thamonas
RetroMaNiaC
- Joined
- 13 Απρ 2007
- Μηνύματα
- 697
- Αντιδράσεις
- 46
Τα παραμύθια του Άντερσεν (Andersen monogatari / Fables from Hans Christian Andersen / Hans Christian Andersen Stories, 1971?, Ιαπωνικής παραγωγής, 52 επεισόδια), ΕΡΤ
Πρεμιέρα: Πέμπτη 11/2/1982
RetroDB: http://www.retrodb.gr/wiki/index.php/Τα_παραμύθια_του_Άντερσεν
Παιδιά τήν θυμάστε αυτή την σειρά??
Καρτούν σκανδιναβέζικο πρέπει να ήταν και έδιχνε σε κάθε επεισόδιο και άλλο παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Οι "παρουσιαστές" ήταν μια νεραιδούλα και ένα άλλο πλασματάκι που κάθε φορά προσπαθούσαν να βοηθήσουν τους ήρωες της κάθε ιστορίας με κάποιο μαγικό αλλά κάθε φορά χωρίς επιτυχία!!
Ήταν καταπληκτικό καρτούν και όλα τα παραμύθια είχαν κάποιο βαθυ νόημα. Μερικές φορές ήταν αστεία και κωμικά (τα ρούχα του αυτοκράτορα) και πολλές φορές ήταν συγκινητικά και με θυμάμαι αρκετές φορές να κλαίω (η μικρή γοργόνα). Ειδικά θυμάμαι το παραμύθι (Η Ιστορία της Μητέρας) έκλαιγα με λυγμούς!! πάρα πολύ συγκινητικό παραμύθι, οποιος το ξέρει ή το έιχε δει τότε μπορέι να καταλάβει.
Δεν ξέρω για εσάς παιδίά αλλά εμένα μου φαίνεται πιο σωστό ένα παιδικό να πραγματεύεται και άλλα συναισθήματα πέραν της χαράς. Σίγουρα ΄να απευθύνεται σε μεγαλύτερα παιδιά, δεν λέω. Αυτό που συνηδητοποιώ είναι πως ολα τα παιδικά που βλέπαμε τότε ήταν κάπως έτσι. Τα σημέρινα καρτούν είναι τόσο ανεγκέφαλα και ρηχά που πιστεύω οτι δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα απολύτως (ειδικά οι Αμερικάνικες παραγωγές) Προτιμώ να παιδιά μου να παίζουν video games παρά να βλέπουν τον Μπομπ τον Σφουγκαράκη!!
Πρεμιέρα: Πέμπτη 11/2/1982
RetroDB: http://www.retrodb.gr/wiki/index.php/Τα_παραμύθια_του_Άντερσεν
Παιδιά τήν θυμάστε αυτή την σειρά??
Καρτούν σκανδιναβέζικο πρέπει να ήταν και έδιχνε σε κάθε επεισόδιο και άλλο παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Οι "παρουσιαστές" ήταν μια νεραιδούλα και ένα άλλο πλασματάκι που κάθε φορά προσπαθούσαν να βοηθήσουν τους ήρωες της κάθε ιστορίας με κάποιο μαγικό αλλά κάθε φορά χωρίς επιτυχία!!
Ήταν καταπληκτικό καρτούν και όλα τα παραμύθια είχαν κάποιο βαθυ νόημα. Μερικές φορές ήταν αστεία και κωμικά (τα ρούχα του αυτοκράτορα) και πολλές φορές ήταν συγκινητικά και με θυμάμαι αρκετές φορές να κλαίω (η μικρή γοργόνα). Ειδικά θυμάμαι το παραμύθι (Η Ιστορία της Μητέρας) έκλαιγα με λυγμούς!! πάρα πολύ συγκινητικό παραμύθι, οποιος το ξέρει ή το έιχε δει τότε μπορέι να καταλάβει.
Δεν ξέρω για εσάς παιδίά αλλά εμένα μου φαίνεται πιο σωστό ένα παιδικό να πραγματεύεται και άλλα συναισθήματα πέραν της χαράς. Σίγουρα ΄να απευθύνεται σε μεγαλύτερα παιδιά, δεν λέω. Αυτό που συνηδητοποιώ είναι πως ολα τα παιδικά που βλέπαμε τότε ήταν κάπως έτσι. Τα σημέρινα καρτούν είναι τόσο ανεγκέφαλα και ρηχά που πιστεύω οτι δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα απολύτως (ειδικά οι Αμερικάνικες παραγωγές) Προτιμώ να παιδιά μου να παίζουν video games παρά να βλέπουν τον Μπομπ τον Σφουγκαράκη!!
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή: