Τι ακούω απόψε ...

Συμφωνώ πως είναι ένα από τα ωραιότερα slow εκείνης της εποχής. Εύλογη απορία @Bajar, η μεταστροφή πιθανόν σχετίζεται και με το αναζητησιακό πνεύμα που συνήθως διαθέτει ένας καλλιτέχνης, την ηλικία που σίγουρα παίζει ρόλο, τα γεγονότα της εποχής όπως τα βιώνει. Αλλά και οι σχέσεις μεταξύ των μελών μιας μπάντας επιδρούν μυστήρια. Τα χρήματα είναι συχνά ένας σημαντικός παράγοντας. Το Francoise είναι ένα track stop-time. Μπορούμε να δημιουργήσουμε ισάξιες μουσικές στιγμές, ή αυτό ήταν, πάμε για άλλα? (Σκέψεις που έγραψα όπως μου ήρθαν).

Depeche Mode - Little 15 (1987)

 
Τον Ξυλούρη μαζί με Νταλάρα/Αλεξίου/Μπιθικώτση τους έχω συνδέσει με καλοκαιρινά ταξίδια προς το πατρικό του πατέρα μου (Βόρεια Εύβοια). Πολλά τραγούδια τα θυμάμαι ως απλά μουσική, χωρίς να πολυκαταλαβαίνω λόγια ή να μη δίνω και πολλή σημασία, μιλάμε για τέλη 70/αρχές 80. Αποκλείεται εκείνη την εποχή να γνώριζα την μπαλάντα του κυρ Μέντιου. Επρεπε να περάσουν πολλά χρόνια για να το μάθω, έφηβος πλέον, αν και το τραγούδι το άκουγα συνέχεια μεσα στο Ντάτσουν.


Το Σεπτέμβρη του 1997 το Ντάτσουν το τράκαρα σχεδόν δίπλα στο σπίτι μας, οταν ένας 70 φεύγα βγήκε από μικρό στενάκι χωρίς να έχει Στοπ, αλλά θεωρητικά είχε δίκιο γιατί τον είχα από δεξιά. 2 μήνες μετά βάλανε Στοπ, όμως το Ντάτσουν το δώσαμε 100.000 δραχμές σε έναν που ήθελε να το φτιάξει. Τώρα δε θα το'δινα....

Χριστός Ανέστη, υγεία σε όλους, μόνο αυτό μετράει σε αυτή τη ζωή. Αυτό και η καλή πρόθεση στο συνάνθρωπο, ασχέτως του Θεού που πιστεύει ή δεν πιστεύει ο καθένας μας. Από την πρόθεσή μας αλλωστε θα κριθούμε και όχι από το πόσο μεγάλη λαμπάδα ανάβουμε ή πόσο αργόσυρτο και σεβαστικό σταυρό κάνουμε (και μετά βγαίνουμε έξω από την εκκλησία και τα ξεχνάμε όλα).
 
Μου 'χει κολλήσει στο μυαλό από χθες το βράδυ. Το πολύ κοκορέτσι φταίει μάλλον....

Trio - Da da da (1982)



Εν τω μεταξύ το γκρουπάκι είναι αλλού γι' αλλού: ένας τραγουδιστής, λέμε τώρα, που μοιάζει να διαφημίζει τη "μελόντικα" που κρατάει, ένας που κοιμάται με ένα αμπαζούρ στο κεφάλι και κάπου κάπου ξυπνάει και θυμάται να παίξει την κιθάρα δίπλα του κι ένας ντράμερ που επί τρία λεπτά χτυπάει το ίδιο πράγμα και αναρωτιέται τι αμαρτίες πληρώνει για να βρίσκεται μαζί με τους άλλους βαρεμένους σε ένα δωμάτιο-κουτί που γυρίζει!
Παρ' όλα αυτά το κομμάτι έχει χτυπήσει δυο μύρια views και πλέον θεωρείται cult!
 
Θεμης Αδαμαντιδης - Ενα τραγουδι μακρινο

 
Ελέφαντα γέλασα αλλά έτσι όπως μου την είπες περίμενα ότι θα έβαζες κανά απολυτίκιο.
Μπα ε;
 
Μου 'χει κολλήσει στο μυαλό από χθες το βράδυ. Το πολύ κοκορέτσι φταίει μάλλον....

Trio - Da da da (1982)



Εν τω μεταξύ το γκρουπάκι είναι αλλού γι' αλλού: ένας τραγουδιστής, λέμε τώρα, που μοιάζει να διαφημίζει τη "μελόντικα" που κρατάει, ένας που κοιμάται με ένα αμπαζούρ στο κεφάλι και κάπου κάπου ξυπνάει και θυμάται να παίξει την κιθάρα δίπλα του κι ένας ντράμερ που επί τρία λεπτά χτυπάει το ίδιο πράγμα και αναρωτιέται τι αμαρτίες πληρώνει για να βρίσκεται μαζί με τους άλλους βαρεμένους σε ένα δωμάτιο-κουτί που γυρίζει!
Παρ' όλα αυτά το κομμάτι έχει χτυπήσει δυο μύρια views και πλέον θεωρείται cult!
Αυτό το τραγούδι βρισκόταν σ'εκείνη την κασέτα του 1982-83 με τη μπλε ετικέτα που είχε ανάμεσά τους το Moskau/Ghingis Kan και το Just an illusion που έχω αναφέρει κι άλλες φορές. Οταν μεγάλωσα αρκετά και αφού τα MP3 είχαν μπει για τα καλά στη ζωή μας, έπεσε στα χέρια μου η εκδοση αυτή που έβαλες που είναι και η πρωτότυπη και συνειδητοποίησα ότι η δική μου ηταν διασκευή. Μαλιστα τώρα μου ήρθε φλασιά. Στην κασέτα εκείνη βρισκόταν μια διασκευή του Eye of the tiger.
 
Χθες ήταν η γιορτή του αγίου Γιώργου. Γι αυτό λοιπόν και εγώ θα βάλω το ανάλογο άσμα.
Ναι, του αγίου Γιώργου, του Άη Μήτσου, της αγίας Φαίης κλπ κλπ.... :fafoutis:
Εγώ θα βάλω το Με λένε Γιώργο. Για όλους του φίλους που γιόρταζαν χτες.

 
Εγώ έπεσα πάνω σε αυτό (ποιος τα θυμάται αυτά τα τρελοκομεία εκεί μέσα 80ς;Επαιζαν στο Μουσικοραμα,από εκεί τους είχα μάθει): Sigue Sigue Sputnik "Love Missile F1-11":
 
Πίσω
Μπλουζα