (1973) Ήταν ο προηγούμενος σερίφης;

Venus in Furs (1969) .....

Black Christmas (1974)

Footprints on the moon (1975)

Blade Runner (1982) Ήταν άραγε και ο Χάρισον Φόρντ...;

Race with the devil (1975) επέζησαν;

Τhe Shining (1980) Το κάδρο...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Τotal Recal,το καλυτερο διφορουμενο ending για την εποχη..
 
My cousin Rachel (1952) και δυο τα ερωτηματα που γεννωνται:

Στο τελος του εργου η Olivia de Havilland σκοτωνεται στη χαλασμενη γεφυρα απο αμελεια του Richard Burton να την ενημερωσει η απο σκοπιμοτητα για να την οδηγησει στο θανατο;

Και τελικα η Olivia ηταν η δεν ηταν δολοφονος του αντρα της;

Για να πω την αληθεια, το διφορουμενο φιναλε ειναι ο,τι χειροτερο μπορω να φανταστω σε μια ταινια. Θελω οπωσδηποτε τα πραγματα να ειναι ξεκαθαρα και να μην υπαρχουν.....αναπαντητες αποριες. ;)

Οπως ελεγαν και οι αρχαιοι μας προγονοι "Σοφον το σαφες".
 
Δεν μπορώ να μη σκεφτώ το Rashomon του Kurosawa...μονο που εκεί δεν είναι μόνο το τέλος διφορούμενο (ή μάλλον πολυφορούμενο, για να φτιάξω δικό μου όρο) αλλά όλη η ιστορία αφού δεν ξέρουμε ποια απ' όλες τις διηγήσεις του ίδιου συμβάντος ήταν η "σωστή"
 
RIO είπε:
Η αλλιώς ταινίες που ακόμα αναρωτιέστε, το συνέβη στο τέλος. Πιθανόν, ούτε και ο ίδιος ο σκηνοθέτης να έχει την απάντηση...
Blade Runner (1982) Ήταν άραγε και ο Χάρισον Φόρντ...;
Πιστεύω πως ναι, ήταν ρέπλικα. Υπάρχει μια υποψία σε όλο το έργο, η οποία επιβεβαιώνεται στο τέλος με το μονόκερο (οριγκάμι) που αφήνει ο Gaff στον Χάρισοντ Φορντ, στο τέλος της ταινίας. Πώς ήξερε ο Gaff για το μονόκερο που έβλεπε στα όνειρα του ο Χάρισον Φορντ; Αφήνεται να εννοηθεί ότι ήταν μια από τις "ανάμνησεις" που εμφύτευαν στις ρέπλικες.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Τωρα καταλαβα τι εννουσες με το μεταφυσικο φιναλε του High Planes Drifter στο αναλογο thread:D.

Kαι για το Blade Runner ειχα την ιδια υποψια.
 
Deathshadow είπε:
Τωρα καταλαβα τι εννουσες με το μεταφυσικο φιναλε του High Planes Drifter στο αναλογο thread:D.
Kαι για το Blade Runner ειχα την ιδια υποψια.
;)

Επίσης το Crusing (1980) με τον Al Pacino. Ήταν δυο; Και το βλέμμα στον καθρέφτη;
 
πολλές ταινίες τρόμου έχουν λίγο διφορούμενο φινάλε για να μπορέσουν να δικαιολογήσουν ένα ενδεχόμενο σίκουελ...

μια ταινία με σχετικά περίεργο φινάλε (και δεν το περιμένεις από τέτοιου στυλ ταινίες) είναι το Ζήσε και άσε τους άλλους να πεθάνουν (1973)
 
Incident at Victoria Falls (1992)

Δεν ειναι και τοσο σημαντικη ταινια, αλλα τηλεταινια με τον Κριστοφερ Λη που υποδύεται τον (ηλικιωμένο) Σερλοκ Χολμς. Εχει να κανει με ενα ταξιδι στην Αφρικη και την κλοπη ενος διαμαντιου, αλλα στην ιστορια μπαινει και ενα αντιγραφο του διαμαντιου που περιπλεκει τα πραγματα. Στο τελος ο Χολμς αφου διηγειται το ρολο του στο συμβαν στον Γουατσον, ο Δρ. μπερδεμένος ρωτάει τον Χολμς "Τελικά εμείς φυλάγαμε το πραγματικό διαμάντι ή το αντίγραφο;" και ο Χολμς απαντάει "Αυτό αφήνω να το αποφασίσεις εσύ οσο θα γραφεις την αναφορά" :D
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
RIO είπε:
Ενα τελος που σε κανει να αναρωτιεσαι....

Τελικα ποιος τους καθαρισε ολους και εκανε τα τηλεφωνηματα?:what:

Αφου υποτιθεται οτι τον Πητερ τον "καθαρισε" η Τζες... :eek:
 
Eπίσης τα...

Reservoir dogs (1992)

Domino Principle (1977)

Three days of the Condor (1975)


The conversation
(1974)

Endless love (1981)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Haunts (1977)

Martin (1977) Τελικά ήταν απλά ψυχοπαθής ή είχε δίκιο ο θείος του;

Mask of red death (1964)
 
Mean Streets (1973)

French Connection (1971)

Kingdom of the spiders (1977)
 
Oι ταινίες ψυχολογικού τρόμου του Ρομάν Πολάνσκι.

Ειδικά ο Ένοικος ήταν παιχνίδι του μυαλού, από την αρχή μέχρι το τέλος (ειδικά στο τέλος).

Θα μπορούσα να προσθέσω και αρκετές ταινίες του Κουστουρίτσα (το Αριζόνα Ντριμ πχ που είδα σχετικά πρόσφατα).

Και τα δύο μέρη του Riget από τον Τρίερ έχουν αλλόκοτα φινάλε. Βέβαια ήταν στα σχέδια των συντελεστών να βγει κι ένας τρίτος κύκλος που θα μας έλυνε τις απορίες, αλλά δυστυχώς δεν έγινε ποτέ.
 
"Όσα παίρνει ο άνεμος": τελικά η Σκάρλετ κατάφερε να ξανακερδίσει το Ρετ ή όχι;
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Till Death (1978) Εφιάλτης του συντετριμμένου συζύγου;

Tourist Trap (1979) Παρανοϊκή που τα έπλασε όλα στο μυαλό της;
 
Πίσω
Μπλουζα