Τι ακούω απόψε ...

ανέβηκα τη σκάλα-Αλεξίου
από τα πιο υπέροχα της Χαρούλας....
Πολύ αγαπημένο, μου φέρνει εικόνες και αναμνήσεις άλλης δεκαετίας και ηλικίας.

Αλλη μία Σάρα...

Blue System - Sorry little Sara
Και άλλη μία από Fleetwood Mac, παλιό και αγαπημένο.


Καλημέρα.

Southside Johnny & The Asbury Jukes - Captured (1984)

 
Αλλη μία Σάρα...

Blue System - Sorry little Sara

Ναι ο τραγουδιστής είναι ο εις εκ των δύο Modern talking
o Dieter Bohlen φυσικά ο οποίος έχει δημιουργήσει ουκ ολίγα σκάνδαλα στη Γερμανία και έγραψε και ένα βιβλίο Hinter der Kulissen (= πίσω από τα παρασκήνια) όπου βγάζει όλα τα άπλυτα των Mοdern Talking στη φόρα και φτάσανε με τον Thomas Anders και στα δικαστήρια. και θυμάμαι και μια γελοιογραφία στα γερμανικά που έλεγε ένας σε μια σε ένα reality προφανώς, είστε ατάλαντη, με κακή φωνή και άχαρη, είχατε τουλάχιστον τίποτα με τον Dieter Bohlen; Sic transit gloria mundi.....και μια φορά είπε σε ένα αστυνομικό τη λέξη 'arschloch' και μετά ισχυριζόταν ότι δεν είπε αυτό, είπε 'einen schoenen Tag noch!' τρέχα γύρευε...
 
Τελευταία επεξεργασία:
Από το κανάλι του Γιώργου Παπαστεφάνου

Νοσταλγία - Τσιτσάνης, Γαλάνη

Στην περιγραφή αναγράφονται:
"Γράφοντας στον περιοδικό «Ταχυδρόμος» για το «Χάραμα» τής Καισαριανής όπου θα εμφανιζόταν η Δήμητρα Γαλάνη εκείνο το χειμώνα, έλεγα πως στη βάση θεωρώ την Δήμητρα λαϊκή τραγουδίστρια, παρά το ευρύ ρεπερτοόριο στο οποίο έχει κατά καιρούς δοκιμαστεί με τόση επιτυχία. Το σχόλιό μου άρεσε στην Δήμητρα που μού τηλεφώνησε θυμάμαι στο γραφείο μου για να με ευχαριστήσει. Όμως φαίνεται πως κάτι τέτοιο πίστευε και ο μεγάλος τού ρεμπέτικου ο Τσιτσάνης, που στα μέσα τής δεκαετίας τού ‘70, τής είχε δώσει για να πει κάποια τραγούδια του και στον μεγάλο δίσκο «Σκοπευτήριο», όπου επίσης συμμετείχαν η Βίκυ Μοσχολιού και η Λιζέτα Νικολάου. Ο ίδιος ο Βασίλης είχε κρατήσει για την εαυτό του το τραγούδι «Τής Γερακίνας γιος», πο έγινε αυτό που λέμε γκραν σουξέ! Εγώ ωστόσο προτιμώ αυτό που έχουμε εδώ και που το λέει εξαίσια η νεαρή ακόμα τότε Δήμητρα Γαλάνη. «Νοσταλγία». "

 
Καλα τα λεει ο Τζιμακος. Παρολα αυτα για να πούμε και του στραβού το δίκιο αν ο «δήθεν» ανθρωπισμός των πολυεθνικών κατέληξε στο να βοηθηθούν κάποιοι που είχαν ανάγκη, αυτο ειναι καλό, έστω κι ετσι.
Ναι γεγονός, έστω και ένας. Και πέρα από αυτό, μας χάρισαν ένα από τα ωραιότερα τραγούδια των 80s.


Rod Stewart - I Don't Want to Talk About It (1989)

 
Πίσω
Μπλουζα