Τελικά.... είμαι ίσως το μόνο άτομο στην υφήλιο που τα ελαττώματα του Τέρρυ (τα οποια πολυ σωστα ανελυσε η αγαπητη iMod Domniki στην αρχη
) μου τη δίνουνε τόσο μα τόσο πολύ που τα προτερήματά του δεν τον σώζουνε στα μάτια μου. Καλός, ευαίσθητος, κλπ κλπ ναι, αλλά... για μένα η ζυγαριά κλείνει προς τα ελαττώματα. Διότι κατά την προσωπική μου άποψη, το να είσαι ευγενικός κι όχι σνομπ με τρίτους που δε φταίνε σε τίποτα είναι πάγιο καλό, είναι σωστός τρόπος, είναι δίκαιο. Από τη φύση μου δεν μπορώ να συμπαθήσω άτομα σνομπ και αλαζονικά, όσο ευαισθητα κι αν δείχνουνε πριβέ. Ή είσαι καλός παντού και με όλους ή όχι, ημίμετρα δε μου αρέσουνε.
Ότι κακιες αναμνησεις κι αν εχεις, ειναι στο χερι σου και στη φυση σου να εισαι σωστος ανθρωπος οταν φτασει η ηλικια να εχεις μυαλό στο κεφαλι σου. Ο Τερρυ αρεζοτανε στο ρολο του "πλουσιου που ρεμβαζει με τη μυτη ψηλα" και αν δεν τον ειχε δει η Καντυ να κλαιει στο πλοιο θυμιζοντας της τον Αντονυ, δεν ΥΠΗΡΧΕ περιπτωση να τον συμπαθησει αργοτερα... λέω εγώ παντα.
Δε νομιζω να χρειαζεται να σκυψω για να αποφυγω λαχανικα και αβγα που εκτοξευτηκαν προς το μερος μου, ε;
Καπου αλλου μπηκα στη μαυρη λιστα για κατι τετοια "απαραδεκτα κακά" που τολμησα ελευθερα να εκφρασω για τον χαρακτηρα του Τερρυ. Δεν μπορώ να τον συμπαθήσω, ρε παιδιά, δεν μπορω, όσο κι αν προσπαθήσω. Για μένα όπως στρώνεις θα κοιμηθείς. Σε λυπάμαι, Τέρρυ, αλλά... με τα χεράκια σου έβγαλες κάποια ματάκια σου.
Υ.Γ. Και ο Αλμπερτ ητανε ορφανος, μονος, με ποσο πονο, με μια στριγγλα Ελρόυ να τον εχει στην απομονωση, μη και μη και κρυψου. Και ειχε και ποσο χρημα παραπανω. Γιατι δεν εγινε και ο Αλμπερτ σνομπ, καυγατζης και υφάκιας σαν τον Τερρυ, ε; Εε; Αλλα ας μην σχολιασω αλλο, βγαινω εκτος θεματος. :zip: