Τι ακούω απόψε ...

Κάτι ο καιρός, κάτι που ξεσκονίζω βιβλιοθήκη και δισκοθήκη λόγω καραντίνας, πήγα πϊσω τριάντα χρόνια. Αναρωτιέμαι αν σήμερα υπάρχουν 20αρηδες που ακούν τέτοιες μουσικές. Εμείς σταθήκαμε τυχεροί γιατί η μουσική βιομηχανία ανέδειξε έστω μεμονωμενες περιπτώσεις ή ακόμα και από σπόντα φωνές σαν την Αυστραλή Lisa Gerrard.
Saltarello λοιπόν από τους Dead can Dance το 1990.

 
Εκπληκτικό, ανατριχιαστικό, η γυναίκα έχει φωνή από άλλο πλανήτη. Ή μάλλον από άλλες εποχές. Δεν ξέρω που κατατάσονται μουσικά, στα αυτιά μου ηχούν πολύ πειραματικοί, οι Dead Can Dance ξέρω όμως ότι εκείνη την εποχή ακούστηκαν πολύ και "μόρφωσαν" μουσικά πολλούς από τη γενιά μας. Αλήθεια η Lisa Gerrard η τραγουδίστρια του σχηματος, θεωρείται υψίφωνος;
 
laura ingalls είπε:
Εκπληκτικό, ανατριχιαστικό, η γυναίκα έχει φωνή από άλλο πλανήτη. Ή μάλλον από άλλες εποχές. Δεν ξέρω που κατατάσονται μουσικά, στα αυτιά μου ηχούν πολύ πειραματικοί, οι Dead Can Dance ξέρω όμως ότι εκείνη την εποχή ακούστηκαν πολύ και "μόρφωσαν" μουσικά πολλούς από τη γενιά μας. Αλήθεια η Lisa Gerrard η τραγουδίστρια του σχηματος, θεωρείται υψίφωνος;
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Εξαιρετικοί οι Dead Can Dance και με πήγες πολύ πίσω Λώρα. Το στυλ τους είναι όντως πειραματικό, δεν νομίζω ότι ανήκουν σε κάποιο είδος. Όσο για την Lisa Gerrard (απίστευτη!) είναι contralto. Τραγουδά δηλαδή στις χαμηλότερες νότες που μπορεί να φτάσει μια γυναικεία φωνή.
 
Ωστόσο για μεσαιωνική μουσική (όπως το saltarello πιο πάνω) προτιμώ συγκροτήματα που ειδικεύονται στο είδος, παρόλο που δεν περιφρονώ και τους Dead Can Dance και η Lisa Gerrard είναι πράγματι εξαιρετική. Αλλά δεν υστερούν και τα ειδικευμένα συγκροτήματα σε "ανατριχιαστικές" εκτελέσεις (βοηθάει και η αντήχηση που συχνά έχουν). Ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια (μάλλον ύμνος είναι δηλαδή) είναι αυτό που το ακούω συχνά (όποτε έχω όρεξη για μεσαιωνική μουσική είναι από τα πρώτα στο playlist μου).


Για να είμαι ειλικρινής, δεν είναι αυτή η εκτέλεση που προτιμώ, αλλά τη βάζω εδώ διότι είναι με το Hesperion XXI και Jordi Savall, όπως και το επόμενο. Μια που η laura ingalls μελέτησε υψίφωνο, να και η μακαρίτισσα σοπράνο Montserrat Figueras (εν ζωῄ κυρία Jordi Savall) σε ένα Σεφαρδίτικο τραγούδι που επίσης μου αρέσει


Γενικά αυτά που λέει η Figueras (ακούστε π.χ. το Lux Feminae που είναι ολόκληρο CD στο youtube κι έτσι δεν βάζω το λινκ εδώ) δεν είναι το είδος που με ξετρελαίνει, προτιμώ τα πιο ρυθμικά με κλαπατσίμπαλα (*) αλλά δεν παύω να ακούω πόσο καταπληκτική ήταν σ' αυτά.


(*) π.χ. για το Stella Splendens υπάρχουν πιο "ρυθμικές" εκτελέσεις όπως αυτή
 
Bajar είπε:
Εξαιρετικοί οι Dead Can Dance και με πήγες πολύ πίσω Λώρα. Το στυλ τους είναι όντως πειραματικό, δεν νομίζω ότι ανήκουν σε κάποιο είδος. Όσο για την Lisa Gerrard (απίστευτη!) είναι contralto. Τραγουδά δηλαδή στις χαμηλότερες νότες που μπορεί να φτάσει μια γυναικεία φωνή.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Το στύλ τους δεν είναι πειραματικό. Ξεκίνησαν σαν Ethereal Darkwave και στην συνέχεια εξελίχθηκαν σε Neoclassical(darkwave) σχήμα..
Είναι μόνο αυτό;.. Φυσικά και όχι,γιατί εκτός απο τις εξαιρετικές δυνατότητες και ταλέντο του Brendan Perry και της Lisa Gerrard,
εμπλουτίζουν τον ήχο τους με πολλά άλλα είδη, όπως Ambient, World/Ethnic ,Folk,Rock .
 
Stratulator είπε:
Φυσικά και όχι,γιατί εκτός απο τις εξαιρετικές δυνατότητες και ταλέντο του Brendan Perry και της Lisa Gerrard,
εμπλουτίζουν τον ήχο τους με πολλά άλλα είδη, όπως Ambient, World/Ethnic ,Folk,Rock .
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Ίσως κι εγώ δεν τοποθετήθηκα σωστά. Επειδή υπάρχουν όλες αυτές οι επιρροές στη μουσική τους γι' αυτό θεωρώ ότι δεν μπορώ να τους κατατάξω σε ένα είδος.
 
Σήμερα το μουσικό πρόγραμμα έγινε υπερβολικά ρετρό μια και φτάσαμε στο μεσαίωνα! (Ευχαριστούμε Λώρα κι elephada!) Επηρεασμένη απ' όλα αυτά κι από το κεφάλαιο του βιβλίου που διάβαζα σήμερα όπου οι καταιγίδες και οι μανιασμένες θάλασσες δίνουν και παίρνουν έβαλα να ακούσω κι εγώ λίγο ιταλικό heavy metal εποχής (όχι του φθινοπώρου) !

Antonio Vivaldi - Le Quattro Stagioni (4 seasons)
- Concerto No. 2 in G minor, Op. 8, RV 315, "L'estate" (Summer): iii. Presto

​

 
Πραγματικά η...ροκιά της εποχής! Φωτιά στα τάστα! Μάλλον στα δοξάρια του βιολιού. Όσο για το Carmina Burana είχα σκεφτεί να το βάλω στο θρεντ με τα επικά κομμάτια. Εμείς εδώ στην Ελλάδα το χουμε συνδέσει με συγκεκριμένη πολιτικοοικονομική κατάσταση το οποίο αφαιρεί δυστυχώς από την αξία του αφού ανηκει πλέον στην... pop culture και έχει δοκιμαστεί και στην σάτυρα.
 
laura ingalls είπε:
Όσο για το Carmina Burana είχα σκεφτεί να το βάλω στο θρεντ με τα επικά κομμάτια. Εμείς εδώ στην Ελλάδα το χουμε συνδέσει με συγκεκριμένη πολιτικοοικονομική κατάσταση
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Ναι, αλλά μόνο το πρώτο απόσπασμα (και μάλιστα όχι το γνήσιο αλλά μια πιο ποπ διασκευή του, αν θυμάμαι καλά. Ευτυχώς το έργο έχει μπόλικα επικοξεσηκωτικά κομμάτια, και υπάρχει και το μεσαιωνικό original που έχει αρκετά τέτοια. Και υπάρχει και το Cantus Buranus με τους Corvus Corax που επίσης βασίζεται στα ίδια καλογερογλεντικά στιχάκια.

Ας πούμε, να το Tempus es iocundum όπως το φαντάστηκε ο Orff. Δεν ξέρω την ορχήστρα, αλλά στον μαέστρο αναγνώρισα τον Seizi Ozawa στα νιάτα του και στα σχόλια διαβάζω για Kathleen Battle, οπότε πρόκειται για βαρβάτη ηχογράφηση. Προσοχή στους γείτονες και στα μωρά, αρχίζει πολύ δυνατά.... Παναγίτσα μου, το Dulcissime της Battle κοντά στο τέλος σπάζει τζάμια, ποτήρια και ματογυάλια.


Το ίδιο, στη λιγότερο εκκωφαντική μεσαιωνική μορφή του


και με τους τρισχαριτωμένους Corvus Corax


Διαλέγετε και παίρνετε (προσωπικά όσο παλιότερο τόσο καλύτερα, προτιμώ λοιπόν το μεσαιωνικό)
 
freaktmp είπε:
Για τον βαμμένο οπαδό των Doors μια ειναι η έκδοση.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Τι ωραία... δεν ήξερα καθόλου την ύπαρξη του δίσκου. Θα το ψάξω, γιατί από το δείγμα που έβαλες (λίγο έλειψε να βάλω αυτό το κομμάτι αντί για το Tempus es iocundum) μοιάζει για μια πολύ ενδιαφέρουσα αντιμετώπιση του έργου. Ευχαριστώ για την επιμόρφωση :)
 

Viking, now the time is ripe for conquest,
Viking, now it's time for you to leave,
Take your Longship way across the water,
Just one more drink before you do.
Viking, now it's time to sail to new lands,
Viking, now it's time to put to sea,
Take your Longship way across the water,
Take your Longship away from me.
SHOUT, SHOUT, SHOUT to me, across the snow,
SING, SING, SING to me, all winter long,
Tell me tales of other lands that
I can never know
On your travels Viking, Go.
Viking, you'll be sailing on the Cruel Sea,
Viking, you'll feel lonely and so cold,
Fight with spirit on your quest of plunder,
Bring us back some amulets of gold
Tell me tales of other lands that
I can never know
On your travels Viking, Go.
 
δεν ξέρω αν είναι σύμπτωση με τα πιο πάνω posts αλλά έβαλα να ακούσω αυτό εδώ (δηλ. το ακούω απ' το απόγευμα να λέμε την αλήθεια),το πρώτο άλμπουμ των Dead Can Dance απ' το 1984.Πολύ πιο new wave,gothic ο ήχος σε αυτό το ντεμπούτο τους σε σχέση με τα επόμενα albums τους.Για την λεπτομέρεια η κόπια που έχω,έχει καταλάθος τυπωμένο ανάποδα το εξώφυλλο (απ' ότι διάβαζα στο discogs ήταν μια επανέκδοση που έκανε η 4AD το 2002 και φαντάζομαι την έκανε λίγο βιαστικά αλλά καθόλου δεν με πειράζει το μικρό αυτό λάθος στο εξώφυλλο),o δίσκος είναι καταπληκτικός:
 

Συνημμένα

  • IMG_20201118_224544_116[1].JPG
    IMG_20201118_224544_116[1].JPG
    192,3 KB · Προβολές: 2
Τελευταία επεξεργασία:
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα