Τι πιστεύατε μικροί για τον κόσμο γύρω μας;

Για αρκετό καιρό πίστευα ότι ο κόσμος στον οποίο ζούσα είναι ψεύτικος,το ίδιο και όλοι οι άνθρωποι εκτός από εμένα.Αλλά μάλλον θα το έχουν αισθανθεί αρκετοί αυτό καθώς ανήκει στην "αυτιστική" παιδική περίοδο που όλοι περάσαμε.
 
Εγω παλι πιστευα οτι ο η γη ηταν μονο η Ελλαδα και πιστευα οτι ολοι οι λαοι ζουσαν μεσα στην Ελλαδα και συγκεκριμενα εβλεπα στην TV τον χαρτη με τα 2 χερια (οταν ελεγαν στις ειδησεις τον καιρο) και ελεγα οτι ο Θεος ειχε κανει αποτυπωματα χεριων και εκει ζουμε ολοι οι ανθρωποι.
 
Πίστευα ότι μέσα στην τηλεόραση υπάρχουν άνθρωποι και ότι αν τη σπάσω,ότι θα βγουν

επίσης ότι το ραδιόφωνο είχε μέσα μικρά ανθρωπάκια και μάλιστα μικρός είχα βάλει τον πατέρα μου να ξεβιδώσει ένα χαλασμένο ραδιόφωνο!

Ότι μπορούσα να μιλήσω στην τηλεόραση

Ότι αν δώσει ένα σποράκι ο μπαμπάς στη μαμά και μετά τη φιλήσει,θα γεννηθεί το παιδί!

Ότι γένια και μουστάκι είχαν μόνο οι παλιοί άντρες (από τα playmobil της νεοκλασικής εποχής σε σύγκριση με τη σύγχρονη ζωή)

Ότι οι άντρες στη νεοκλασική εποχή δεν είχαν ξυραφάκια γι'αυτό είχαν γένια και ότι ο πιανίστας των playmobil ζούσε σε παλιότερη εποχή που δεν υπήρχαν ψαλίδια (γι'αυτό είχε και μακριά μαλλιά)

Ότι πάντα κόβουν όλη την κοιλιά και πάνω από τον αφαλό,και βγαίνει το παιδί και μετά τη ράβουν (Υπήρχαν και άλλες εκδοχές βέβαια ότι το μωρό βγαίνει απότ ο φόνατο της μητέρας,ή ότι ο μπαμπάς και η μαμά παίρνουν ένα μηχάνημα,και μέσα από εκεί βγαίνει το μωρό)

Ότι ο μπαμπάς μου θα πάρει αυτοκίνητο σαν του Kitt

Ότι μπορούσα να πετάω
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
noxrider είπε:
Για αρκετό καιρό πίστευα ότι ο κόσμος στον οποίο ζούσα είναι ψεύτικος,το ίδιο και όλοι οι άνθρωποι εκτός από εμένα.Αλλά μάλλον θα το έχουν αισθανθεί αρκετοί αυτό καθώς ανήκει στην "αυτιστική" παιδική περίοδο που όλοι περάσαμε.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Εισαι ο τριτος-τεταρτος που το αναφερει αυτο σε τετοιο θρεντακι, και πριν απο σας δεν το ειχα ακουσει απο κανενα αλλο :) μια εφιαλτικη φαντασιωση που ειχα ειναι οτι ισως ειμαι καποιο ον που μολις γεννηθηκε επεσε σε κομμα και ολα οσα ξερω τα ονειρευομαι, ενω πραγματικοι οι γονεις μου (καμια σχεση με αυτους που ξερω) περιμενουν να ξυπνησω.

