Blue Max
Immense Cult RetroFigure
- Joined
- 13 Οκτ 2020
- Μηνύματα
- 4.544
- Αντιδράσεις
- 14.814
Υπέροχο atanasio, είχα χρόνια να το ακούσω. Η μελωδία είναι η ίδια με το ορχηστρικό από τους τίτλους του "Ένα γελαστό απόγευμα"."Μακριά στο Κατμαντού".
Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος.
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος.
Ερμηνεία: Νάνα Μούσχουρη.
Δίσκος: "Η ενδεκάτη εντολή", 1985.
Μήπως ενωμένα καταστήματα επίπλων ή κάτι τέτοιο; Νομίζω στην διαφήμιση έπαιζε ο ηθοποιός Δημήτρης Μπάνος.Ερώτηση : σε ποιά παλιά ελληνική διαφήμιση ακουγόταν η εισαγωγή του παρακάτω τραγουδιού με το φωνητικό ;;;
Eurythmics - There Must Be An Angel (Playing With My Heart) (Official Video) 1985
Κι εμένα μου θυμίζει ότι ήταν σε διαφήμιση επίπλων...απλά δεν το ανέφερα.Μήπως ενωμένα καταστήματα επίπλων ή κάτι τέτοιο; Νομίζω στην διαφήμιση έπαιζε ο ηθοποιός Δημήτρης Μπάνος.
χαιρομαι πολυ γιαυτοΜου έφτιαξες την διάθεση Λεωνίδα Σούλη. Αυτά τα track (για μερικούς από εμάς) είναι το αλατοπίπερο των 80s.
Καλημέρα.
Stories - Darling (1973)
Αχ αυτά τα ελληνικά '70s! Νέοι άνθρωποι, με πάρα πολλή όρεξη για δημιουργία, με βαθειά αγάπη για τη μουσική, με πραγματικό ταλέντο και με απέραντη διάθεση για πειραματισμό. Δε λέω μόνο για την Ελπίδα που με άνεση τραγουδούσε αρκετά διαφορετικά είδη αλλά για όλη αυτή τη γενιά (την πρώτη γενιά της Μανίνας όπως προτιμώ να λέω). Ανάμεσα σ' αυτούς κι η μεγάλη μου αδυναμία, ο Κώστας Τουρνάς. Πολυπλευρο ταλέντο, έγραψε τόσο για τον ίδιο όσο και για άλλους πραγματικά διαμάντια που ακόμη ακούγονται. Τον ανακάλυψα παιδί όταν έκανε τα χιτάκια της δεκαετίας του 80, όταν όμως πολύ αργότερα άρχισα να ακούω τις δουλειές του με τους Poll συνειδητοποίησα πόσο μεγαλος καλλιτέχνης είναι.
Το άκουσα 5-6 φορές σίγουρα εχθές.χαιρομαι πολυ γιαυτο
και γιαμενα
Αξεπέραστος ο συγκεκριμένος δίσκος, μαζί με τον Αστρόνειρα που κυκλοφόρησε την επόμενη χρονιά και τον Κυρίες και Κύριοι την μεθεπόμενη. είναι οι αγαπημένοι μου. Το κείμενο σου με κάλυψε Bajar. Έτσι και εγώ, τον Τουρνά τον γνώρισα στα 80s από τα τόσα υπέροχα τραγούδια που μας χάρισε, και αργότερα τον ξανα-ανακάλυψα μέσα από παλιότερες δουλειές του στα 70s και από τους Poll.Αχ αυτά τα ελληνικά '70s! Νέοι άνθρωποι, με πάρα πολλή όρεξη για δημιουργία, με βαθειά αγάπη για τη μουσική, με πραγματικό ταλέντο και με απέραντη διάθεση για πειραματισμό. Δε λέω μόνο για την Ελπίδα που με άνεση τραγουδούσε αρκετά διαφορετικά είδη αλλά για όλη αυτή τη γενιά (την πρώτη γενιά της Μανίνας όπως προτιμώ να λέω). Ανάμεσα σ' αυτούς κι η μεγάλη μου αδυναμία, ο Κώστας Τουρνάς. Πολυπλευρο ταλέντο, έγραψε τόσο για τον ίδιο όσο και για άλλους πραγματικά διαμάντια που ακόμη ακούγονται. Τον ανακάλυψα παιδί όταν έκανε τα χιτάκια της δεκαετίας του 80, όταν όμως πολύ αργότερα άρχισα να ακούω τις δουλειές του με τους Poll συνειδητοποίησα πόσο μεγαλος καλλιτέχνης είναι.
Το πραγματικό σοκ όμως το έπαθα όταν έπεσε στα χέρια μου ο πρώτος του δίσκος, τα "Απέραντα χωράφια". Από τις πρώτες νότες έμεινα με ανοιχτό το στόμα: Ένα 22χρονο από το πουθενά έγραψε τον απόλυτο για τα ελληνικά δεδομένα progressive ήχο και με στίχους που ακόμη απορώ πώς κυκλοφόρησαν εκείνη τη δύσκολη εποχή της λογοκρισίας. Και βέβαια σχεδόν αυτόματα έγινε η αγαπημένη μου δουλειά του. Και εννοείται κάθε φορά που βάζω να τον ακούσω παίζει πάντα όλος από την αρχή. Το ίδιο κι απόψε.
Τούτον τον κόσμο μικρός τον ενόμιζα αλλιώς,
τούτον τον κόσμο μικρός τον φαντάστηκα αλλιώς.
Κώστας Τουρνάς - Απέραντα χωράφια (1972)
...όμως τι χιτάκια, τέτοια χιτάκια δεν πρόκειται να ξαναβγούν.χιτάκια της δεκαετίας του 80