Πολύ καλή διασκευή (σπάνια το λέω αυτό), καλός και ο Bryan Ferry - κι ωραίος άντρας- αλλά συμπονώ περισσότερο τον Τζορντανέλλι (έστω και με διασκευή από βραζιλιάνικο)
Roberto Carlos- Namoradinha De Um Amigo Meu (1966)
Όλα είναι ωραία σε αυτό το απόσπασμα του "Δράκου" το 1956. Η μουσική του Χατζηδάκη πρωτίστως, η ατμόσφαιρα νουάρ (διαποτισμένη με χιούμορ) που πετυχαίνει ο Κούνδουρος, η γλυκιά Μαργαρίτα Παπαγεωργίου που όπως γλυστράει ο φακός επάνω της καταλαβαίνεις τη χημεία που υπάρχει με τον σκηνοθέτη, και βγαίνει τόσο σέξυ. Πιο πολύ όμως μ' αρέσει το γκρουπάκι που παίζει τόσο ωραία αυτό το "λάτιν" τζαζ κομμάτι. Α, και η "εξωτική" χορεύτρια είναι η Κάσσυ Τζανετ, αδελφή του Αλέκου Τζανετάκου.
Αυτό το βρήκα τελείως τυχαία σκαλίζοντας κάτι άλλο στο deezer. Έχει πολλή πλάκα, ιδίως στα 3 τελευταία (το έργο είναι πολύ μεγαλύτερο, εδώ παρουσιάζονται μόνο λίγες παραλλαγές). Άσχετο: Ο Καβάκος θέλει κούρεμα. Απορώ πώς δεν μπερδεύεται το μαλλί του με τις χορδές του βιολιού.
Αφιερωμένο σ' όποιον/α αναγνώστη/ρια έχει τα γενέθλιά του/της πλησιέστερα