Τι ακούω απόψε ...

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας don dokken
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
doors-break on through
μ' αρέσουν πολύ οι Πόρτες, το όνομα τους βγήκε από ένα βιβλίο του Aldous Huxley, The doors of perception, που έγραψε μετά από μια επική...κατανάλωση LSD και διαφόρων άλλων παραισθησιογόνων. Tο πιο διάσημο του βιβλίο είναι φυσικά το Brave new world, το οποίο περιγράφει μια ουτοπία, σε αντίθεση με το 1984, το οποίο περιγράφει μια δυστοπία.
 
Τελευταία επεξεργασία:
μ' αρέσουν πολύ οι Πόρτες, το όνομα τους βγήκε από ένα βιβλίο του Aldous Huxley, The doors of perception

Καπου εχω και τον "Γενναιο, νεο κοσμο", αλλα δεν το βρηκα με μια γρηγορη ματια που εριξα.

P3267719.JPGP3267720.JPG

 
pia zedora-jermaine jackson-when the rain begins to fall
και πολύ ωραίο βίντεο κλιπ!
ήθελα να ξεκαθαρίσω την λάθος χρήση των λέξεων παραίσθηση και ψευδαίσθηση, ψευδαίσθηση (hallucination ή illusion) είναι αυτό που παθαίνουν κυρίως οι σχιζοφρενείς, να βλέπουν ή να ακούν πράγματα που δεν υπάρχουν, και είναι φυσικά πολύ σοβαρό. παραίσθηση αντίθετα είναι διαστρεβλωμένες ή περίεργες ιδέες και μπορεί να τις έχει οποιοσδήποτε, από τον τελευταίο τρελό μέχρι τον πρόεδρο της Αμερικής ή και της Τουρκίας, όπως είδαμε πρόσφατα. λέγεται στα αγγλικά delusion, και αυτός που τις έχει λέγεται delusional.
 
pia zedora-jermaine jackson-when the rain begins to fall
και πολύ ωραίο βίντεο κλιπ!
ήθελα να ξεκαθαρίσω την λάθος χρήση των λέξεων παραίσθηση και ψευδαίσθηση, ψευδαίσθηση (hallucination ή illusion) είναι αυτό που παθαίνουν κυρίως οι σχιζοφρενείς, να βλέπουν ή να ακούν πράγματα που δεν υπάρχουν, και είναι φυσικά πολύ σοβαρό. παραίσθηση αντίθετα είναι διαστρεβλωμένες ή περίεργες ιδέες και μπορεί να τις έχει οποιοσδήποτε, από τον τελευταίο τρελό μέχρι τον πρόεδρο της Αμερικής ή και της Τουρκίας, όπως είδαμε πρόσφατα. λέγεται στα αγγλικά delusion, και αυτός που τις έχει λέγεται delusional.
Πόθεν ορμώμενος για την αποσαφήνιση των όρων; Έχει να κάνει με την Pia Zadora; Κάποτε που διάβαζα ένα άρθρο για τη ζωή της, έμοιαζαν όλα όσα είχε ζήσει και περάσει να ήταν αποτελέσματα μιας τελείως λανθασμένης -υπερεκτιμημένης- εικόνας (μπορεί και παραίσθησης, κατά την ερμηνεία σου) που είχε για τον εαυτό της και το ταλέντο της, παρόλο που κατ' εξακολούθηση η ίδια η ζωή της έδινε σημάδια ότι έπρεπε να είναι πιο προσγειωμένη. Μια εποχή μάλιστα που σάρωνε τα χρυσά βατόμουρα και τα ξινά μήλα προτιμούσε να κάνει ότι δεν υπάρχουν και συνέχιζε να κυνηγά αυτά που ήξερε (ή μήπως όχι) ότι δεν θα κατάφερνε ποτέ.
 
@Bajar : όχι εγώ τα έγραψα σε σχέση με τους Doors & Aldous Huxley ότι κακώς τα λέμε τα ναρκωτικά παραισθησιογόνα μιας και παραισθήσεις μπορεί να έχει και ένας, φαινομενικά ψυχικά υγιής άνθρωπος. χωρίς φυσικά να πάρει κάτι.
 
Παρ' όλο που τελευταία δεν έχω διάθεση να βάλω να παίξω μουσική από μόνη μου και προτιμώ να ακούω τις δικές σας επιλογές, σήμερα, προσπαθώντας να ευθυμησω έναν υπερήλικα φίλο που περνά λίγο δύσκολα, θυμήθηκα κάτι από το ρεπερτόριο που πάντα αγαπούσε κι έμαθα κι εγώ να αγαπώ από μικρή.
Τι ωραία που ήταν τα τραγούδια της εποχής εκείνης που ενώ ήταν πονηρά δεν ήταν χυδαία.

Νίκος Γούναρης - Μια κότα στρουμπουλή (1955)

Το βίντεο είναι από την ταινία "Χαρούμενο Ξεκίνημα" (1954) ή όπως τη λέμε στο σόι "η ταινία με τα ρύζια". Στο κλαρινέτο είναι ο Γιώργος Κατσαρός.
 
Πίσω
Μπλουζα