Τι ρετρό....σας λείπει και τι θα λέγατε....good riddance!

[Uskoke]

Νομίζω κατανοητό, σίγουρα δεν μου λείπει το αναλογικό δίκτυο τηλεφώνων, με τις συνακροάσεις, τα λάθος νούμερα, τα πανάκριβα υπεραστικά και τα...10 χρόνια που έπαιρνες γραμμή μετά από την αίτηση σου.Επίσης μου λείπουν τα σήμα-κατατεθέν των '80ς οι δίσκοι, αν και εμείς δεν είχαμε πικ απ είχαν όμως όλοι οι άλλοι. τώρα με το γιουτούμπι μπορούμε να ακούσουμε οτιδήποτε, οπουδήποτε. αλλά χάσαμε την ουσία, οι δίσκοι είχαν ωραία εξώφυλλα, άκουγες θέλοντας και μη όλα τα κομμάτια με την σειρά που ήθελε ο συνθέτης, χωρίς να κάνεις ζάπιγκ όπως κάνουν όλοι τώρα.οι σύγχρονοι υπολογιστές φοβερή ευκολία ποτέ δεν μπόρεσα να μάθω γραφομηχανή και τα γράμματα μου είναι...ορνιθοσκαλίσματα, τα σχέδια με το παράλληλο και τον ραπιδογράφο ήταν εφιάλτης το παραμικρό λάθος οδηγούσε σε ατελείωτο ξύσιμο με το ξυράφι και με την ειδική σβηστήρα, τώρα μπορώ να έχω ένα πολύ μηχάνημα και να έχω φωτογραφικό εκτυπωτή σπίτι μου καθώς και φαξ και πλήρες φωτοτυπικό.δυστυχώς το email ήταν ο θάνατος της αλληλογραφίας μιας και ουσιαστικά κανείς δεν γράφει γράμματα πια ούτε στέλνει φωτογραφίες ούτε κάρτες, δυστυχώς τα email ή σβήνονται ή ξεχνιούνται. και τελικά, φυσικά τι άλλο...η φωτογραφία!ακόμη θυμάμαι τη χαρά που είχα στα '80ς κάθε φορά που άνοιγα ένα καινούριο φιλμ, τελικά το όνειρο του σκοτεινού θαλάμου έγινε πραγματικότητα...το 2020!τελικά είναι καλύτερα τώρα ή τότε;δυστυχώς την απάντηση δεν την ξέρω, κάποια καλύτερα τώρα, κάποια καλύτερα τότε, πάντως όλες οι επιθυμίες μου των '80ς έγιναν πραγματικότητα τώρα (εκτός ο 8 μπιτός Η/Υ αλλά δεν πειράζει μια χαρά το σύγχρονο PC).

 

[RIO]

Oι VHS και τα παλιού τύπου Βιντεοκλάμπ.

 

[BETTY BOOP]

Μου λειπουν σιγουρα ...

1. Οι κασετες για το μαγνητοφωνο...και ειδικα οι στιγμες...τρελας οταν μπερδευοταν η ταινια στα γραναζια του μαγνητοφωνου.

2. Οι βιντεοκασετες και ... ο πανικος που επικρατουσε οταν μπερδευοταν η ταινια στις κεφαλές του βιντεο.

Τα παραπανω προβλήματα σταματησαν με την έλευση των cd και dvd.

3. Ολόκληρη η δεκαετια του 90 (και πολυ λιγο απο τη δεκαετία του 2000), μιας και ειναι η δεκαετια απο τα καλύτερά μου χρονια (με τις απιθανες σχολικες χρονιες, τους τρελους ερωτες, τις σουπερ καλοκαιρινες διακοπες!).

4. Οι παλιες διαφημισεις, τα παλια κινουμενα σχεδια και οι παλιες καλες σειρες στην τηλεοραση.

5. Τα περιοδικα ΠΟΠΑΥ, ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ,
ΤΟ ΡΟΔΙ, ΤΑ ΣΑΙΝΙΑ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ, ΣΟΥΠΕΡ ΚΑΤΕΡΙΝΑ...

6. Τα walkman με τα ακουστικα (με το ζορι χωρουσαμε δυο κασετες στις τσεπες).

7. Τη δραχμή.

 

[domniki]

Μου λείπει να κάνω ποδήλατο στη γειτονιά, ο δρόμος χωρίς αυτοκίνητα που τα βράδια παίζαμε κρυφτό όλα τα παιδιά, το παγωτό Θέμης που αγοράζαμε από τον κυρ Παντελή στα ψυγεία που έκλειναν ερμητικά με εκείνα τα καπάκια από καουτσούκ, η προσμονή να δω τι χαρτάκια έτυχα στο φακελάκι της Panini, να παίζω με την αδερφή μου τάβλι τα καλοκαιρινά μεσημέρια στο μπαλκόνι και να βρεχόμαστε με τα λάστιχο του ποτίσματος, να παίζω λάστιχο με τις συμμαθήτριες μου στα διαλείμματα του σχολείου.

Μου λείπουν παρά πολλές ρετρό καταστάσεις. Δεν μου λείπει όμως η ρετρό τεχνολογία. Αυτή αντικαταστάθηκε, ευτυχώς, από την καινούρια τεχνολογία, που έδωσε πολλές δυνατότητες και στον πιο ανίδεο χρήστη.

 

[Saulot]

Η ορθογραφία, τα σημεία στίξης και οι παράγραφοι.
Good riddance, τα μαγνητικά μέσα αποθήκευσης.

 

[Rygar]

Μου λείπει το VHS, το βινύλιο, το walkmanάκι στη σκοπιά.
Good riddance στα ντεβεντέ.

υγ. Δισκέτες έχω ακόμα στη σάκα της δουλειάς μου (σάκα=backpack) μαζί με αλλα αργαλεία και ένα λαπιτόπι. Εννοείται πως έχω και usb φλόπι μαζί μου, αλλιώς τί να τις κάνω; Και ναι, μία στο τόσο τυχαίνει να το χρησιμοποιώ σε κάτι παλιατζούρες της δουλειάς.

Η ορθογραφία, τα σημεία στίξης και οι παράγραφοι.

Η ελληνική γλώσσα δεν είναι σωστή χωρίς σημεία στίξης και ορθογραφία. Εγώ δε μπορώ χωρίς αυτά τα τρία πάντως (είμαι και τριτοδεζμίτης).

 

[laura ingalls]

Oι VHS και τα παλιού τύπου Βιντεοκλάμπ.

Αχ τα βίντεοκλαμπ! Η βόλτα. Επίσης έκανες εγγραφή στο βίντεοκλαμπ που σύχναζε το αγόρι που σου άρεσε και ας ήταν στην άλλη άκρη του κόσμου, με την ελπίδα ότι θα τον έβλεπες Σάββατο μεσημεράκι να διαλέγει ταινίες για το Σ. Κ. Τα βιντεοκλαμπ ήταν τοπος συναντήσεων φίλων, βγαίναμε έξω απ το μαγαζί και καθόμασταν στα σκαλάκια των πολυκατοικιών και μιλάγαμε.

 

[petran79]

Τα παλιά arcades στη γειτονιά και τους θερινους οικισμούς, που είχαν και πικάντικες στιγμές (γκουχ γκουχ Lady killer, poker ladies, pocket gal κλπ). Όχι αυτά τα βαρετά που βάζουν τώρα. Βέβαια δεν μπορώ να φανταστώ τι θα γινόταν τώρα αν έβαζε αυτά τα παιχνίδια....Σοβαρεψαν τα πράγματα δυστηχως ακόμα και στα βίντεοπαιχνίδια.

Τα παλιά εξώφυλλα του Ποντίκι

Τα βρισίδια στο Μεταλ Χαμερ

Τα περιοδικά η/υ, πρωτου αρχίσουν να αντιγραφουν και με καθυστέρηση ότι βρισκαν στο ίντερνετ.

Good riddance:
πρωινοι-απογευματινοι στο σχολειο
Χουλιγκανισμος, μπουλινγκ, ναρκωτικά που ήταν πολύ χειρότερα τότε μιας και ούτε ειδικοί ψυχολόγοι υπήρχαν.
Πορνοπεριοδικα κρεμασμένα στα περίπτερα σε κοινή θέα.

 

[Rakeesh]

Εχω περασει τοσο χαλια χρονια τελευταια που οτιδηποτε 80ς βλεπω με γεμιζει με νοσταλγια, οποτε σε τιποτα δε λεω good riddance

 

[BETTY BOOP]

Μου λειπουν σιγουρα ...

1. Οι κασετες για το μαγνητοφωνο...και ειδικα οι στιγμες...τρελας οταν μπερδευοταν η ταινια στα γραναζια του μαγνητοφωνου.

2. Οι βιντεοκασετες και ... ο πανικος που επικρατουσε οταν μπερδευοταν η ταινια στις κεφαλές του βιντεο.

Τα παραπανω προβλήματα σταματησαν με την έλευση των cd και dvd.

3. Ολόκληρη η δεκαετια του 90 (και πολυ λιγο απο τη δεκαετία του 2000), μιας και ειναι η δεκαετια απο τα καλύτερά μου χρονια (με τις απιθανες σχολικες χρονιες, τους τρελους ερωτες, τις σουπερ καλοκαιρινες διακοπες!).

4. Οι παλιες διαφημισεις, τα παλια κινουμενα σχεδια και οι παλιες καλες σειρες στην τηλεοραση.

5. Τα περιοδικα ΠΟΠΑΥ, ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ,
ΤΟ ΡΟΔΙ, ΤΑ ΣΑΙΝΙΑ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ, ΣΟΥΠΕΡ ΚΑΤΕΡΙΝΑ...

6. Τα walkman με τα ακουστικα (με το ζορι χωρουσαμε δυο κασετες στις τσεπες).

7. H δραχμή.

+

8. Το gameboy με τα χιλιαδες παιχνιδια...

 

[Gordon]

Μου λείπουν τα παλιά παγωτά της ΕΒΓΑ, της Άλτζιντα και της Δέλτα.
Μου λείπουν τα παλιά διαμερίσματα της δεκαετίας του 1970, με τα παρκέ, τις αληθινά ξύλινες πόρτες και τις αληθινά πορσελάνινες λεκάνες.
Μου λείπει το σέξι εφαρμοστό ντύσιμο του 1970 και του 1980, άφηναν λίγα στη φαντασία, αλλά όχι και η άθλια μαλλούμπα της εποχής.
Και κυρίως το ότι ως πιτσιρίκια δεν είχαμε σκοτούρες και έγνοιες πέρα από το ρημάδι το σχολείο.

Αντίστοιχα δεν μου λείπει η τεχνολογία της εποχής εκείνης. Μη κοιτάτε που γίνεται λάθος χρήση της σήμερα.
Δε μου λείπει η κοινωνικοπολιτική κατάσταση και νοοτροπία της εποχής εκείνης.
Δε μου λείπει το σχολείο και οι συμμαθητές και καθηγητές μου.

Η μόνη εποχή που θα γύριζα είναι οι χρονιές που έκανα το μεταπτυχιακό μου, αλλά είναι εκτός ορίων του φόρουμ.

 

[Bajar]

Μου λείπουν τα παλιά διαμερίσματα της δεκαετίας του 1970, με τα παρκέ, τις αληθινά ξύλινες πόρτες και τις αληθινά πορσελάνινες λεκάνες.

Και κυρίως το ότι ως πιτσιρίκια δεν είχαμε σκοτούρες και έγνοιες πέρα από το ρημάδι το σχολείο.

Αντίστοιχα δεν μου λείπει η τεχνολογία της εποχής εκείνης. Μη κοιτάτε που γίνεται λάθος χρήση της σήμερα.
Δε μου λείπει η κοινωνικοπολιτική κατάσταση και νοοτροπία της εποχής εκείνης.

Σχετικά με τα παλιά διαμερίσματα του '70, θα έλεγα ότι μου λείπουν κάποια ποιοτικά υλικά που χρησιμοποιούσαν στα διαμερίσματα όχι όμως και η διαρρύθμισή τους και το λέω επειδή μένω σε ένα τέτοιο. Ας πούμε ο μαρμάρινος νεροχύτης στην κουζίνα, τα μάρμαρα και το ξύλινο παρκέ στο δάπεδο κι οι πορσελάνες στο λουτρό, ναι, αυτά δεν τα βρίσκεις πια στα μοντέρνα διαμερίσματα.

Η τεχνολογία εκείνης της εποχής μου λείπει μόνο ως προς τον ήχο. Παρ' όλο που δουλεύω με αναλογικό ήχο μου λείπει η ευχέρεια του να πάω απλώς σ' ένα μαγαζί να πάρω πχ. αναλώσιμα (συγκολλητικά ταινιών, άδειες μπομπίνες, βουρτσάκι για το πικάπ ή βελόνες) ή ανταλλακτικά για τα μηχανήματά μου χωρίς να χρειάζεται να πουλήσω ένα νεφρό στο διαδίκτυο για να τα βρω. Και επίσης μου λείπει και η ζεστασιά του αναλογικού ήχου.

Αυτές τις μέρες που αξιώθηκα να πάω στο χωριό μου, συνειδητοποίησα πόσο πολύ μου λείπουν οι ελεύθερες παραλίες, χωρίς μπιτσόμπαρα, χωρίς εκατοντάδες ξαπλώστρες, μαξιλάρες και ομπρέλες πάσης αισθητικής και γούστου και χωρίς αυτό το μονότονο εκκωφαντικό ντούπου - ντούπου από τα ηχεία της εκάστοτε εγκατάστασης. Καλή η οργάνωση αλλά ας αφήσουν και κανά τετραγωνικό μέτρο ελεύθερο για εκείνους τους λουόμενους που δεν αντέχουν να γυρίζουν όλο το νομό για να βρουν μια ήσυχη παραλία.

Μου λείπει ο έστω στοιχειώδης σεβασμός των νεότερων προς τους μεγαλύτερους. Εκνευρίζομαι όταν το 18χρονο που δουλεύει στην καφετέρια ή οπουδήποτε αλλού μου μιλάει στον ενικό και με ύφος σαν να είμαι μια τυχαία συμμαθήτριά του ή η συνομήλικη γειτόνισσά του.

Κατά τ' άλλα ούτε και σε μένα λείπει η κοινωνικοπολιτική κατάσταση και νοοτροπία του τότε. Ακόμη περισσότερο δεν μου λείπει η περιορισμένη έκθεση στην πληροφορία και την ενημέρωση για το τι συνέβαινε στον κόσμο. Όχι ότι τώρα μαθαίνουμε τα πάντα (και την αλήθεια πάνω απ' όλα) αλλά τουλάχιστον έχουμε περισσότερες επιλογές .
Αυτά προς το παρόν, ίσως μου έρθουν κι άλλα στο μυαλό εν καιρώ.

 

[Gordon]

Σχετικά με τα παλιά διαμερίσματα του '70, θα έλεγα ότι μου λείπουν κάποια ποιοτικά υλικά που χρησιμοποιούσαν στα διαμερίσματα όχι όμως και η διαρρύθμισή τους και το λέω επειδή μένω σε ένα τέτοιο. Ας πούμε ο μαρμάρινος νεροχύτης στην κουζίνα, τα μάρμαρα και το ξύλινο παρκέ στο δάπεδο κι οι πορσελάνες στο λουτρό, ναι, αυτά δεν τα βρίσκεις πια στα μοντέρνα διαμερίσματα.

Η τεχνολογία εκείνης της εποχής μου λείπει μόνο ως προς τον ήχο. Παρ' όλο που δουλεύω με αναλογικό ήχο μου λείπει η ευχέρεια του να πάω απλώς σ' ένα μαγαζί να πάρω πχ. αναλώσιμα (συγκολλητικά ταινιών, άδειες μπομπίνες, βουρτσάκι για το πικάπ ή βελόνες) ή ανταλλακτικά για τα μηχανήματά μου χωρίς να χρειάζεται να πουλήσω ένα νεφρό στο διαδίκτυο για να τα βρω. Και επίσης μου λείπει και η ζεστασιά του αναλογικού ήχου.

Αυτές τις μέρες που αξιώθηκα να πάω στο χωριό μου, συνειδητοποίησα πόσο πολύ μου λείπουν οι ελεύθερες παραλίες, χωρίς μπιτσόμπαρα, χωρίς εκατοντάδες ξαπλώστρες, μαξιλάρες και ομπρέλες πάσης αισθητικής και γούστου και χωρίς αυτό το μονότονο εκκωφαντικό ντούπου - ντούπου από τα ηχεία της εκάστοτε εγκατάστασης. Καλή η οργάνωση αλλά ας αφήσουν και κανά τετραγωνικό μέτρο ελεύθερο για εκείνους τους λουόμενους που δεν αντέχουν να γυρίζουν όλο το νομό για να βρουν μια ήσυχη παραλία.

Μου λείπει ο έστω στοιχειώδης σεβασμός των νεότερων προς τους μεγαλύτερους. Εκνευρίζομαι όταν το 18χρονο που δουλεύει στην καφετέρια ή οπουδήποτε αλλού μου μιλάει στον ενικό και με ύφος σαν να είμαι μια τυχαία συμμαθήτριά του ή η συνομήλικη γειτόνισσά του.

Κατά τ' άλλα ούτε και σε μένα λείπει η κοινωνικοπολιτική κατάσταση και νοοτροπία του τότε. Ακόμη περισσότερο δεν μου λείπει η περιορισμένη έκθεση στην πληροφορία και την ενημέρωση για το τι συνέβαινε στον κόσμο. Όχι ότι τώρα μαθαίνουμε τα πάντα (και την αλήθεια πάνω απ' όλα) αλλά τουλάχιστον έχουμε περισσότερες επιλογές .
Αυτά προς το παρόν, ίσως μου έρθουν κι άλλα στο μυαλό εν καιρώ.

Σ'αρέσουν οι ενιαίοι χώροι σ'ένα σπίτι ε; Ό,τι σιχαίνομαι περισσότερο.
Όσο για τα μπιτσόμπαρα ΓΕΙΑ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΟΥ!
Ο σεβασμός που λες, θεωρώ ότι είναι απότοκος της νοοτροπίας που ξεκίνησε και γιγαντώθηκε στην δεκαετία του 1980 και μας δηλητηριάζει μέχρι σήμερα. Έχω αντιμιλήσει σε δημοσίους υπαλλήλους επανειλημμένως και έχω απαιτήσει (ευγενικά πάντα) να μου μιλούν στον πληθυντικό. Δεν είμαστε κολλητάρια

 

[Bajar]

Σ'αρέσουν οι ενιαίοι χώροι σ'ένα σπίτι ε; Ό,τι σιχαίνομαι περισσότερο.

Έχω αντιμιλήσει σε δημοσίους υπαλλήλους επανειλημμένως και έχω απαιτήσει (ευγενικά πάντα) να μου μιλούν στον πληθυντικό. Δεν είμαστε κολλητάρια

Καλέ, δεν είπα για ενιαίους χώρους, κάθε άλλο. Όταν όμως έχεις ένα τεράστιο σπίτι όπου μπορούν να μείνουν άνετα 6 άτομα και υπάρχει ένα μόνο μικρό λουτρό κι ένας διάδρομος - τούνελ για να πας στα πίσω υπνοδωμάτια (και αν πας νύχτα τρομάζεις με την ιδέα του τι μπορεί να βρίσκεται στην άκρη του τούνελ όσο φωτισμένο και να 'ναι ....) ε, δεν το λες καλή διαρρύθμιση αυτό. Μου άρεσε όμως (και μου λείπει στα καινούργια σπίτια) που η κουζίνα ήταν πάντα ένα χωριστό δωμάτιο.

Όσο για τη συμπεριφορά των υπαλλήλων στις δημόσιες υπηρεσίες συμφωνώ χίλιες φορές!

 

[Gordon]

Και το δικό μου διαμέρισμα είναι το 1973 και το λατρεύω. Ίσως να έτυχε να έχει κακή διαρρύθμιση το δικό σου. Αχ στείλε μου μια κάτοψη_τρελαίνομαι για κατόψεις!!!!!

 

[Bajar]

Και το δικό μου διαμέρισμα είναι το 1973 και το λατρεύω. Ίσως να έτυχε να έχει κακή διαρρύθμιση το δικό σου. Αχ στείλε μου μια κάτοψη_τρελαίνομαι για κατόψεις!!!!!

Κι εμένα μ' αρέσουν οι κατόψεις. Να κάνουμε ανταλλαγή!

(και να στείλουμε τα συγκεκριμένα posts στο thread της αρχιτεκτονικής )

 

[domniki]

Μου άρεσε όμως (και μου λείπει στα καινούργια σπίτια) που η κουζίνα ήταν πάντα ένα χωριστό δωμάτιο.

Η κουζίνα πρέπει να είναι χωριστό δωμάτιο όταν στο σπίτι μαγειρεύουν οι ένοικοι Δεν ξέρω αν παλιά μαγείρευαν περισσότερο οι άνθρωποι, αλλά σίγουρα δεν μπορείς να μαγειρεύεις και όλο το σπίτι να μυρίζει σαν κουζίνα. Η ένωση κουζίνας-σαλονιού δεν εξυπηρετεί καμία πραγματική ανάγκη, αλλά δίνει την αίσθηση του μεγαλύτερου χώρου. Επίσης αυτό που παρατηρώ στα καινούρια σπίτια είναι τα τεράστια σαλόνια και τα υπνοδωμάτια-σπιρτόκουτα.

Όσο για την κοινωνικοπολιτική κατάσταση, τα πράγματα τώρα είναι πολύ χειρότερα από την δεκαετία του '80. Το ίδιο και η παιδεία, η υγεία, η κίνηση στους δρόμους, οι παραλίες (κάποιοι αναφέρθηκαν παραπάνω στο άθλιο θέαμα των παραλιών που κάποιοι εκμεταλλεύονται οικονομικά), τα δάση.

Για το μόνο που βλέπω μια βελτίωση είναι το κάπνισμα. Είναι πολύ σπάνιο να δεις να καπνίζουν μέσα σε νοσοκομεία. Βέβαια στα γραφεία καπνίζουν ακόμα. Δεν ξέρω τι γίνεται στα πανεπιστήμια, πάντως μέχρι το '98 που πήρα πτυχίο, στην Πολυτεχνική του ΑΠΘ κάπνιζαν στα αμφιθέατρα, ακόμα και κατά στην διάρκεια της εξεταστικής!

 

[Gordon]

Η κουζίνα πρέπει να είναι χωριστό δωμάτιο όταν στο σπίτι μαγειρεύουν οι ένοικοι Δεν ξέρω αν παλιά μαγείρευαν περισσότερο οι άνθρωποι, αλλά σίγουρα δεν μπορείς να μαγειρεύεις και όλο το σπίτι να μυρίζει σαν κουζίνα. Η ένωση κουζίνας-σαλονιού δεν εξυπηρετεί καμία πραγματική ανάγκη, αλλά δίνει την αίσθηση του μεγαλύτερου χώρου. Επίσης αυτό που παρατηρώ στα καινούρια σπίτια είναι τα τεράστια σαλόνια και τα υπνοδωμάτια-σπιρτόκουτα.

Πες τα, πες τα... Από το 1990 και μετά τα διαμερίσματα μίκρυναν υπερβολικά και έχουν απαίσια διαρρύθμιση

 

[domniki]

Πες τα, πες τα... Από το 1990 και μετά τα διαμερίσματα μίκρυναν υπερβολικά και έχουν απαίσια διαρρύθμιση

Σίγουρα μίκρυναν, γιατί με την κομπίνα που γίνεται εδώ και χρόνια, ιδιαίτερα στην Αττική, με τους ημιυπαίθριους, τα πραγματικά τετραγωνικά των διαμερισμάτων είναι πολύ πολύ λιγότερα.

Το πατρικό μου σπίτι, που χτίστηκε το 1976, είναι 86τμ. Έχει 3 κανονικά υπνοδωμάτια (και στα 3 χωράει διπλό κρεβάτι άνετα!), μεγάλο σαλόνι, κανονική ξεχωριστή κουζίνα και φυσικά άνετο μπάνιο. Σήμερα για να βρεις σπίτι με 3 υπνοδωμάτια, πρέπει να είναι πάνω από 120τμ, τα υπνοδωμάτια θα είναι σπιρτόκουτα και η κουζίνα θα είναι ουσιαστικά ένας τοίχος του σαλονιού. Α, ξέχασα: το ένα υπνοδωμάτιο θα είναι παράνομο γιατί θα είναι ο ημιυπαίθριος.

 

[BETTY BOOP]

good riddance σε:

-φιλίες κατωτάτου επιπέδου
-σε όλες τις φορές που έπαιρνα χαμηλό βαθμό στο σχολείο...