Τι ακούω απόψε ...

[paulochelao24]

για απόψε Anne Clark και το album της "Hopeless Cases" απ' το 1987:

 

[Metalcandyman]

Stormwitch - Night Stalker

 

[freaktmp]

T-Rex - Children of the Revolution (Single, 1972).

Ο αδικοχαμένος Marc Bolan ρίχνει μπηχτές στους "επαναστάτες" ροκ σταρς με αυτο το κλασσικό hit single.

 

[Metalcandyman]

W.A.S.P. - The Idol

YΓ: Αφιερωμενο στον μεγαλο Bob Kulick που σολαρει σε αυτη την κομματαρα και που εφυγε απο την ζωη πριν λιγες μερες στης 28 μαιου.

 

[Uskoke]

accept-metal heart

o (πραγματικά) γερμαναράς με κάθε έννοια του όρου Udo Dirrrrkschneider μας τραγουδά για το πως έβλεπαν οι accept το 1999. μεταλλική καρδιά.

 

[Bambinella]

Σοφια Βεμπο - Να με παιρνανε τα συννεφα

 

[CHEETARA]

Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα.

 

[elephadas]

Στην εποχή μου το μεταφράζανε "Τάδε έφη Ζαρατούστρα". Ή, κατά Χατζιδάκι, "Αυτά είπε ο Ζαρατούστρας. Κι ο καθένας μπορεί να λέει τα δικά του"

(Είναι κρίμα που ο εξαιρετικός δίσκος του Μ.Χ. "Ο οδοιπόρος, το μεθυσμένο κορίτσι κι ο Αλκιβιάδης" δεν έγινε ποτέ τόσο γνωστός όσο του άξιζε)

 

[RIO]

Summer's Coming - Keith Mansfield

 

[Metalcandyman]

Grave Digger - Rebbelion

 

[Bambinella]

Les Flechettes - Une fille est toujours belle

 

[Metalcandyman]

Avenger - Adoration

 

[Metalcandyman]

Primal Fear - Hands Of Time

 

[Metalcandyman]

Vicious Rumors - In fire

 

[freaktmp]

Lynyrd Skynyrd - Simple Man, απο τον δισκο (Pronounced 'Lĕh-'nérd 'Skin-'nérd) (1973).

Ενα πολυ φιλοσοφημένο τραγουδι απο τον κλασσικό πρώτο δίσκο των Lynyrd Skynyrd.

 

[CHEETARA]

Dracula has risen from the grave.

 

[domniki]

Μωρό μου φάλτσο - 80'ς και ξερό ψωμί

Μια μελαγχολία, αδικαιολόγητη, στην ψυχή ενώ οι αναμνήσεις φέρνουν χαμόγελο στα χείλη!

 

[RIO]

David Bowie - This is not America

 

[elephadas]

Λοιπόν, για να μη λέτε ότι ακούω μόνο ληγμένα παλαιοελληνικά και Χατζιδάκια μ' Θοδωράκια μ', να και κάποια τραγούδια από ένα συγκρότημα που μ' αρέσει πολύ και το οποίο νομίζω ότι ακόμη κι ο φίλτατος metalcandyman θα μπορούσε να ακούει (και να βλέπει). Κυρίες και κύριοι, οι Corvux Corax.

Μπα? Βλέπω ότι εδώ η κόλασή τους έχει και μερικές κυρίες. Όταν άρχισα να τους ακούω ήταν μόνο κύριοι, και όπως βλέπετε από τη φωτό, τα μέλη τους θα ήταν το καμάρι κάθε νεοελληνίδας μάνας. Ειδικά ο κερασφόρος πάνω αριστερά.



Γενικά ο elephadas ομολογεί ότι κρύβει έναν πρωτόγονο μέσα του, διότι τρελλαίνεται για μουσική με "ντέφια νταούλια κρόταλα", οπότε η μόνη αντίρρηση που έχω για τα Κοράκια είναι ότι θα προτιμούσα λιγότερους ασκαύλους. Γι' αυτό το κλιπ που έβαλα πρώτο πρώτο που έχει πάμπολλα ταμπούρλα τα οποία τα βαράνε με πολύ μίσος,. Εδώ ένα παλιότερο, ό,τι πρέπει για να σας νανουρίζει το βράδυ στον ύπνο σας και για να βλέπετε ευχάριστα όνειρα.

Αν κι εδώ που τα λέμε, ληγμένη αρχαία μουσική παίζουν κι αυτοί. Πάλι μέσα στο ρετροστύλ μου. Ορίστε το πιο αρχαίο που γίνεται, αφού είναι το παλιότερο σωζόμενο τραγούδι του οποίου υπάρχει και η μουσική, τουλάχιστον η σημειογραφία - πώς την αποκρυπτογράφησαν δεν έχω ιδέα. Είναι ο "Επιτάφιος" του Σείκιλου (2ος μΧ αιώνας). Για την περίπτωση που τα αρχαιοελληνικά τους πάσχουν, ιδού οι αισιόδοξοι και χαρούμενοι στίχοι

ΟΣΟΝ ΖΗΣ ΦΑΙΝΟΥ,
ΜΗΔΕΝ ΟΛΩΣ ΣΥ ΛΥΠΟΥ.
ΠΡΟΣ ΟΛΙΓΟΝ ΕΣΤΙ ΤΟ ΖΗΝ,
ΤΟ ΤΕΛΟΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΑΙΤΕΙ.

(Μετάφραση: Τούτη η γης που την πατούμε όλοι μέσα θε να μπούμε).

 

[Bambinella]

Frank Sinatra - My way