Καιρό είχα να το ακούσω αυτό.Εξαιρετικές επιλογές! Εδώ 5 ακόμη που δεν θα παρέλειπα από το τοπ-10 των αρχών του 90!
1. U96 - Love sees no colour
Λοιπόν άκου. Χτες και σήμερα, καθότι ξεχασα το memory stick στο σπίτι, αρκέστηκα σε ραδιόφωνο αλλά όλα παίζουν βλακείες οπότε είπα να δώσω μια ευκαιρία σ'αυτόν. Τελικά δεν είν'κακός. Τον άκουσα συνολικά 4 ώρες, 2 ώρες χτες (πήγαινέλα) και 2 σήμερα. Το 90% ήταν καθαρή ροκ μουσική 60-90'ς από μοναδικά τραγούδια και το υπόλοιπο είτε επαναλήψεις τραγουδιών που ήδη είχα ακούσει μεσα στο 4ωρο είτε διασκευές, ελάχιστες όμως. ισως εσύ να έπεσες και στην περίπτωση. Αυτό που με εξέπληξε ήταν η εμβέλεια. Πιάνει με 90% καθαρότητα μεχρι τα Οινόφυτα!!! Και λεω, αν πιάνει μεχρι εκεί, που ως τώρα άκουγα Αρμονία, ο Αρμονίας τί κάνει; Του κόψανε την εμβέλεια; Υποθέτω η εμβέλεια είναι και θέμα μπαγιόκου....
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι όλο αυτό το 4ωρο τελικά είχα καλή μουσική να ακούσω, απλά μου φαίνεται κάπως που δεν ακούω το όνομα και τα jingles του Αντλαντίς μετά από τόσα χρόνια.
Ωραίοι οι Omega Vibes. Μέχρι και το 2009 που είχαν κυκλοφορήσει το Ότι φοβηθείς έχω όλα τα CD.Omega Vibes - Renaissance
Renaissance (Power Groove Mix)
(Φωνητικά: Μαντώ)
Ωmega Vibes - The Heart And The Soul - Remix '96
(Κλαρίνο: Βασίλης Σαλέας)
Ωmega Vibes - The Heart And The Soul (Radio Edit)
(Κλαρίνο: Βασίλης Σαλέας)
Προσωπικά έχω μόνο το Renaissance (Remixes) (CD, Dance Pool – DAN 664057-2 , 1996).Ωραίοι οι Omega Vibes. Μέχρι και το 2009 που είχαν κυκλοφορήσει το Ότι φοβηθείς έχω όλα τα CD.
Κάποιοι περάσαμε στα ακαδημαϊκά ιδρύματα που αναφέρεις αλλά τα εργαστηριακά μαθήματα τα κάναμε στο booze στην Κολοκοτρώνη. Εκεί να δεις ώρες.Από ότι βλέπω στα τελευταία posts, κάποιοι εδώ μέσα φάγαμε τα 90s βράδια σε WILD ROSE, +SODA, CAMEL κλπ ακαδημαϊκά ιδρύματα...
Πόσο μ'αρέσει αυτή η γυναίκα....Έχει εξωτική ομορφιά και καθηλωτική και σχεδόν μυστηριώδη φωνή (στα τραγούδια της).
Και τα άλμπουμ της συνήθως είναι καλά ενορχηστρωμένα, έχουν τέλειο δέσιμο φωνής και μουσικής.Πόσο μ'αρέσει αυτή η γυναίκα....Έχει εξωτική ομορφιά και καθηλωτική και σχεδόν μυστηριώδη φωνή (στα τραγούδια της).
Γενικά αποτελώ εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα.. δεν ήμουν θαμώνας γενικά "ακαδημαϊκών ιδρυμάτων" όπως τα παραπάνωΚάποιοι περάσαμε στα ακαδημαϊκά ιδρύματα που αναφέρεις αλλά τα εργαστηριακά μαθήματα τα κάναμε στο booze στην Κολοκοτρώνη. Εκεί να δεις ώρες.
"Φλιστ" όπως τον αποκάλεσε κάποτε διαβάζοντας το όνομα του συνθέτη σε μια παρτιτούρα . Ήταν καταπληκτικός κωμικός αλλά κυρίως εξαιρετικός πιανίστας, γι' αυτό και μπορούσε να κάνει όσα έκανε. Αν και αυτό το νούμερο που με κάνει να χτυπιέμαι κάτω κάθε φορά που το ακούω - υπάρχει σε διάφορες εκτελέσεις, ήταν από τα μεγάλα του σουξέ - δεν είχε καθόλου μουσική. Ήταν η "πληθωριστική γλώσσα" της οποίας ήταν ο εφευρέτης. Σε όποια λέξη ακουγόταν ένας αριθμός, τον αύξαινε κατά ένα. Έτσι, ο "lieutenant in the Air Forces" γινόταν "lieuelevenant in the Air Fiveces". Ακούγεται απλό και επιφανειακά λίγο χαζό, αλλά όταν τα ακούς να έρχονται απανωτά το ένα μετά το άλλο και προσπαθείς να καταλάβεις από πού να αφαιρέσεις 1 για να βγάλεις νόημα ακούγοντας φράσεις όπως "I nine an elevenderloin with a fivek" τις οποίες αμολάει με το σοβαρότερο ύφος του κόσμου αρχίζεις να γελάς, και μετά από λίγο κλαις.Τον ξέρετε τον Victor Borge; Εψαχνα κάτι από Liszt
μουχαχαχαχαχαχαχαχαχα! Σα να λέμε "Ποιό τραγούδι των Priest σ'αρέσε; Το Μπρίκια Κολλώ""Φλιστ" όπως τον αποκάλεσε κάποτε διαβάζοντας το όνομα του συνθέτη σε μια παρτιτούρα .