Τι πιστεύατε μικροί για τον κόσμο γύρω μας;

Λορένα είπε:
Απ' οταν εμαθα πως η γη "κινειται" ειχα την εντυπωση, πως μιας και το εδαφος κινουνταν, αργα η γρηγορα και μεις, χωρις να κουνησουμε ποδι, θα φταναμε στον προορισμο μας.. καποια μερα.Επισης.. πιστευα τα σπιτια με ολους τους μακρινους φιλους θα ερχοταν πιο κοντα μου
Όταν έμαθα ότι η γη είναι στρογγυλή, πίστευα ότι οι άνθρωποι που ζουν στο νότιο ημισφαίριο, ζουν ανάποδα. Δηλαδή με τα πόδια στο ταβάνι και το κεφάλι στο πάτωμα... Άκου τώρα! :xm:

Επίσης, υπάρχει ένα ποτάμι κοντά στο Ηράκλειο, ο Αλμυρός, που σχηματίζει μια λίμνη. Κάποτε λοιπόν έλεγαν ότι δεν έχουν καταφέρει να βρουν τον πυθμένα της (urban legend, προφανώς!). Όταν ήμουν μικρή πίστευα ότι έτσι όπως ήταν η γη στρογγυλή, κάπου κάτω από τη λίμνη είχε μια τεράστια τρύπα από όπου έφευγε όλο αυτό το νερό (που όμως δεν στέρευε ποτέ!) κατεληγε στην άλλη άκρη της γης και από εκεί χανόταν στο άπειρο. Κάποια φορά είχε πέσει εκεί μέσα κάποιος και είχε πνιγεί και τον έψαχναν δύτες, κι εγώ τον φανταζόμουν να πέφτει από εκείνη την τεράστια τρύπα και να χάνεται στο άπειρο... Μπρρρρρ!
 
Κάποτε είχα ακούσει έναν μεγάλο να λέει "το γράψαμε στο βίντεο" και έκανε την κίνηση γράφοντας με το χέρι. Τότε νόμισα ότι όταν γράψεις με στυλό στην ετικέτα της βιντεοκασέτας τον τίτλο της ταινίας τότε αυτή γράφεται αυτόματα στην κασέτα και μπορείς να τη δεις στο βίντεο!
 
Νόμιζα ότι υπήρχε η δυνατότητα πατώντας ένα κουμπί σε μία οθόνη να δούμε ειδήσεις από όλο τον κόσμο και να καθορίζουμε εμείς τι ειδήσεις θα βλέπουμε... Είχα οραματιστεί το Ίντερνετ... χροοοοονια πριν!

Α, και τηφράση μήστητέ μου Κύριε, που έλεγε η αδερφή μου όταν ήταν μικρή αντί για το σωστό: "Μνήσθητί μου, Κύριε"...
 
-Πίστευα ότι η κασέτες που βάζαμε στο κασετόφωνο είχαν διάρκεια 60 λεπτά από την κάθε πλευρά και όχι 30 λεπτά όπως είναι το κανονικό...

-Επίσης ότι οι σειρές που βλέπαμε στην τηλεόραση ήταν απευθείας μετάδοση και κοίταζα μην κάνουν κανένα σαρδάμ οι ηθοποιοί...

-Όλοι οι ήρωες των κινουμένων σχεδίων πήγαιναν στο σχολείο όπως εγώ...

-Τα στρουμφάκια υπάρχουν στην πραγματικότητα...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πιστευα οτι αν αγοραζα το εβαπορε Μικρη Ολλανδεζα, η Ολλανδεζα της ζωγραφιας στο κουτι θα παταγε ματια οπως εκανε στην τηλεοπτικη διαφημιση.

Απογοητευτηκα πολυ οταν πηρα το γαλα και το ματι της παρεμεινε ακινητο και θυμωσα μαζι γιατι νομιζα οτι με ξεγελασαν! #)
 
Όταν ήμουν σε πλοίο πάντα πίστευα ότι η γραμμή του ορίζοντα μπροστά μας ήταν ένας γιγαντιαίος καταρράκτης.

Επίσης πίστευα ότι το ESC στον υπολογιστή μου (Amstrad CPC 464) για κάποιο λόγο δεν έπρεπε να το πατάω (ήταν και κατακόκκινο το άτιμο).

