Τι ακούω απόψε ...

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας don dokken
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Red hot chilli peppers - Dark necessities
Απίθανο κομμάτι. Δεν τρελαίνομαι για τη μπάντα αυτή αλλά ορισμένα τους μ'αρέσουν πολύ.

Ακούστε το μπάσο του τρελοΨύλλου στο 0:44 και συγκρίνετέ το με το μπάσο στην αρχή του πιο κάτω:
Amiga - Lost Patrol
Από ένα παιχνίδι που μου είχε σπάσει τα νεύρα. Αλλά τουλάχιστον απολάμβανα ήχο προτού οι Soundblaster τύχουν ευρείας αποδοχής.
Και εγώ μέχρι το 2011 δεν τους πήγαινα καθόλου. Ειδικά αυτό το californication μου την έδινε απίστευτα στα νεύρα. Όμως όταν άκουσα τα πρώτα τους albums στην emi άρχισαν να μου αρέσουν πολύ . Οι πρώτοι τους δίσκοι είναι καταπληκτικοί ακόμη και ο πρώτος σε παραγωγή του Andy Gill που θεωρείται ο χειρότερος τους ακούγεται μια χαρά και έχει κάτι το underground. Το πιο αγαπημένο album τους για μένα είναι το Freaky Styley του 85 σε παραγωγή George Clinton των Funkadelic/Parliament
 
αν και στην χώρα μας θεωρείται αγαπημένος καλλιτέχνης που ακούστηκε πολύ, ο Peter Hammill στο εξωτερικό δεν ήταν τόσο γνωστός. "Δεν τον κατάλαβαν πολύ/πολλοί στην εποχή του" όπως μου είχε πεί χαρακτηριστικά ένας ιδιοκτήτης δισκοπωλείου πριν 6-7 χρόνια. Κάτι απ' τον δίσκο "Skin" του 1986 και συγκεκριμένα το "Painting By Numbers"

 
Και εγώ μέχρι το 2011 δεν τους πήγαινα καθόλου. Ειδικά αυτό το californication μου την έδινε απίστευτα στα νεύρα. Όμως όταν άκουσα τα πρώτα τους albums στην emi άρχισαν να μου αρέσουν πολύ . Οι πρώτοι τους δίσκοι είναι καταπληκτικοί ακόμη και ο πρώτος σε παραγωγή του Andy Gill που θεωρείται ο χειρότερος τους ακούγεται μια χαρά και έχει κάτι το underground. Το πιο αγαπημένο album τους για μένα είναι το Freaky Styley του 85 σε παραγωγή George Clinton των Funkadelic/Parliament
Ανάποδα ξεκίνησα να τους ακούω και εγώ. Το Californication μου άρεσε και έτσι μπήκα στο τριπάκι να ψάξω και να ακούσω όλους τους προηγούμενους δίσκους της μπάντας.

Λάκης Τζορτνανέλλι - Το δικό μου τραγούδι (1975)

 
Η εργάτισσα- Στράτος Διονυσίου, Χρηστάκης (β φωνή)
Στίχοι - μουσική : Πάνος Πετσάς
Δίσκος vinyl 7", 45rpm, His Master's Voice 7PG 3005, 1961
 
Τελευταία επεξεργασία:
Συζητούσα σήμερα με μια συνάδελφο σχεδόν συνομήλικη και λέγαμε πόσο γρήγορα πέρασαν τα φοιτητικά χρόνια και για την αίσθηση που έχουμε και οι δυο ότι εκείνη η εποχή είναι τόσο μακρινή πια που μοιάζει σαν να την έζησε κάποιος άλλος κι όχι εμείς. Και πράγματι είναι πολλές οι εικόνες του τότε που έχουν σχεδόν σβήσει στο μυαλό μου αλλά ευτυχώς θα υπάρχουν πάντα αυτές οι μουσικές για να προλαβαίνουν, έστω και για λίγο, τη λήθη.
Ελληνικό hardcore punk για απόψε.

Deus Ex Machina - Execute (1993)

 
Συζητούσα σήμερα με μια συνάδελφο σχεδόν συνομήλικη και λέγαμε πόσο γρήγορα πέρασαν τα φοιτητικά χρόνια και για την αίσθηση που έχουμε και οι δυο ότι εκείνη η εποχή είναι τόσο μακρινή πια που μοιάζει σαν να την έζησε κάποιος άλλος κι όχι εμείς. Και πράγματι είναι πολλές οι εικόνες του τότε που έχουν σχεδόν σβήσει στο μυαλό μου αλλά ευτυχώς θα υπάρχουν πάντα αυτές οι μουσικές για να προλαβαίνουν, έστω και για λίγο, τη λήθη.
Ελληνικό hardcore punk για απόψε.

Deus Ex Machina - Execute (1993)

Το άκουσα πρώτη φορά όταν είχε πρωτοβγει.Ηταν η πρώτη φορά που έβαλα τα ηχεία του Ντατσουν στη διαπασών και μάλιστα ήταν βραδι. Ήμουν 13 χρόνων ανώριμος. Ακόμα είμαι.
 
Με το που ξεκινάει το track στην πρώτη τους συναυλία στην Νέα Φιλαδέλφεια έκλεισε η φωνή μου. Το δέoς που ένιωσα εκείνη την στιγμή είναι σαν την ακτινοβολία υποβάθρου. Ακόμα υπάρχει γύρω μου, με περιβάλλει. Θα υπάρχει για πάντα, :devilfinger:
ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ πετυχημένο σχόλιο!!!

Τις τελευταίες 3 εβδομάδες έχω κολλήσει με ALAN PARSONS PROJECT.
Δυστυχώς, μέχρι πρόσφατα, ήξερα μόνο το κλασσικό hit "Eye in the sky" το οποίο είχε κυκλοφορήσει όταν πήγαινα Ε' Δημοτικού και το άκουγε η καψούρα μου η Μαριάννα που πήγαινε στη ΣΤ'!

Από κάποια αναφορά στο νήμα αυτό, θυμήθηκα ξανά αυτή την μπάντα. Κατέβασα στο spotify το "Tales of Mystery and Imagination" και από τότε κόλλησα. Απίστευτες συνθέσεις. Δεν ξέρω πως να χαρακτηρίσω τη μουσική τους. Space? Experimental? Instrumental? Όλα μαζί;

 
ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ πετυχημένο σχόλιο!!!

Τις τελευταίες 3 εβδομάδες έχω κολλήσει με ALAN PARSONS PROJECT.
Δυστυχώς, μέχρι πρόσφατα, ήξερα μόνο το κλασσικό hit "Eye in the sky" το οποίο είχε κυκλοφορήσει όταν πήγαινα Ε' Δημοτικού και το άκουγε η καψούρα μου η Μαριάννα που πήγαινε στη ΣΤ'!

Από κάποια αναφορά στο νήμα αυτό, θυμήθηκα ξανά αυτή την μπάντα. Κατέβασα στο spotify το "Tales of Mystery and Imagination" και από τότε κόλλησα. Απίστευτες συνθέσεις. Δεν ξέρω πως να χαρακτηρίσω τη μουσική τους. Space? Experimental? Instrumental? Όλα μαζί;


Χαίρομαι ιδιαίτερα. Έχει πολλά διαμάντια να ανακαλύψεις. Κάποια αγαπημένα instrumental θα προτείνω (τα πιο γνωστά που πιθανόν τα έχεις ακούσει) αλλά πέρα από αυτά υπάρχει πολύ μουσική που θα σου αρέσει. Απόφυγε τα best και προτίμησε ολοκληρωμένα album.

The Alan Parson Project - Hawkeye
The Alan Parson Project - Lucifer
The Alan Parson Project - Sirius
The Alan Parson Project - Pipeline
The Alan Parson Project - Mammagamma
The Alan Parson Project - The Gold Bug
The Alan Parson Project - Voyager


Το άκουσα το πρωί στο ράδιο και δεν λέει να φύγει από το κεφάλι μου.

Καλημέρα,

Ελένη Δήμου - Ετοιμάζω Ταξίδι (1984)

 
Τις τελευταίες 3 εβδομάδες έχω κολλήσει με ALAN PARSONS PROJECT.
Δυστυχώς, μέχρι πρόσφατα, ήξερα μόνο το κλασσικό hit "Eye in the sky" το οποίο είχε κυκλοφορήσει όταν πήγαινα Ε' Δημοτικού και το άκουγε η καψούρα μου η Μαριάννα που πήγαινε στη ΣΤ'!

Από κάποια αναφορά στο νήμα αυτό, θυμήθηκα ξανά αυτή την μπάντα. Κατέβασα στο spotify το "Tales of Mystery and Imagination" και από τότε κόλλησα. Απίστευτες συνθέσεις. Δεν ξέρω πως να χαρακτηρίσω τη μουσική τους. Space? Experimental? Instrumental? Όλα μαζί;

Ποτέ δεν είναι αργά για να ξεκινήσεις να ακους οτιδήποτε. Εγώ "χλεύαζα" την κλασσική μουσική και ξεκίνησα να ακούω φανατικά εδώ και 13 χρόνια, μόλις είχα κλείσει τα 16 μου.

Επειδή σε γουστάρω, πάρε και ένα σχετικά "πρόσφατο" με σύγχρονο ήχο:

Freudiana
Αυτό ήταν και δεν ήταν Parsons, υπό την έννοια ότι θα ηταν ακόμα ένα αλμπουμ τύπου Alan Parsons project (δηλαδή ο Parsons, o Woolfson και συμμετέχοντες μουσικοί και τραγουδιστές) αλλά τελικά αυτοί οι δύο τσακώθηκαν και το έβγαλε ο Woolfson μόνος του, αλλά μόνο το όνομα είναι διαφορετικό. Και τελικά έμελε να ήταν το τελευταίο, μετά ο καθένας πήρε χωριστή κατεύθυνση. Είπαμε, είναι δύσκολο να χωρέσουν πάνω από μία ιδιοφυίες σε μία ομάδα. Παράδειγμα, Pink Floyd (Waters/Gilmour), Rainbow (Blackmoore/Dio) κλπ κλπ. Τουλάχιστον όλοι αυτοί μας έχουν χαρίσει αριστουργήματα. Ολοι τους μικροί σύγχρονοι Μπετόβεν, όπως συνηθίζω να λέω.
 
Ποτέ δεν είναι αργά για να ξεκινήσεις να ακους οτιδήποτε. Εγώ "χλεύαζα" την κλασσική μουσική και ξεκίνησα να ακούω φανατικά εδώ και 13 χρόνια, μόλις είχα κλείσει τα 16 μου.

Επειδή σε γουστάρω, πάρε και ένα σχετικά "πρόσφατο" με σύγχρονο ήχο:

Freudiana
Αυτό ήταν και δεν ήταν Parsons, υπό την έννοια ότι θα ηταν ακόμα ένα αλμπουμ τύπου Alan Parsons project (δηλαδή ο Parsons, o Woolfson και συμμετέχοντες μουσικοί και τραγουδιστές) αλλά τελικά αυτοί οι δύο τσακώθηκαν και το έβγαλε ο Woolfson μόνος του, αλλά μόνο το όνομα είναι διαφορετικό. Και τελικά έμελε να ήταν το τελευταίο, μετά ο καθένας πήρε χωριστή κατεύθυνση. Είπαμε, είναι δύσκολο να χωρέσουν πάνω από μία ιδιοφυίες σε μία ομάδα. Παράδειγμα, Pink Floyd (Waters/Gilmour), Rainbow (Blackmoore/Dio) κλπ κλπ. Τουλάχιστον όλοι αυτοί μας έχουν χαρίσει αριστουργήματα. Ολοι τους μικροί σύγχρονοι Μπετόβεν, όπως συνηθίζω να λέω.
Πολύ καλό Rygar!

Και ένα από μένα για σένα, ένας καλλιτέχνης που ανακάλυψα σχετικά πρόσφατα και από τότε τον ακολουθώ. Ιδιαίτερος ήχος.

Euan Ellis - U.F.O (2019)



Πίσω στα 80s...

Tina Turner - We Don't Need Another Hero (1985)

 
Απόφυγε τα best και προτίμησε ολοκληρωμένα album.
Συμφωνώ απόλυτα. Η μπάντα έχει διαμάντια που δε χωράνε σε ένα best. Ειδικά τα instrumental που έβγαλαν τη δεκαετία του 70 έπαιζαν ως μουσική φόντου στην Αθλητική Κυριακή όταν παρουσίαζαν τα αποτελέσματα των αγώνων και του ΠΡΟΠΟ. Αυτό το Hawkeye δε θα το μάθαινα ποτέ αν βασιζόμουν μονο στα best.

Και ένα από μένα για σένα, ένας καλλιτέχνης που ανακάλυψα σχετικά πρόσφατα και από τότε τον ακολουθώ. Ιδιαίτερος ήχος.

Euan Ellis - U.F.O (2019)


Πολύ καλό! Ξέρεις πόσοι τέτοιοι υπάρχουν στο Youtube και απλά δεν έχουν σπόνσορα ή τα "μεσα" για να γίνουν πιο γνωστοί; Αλλά δε μας χαλάει εμάς, η μουσική τους μας ενδιαφέρει.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Θα πω κι αλλη μια αμαρτία. Αρχισα να ακούω σοβαρά τον Ελβις μετά την ταινία που είδα πρόσφατα και την οποία συστήνω ανεπιφύλακτα καθότι έδειξαν τον Πρέσλει όσο πρέπει, χωρίς να τον προσβάλλουν ή υποτιμήσουν.

Suspicious Minds

Και ένα που δεν είναι δικό του μεν αλλά το ερμήνευσε καταπληκτικά
 
Πίσω
Μπλουζα