Τι ακούω απόψε ...

Αυτό το τραγούδι όπως και τα παρακάτω, μου θυμίζουν έντονα καλοκαιράκι αρχές 80s, θαλάσσια μπάνια με πούλμαν.


να το παιζει το τρανζιστορ με γυριζειστα παιδικα μου χρονια,ασχημα
 
Ο συνδυασμός ήχου και εικόνας των Japan με εξιτάρει, αν θες και μια new wave σκοτεινή μελαγχολία που έχει η μπάντα. Το Quiet Life και το Gentlemen Take Polaroids πέρασα μια φάση που τα έλιωσα. Δεν έχω ακούσει όμως πολύ το Tin Drum, είναι το επόμενο στην λίστα μου.



Μία από τις υπέροχες διασκευές της Grazia Pizzuto που φέρνουν πολλές αναμνήσεις.

Rob Hubbard - Commando Highscore theme (1985)

Και το tin drum εξαιρετική δουλειά όπως και το oil on canvas που ήταν και το κύκνειο άσμα τους (αν δεν κάνω λάθος μισός λάιβ μισός στούντιο δίσκος)
 
Καμία, είπαμε γούστα είναι αυτά. Αν κάτι δεν σου αρέσει, το προσπερνάς.

Καλημέρα.

DeEtta Little & Nelson Pigford - You Take My Heart Away (1976)

Η αμιγώς ορχηστρική έκδοση απετέλεσε μουσική επένδυση της διαφήμισης των καταστημάτων καλλυντικών Πατίστας
 
Τι έβαλες πάλι τρισμέγιστε!

Αδιάκριτη σημείωση: Blue Max έχω προσέξει ότι ποστάρεις μουσικάρες πάντα τις πολύ βρδυνές ώρες.
Μια χαρά, καθόλου αδιάκριτη, το βραδάκι είναι πιο προσωπικά τα ακούσματα. Το πρωί θα βάλω και κάτι random, και κάτι που θα ακούσω στο ράδιο. Οικογενειακό αγαπημένο το συγκεκριμένο track, όπως ολόκληρο το OST από Rocky.

Αυτό το τραγούδι όπως και τα παρακάτω, μου θυμίζουν έντονα καλοκαιράκι αρχές 80s, θαλάσσια μπάνια με πούλμαν.


Λατρεμένη Μαρινέλλα Takero72, έχω αναρτήσει πολλές φορές τραγούδια που έχει ερμηνεύσει. Ανάμεσα τους, ορισμένα από τα πλέον αγαπημένα μου Ελληνικά τραγούδια.
 
Έχει τύχει σε κανέναν από εσάς όποτε το μυαλό είναι αφηρημένο ή εντελώς χαλαρό, να παίζει στο background πάντα μια συγκεκριμένη μουσική η οποία όσα χρόνια κι αν περάσουν δεν αλλάζει ποτέ; Εμένα ναι, εδώ και άπειρα χρόνια και δεν ξέρω πώς γίνεται. Δυστυχώς όμως σήμερα έμαθα ότι το γλυκύτατο κορίτσι που τραγουδούσε το μόνιμο μουσικό χαλί του μυαλού μου έφυγε για το μεγάλο ταξίδι. Αντίο Françoise!

Françoise Hardy - Comment Te Dire Adieu (1968)

 
Έχει τύχει σε κανέναν από εσάς όποτε το μυαλό είναι αφηρημένο ή εντελώς χαλαρό, να παίζει στο background πάντα μια συγκεκριμένη μουσική η οποία όσα χρόνια κι αν περάσουν δεν αλλάζει ποτέ; Εμένα ναι, εδώ και άπειρα χρόνια και δεν ξέρω πώς γίνεται. Δυστυχώς όμως σήμερα έμαθα ότι το γλυκύτατο κορίτσι που τραγουδούσε το μόνιμο μουσικό χαλί του μυαλού μου έφυγε για το μεγάλο ταξίδι. Αντίο Françoise!

Françoise Hardy - Comment Te Dire Adieu (1968)

Σήμερα το πρωί το διάβασα. Ξέρεις, η σκέψη που αυθόρμητα έκανα ήταν, πόσο υπέροχο να είσαι ένας καλλιτέχνης που έχει ερμηνεύσει ένα (έστω ένα) διαχρονικό τραγούδι. Ένα τέτοιο τραγούδι πιστεύω μπορεί να αντέξει αιώνες. Δεν αναφέρομαι στο συγκεκριμένο, αλλά ήταν η αφορμή για τις σκέψεις αυτές. Το εν λόγω τραγούδι το ξέρω από μικρός, τα παιδιά μου το ίδιο. Η κόρη μου (ξέρει Γαλλικά, το τραγουδάει). Μπορώ να κάνω μια ασφαλή υπόθεση, πως και τα παιδιά της θα το ακούσουν. Το ζηλεύω αυτό.

Διάβασα επίσης πως η Δήμητρα Γαλάνη είπε πως σύντομα θα απέχει από το τραγούδι.
Έχει ερμηνεύσει μοναδικά, τραγούδια που θα ακούγονται για πάντα. Από κάποιους.
Είναι η παντοτινά αγαπημένη μου φωνή.

Δήμητρα Γαλάνη - Σε Ψάχνω (1983)

 
Πίσω
Μπλουζα