Τα Μελό Του Ελληνικού Κινηματογράφου

[Piripigos]

Καλημέρα παιδιά και καλό καλοκαίρι.
Ψάχνοντας τον τίτλο μιας παλιάς (ασπρόμαυρης) ταινίας βρήκα αυτό το νήμα και μετά το φόρουμ. Πρώτη εντύπωση; Τι κρίμα να μην το είχα ανακαλύψει (το φόρουμ) στην καραντίνα, θα είχα φάει τα μάτια μου! Τα συγχαρητήρια μου για την ιδέα!

Ας έρθω στην ταινία (ασπρόμαυρη) που ψάχνω: την είχα δει πριν πολλά χρόνια, μικρός (σήμερα 42-43 χρονών) και θυμάμαι ελάχιστα, κυρίως το τέλος. Δυστυχώς δεν θυμάμαι καθόλου ονόματα ηθοποιών, δεν πρέπει να ήταν από τις γνωστές "βεντέτες".

Η υπόθεση είχε πρωταγωνιστές 3 πρόσωπα: ένα νιόπαντρο ζευγάρι (που μόλις είχε αποκτήσει παιδί), ενώ το τρίτο ήταν μία άλλη γυναίκα η οποία πρέπει κατά τη διάρκεια της ταινίας να πεθαίνει , αφού πρώτα πρέπει να είχε μίας μορφής "θυελλώδη" σχέση με το ζευγάρι, μάλλον με τη σύζυγο.

Τι σκηνές θυμάμαι (όλες στο τέλος):
πρώτα η παντρεμένη βλέπει (μάλλον) κάποιο όνειρο και παρακαλεί την πεθαμένη σε κάτι (μάλλον να την λυπηθεί;; ) και ανάβει τρία κεράκια: για την ίδια, τον άντρα της και το νεογέννητο παιδί τους. Στο σημείο αυτό εμφανίζεται η πεθαμένη και μιλάει στην πρώτη με σκληρή γλώσσα, αμετανόητη, εκδικητική.
Εξαφανίζεται (η πεθαμένη) και η παντρεμένη βγάζει μία κραυγή: έχει μόλις δει 2 από τα 3 κεριά να έχουν σβήσει. Καταλαβαίνει ότι κάτι άσχημο θα συμβεί.

Πράγματι μετά από λίγο αρρωσταίνει και αυτή και το μωρό της: έρχεται ένας γιατρός να τους δει: αναφέρει ότι για το παιδί όλα είναι εντάξει, αλλά για τη μητέρα ότι είναι σοβαρά και πρέπει να νοσηλευθεί. Πράγματι κάποιοι την παίρνουν από το σπίτι (αλλά πρέπει να γιατρεύεται). Είναι και ο σύζυγος παρών στη σκηνή και μόλις μένει μόνος με το γιατρό, ο τελευταίος του αποκαλύπτει την πικρή αλήθεια: το παιδί του είναι νεκρό (για ευνόητους λόγους είπε πριν ψέματα). Του δίνει και κάποια χαρτιά, προφανώς το πιστοποιητικό θανάτου για την κηδεία.

Λίγο μετά αρρωσταίνει ο σύζυγος από σοβαρή ασθένεια και χωρίς καμία ελπίδα ίασης. Εκεί που είναι στα τελευταία του, τον επισκέπτεται η γυναίκα του και το μόνο που θυμάμαι είναι ότι της ζητεί να πάει στο μνήμα της πεθαμένης... λουλούδια (!!) Το "λουλούδια" το θυμάμαι σίγουρα, δεν θυμάμαι σίγουρα αν ήταν για την πεθαμένη (λέει κάποιο όνομα).

Εδώ κλείνει το έργο με την παρακάτω σκηνή: μία νεαρή καλόγρια να ξεσπά σε κλάματα και μία μεγαλύτερης ηλικίας καλόγρια (προφανώς η ηγουμένη) να προσπαθεί να την παρηγορήσει. Η παντρεμένη, απογοητευμένη, έγινε καλόγρια και πρέπει έτσι να ξεκινάει και το έργο: κάνει "flshback" διηγώντας τη ζωή της στην ηγουμένη.

Πολύ σκληρό έργο, καμία σχέση με άλλα μελό, δραματικά, τραγικά. Θυμάται κανείς τον τίτλο;
Ευχαριστώ προκαταβολικά!

 

[Θεία Λένα]

Πολύ σκληρό έργο, καμία σχέση με άλλα μελό, δραματικά, τραγικά. Θυμάται κανείς τον τίτλο;

Καλημέρα Piripigo καλώς ήρθες στη ρετρό παρέα.
Το έργο που ζητάς πρέπει να είναι η Κερένια Κούκλα.
Βιβλίο του Κ. Χρηστομάνου (του ιδρυτή της Νέας Σκηνής) που έχει ανέβει πολλές φορές στο θέατρο (και πρόσφατα) κι έχει γίνει και σήριαλ. Στον κινηματογράφο έγινε ταινία το 1958 κ μπορείς να ρίξεις μια ματιά εδώ να δεις αν πρόκειται γι αυτό που έχεις στο νου σου, αν κ πιστεύω αυτό είναι.
Το έργο έχει και ραδιοφωνικά παιχτεί το 1966 στο θέατρο της Κυριακής (εύκολα θα το βρεις αν το αναζητήσεις).

Δυστυχώς δεν θυμάμαι καθόλου ονόματα ηθοποιών, δεν πρέπει να ήταν από τις γνωστές "βεντέτες".

Έπαιζε ο υπερβεντέταρος Νίκος Καζής

 

[Bajar]

Αν ο @Piripigos (Καλώς ήρθες!) δεν έφερνε στην επιφάνεια ξανά το θέμα, θα είχα πλήρη άγνοια για αυτή την εκπληκτική, ως συνήθως, δουλειά του Tony. Ομολογώ ότι το συγκεκριμένο είδος δεν ανήκει στα αγαπημένα μου αλλά μέσα από τα στοιχεία που δόθηκαν και τις περιγραφές θα έμπαινα άνετα στο τριπάκι να κάνω ολόκληρη κοινιωλογική μελέτη για τα μελό.
Επειδή όμως σε μια ταινία η μεγάλη μου αδυναμία είναι η μουσική επένδυση, δε θα μπορούσα να παραβλέψω το γεγονός ότι στο συγκεκριμένο είδος παρατηρείται η συμμετοχή αρκετών τρανταχτών ονομάτων στο χώρο της σύνθεσης και αυτός από μόνος του είναι ένας καλός λόγος για να καθήσω να δω τις ταινίες αυτές.
Ωστόσο νοιώθω ότι πρέπει να εστιάσω σε ένα μόνο όνομα και όχι τόσο τρανταχτό: Χρήστος Μουραμπάς!
Απ' όσο γνωρίζω, από τις 300 και παραπάνω ταινίες στις οποίες συμμετείχε ως μουσικός επιμελητής, μόνο σε 11 έχει κάνει αποκλειστικά τη σύνθεση. Όλες οι υπόλοιπες είναι προϊόν της δεινότητάς του σε θέματα τεχνολογίας ήχου, του τεραστίου εύρους μουσικών γνώσεων από το παγκόσμιο μουσικό στερέωμα και της φοβερής ευελιξίας του να συνδυάζει ξένα μουσικά θέματα με δικές του συνθέσεις.
Θα ήταν άραγε υπερβολή αν ανοίγαμε ένα θέμα αποκλειστικά γι' αυτόν;

 

[Piripigos]

@karapiperim σ' ευχαριστώ θερμά για την πολύτιμη πληροφορία! Συγγνώμη που απαντάω τόσο αργά, μετά από 6+ μήνες, αλλά είτε δεν είδα την ειδοποίηση ή δεν την είχα ρυθμίσει.
Και πράγματι αυτή είναι η ταινία. Έκατσα και την είδα (αυτή του 1958) και θυμόμουν σωστά το πολύ τραγικό τέλος. Δυστυχώς ο σύνδεσμος που παρέθεσες δεν δουλεύει πια, αλλά μπόρεσα να την δω αλλού.
Δεν γνώριζα ότι είχε γυριστεί και σειρά, από την ΕΡΤ την δεκαετία του 80 και ίσως να είχα το τέλος του τελευταίου επισοδίου, γιατί θυμάμαι καλύτερη ποιότητα εικόνας. Αλλά, όπως ανέφερα, έχουν περάσει πολλά χρόνια και μπορεί να μην θυμάμαι καλά.
Δυστυχώς δεν φαίνεται κάπου διαθέσιμη αυτή η σειρά της ΕΡΤ. Ελπίζω να την ανεβάσει κάποια στιγμή στη ιστοσελίδα της.