"Βρε δεν το ξανακάνω σ' Autobianchi..." Απλά νόμιζα ότι ο Τουρνάς ήθελε να μετασκευάσει το αυτοκίνητό του και να το κάνει Autobianchi.8)

Σοκαρίστηκα όταν είδα πρώτη φορά παγκόσμιο χάρτη. Ο κόσμος ήταν πολύ μικρότερος από ότι φανταζόμουν ("Μόνο αυτό είναι?" η ακριβής αντίδρασή μου.)

Για να κάνει κάποιος το γύρο του κόσμου έπρεπε να πάει ΠΑΝΤΟΥ, σε κάθε χώρα, σε κάθε πόλη στην Γη.

Οι μαύροι νίντζα είναι οι καλοί και οι κόκκινοι οι κακοί.

Πως γίνεται ο Νότιος Πόλος να είναι πιο κρύος από το Βόρειο αφού είναι ΝΟΤΙΑ?
 
Πίστευα επίσης ότι στο σινεμά μπορούμε να δώσουμε μια βιντεοκασέτα να μας γράψουν την ταινία που βλέπαμε...(ούτε τα πνευματικά δικαιώματα υπολόγιζα...)
 
Οταν ειμουν μικρος νομιζα πως οι αριθμοι τελειωνουν στο 10............ :eek:

Οποτε μολις καποιος με ενημερωσε οτι ειναι απειροι απλα κατεβασα ρολα!!!!!!!!

Επισης οτι μετα τις 12 βγαινουν τα φαντασματα..........!!!!

Κ το πιο κουλο οτι τα κλειδια του σπιτιου δεν στα εβγαζε ο κλειδαρας αλλα η αστυνομια................Αυτο θα πει οτι ναναι!!!!!!!!!! :sealed:
 
stakovios είπε:
Α, και τηφράση μήστητέ μου Κύριε, που έλεγε η αδερφή μου όταν ήταν μικρή αντί για το σωστό: "Μνήσθητί μου, Κύριε"...

Χαχα! Same here! ;)
 
Πίστευα πως παλιά ο κόσμος (άνθρωποι, δέντρα, βουνά, σπίτια, αμάξια) ήταν "ασπρόμαυρος" επηρεασμένος από τις ασπρόμαυρες ταινίες, και πως ξαφνικά χρωματίστηκε με κάποιο τρόπο όταν και εμφανίστηκαν οι έγχρωμες ταινίες.
 
Νομιζω οταν λεμε γυρο του κοσμου εννοουμε "πολλες χωρες μεχρι να επιστρεψουμε στη δικη μας" ή ενίοτε την περίμετρο της γης

Παντως κι εγω το ιδιο με το Νασο πιστευα :)
 
Όταν άκουγα την φράση "ο κάτω κόσμος" νόμιζα πως ήταν το απο κάτω πάτωμα.

Όταν η γιαγιά μου, μου τραγουδούσε το Λεμονάκι Μυρωδάτο, νόμιζα πως "το παλικάρι" στο τραγούδι πρέπει να ήταν ψυχάκιας για να μιλάει σε ένα λεμόνι.

Νόμιζα πως ο Άγιος Βασίλης θέλει λεφτά για να σου αφήσει το δώρο σου.

Όταν κανόνιζαν οι ξαδέρφες μου να με πάνε στις κούνιες, σπάραζα στο κλάμα αν έβλεπα άλλα παιδιά να πηγαίνουν εκεί πριν απο μένα γιατί νόμιζα πως θα μου φάνε την θέση στην κούνια.

Νόμιζα πως το Ταμ Τουμ για μαιμούδες είναι ένας εξωτικός προορισμός με φοίνικες και ωραίο ηλιοβασίλεμα, που οι μαιμούδες κάθονται και παίζουν μουσική και εμείς ακούμε στο χαλαρό.

Οτι τα παιχνίδια μου ζωντανεύουν μόλις με πάρει ο ύπνος και όταν είμαι ξύπνια απλά προσποιούνται τους ψόφιους κοριούς. Έτσι φρόντιζα πάντα να αναπνέουν, να είναι καθαρά, άνετα κλπ. Μέσα μου νομίζω ακόμα το πιστεύω.

#)
 
Shakti είπε:
Οτι τα παιχνίδια μου ζωντανεύουν μόλις με πάρει ο ύπνος και όταν είμαι ξύπνια απλά προσποιούνται τους ψόφιους κοριούς. Έτσι φρόντιζα πάντα να αναπνέουν, να είναι καθαρά, άνετα κλπ. Μέσα μου νομίζω ακόμα το πιστεύω.
Εγω πανω κατω το πιστευα αυτο για τα αγαλματα και τις κουκλες στις βιτρινες. Βασικα μαλλον φοβία αποτελούσε :D μπρρρρρρρρρρ :cry:
 
Rakeesh είπε:
Εγω πανω κατω το πιστευα αυτο για τα αγαλματα και τις κουκλες στις βιτρινες. Βασικα μαλλον φοβία αποτελούσε :D μπρρρρρρρρρρ :cry:
Πολλοί απο τους φόβους και τις αντιλήψεις μας όσο είμαστε ακόμα "αγνοί" άρα και λιγότερο αιχμάλωτοι απο ταμπού και αναστολές ή ορθολογισμούς που αποκτάμε σαν ενήλικες, δεν πηγάζουν μόνο ή τόσο απο παρανοήσεις, αλλά απο αρχέγονες φοβίες καταγεγραμμένες βαθιά στο ανθρώπινο υποσυνείδητο, ακόμα και στο ανθρώπινο dna. Προσωπικά θεωρώ πως απο ψυχολογικής μελέτης και πρίσματος, το συγκεκριμένο θέμα έχει πραγματικά μεγάλο ενδιαφέρον.
 
Ωραίο θέμα. Νόμιζα πως το είχα ξαναδιαβάσει και γράψει κάτι εδώ αλλά δεν το βρίσκω.

Μου λέει η μητέρα μου, πολύ μικρός ίσως τεσσάρων ρωτούσα αν κάποιος τυπάς ανέβαινε με μια μεγάλη σκάλα στο φεγγάρι που φυσικά ήταν φτιαγμένο από τυρί και το έτρεγε σιγά σιγά.

Θυμάμαι όταν μια φίλη με ΧΤ υπολογιστή έγραφε C:\ D:\ A:\ και είχε διαφορετικά directories και κάπως είχα την φαντασίωση πως θα μπορούσα να γράφω ότι γράμμα θέλω, E:\ F:\ K:\ L:\ μέχρι το Z:\ και θα εξερευνώ και θα βγάινουν άπειρα παιχνίδια. (Άσχετο. Θυμάμαι που ήταν στον όροφο από κάτι με το XT και το μπιμπλίκι και έβαζα το αφτί μου στο πάτωμα για να ακούσω μουσική bubble bobble)

Όταν ο amstrad κολούσε και έβγαζε χαλασμένα pixels κατατρόμαγα, νόμιζα πως ήταν ghost in the machine, απρόβλεπτο, δαιμονισμένο και έτρεχα έξω από το δωμάτιο. Σήμερα όταν κολλάνε τα βλαμμένα βγάζουν απλά μια προβλέψιμη μπλε οθόνη :p

Γενικώς με τρόμαζαν τα παραφυσικά και τα θρησκευτικά πράγματα, πίστευα στον άγιο βασίλη επειδή ποτέ δεν μου είπε κανείς πως ο μπαμπάς έκανε το βασίλη και γελούσε μέχρι και η δασκάλα μου. Γενικώς με το παραφυσικό πολλοί το πιστεύουν, μου αρέσει να διαβάζω ιστορίες παράξενες αν και όσο περνάει ο καιρός γίνομαι και πιο σκεπτικιστής. (Άσχετο, ορισμένοι πιστεύουν άκόμα ότι η γη είναι επίπεδη. LOL http://theflatearthsociety.org/cms/)

Χμμ,. είχα έναν φίλο που αναρωτιόταν πόση χωρητικότητα είχαν οι κασέτες στα παλιά home micros και νόμιζε πως 60 λέπτα κασέτα άρα 60 λεπτά wav, μπορεί να είναι λίγες εκατοντάδες MBytes. LOL 2

Ένας άλλο φίλος μου φανατικός Spectrum παλιά έλεγε πως ο Spectrum είναι καλύτερος από τον CPC και τον C64 γιατί όταν φορτώνει η κασέτα κάνει τσιριχτούς ήχους σαν heavy metal. Καλά αν σας πω τι πίστευε και τι πιστεύει σήμερα θα γεμίσω δέκα σελίδες.

Πίστευα ότι αν τελειώσω το σχολίο και μπω στο πανεπιστήμιο θα με αφήσουν επιτέλους οι γονείς μου ήσυχο. Χαχαχαχαχα!!!
 
από αφηγήσεις της μητέρας μου γιατί εγώ δεν θυμάμαι απολύτως τίποτα:

όταν ήμουν πολύ (για πολύ!) πιτσιρίκι, πίστευα ότι όλοι οι άνθρωποι που δούλευαν κάθε μέρα έπρεπε να είχαν κάνει κάποιο μεγάλο αμάρτημα και με τη δουλειά πλέον εκτίουν κάποιο είδος ποινής. το συμπέρασμα αυτό είχε βγει επαγωγικά αφού εγώ που δεν είχα κάνει κάτι κακό όλη τη μέρα έπαιζα με κάθε λογής παιχνίδια που μου αγόραζε η μητέρα μου και μου άρεσε.

προσπαθούσα λοιπόν να πείσω τον μπαμπά και τη μαμά (που και οι 2 τους ήταν αμαρτωλοί) ότι και η αδελφή μου (που ήταν 3 χρόνια μεγαλύτερή μου) έχει κάνει κάποιο κακό, είναι αμαρτωλή και άρα πρέπει να δουλέψει.

και αφού θα δούλευε θα σήμαινε ότι θα πληρωνόταν και άρα θα είχαμε πιο πολλά λεφτά για να μου αγοράζανε παιχνίδια για να παίζω.

είχα ψάξει κιόλας και της είχα βρει δουλειά από τις αγγελίες της εφημερίδας που διάβαζε κάθε μέρα ο μπαμπάς και προσπαθούσα να τους πείσω να την πάνε για δουλειά... :D :D :cool:

όποτε το αφηγείται πλέον η μητέρα μου σκάμε όλοι στα γέλια :)

Shakti είπε:
Πολλοί απο τους φόβους και τις αντιλήψεις μας όσο είμαστε ακόμα "αγνοί" άρα και λιγότερο αιχμάλωτοι απο ταμπού και αναστολές ή ορθολογισμούς που αποκτάμε σαν ενήλικες, δεν πηγάζουν μόνο ή τόσο απο παρανοήσεις, αλλά απο αρχέγονες φοβίες καταγεγραμμένες βαθιά στο ανθρώπινο υποσυνείδητο, ακόμα και στο ανθρώπινο dna. Προσωπικά θεωρώ πως απο ψυχολογικής μελέτης και πρίσματος, το συγκεκριμένο θέμα έχει πραγματικά μεγάλο ενδιαφέρον.
offtopic βέβαια , αλλά συμφωνώ
 
ntsmrtz είπε:
offtopic βέβαια , αλλά συμφωνώ
Που να έλεγα δηλαδή πως όταν ήμουν μικρή, έφτιαχνα "αερόστατο" απο πλαστικές σακούλες, και πηδούσα απο το δεύτερο κρεβάτι της κουκέτας γιατί νόμιζα πως θα πετάξω.

Πως δεν έσπασα κανένα παΐδι. :xm:
 
Πολλά από αυτά που γράφετε ίσχυουν και για μένα και τα είχα ξεχάσει! Το φεγγάρι-τυρί (μάλλον αυτό το είχαμε διαβάσει σε κόμικς και μας είχε μείνει), το αλεξίπτωτο και πολλά ακόμα!

Μπράβο παιδιά!
 
ntsmrtz είπε:
όταν ήμουν πολύ (για πολύ!) πιτσιρίκι, πίστευα ότι όλοι οι άνθρωποι που δούλευαν κάθε μέρα έπρεπε να είχαν κάνει κάποιο μεγάλο αμάρτημα και με τη δουλειά πλέον εκτίουν κάποιο είδος ποινής.
Αυτο περιπου υποστηριζει η θρησκεια μας. Δηλ πριν το προπατορικο αμαρτημα ο Αδαμ και η Ευα τα ειχαν ολα...

το οποιο επιβεβαιωνει πανω κατω αυτο που λεει η Σακτι
 
Πίσω
Μπλουζα