Προσφατα διαβασα οτι υπαρχουν φιλοσοφικες υποθέσεις που ταιριαζουν σε αυτη τη φαντασιωση. Συγκεκριμενα Solipsism, problem of other minds, philosophical zombie, gnosticism (βλ. Wikipedia)

Αλλη εκπληξη ηταν οταν βρηκα πως αυτα εχουν εκφραστει στην επιστημονικη φαντασια (βλ. Φιλιπ Ντικ) και σε ταινιες οπως Ολικη Επαναφορα, Ματριξ και Truman Show. Επισης ενα επεισοδιο του Lost (λινκ) παιζει με αυτη την ιδεα

Παντως ειναι τρομακτικο να βλεπεις μια φαντασιωση/εφιαλτη/φοβια σου να παιρνει σαρκα και οστα σε μια ταινια!!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Και είναι ακόμα πιο σύνθετο από αυτό. Υπάρχουν θεωρίες σύμφωνα με τις οποίες το σύμπαν συμπεριφέρεται σαν μία μηχανή Turring, πράγμα που μπορεί να σημαίνει από το ότι είμαστε εγκέφαλοι συνδεδεμένοι σε ένα δίκτυο, ως το ότι είμαστε η προσομοίωση ενός πολιτισμού που τρέχει σε κάποιο εργαστήριο. Τέλος υπάρχει και μια ψυχιατρική πάθηση με το όνομα Derealization που εμφανίζει παρόμοια συμπτώματα.

Πάντως η θεωρία περί προσομοίωσης λύνει αρκετά προβλήματα στη φυσική...

I also had that dream. A dream within a dream that was my life.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Καθολου φιλοσοφημενο και υπερβατικο και στερειται εντελως οποιασδηπωτε πνευματικης ανυσηχιας,

οπως με τα αμεσως προηγουμενα ,(και μαλλον και καθολου πρωτοτυπο) .

Οτι δεν μπορει ,υπαρχει καπου εκει εξω ενας πλανητης-λουνα παρκ,

με κατοικους μονο παιδια χωρις μεγαλους , περιορισμους,διαβασμα και οτι αλλο δυσαρεστο συνεπαγεται ο κοσμος που εχουν φτιαξει

,οπου μπορεις να παιζεις μεχρι τελικης πτωσεως και να κανεις διαλλειμα μονο για φαι και υπνο .

Αρκει να τον ανακαλυψεις, οσο ειναι καιρος ...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
akisk είπε:
7. ότι ο ηλεκτρικός όταν φτάνει στην Κηφισιά με κάποιο τρόπο - ευτυχώς αδιευκρίνιστο - κάνει μία μεγάαααααααλη στροφή για να γυρίσει ανάποδα και να επιστρέψει στον Πειραιά.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Γιατι πως γυρναει?? :sealed:

Εγω παλι πιστευα οτι το μερος που ζουμε ολοι οι ανθρωποι ειναι καπου μεσα σε ενα υπονομο και ειμαστε μικροσκοπικοι και οτι καποια στγμη θα βγαιναμε με ενα διαστημοπλοιο απο ενα φρεατιο και θα βλεπαμε οτι οι ανθρωποι ειναι τεραστιοι...Και ακομα ενα που θυμαμαι ειναι οτι νομιζα οτι το χιονι δε λιωνει και γιαυτο μια φορα που χιονισε πηραμε με την αδερφη μου απο μια χουφτα και τη βαλαμε μεσα σε ενα κομοδινο...Απογοητευση οταν μετα απο λιγο το ειδαμε νερο...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Εγώ πίστευα ότι αν περάσω ανάμεσα από 2 μακρόστενα αντικείμενα που σχηματίζουν πύλες (μια κολώνα της ΔΕΗ και μια πινακίδα της τροχαίας, ένα δέντρο στο πεζοδρόμιο και το σωλήνα μιας τέντας κλπ) θα βρισκόμουν σε άλλη παράλληλη διάσταση...

Γι' αυτό πάντα απεύφευγα να το κάνω, ή αν το έκανα αποτύπωνα προσεκτικά την τοποθεσία, ώστε αν αντιληφθώ ότι κάτι δεν πάει καλά εκεί που βρέθηκα να γυρίσω πίσω και να "ξεπεράσω".
 
Εγω όταν ειμουν μικρουλης πιστευα τα εξής:

Αν δεν αρρωστήσουμε βαριά ή δεν σκοτωθούμε απο κάτι, ζούμε για πάντα. (Το γιατί ο παππους μου ήταν γέρος δεν μου πέρασε από το μικρό μυαλό μου)

 


Πιστευα οτι υπάρχει αγιος Βασίλης και ζει στον Βόρειο Πόλο. (ενταξει, ολοι το χαψαμε)


Πιστευα οτι υπάρχει θεός. (χωρίς σχόλιο)

 


Ο ιός των υπολογιστών είναι καποιο μικρόβιο που καταστρέφει τα ηλεκτρονικά. (!)

Πιστευα ότι οι πολιτικοι και οι αστυνόμοι που εβλεπα στην τηλεόραση ήταν καλοί και γενναιοι άνθρωποι που ζούσαν για να μας προσέχουν. (Αυτό και αν ήταν κουφο!)

Οτι αυτοί που ζούν στο νότιο ημισφαίριο της Γης ή αλλιώς "απο κάτω" αλλά και στην Κίνα (δεν ήξερα που βρίσκεται, απλώς ήξερα ότι ειναι "κατω από εμας") ζουν ανάποδα, με το κεφάλι προς τα κάτω, κολλημένοι στο ταβάνι. (Μου πήρε κάμποσο καιρό να καταλάβω πως λειτουργεί αυτό στην πραγματικότητα)

Πίστευα ότι κανεις εμμετό μονο όταν ζαλίζεσαι στο αμάξι. (Οταν έκανα εγώ ή καποιος άλλος εμμετό λόγω καποιας στομαχικής διαταραχής, μου φαινόταν πολύ περίεργο και ρώταγα την μητέρα μου πως είναι δυνατον, αφου δεν ειμαστε στο αμαξι!)

Και το πιο κουφό απ' ολα!!!

Πιστευα (ακου να δεις ο ηλίθιος) ότι αν είσαι καλος μαθητής, έχεις καλούς βαθμούς και τελιωσεις καποια καλή σχολη ή πανεπιστημιο, τότε θα εχεις και μια καλή δουλεια στο μέλλον με καλά λεφτά. (Είμουν πολυ μίκρος, το ξέρω, αλλα αυτό ειναι καθαρά χαζομαρα)
 
Πίστευα επίσης ότι η γη γυρίζει και ότι όταν είναι νύχτα εμείς γυρίζουμε ανάποδα,γι'αυτό βλέπουμε σκοτάδι.Ότι οι διάσημοι δεν είναι άνθρωποι σαν κι εμάς αλλά κάτι άλλο!Ότι στο δισκοπωλείο όταν γράφαμε κασέτες έπαιρνε τηλέφωνο ο καταστηματάρχης τον τραγουδιστή και ο τραγουδιστής τραγουδούσε το τραγούδι,και έτσι γραφόταν σε κασέτα!

Μου είχε περάσει επίσης από το μυαλό πως αφού εμείς παίζαμε με τα playmobil,γιατί να μην είμαστε κι εμείς παιχνίδια κάποιου μεγαλύτερου?

Πίστευα στα φαντάσματα,στους βρυκόλακες,στους λυκάνθρωπους (αφού προσπαθούσαν κάτι παιδιά να με πείσουν ότι υπάρχουν τέτοια όντα).Στον Άη Βασίλη πίστευα μέχρι τα 4 μου χρόνια και τον είχα δει (μόλις μετά από καιρό μου είπαν πως ήταν ο μπαμπάς μου ντυμένος Αη Βασίλης)

Πίστευα ότι ένα αρκουδάκι που φοβόμουν,θα ερχόταν κάθε βράδυ να μου κάνει κακό,γι'αυτό και έκλεινα τα μάτια μου!

Τέλος πίστευα ότι ο αφαλός του κάθε ανθρώπου που κοιμάται,βγαίνει από τη θέση του και πετάει μέσα στο δωμάτιο (τουλάχιστον έτσι μου έλεγαν κάποια παιδιά)
 
Και εγω παλι πιστευα πως με νοσοκομεια τους γιατρους κτλ, ειναι αδυνατο να πεθαινουν οι ανθρωποι (εκτος.. απο καποιες σπανιες και ατυχεις περιπτωσεις), ακομη και αν ηταν πολυ γεροι.

Την εποχη εκεινη η ηλικιωμενη γιαγια μου, μπαινοβγαινε ενα διαστημα στο νοσοκομειο, και αυτο ενισχυε την αποψη μου (χαλια εμπαινε, περδικι εβγαινε).
 
Για ένα χρονικό διάστημα, είχα μια μεγάλη αγωνία μήπως όταν ξυπνήσω μου έχει φυτρώσει ένα έξτρα δάκτυλο.

Έτσι όταν ξυπνούσα μετρούσα τα δάκτυλά μου να δω αν είναι σωστά.

Με τρόμο αντιλήφθηκα μια μέρα ότι ήταν περισσότερα, γιατί πάνω στην ταραχή μου έκανα λάθος στο μέτρημα!!!
 
Όπως και ο thebest20, και εγώ πίστευα στους λυκάνθρωπους, με την διαφορά όμως ότι τους φοβόμουν.

Οπότε κάθε φορά που έβλεπα πανσέληνο, κρυβόμουν όσο πιο πολύ μπορούσα για να αποφύγω το φως του, έτσι ώστε να μην γίνω λυκάνθρωπος, ή αν γίνει κάποιος άλλος, να μην με ανακαλύψει και με φάει!
 
Maverick είπε:
Για ένα χρονικό διάστημα, είχα μια μεγάλη αγωνία μήπως όταν ξυπνήσω μου έχει φυτρώσει ένα έξτρα δάκτυλο.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Και εγώ τα μετρούσα κάθε πρωί τα δάχτυλά μου γιατί έβλεπα στον ύπνο μου ότι είχα παραπάνω δάχτυλα (ακόμα βλέπω πολλές φορές στον ύπνο μου ότι έχω παραπάνω δάχτυλα,ακόμα και 7 δάχτυλα σε κάθε χέρι)

Επίσης κοίταζα τον αφαλό μου για να δω ότι είναι στη θέση του!
 
Mίκρος πίστευα οτι αρκεί να κοιμηθούν δυο άτομα στο ίδιο κρεβάτι, για να κάνουν παιδί.Βέβαια, πολλά παιδιά το πίστευαν αυτό.Οτι οι ηθοποιοί, πεθαίνουν στα αλήθεια στις ταινίες(ίσως και να είχα που και που δίκιο, βλέπε the crow)Επίσης, οτι σε όλους τους πολέμους νίκησαν οι έλληνες :( .Ακόμα, οτι το αυτοκίνητο του θείου μου, έχει περίπου τις ικανότητες του ΚΙΤ.Εδώ είχα πάθει ενα πολιτισμικό σοκ, όταν έμαθα την αλήθεια :cry:
 
Ακόμα, φοβόμουν τους βρυκόλακες και γι' αυτό φορούσα πάντα ένα χρυσό σταυρό που τον φιλούσα πριν κοιμηθώ.

Πολλές αφορές ακόμα και στον ύπνο μου έλεγα το "πιστεύω" ή το "πάτερ ημών" για να τους διώξω... Αν κάπου μπερδευόμουν ή τα έχανα, ξυπνούσα έντρομη...
 
Πριν από πολλά χρόνια στον ΗΣΑΠ υπήρχαν κάποια ξύλινα βαγόνια...Ε, δεν έμπαινα σε αυτά ο κόσμος να χαλάσει...

Γιατί; Είχαν λύκο!!!! (πως μου μπήκε αυτή η ιδέα βρε παιδί μου!)
 
Εγώ πίστευα οτι οι ηθοποιοί στις ταινίες παίζουν εκείνη τη στιγμή για σένα και όταν πήραμε video αισθανόμουν τύψεις να πατήσω το pause.

Επίσης νόμιζα οτι οι άλλοι άνθρωποι στη γη μπορούσαν και αυτοί να είναι στην τηλεόραση και οτι οι ζωές τους παρακολουθούνται, lol, ναι έβλεπα πολύ τηλεόραση.
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα