Της κακομοίρας (1963)

Δεν μπορώ ούτε πέντε λεπτά να την παρακολουθήσω .Με κουράζει αφάνταστα. Γούστα είναι αυτά.
 
paulochelao24 είπε:
Δεν μπορώ ούτε πέντε λεπτά να την παρακολουθήσω .Με κουράζει αφάνταστα. Γούστα είναι αυτά.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Γούστα δε λες τίποτε. Εγώ την ξεκίνησα 2-3 φορές και βαρέθηκα και τη σταμάτησα. Αργότερα που έμαθα ότι θεωρείται καταπληκτική κωμωδία με ανάγκασα να τη δω ως το τέλος και δεν κατάλαβα τι της βρίσκουν οι πάμπολλοι που τη λατρεύουν. Δεν μου άρεσε ποτέ ο Χ"χρήστος αλλά αυτό δεν με εμπόδισε να απολαύσω τους "Μακρυκωσταίους", άρα δεν έφταιγε αυτός που δεν μου άρεσε η ταινία. Οι ατάκες δεν μου φάνηκαν ούτε ιδιαίτερα έξυπνες ούτε αστείες. Η ανταλλαγή προσβολών δεν συνιστά αστείο εκτός αν οι προσβολές είναι έξυπνες κι ευφάνταστες (ο Τσιφόρος ήταν πολύ καλός σ' αυτό). Γενικά, όχι η χειρότερη ταινία του Χατζηχρήστου, αλλά τη βρίσκω μέτρια. Και είμαι στη μειοψηφία.
 
Και εγώ ανήκω στην μειοψηφία. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί είναι αστείο να μιλάει κάποιος ασταμάτητα ( και με εκνευριστική φωνή) επί μιάμιση ώρα...:help:
 
Πρέπει να ομολογήσω ότι όσο ήμουν μικρή την έβρισκα αστεία, από μια ηλικία και μετά όμως κάτι άρχισε να με ενοχλεί. Δεν ήταν η ακατάσχετη φλυαρία του Χατζηχρήστου, ούτε ο ρόλος της Νέζερ ως γειτόνισσα που χώνει παντού τη μύτη της (συνήθεια που απεχθάνομαι και σε υπαρκτά πρόσωπα). Είναι οι προσβολές με τις οποίες έχω μεγάλο πρόβλημα και στην πραγματική ζωή.
Είπαμε να πει μια, δυο, τρεις το πολύ, αλλά αυτός δεν έχει σταματημό. Προσβάλει σχεδόν τους πάντες, γνωστούς του και άγνωστους (εκτός από τη ευκατάσταση γειτόνισσα που έκανε τηλεφωνική παραγγελία και φυσικά τα κορίτσια). Ειδικά στη σκηνή με τον καημένο τον Μεντή και τη σύζυγό του, για τον οποίο έχω ήδη πει παλιότερα ότι δεν ανήκει στις συμπάθειές μου, ένοιωσα πραγματικά άσχημα. Ειλικρινά δεν το βρίσκω αστείο πια.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Η ταινία περιγράφει μια οικεία κατάσταση της περιόδου εκείνης και μια μορφή ανθρώπου που ήταν συνήθης. Θα μπορούσε να ήταν και ένα έργο του Σκιων ο Καραγκιοζης μπακαλόγατος. Εξυπνάδες, χοντράδες, πειράγματα και άγαρμπα φλερτ. Ήταν μια γνήσια λαϊκή έκφραση της περιόδου γι αυτό και αγαπήθηκε και βλέπετε από πολλούς. Όπως έχω αναφέρει και άλλου, στο περιβάλλον μου είχαμε τουλάχιστον 3 Ζήκους….
 
"Ποιός είναι αυτός ο ΙΚΑς; " ρωτούσε ο Χατζηχρήστος τον Κώστα Δούκα (προφανώς αναφερόταν στο ΙΚΑ και την αναλογία εισφορών ασφαλισμένου που του κράταγε ο εργοδότης από το μισθό του)
 
Είναι η αγαπημένη μου κωμωδία ,την βλέπω ξανά και ξανά . Το επιθετικό χιούμορ που γεννάει ατάκες .είναι η καλύτερη μου ...Απλό είναι το σενάριο.. Μια μέρα σε μια λαική γειτονιά της Αθήνας με μερικούς ιδιότροπους τύπους να δίνουν χρώμα στην καθημερινότητα , ένα αταίριαστο προξενιό, ο έρωτας του Ζήκου για τη Φιφίκα που προκαλεί γέλια στον περίγυρο ,η κουτσομπόλα προξενήτρα κτλ κτλ.. Και ποιός είναι ο Ζήκος ; Ένα μπακαλογατί που το χουν να πηγαινοφέρνει τα ψώνια και που πάντα έχει να πει κάτι ''καλό'' για όλους..
 
ρεσιταλ κωμικης ερμηνειας απο το κωστα χατζηχρηστο
ειναι ο βασικος λογος που η ταινια απογειωθηκε,σαυτο δεν πιστευω να υπαρχει αντιλογος
ο κυριος σεφερλης και ο κυριος φιλιππιδης που το ανεβασαν ειναι η αποδειξη για του λογου το αληθες
 
Η ταινία που βλέπουν στο σινεμά ο Ρίζος, ο Μυλωνάς η Τριάντη και Πάπα πρέπει να είναι το Sergeants 3 του 1962.....
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα