Εγω όταν ειμουν μικρουλης πιστευα τα εξής:
Αν δεν αρρωστήσουμε βαριά ή δεν σκοτωθούμε απο κάτι, ζούμε για πάντα. (Το γιατί ο παππους μου ήταν γέρος δεν μου πέρασε από το μικρό μυαλό μου)
Πιστευα οτι υπάρχει αγιος Βασίλης και ζει στον Βόρειο Πόλο. (ενταξει, ολοι το χαψαμε)
Πιστευα οτι υπάρχει θεός. (χωρίς σχόλιο)
Ο ιός των υπολογιστών είναι καποιο μικρόβιο που καταστρέφει τα ηλεκτρονικά. (!)
Πιστευα ότι οι πολιτικοι και οι αστυνόμοι που εβλεπα στην τηλεόραση ήταν καλοί και γενναιοι άνθρωποι που ζούσαν για να μας προσέχουν. (Αυτό και αν ήταν κουφο!)
Οτι αυτοί που ζούν στο νότιο ημισφαίριο της Γης ή αλλιώς "απο κάτω" αλλά και στην Κίνα (δεν ήξερα που βρίσκεται, απλώς ήξερα ότι ειναι "κατω από εμας") ζουν ανάποδα, με το κεφάλι προς τα κάτω, κολλημένοι στο ταβάνι. (Μου πήρε κάμποσο καιρό να καταλάβω πως λειτουργεί αυτό στην πραγματικότητα)
Πίστευα ότι κανεις εμμετό μονο όταν ζαλίζεσαι στο αμάξι. (Οταν έκανα εγώ ή καποιος άλλος εμμετό λόγω καποιας στομαχικής διαταραχής, μου φαινόταν πολύ περίεργο και ρώταγα την μητέρα μου πως είναι δυνατον, αφου δεν ειμαστε στο αμαξι!)
Και το πιο κουφό απ' ολα!!!
Πιστευα (ακου να δεις ο ηλίθιος) ότι αν είσαι καλος μαθητής, έχεις καλούς βαθμούς και τελιωσεις καποια καλή σχολη ή πανεπιστημιο, τότε θα εχεις και μια καλή δουλεια στο μέλλον με καλά λεφτά. (Είμουν πολυ μίκρος, το ξέρω, αλλα αυτό ειναι καθαρά χαζομαρα)