Τι ακούω απόψε ...

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας don dokken
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Πεθαίνω γι' αυτό το riff! (και για το solo και για τα drums και για το μπάσο και για όλο το τραγούδι γενικά, μέχρι και η φωνή του Ozzy μου αρέσει εδώ! :p )

Black Sabbath - Supernaut (1972)


 
Bajar είπε:
Πεθαίνω γι' αυτό το riff! (και για το solo και για τα drums και για το μπάσο και για όλο το τραγούδι γενικά, μέχρι και η φωνή του Ozzy μου αρέσει εδώ! :p )

Black Sabbath - Supernaut (1972)

Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Αγαπώ τον δίσκο αυτό και τον έχω ακούσει αμέτρητες φορές από παιδί.


Fefe Aliberti - Σε ζητώ (1969)
 
Με αφορμή μια χαζοταινία που έβλεπε ο αδερφός μου στην τηλεόραση όπου εμφανίζονταν κάποια μέλη από τα "Παιδιά απ' την Πάτρα" άρχισα να ακούω όλο το σχετικό playlist και στάθηκα σ' ένα τραγούδι που είχαν διασκευάσει το οποίο πάντα νόμιζα ότι πρωτοείπε ο Καζαντζίδης. Όμως αυτό ηχογραφήθηκε (με ελληνικό στίχο, γιατί είναι παλιότερο) πρώτα στην Αμερική το 1960 και μετά ακολούθησε ο Καζαντζίδης. Εκπληκτικό μπουζούκι ο Μπέμπης αλλά χάλια όνομα για καριέρα. Τραγουδά η Σεβάς Χανούμ. Και λέγοντας για Αμερική και Σεβάς Χανούμ, αυθόρμητα σκέφτηκα ότι η πρώτη στροφή του τραγουδιού θα μπορούσε να μιλάει και για ξενητειά και νοσταλγία της πατρίδας και ακόμη πιο αυθόρμητα είπα να το αφιερώσω (ελπίζοντας να μην ακούσω τα εξ αμάξης). Εlephada δικό σου!

Δημήτρης Στεργίου "Μπέμπης" - Μακριά σου λιώνω (1960)

 
Bajar είπε:
ακόμη πιο αυθόρμητα είπα να το αφιερώσω (ελπίζοντας να μην ακούσω τα εξ αμάξης). Εlephada δικό σου!

Δημήτρης Στεργίου "Μπέμπης" - Μακριά σου λιώνω (1960)
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Άλλο το θάψιμο με φτυάρι σε πραγματικούς ή ψευτο-celebrities και άλλο η αγένεια, και θα ήμουν πολύ αγενής αν έσερνα τα εξ αμάξης σε μία αφιέρωση, για την οποία φυσικά ευχαριστώ τα μάλα.

Αλλά ειδικά αυτό το τραγούδι έχει ιστορία για μένα. Όχι διότι έδωσα την εναλλακτική εξήγηση στο "χρόνια τώρα μακρυά σου λυώνω". Δεν την έδωσα. Αλλά όταν πρωτοήρθα στην Αμερική δεν είχα τρόπο να ακούω ελληνική μουσική, κι όταν μάζεψα κάποια λίγα λεφτά πήρα ένα ραδιοκασετόφωνο κι άρχισα να αγοράζω κασέτες (και βιβλία - άλλη μανία μου), κι επειδή ήταν ακριβά για τα τότε οικονομικά μου βρήκα καταλόγους που ξεπουλούσαν φτηνά βιβλία και κασέτες, από τις οποίες κάποιες ήταν ελληνοαμερικάνικες. Η ποιότητα παραγωγής ήταν αυτή που φαντάζεστε, και ήταν κυρίως τραγουδιστές 5ης διαλογής με λαχούρι σακάκι που τραγουδούσαν γνωστά ως επί το πλείστον τραγούδια σφάζοντάς τα, κι αυτά και τους τίτλους τους (το τραγούδι "Bye bye" ήταν το "Πάει πάει πάει"). Μια κασέτα ήταν εξαίρεση. Εϊχε διάφορα τραγούδια που δεν τα ήξερα καθόλου, κι ενώ δεν ήταν ακριβώς άριες από όπερα, είχαν κάτι που τα ξεχώριζε από λαϊκοσκυλάδικα και μία τραγουδίστρια (ανώνυμη) που τραγουδούσε "Χρόνια τώρα μακρυά σου λυώνω", "Είμαι μια μοντέρνα χήρα" και ίσως κι άλλα με φωνή πολύ καλύτερη από σκυλούς. Δεν με ξετρέλλαιναν διότι δεν ήταν του στυλ που άκουγα συνήθως αλλά μπορούσα να καταλάβω ότι ήταν πολύ καλύτερα στο είδος τους τους από τις άλλες κασέτες. Και είχε κι ένα καταπληκτικό οργανικό, μεγάλης διάρκειας,, που λεγόταν "Bebis' Lament", με έναν μπουζουξή να κεντάει. Την εποχή εκείνη δεν ήξερα τί θα πει Μπέμπης ή Σεβάς Χανούμ (το όνομα το είχα ακουστά, αλλά φανταζόμουνα καμιά αρχαία στυλ Ρόζας Εσκενάζυ ή και παλιότερη που τραγουδούσε τουρκοαμανέδες. Με τέτοιο όνομα φταίω εγώ?) Πολλά χρόνια αργότερα έμαθα περί Μπέμπη, κι όταν πια άκουσα το "Χρόνια τώρα..." με την ίδια τραγουδίστρια σε κανονικό CD που είχε και τους ερμηνευτές έμαθα ότι αυτή ήταν η Σεβάς Χανούμ.

 
elephadas είπε:
Άλλο το θάψιμο με φτυάρι σε πραγματικούς ή ψευτο-celebrities και άλλο η αγένεια, και θα ήμουν πολύ αγενής αν έσερνα τα εξ αμάξης σε μία αφιέρωση, για την οποία φυσικά ευχαριστώ τα μάλα.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Απλώς είχα έναν ενδοιασμό σε περίπτωση που αντιπαθείς τις αφιερώσεις (γιατί το έχω ζήσει αρκετές φορές). Χαίρομαι που το τραγούδι σημαίνει όλα αυτά για σένα και σε ευχαριστώ για τα στοιχεία που παρέθεσες για τις ηχογραφήσεις /διασκευές του ελληνικού ρεπερτορίου στην Αμερική (αυτό πάλι σημαίνει πολλά για μένα γιατί αφορούν ένα μέρος της δουλειάς μου).

Κι αφού άκουσα και το καταπληκτικό μπουζούκι του Μπέμπη στο βίντεο που ανάρτησε ο elephadas κατέληξα απογευματιάτικα να ακούω ρεμπέτικα με την μοναδική φωνή του Κάβουρα από την εποχή που συνεργαζόταν με τον Κώστα Σκαρβέλη.

Γιώργος Κάβουρας - Όταν σε βλέπω να γυρίζεις [Τα μαναβάκια] (1936)

 
Ωραία να και κάτι διαφορετικό! Γιατί ρετρό είναι και τα μελαγχολικά κυριακάτικα μεσημεροαπογεύματα με το τραντζιστοράκι που άκουγε ο παππούς τα ρεμπέτικα- λαϊκά, ρετρό είναι και τα cd που ακούγαμε με την συγκάτοικο στο Βόρειο Λονδίνο με ρεμπέτικα και λοιπά μπουζούκια την καθεριωμένη μας ούζο ντευ την Κυριακή νωρίς το μεσημέρι, με ούζο αγορασμένο από τα duty free και κονσέρβες ντολμαδάκια με πράσινο ζουμί και σαρδελάκια αγορασμένα από την ελληνοκυπριακή αγορά του Harringey και του Palmers Green.
Ρετρό είναι και η νοσταλγία του elephada με τις κασέτες με τα μπουζούκια λοιπόν.
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα