Πωπω αυτό ακουγόταν πολύ τότε αρχές 80,εκεί 1981,1982 τότε που άρχισα να έχω μνήμη,δηλ 4 προς 5 χρονών... Το άκουγες παντού,σε τρόλεϊ,σε αστικά,σε ταξί (στα γκρι ταξί λίγο πριν γίνουν κίτρινα-ναι κι όμως πέτυχα και την μετάβαση από γκρι σε κίτρινα), ενώ περνούσαν δίπλα σου αυτοκίνητα με ανοιχτά παράθυρα και στο τέρμα το ραδιόφωνο και άλλα τέτοια...σίγουρα είναι ένα απ' τα πρώτα τραγούδια που θυμάμαι να έχω ακούσει...
Ωραίο κομμάτι Θεσσαλονίκη σαν φοιτητής το άκουγα πολύ
Προφανώς εννοείς αυτό (διασκευή με ελληνικούς στίχους της Σέβης Τηλιακού)
Πήγαμε να μιμηθούμε τη Νέα Υόρκη (αυτά μας μάραναν...)Τα ταξι κιτρινισαν (απο το κακο τους)το 1982, οποτε καλα τα θυμασαι.
Παραθέτω το βίντεο κλιπ
Καλημέρα,ευχαριστώ πολύ!!!
Φίλε Uskoke σωστά το τοποθέτησες. Για μένα μουσική σημαίνει αναζήτηση. Πάντα αναζητώ, και είμαι ανοιχτός σε νέα μουσικά ρεύματα και είδη. Αυτό όμως είναι ένα μουσικό είδος από το οποίο λείπει η μουσική, η μελωδία, αυτό που εγώ αναζητώ. Εκεί για μένα τελειώνει το θέμα.
