Ποτέ δεν είναι αργά για να ξεκινήσεις να ακους οτιδήποτε. Εγώ "χλεύαζα" την κλασσική μουσική και ξεκίνησα να ακούω φανατικά εδώ και 13 χρόνια, μόλις είχα κλείσει τα 16 μου.
Επειδή σε γουστάρω, πάρε και ένα σχετικά "πρόσφατο" με σύγχρονο ήχο:
Freudiana
Αυτό ήταν και δεν ήταν Parsons, υπό την έννοια ότι θα ηταν ακόμα ένα αλμπουμ τύπου Alan Parsons project (δηλαδή ο Parsons, o Woolfson και συμμετέχοντες μουσικοί και τραγουδιστές) αλλά τελικά αυτοί οι δύο τσακώθηκαν και το έβγαλε ο Woolfson μόνος του, αλλά μόνο το όνομα είναι διαφορετικό. Και τελικά έμελε να ήταν το τελευταίο, μετά ο καθένας πήρε χωριστή κατεύθυνση. Είπαμε, είναι δύσκολο να χωρέσουν πάνω από μία ιδιοφυίες σε μία ομάδα. Παράδειγμα, Pink Floyd (Waters/Gilmour), Rainbow (Blackmoore/Dio) κλπ κλπ. Τουλάχιστον όλοι αυτοί μας έχουν χαρίσει αριστουργήματα. Ολοι τους μικροί σύγχρονοι Μπετόβεν, όπως συνηθίζω να λέω.